กระดาษใบที่ 27 มนุษย์ จงเจริญ!

-A A +A

กระดาษใบที่ 27 มนุษย์ จงเจริญ!

ใบหน้า ท้องฟ้า ดวงตา ฉันจับจ้องไปที่มัน

เนินเขา พื้นหญ้า ลำธาร ฉันยืนสงบนิ่ง

 

รัก โกรธ หลงใหล ลุ่มหลง เกลียดชัง คิดถึง โหยหา อำลา

พวกมันล่องลอยตามสายลม…ฉันรู้สึกถึงมัน

 

มนุษย์ตัวจ้อย โง่เขลา หลงทาง และ ว่ายเวียน

ฉันเอง! หนึ่งในนั้น

 

โลกนี้กว้างใหญ่ เกินกว่าจะเดินอย่างโดดเดี่ยว

ฉันมองรอยเท้าด้านหลัง

 

หลีกหนี นั่นคือสิ่งที่ฉันทำมาตลอด

แต่ทำอย่างไรได้ นั่นมันคือ ‘ฉัน’

 

น้ำเย็น ลมอุ่น แสงจ้า

พวกมันย้ำเตือนถึง ‘ลมหายใจ’

ฉันสูดหายใจเข้า รู้สึกถึงชีพจร

 

ฉันเป็นเพียงมนุษย์โง่เขลา ที่ถูกบงการด้วยอารมณ์

ความทรงจำผสานกับความกลัว สิ่งที่สร้างฉัน

แต่ทำไงได้ ฉันเพียงเป็น…มนุษย์

 

ฉันนั่งลง ไม่แบกสิ่งใดไว้อีกแล้ว

ในแม่น้ำ ผืนหญ้า ลำธาร ภูเขา มหาสมุทร

สัมผัสถึงผิวสัมผัส โอนอ่อนไปกับพวกมัน

 

ชูแก้วในมือนั่นสิ! ดื่มฉลองให้กับความรู้สึก

ยินดีไปกับมัน อย่างน้อยมันก็ยังบอกว่าเรายังหายใจ

 

เพราะสุดท้าย

เราก็เป็นเพียงมนุษย์ เล็กจ้อย ไร้ความสำคัญ อ่อนไหว

ดื่ม! ฉลองให้กับมัน

 

‘มนุษย์ จงเจริญ!’

สารบัญ / นำทาง

แสดงความคิดเห็น

 

ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง

เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น

ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ ก็อปปี้ หรือนำไปดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืน แล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว

หากพบบทความที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ตามช่องทาง Email keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงาน จะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ ไม่เกิน 1 วัน

Copyright © 2018-2024 keangun. All Right Reserved.