บทที่ 438: เจ้าอยู่ที่ไหน?

จวินหรูเย่ที่ได้ฟังคำพูดของบิดาก็ดีใจมาก แต่เขาก็ถามออกไปอย่างไม่แน่ใจนัก “ท่าน… ยอมรับแล้วหรือขอรับ?”

“เจ้าเด็กนี่พูดถูก คำสั่งสอนไม่ได้บอกว่าไม่ให้คนอื่นเข้า พ่อไม่รู้ว่าเด็กคนนั้นจะเข้าได้หรือไม่ ทุกอย่างล้วนขึ้นอยู่กับโชคชะตาเท่านั้น”

นอกจากนี้เรื่องดังกล่าวก็ผ่านมากว่าร้อยปีแล้ว หากการกระทำดังกล่าวผิดกฎจริง ๆ เขาก็ยินดีที่จะไปคุกเข่าขอโทษบรรพบุรุษด้วยตัวเอง