บทที่ 4 : เด็กใหม่

บทที่ 4 : เด็กใหม่

ชายคนหนึ่งที่มีรูปร่างสูงโปร่งกำลังจะเปิดประตูห้องทำงานของนานาอิเข้ามา

"ขออนุญาตครับ ผมโชตะครับ" เขามีชื่อว่า 'โชตะ' เด็กหนุ่มอายุ21ปี เพิ่งจะเข้ามาทำงานเป็นนักล่าอสูรในสหพันธ์ได้เพียง3ปีเท่านั้น ตอนนี้เขาเป็นนักล่าอสูรระดับเชี่ยวชาญขั้น1 นั่นก็หมายความว่าโชตะนั้นอยู่ในระดับเดียวกันกับมาซาชิและคุโระ แต่เพียงแค่มีขั้นที่น้อยกว่าเพียง1ขั้นเท่านั้น ซึ่งเขาได้รับเลือกให้เลื่อนขั้นอีกแค่ครั้งเดียวเขาก็จะอยู่ในระดับที่เท่ากับทั้งคู่อย่างเต็มตัว เขาเป็นเด็กหนุ่มหน้าใหม่ไฟแรงเลยล่ะ

"นี่โชตะนะ ระดับเดียวกันกับนายน่ะ มาซาชิ" นานาอิได้บอกกับมาซาชิไป นั่นจึงทำให้เขานั้นมีแรงผลักดันให้เดินหน้าต่อ เพราะในตอนนี้เขานั้นนับว่าโชตะเป็นคู่แข่งแล้ว

"สวัสดีนะโชตะคุง ฉันมาซาชิ อยู่ในระดับเชี่ยวชาญขั้น2 ฝากตัวด้วยนะ" มาซาชิกล่าวทักทาย

"สวัสดีครับ ฝากตัวด้วยครับ" โชตะก็ทักทายตอบ

"นี่ก็เป็นหนึ่งในคนที่ฉันจะส่งไปนะ ให้นายทั้งคู่เป็นแนวหน้าของภารกิจนี้ละกันนะ เพราะที่เหลือก็คงจะเป็นระดับมือใหม่ปนๆไป เพราะฉันดูจากสภาพงานแล้วคงจะง่ายๆ แต่แค่ทางเขต1เองนั่นแหละที่การป้องกันหละหลวม ยังไงก็ฝากด้วยล่ะ" นานาอิได้อธิบายและบอกกับทั้งคู่เกี่ยวกับภารกิจในครั้งนี้

"แล้วจะส่งไปกี่คนเหรอคะ" นามิได้ถามกลับไป เพราะถ้าเป็นแค่งานง่ายๆก็คงจะส่งไปแค่ไม่กี่คน

"ไม่เกิน10คนหรอก" ซึ่งก็เป็นแบบนั้นจริงๆ เธอส่งไปไม่เกิน10คน นั่นก็หมายความว่าคนที่ประจำอยู่ที่สหพันธ์ก็เยอะพอสมควร แสดงว่างานในรอบนี้ก็ง่ายจริงๆ แล้วดูเหมือนว่าเธอจะเน้นที่การอยู่ที่สหพันธ์มากกว่า เพราะถ้าส่งคนฝีมือดีไปเยอะๆก็อาจเป็นผลเสียต่อสหพันธ์นานาอิได้

"การเดินทางไปก็เดี๋ยวจะมีเฮลิคอปเตอร์มารับนะ แล้วก็ทางเขต1ก็คือสหพันธ์ย่อยยามาเนะ ยามาเนะมันเป็นคนที่การทำงานไม่ได้เรื่องเลยล่ะ แต่ฝีมือก็จัดว่าอยู่ในระดับแนวหน้าเลยล่ะนะ เขาขึ้นมาเป็นหัวหน้าของสหพันธ์ย่อยได้ก็เพราะฝีมือนี่แหละ แต่มาหลังๆนี้เขาก็เริ่มปล่อยประละเลยในเรื่องของงานและภารกิจ มันก็เลยเป็นแบบนี้จนได้" นานาอิได้เล่าเกี่ยวกับหัวหน้าสหพันธ์ย่อยเขต1ที่ชื่อว่ายามาเนะแบบคร่าวๆ พอให้ได้รู้จัก

"เดินทางวันไหนเหรอครับ" มาซาชิได้เอ่ยปากถามนานาอิ

"พรุ่งนี้เช้า เตรียมตัวไว้ให้ดีล่ะ" หลังจากนั้นทั้ง3คนก็เดินออกมาจากห้องของนานาอิ แล้วโชตะก็แยกไป

"ผมควรจะเตรียมอะไรเหรอครับ" มาซาชิได้ถามกับนามิ เพราะในตอนนี้เขาคิดไม่ออกเลยว่าควรจะทำอะไรแล้วทำยังไงเมื่อได้ไปที่นั่น

"ตอนนี้นายควรจะเตรียมร่างกายและอุปกรณ์ นายจะไปซื้อไรเงะขั้น2ก่อนก็ได้นะ" นามิได้ตอบกลับไปพร้อมกับสิ่งที่มาซาชิไม่เคยรู้ว่ามีอยู่ด้วย

"เอ๋ ไรเงะมีขั้นด้วยเหรอครับ?" มาซาชิเขาไม่เคยรู้มาก่อนเลนว่าดาบไรเงะนั้นมีขั้นด้วย ซึ่งแน่นอนว่ามันมีอยู่แล้ว และระดับที่เหมาะสมที่จะใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพก็มีเช่นกัน

"ฉันยังไม่เคยบอกนายเหรอเนี่ย งั้นฉันจะพูดละนะ คืออาวุธมันไม่ได้มีแค่ไรเงะ แต่มันมีอีกอย่างนึงด้วย ซึ่งอาวุธก็มีแค่2อย่างเท่านั้นแหละ แต่มันขึ้นอยู่กับระดับและขั้นของพลังเสริมแกร่ง ซึ่งมันจะเชื่อมโยงไปถึงการใช้อาวุธด้วย แต่ในตอนนี้ฉันจะพูดแค่ไรเงะก่อนนะ ไงเระน่ะแบ่งเป็น4ขั้นด้วยกัน ซึ่งอันที่นายใช้อยู่ในตอนนี้คือขั้น1ซึ่งใช้ระดับของพลังเสริมแกร่งคือระดับ2ใช่ไหมล่ะ ซึ่งราคาของมันอยู่ที่ราวๆ100,000เยน และระดับอื่นก็จะต้องเพิ่มระดับพลังของนายขึ้นไปอีก มาพร้อมกับจำนวนเงินที่เพิ่มขึ้นด้วยล่ะนะ"

*ไรเงะขั้น1(เสริมแกร่งระดับ2) ราคาราวๆ100,000เยน

ไรเงะขั้น2(เสริมแกร่งระดับ4)ราคาราวๆ500,000เยน

ไรเงะขั้น3(เสริมแกร่งระดับ6)ราคาราวๆ2,500,000เยน

ไรเงะขั้น4(เสริมแกร่งระดับ8)ราคาราวๆ6,000,000เยน

นามิได้พูดเกี่ยวกับระดับขั้นและราคาของดาบไรเงะให้มาซาชิได้ฟัง นั่นทำให้เขาอึ้งเลยล่ะเมื่อได้ยินว่าไรเงะขั้น4นั้นมีราคาราวๆ6,000,000เยน

"เอ่อ..แพงจังครับ" มาซาชิถึงกับไปไม่เป็นเลยทีเดียว เพราะแค่เขาเก็บเงินซื้อไรเงะขั้น1ในตอนแรกก็แทบกระอักเลือดอยู่แล้ว

"มันต้องแพงเป็นธรรมดาอยู่แล้ว เพราะอาวุธจากทางสหพันธ์เป็นของดีมีคุณภาพอย่างสุดๆ แต่ฉันยังไม่พูดถึงอาวุธอีกอย่างนึงนะ เพราะนั่นน่ะ ขนาดฉันยังบอกว่ามันแพงเลยล่ะ มีแต่พวกระดับบนๆเท่านั้นแหละถึงใช้" ไรเงะที่ว่าแพงแล้ว ยังมีอาวุธอีกชนิดที่แพงกว่า ทำให้หน้าของมาซาชินั้นถอดสีทันที

"เอาน่าๆ แต่เดี๋ยวนายก็มีโอกาสได้สัมผัสเงินก้อนใหญ่เองแหละนะ นายก็ไปหาจัดการอสูรตามป่าแล้วเอาศิลาอสูรมาขายก็ได้เหมือนกันนะ ลืมไปแล้วหรือไง" นามิได้แนะนำวิธีต่างๆให้มาซาชิอยู่บ่อยครั้งและครั้งนี้เช่นกัน ตัวเขาเองก็ลืมไปซะสนิทเลยว่าเขาจำเป็นที่จะต้องเลื่อนระดับ ซึ่งหนึ่งในวิธีการก็คือจัดการกับอสูรระดับต่ำๆให้ได้เยอะๆแล้วค่อยไล่ขึ้นไปหาระดับที่สูงขึ้นเรื่อยๆ แต่ในตอนนี้สิ่งที่เขาควรจะทำก็คือเตรียมตัวรอวันพรุ่งนี้ ...