บทที่ 72: คนดีและความดี (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 4 พ.ย. 67)

“ใช่ องค์หญิง ทำไมเราไม่กลับไปที่ขบวนกันก่อนล่ะเพคะ?” หลัวเซียวเซียวเองก็ช่วยสำทับอีกแรง “เราออกมากันนานแล้ว หว่านผินคงจะเป็นห่วง”

“และเจ้าส้มเองก็เป็นแมวที่ฉลาดมาก บางทีมันอาจจะกำลังมุ่งหน้ากลับไปที่ขบวนแล้วเพคะ”

มู่ไป๋ไป่ขมวดคิ้วปฏิเสธว่า “ไม่ได้ ข้าเป็นคนพาเจ้าส้มออกมา ข้าจะต้องพามันกลับไปด้วย”

ทันใดนั้นในสายตาของคนตัวเล็กก็เหลือบไปเห็นสุนัขสีเหลืองกำลังเดินผ่านไปผ่านมาบนถนน มันทำให้เธอเกิดความคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาในใจ