บทที่ 100: สิทธิพิเศษ (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 2 ธ.ค. 67)

“เป็นเพียงการค้าขายเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ควรค่าแก่การพูดถึง” เสิ่นจวินเฉาโบกมือตอบอย่างถ่อมตน 

มู่ไป๋ไป่รู้สึกสนใจเขามากยิ่งขึ้น และขยับตัวเข้าไปใกล้เขามากขึ้นเช่นกัน “พี่จวินเฉา บอกข้าหน่อยสิว่าท่านมีกิจการเล็ก ๆ น้อย ๆ อะไรอีกบ้าง?”

“ครั้งต่อไปข้าจะได้เพลิดเพลินกับสิทธิพิเศษเช่นนี้อีกหรือไม่?”

“ดูสิ วันนี้ข้าช่วยท่านได้มากเลยนะ…” 

“เจ้านี่นะ” เด็กชายรู้สึกขบขันกับคำพูดของอีกฝ่าย “เจ้ากล้าพูดออกมาตามตรงได้เช่นไร ไม่รู้สึกกระดากปากบ้างหรือ?”