บทที่ 137 คนเดียวที่หยุดเขาได้

เมื่อความชุลมุนที่เกิดขึ้น มันเกินกว่าที่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ทั้งหลายจะต้านทานผมได้ บวกกับเสียงที่ดังโวยวาย ทั้งร้องห้ามปราม ทั้งร้องขอชีวิต ทั้งร้องระงมด้วยความตกใจ

ความอลหม่านทั้งหลาย ก็เปรียบเสมือนกับการเรียกร้องขอกำลังเสริมที่ทำให้ลูกน้องที่อยู่บริเวณใกล้ ๆ ถึงกับหวาดหวั่นว่าจะเกิดเรื่องร้าย ถึงกับต้องรีบตัดสินใจไปตามไอ้กิตให้มาช่วยดึงผมออกอีกแรง

ตึงๆๆๆ!!

กิตวิ่งมาถึงห้องอาหารด้วยความรวดเร็วทันที เมื่อได้ยินสิ่งที่ลูกน้องรายงาน