ตอนที่ 458 สัตว์ประหลาดตัวสุดท้าย
ตอนที่ 458 สัตว์ประหลาดตัวสุดท้าย
หลังจากเวลาได้ผ่านพ้นไป 7 วัน เซี่ยเฟยก็ได้ทำการสังหารโกเลมหินไปเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน นับตั้งแต่โกเลมสีน้ำเงิน, สีเหลือง, สีแดง, สีเขียวและสีม่วง ซึ่งหลังจากที่เขาได้สังหารโกเลมไปจนหมดแล้วเสาหินยักษ์ที่อยู่บริเวณโดยรอบก็เริ่มขยับขึ้นมาอย่างฉับพลัน
พื้นที่โดยรอบสั่นสะเทือนอย่างบ้าคลั่งราวกับว่ามันกำลังเกิดแผ่นดินไหวขนาด 10 ริกเตอร์ก็ไม่ปาน
แต่เดิมเสาหินพวกนี้เป็นสีขาวบริสุทธิ์แต่หลังจากที่เขาสังหารโกเลมหินสีม่วงตัวสุดท้าย เสาหินที่มีความสูงหลายร้อยเมตรพวกนี้ก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง, ม่วง, เขียว, น้ำเงิน, เหลืองสลับกันไปเรื่อย ๆ จนทำให้มันดูกลายเป็นก้อนหินที่ดูลึกลับพิสดาร
สิ่งที่น่าประหลาดใจมากยิ่งกว่าคือหลังจากแรงสั่นสะเทือนอันรุนแรง เสาหินขนาดใหญ่ก็เริ่มลอยขึ้นไปในอากาศรวมตัวกันกลายเป็นสัตว์ประหลาดตัวใหม่
โกเลมหินตัวใหม่นี้มีความสูงมากกว่า 1 กิโลเมตร ทั่วทั้งร่างมีเปลวไฟ 5 สีพ่นออกมาตลอดเวลาคล้ายกับเปลวไฟนรกที่พร้อมจะแผดเผาทั้งท้องฟ้าและพื้นดิน
โฮก!
โกเลมห้าสีส่งเสียงร้องคำรามออกมาดังลั่นพร้อมกับทุบกำปั้นไปยังหน้าอกของตัวเองอย่างแรง
ปัง ปัง ปัง!
ทุก ๆ การทุบจะทำให้ก้อนกรวดบนพื้นกระเด็นลอยขึ้นมาจากพื้นหลายเมตร และแม้แต่เซี่ยเฟยที่ยืนอยู่ในบริเวณนั้นก็ยังแทบที่จะไม่สามารถรักษาการทรงตัวเอาไว้ได้ด้วยเช่นเดียวกัน
หลังจากประกาศศักดาโกเลมห้าสีก็มองไปยังชายร่างเล็กบนพื้นอย่างเย็นชา ซึ่งในสายตาของมันชายหนุ่มคนนี้อ่อนแอไม่ต่างไปจากมดปลวก และการดีดนิ้วของมันเบา ๆ ก็มากพอที่จะบดขยี้ร่างของชายคนนี้ให้แหลกสลายออกเป็นชิ้น ๆ ได้
“ตัวใหญ่มาก!” เซี่ยเฟยอุทานพร้อมกับขมวดคิ้ว แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกเกรงกลัวที่จะสบสายตากับสัตว์ประหลาดห้าสีตัวนี้ แน่นอนว่าขนอุยที่อยู่บนไหล่ก็กำลังจ้องมองไปยังศัตรูตรงหน้าด้วยความโกรธเช่นเดียวกัน
หนึ่งคนหนึ่งสัตว์อสูรต่างก็ล้วนแล้วแต่มีนิสัยที่ไม่ยอมแพ้ และยิ่งศัตรูมีความแข็งแรงมากขึ้นเท่าไหร่พวกเขาก็จะยิ่งต่อสู้ด้วยกำลังใจที่แข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น
บนเนินเขาที่อยู่ห่างออกไปแบล็คกี้กำลังกระพือปีกอย่างตื่นเต้น เพราะการต่อสู้อย่างบ้าคลั่งของเซี่ยเฟยทำให้เขารู้สึกตื่นตาตื่นใจมาก ขณะที่บริเวณห่างไปไม่ไกลไวท์ตี้ก็กำลังยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความกระวนกระวาย
“นี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม?! มนุษย์คนนั้นสามารถที่จะปลุกโกเลมเสาหลักขึ้นมาได้! ทำไมจู่ ๆ เขาถึงได้มีความแข็งแรงเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดแบบนี้” ไวท์ตี้อุทานขึ้นมาด้วยความไม่เข้าใจ
“ฉันบอกแล้วว่านายท่านฉลาดมากและเขาก็ไม่มีทางเลือกใครที่ไหนมาสืบทอดกฎแห่งความโกลาหลมั่ว ๆ แน่นอน” แบล็คกี้กล่าว
โดยปกติแบล็คกี้ไม่เคยที่จะเถียงสู้ไวท์ตี้ชนะเลยสักครั้ง แต่การเติบโตอย่างบ้าคลั่งของเซี่ยเฟยทำให้เขาได้ระบายความคับแค้นใจภายในใจออกมา
“ถึงเซี่ยเฟยจะเอาชนะโกเลมห้าสีได้แต่เขาก็ไม่มีสิทธิ์เลือกของสิ่งนั้น ถ้าฉันรู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ฉันยอมให้เขาแลกเปลี่ยนของรางวัลและกลับไปตั้งแต่แรกเลยดีกว่า” ไวท์ตี้กล่าวอย่างหงุดหงิดพร้อมกับใช้ปีกตัวเองทุบหัวตัวเอง
แบล็คกี้หันไปมองไวท์ตี้ด้วยรอยยิ้มและมันก็ไม่จำเป็นที่จะต้องพูดถึงความสุขที่ปะทุขึ้นมาภายในใจของเขา
อย่างไรก็ตามแบล็คกี้ก็อยู่กับไวท์ตี้มาเป็นเวลานาน ดังนั้นเขาจึงพยายามพูดปลอบใจสหายขึ้นมาว่า
“พวกเราต้องอยู่ในมิตินี้ก็เพื่อส่งมอบของสิ่งนั้นให้กับผู้ที่เหมาะสมไม่ใช่เหรอ? แต่ถึงแม้ว่าเราจะอยู่ที่นี่มานานหลายพันปีแต่มันก็ยังไม่มีราชาจากเต็นท์ทองคำคนไหนที่มีคุณสมบัติเหมาะสมเลยแม้แต่คนเดียว”
“อันที่จริงถ้าหากว่าเซี่ยเฟยสามารถพิสูจน์ตัวเองได้มันก็เป็นเรื่องที่ดีสำหรับเราด้วยเหมือนกัน เพราะถ้าหากว่าเขาได้รับของสิ่งนั้นไปพวกเราก็จะได้ปิดมิตินี้ลงสักทีแล้วจะได้กลับไปหาเจ้านาย หรือว่าเธอไม่อยากจะพบกับเจ้านายแล้วงั้นเหรอ?”
ไวท์ตี้มองไปที่พื้นอย่างว่างเปล่าก่อนที่มันจะกระพือปีกอย่างแรงเพื่อพยายามระบายความโกรธ
“นี่คือสิ่งที่เจ้านายทิ้งไว้ให้เซิร์กแล้วเราจะมอบมันให้กับมนุษย์ได้ยังไง” ไวท์ตี้ตะโกนออกมาอย่างดุเดือดพร้อมกับมองไปที่เซี่ยเฟยด้วยแววตาที่เคียดแค้น
ตูม!
กำปั้นโกเลมห้าสีพุ่งเข้าหาเซี่ยเฟยราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่ ก่อนที่มันจะก่อให้เกิดหลุมลึกบนพื้นดินพร้อมกับเศษกรวดเศษดินที่กระเด็นขึ้นไปบนท้องฟ้า
ไม่กี่นาทีต่อมาเซี่ยเฟยก็ถูกโกเลมหินจู่โจมเข้าใส่อย่างต่อเนื่อง และเขาก็ทำได้เพียงแต่พยายามหลบหนีเพียงเท่านั้น เพราะการโจมตีของเขาไม่มีผลกับสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ตัวนี้เลย และแม้แต่ลูกบอลพลังงานของขนอุยก็ทำให้เปลวไฟบนร่างของโกเลมอ่อนแอลงเพียงแค่เล็กน้อย
“ขนอุยยังเด็กอยู่มากและถึงแม้ว่าลูกบอลพลังงานของมันจะสามารถเปลี่ยนวัตถุให้กลายเป็นพลังงานได้ แต่พลังงานในร่างสัตว์ประหลาดตัวนี้มีอยู่มากเกินไป ลูกบอลพลังงานของขนอุยจึงไม่สามารถสลายอณูพลังงานในร่างของมันได้เลย” อันธวิเคราะห์สถานการณ์ให้เซี่ยเฟยฟังหลังจากที่เขาได้สังเกตการจู่โจมของขนอุยโดยละเอียด
ในความเป็นจริงถึงแม้ว่าอันธจะไม่ได้บอกแต่เซี่ยเฟยก็พอสัมผัสได้ว่าพลังงานในร่างของโกเลมหินห้าสีน่าทึ่งแค่ไหน เพราะเพียงแค่เปลวไฟที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างของมันตลอดเวลาก็ให้ความรู้สึกถึงพลังงานอันแน่นหนาและมันยังเป็นพลังงานที่บริสุทธิ์อีกด้วย
ตูม! ตูม! ตูม! …
เมื่อโกเลมหินโจมตีผิดพลาดมันก็เริ่มใช้กำปั้นอีกข้างจู่โจมออกมาด้วยความโกรธ ซึ่งกระบวนการเหล่านี้ก็วนซ้ำ ๆ ไปเรื่อย ๆ จนเกิดเป็นพายุกำปั้นที่ถูกชกลงมาราวกับสายฝนที่โหมกระหน่ำ
เล่ห์กายา!
เซี่ยเฟยยังคงหลบหลีกด้วยการเคลื่อนไหวอย่างสวยงามเพื่อหลบรอดการโจมตีจากกำปั้นไปเรื่อย ๆ
แม้ว่าชายหนุ่มจะสามารถหลบรอดการโจมตีเหล่านี้ได้ แต่พื้นดินด้านล่างไม่สามารถที่จะหลบหนีได้แบบนั้น มันจึงก่อให้เกิดหลุมอุกกาบาตขึ้นมาเป็นจำนวนมาก และด้วยเปลวไฟจากโกเลมที่โหมกระหน่ำ มันจึงทำให้หลุมอุกกาบาตที่ถูกสร้างขึ้นมาจากกำปั้นมีควันพวยพุ่งออกมาจากพื้นดินด้วย
ไม่กี่นาทีต่อมาสภาพแวดล้อมในบริเวณนั้นก็เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมตลอดกาล จากเนินดินที่มีสายน้ำไหลผ่านก็กลายเป็นพื้นที่ที่เต็มไปด้วยหลุมอุกกาบาตเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน
ถุย!
เซี่ยเฟยถุยน้ำลายที่เต็มไปด้วยเศษดินออกมาจากปาก เพราะด้วยเศษฝุ่นเศษดินที่ลอยคละคลุ้งอยู่ในอากาศมันจึงทำให้เขาไม่สามารถที่จะหลีกเลี่ยงการสูดดมฝุ่นสีเหลืองพวกนี้เข้าไปภายในปอด
“ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ดีแน่ ดูเหมือนฉันจะต้องหาทางโต้ตอบกลับไปบ้าง” เซี่ยเฟยกัดฟันตะโกนพูดขึ้นมาอย่างดุเดือด
เหตุการณ์นี้ทำให้อันธรู้สึกตกตะลึงเล็กน้อย และเขาก็ไม่จำเป็นจะต้องคาดเดาเลยว่าหลังจากนี้เซี่ยเฟยจะต้องพยายามฝืนใช้วิชาลับพลังจิตระดับ 5 อิลลูชั่นวินด์ออกมาอย่างแน่นอน
วินาทีต่อมาลูกบอลพลังงานก็ก่อกำเนิดขึ้นมาจากฝ่ามือของเขาอย่างรวดเร็ว ซึ่งลูกบอลพลังงานนี้เกิดขึ้นมาจากการใช้วิชาเล่ห์มายาเพื่อเปลี่ยนขนอุยให้กลายเป็นเซี่ยเฟยอีกคน
เมื่อลูกบอลพลังงานถูกรวบรวมจนเสร็จสมบูรณ์แล้ว ชายหนุ่มก็นำลูกบอลพลังงานนี้ใส่เข้าไปในร่างของขนอุยโดยตรงจนทำให้เจ้าตัวเล็กกลายร่างเป็นเซี่ยเฟยอีกครั้ง แต่เนื่องมาจากการปล่อยลูกบอลพลังงานในก่อนหน้านี้อย่างต่อเนื่องมันจึงทำให้ขนอุยหอบหายใจออกมาอย่างหนัก
“ส่งพลังงานทั้งหมดของนายมาให้ฉัน!” เซี่ยเฟยตะโกนสั่งเสียงดัง
ผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดของการใช้วิชาเล่ห์มายาไม่ใช่แค่การสร้างร่างมายาขึ้นมาอีกคน แต่มันยังรวมถึงการดูดซับพลังงานจากร่างแยกเพื่อช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการต่อสู้
วิชานี้กลายเป็นวิชาที่ทรงพลังมากเมื่อร่างแยกที่เขาสร้างขึ้นมามีร่างต้นกำเนิดเป็นขนอุย ซึ่งเป็นสัตว์อสูรที่ภายในร่างเต็มไปด้วยพลังงาน และการที่เขาได้แชร์พลังงานกับเจ้าตัวน้อยมันก็ไม่ต่างไปจากการที่เขาสามารถใช้พลังงานจากหัวใจจักรวาลสีม่วงออกมาได้โดยตรง
ขนอุยพยักหน้ารับก่อนที่จะถ่ายโอนพลังงานภายในร่างไปให้เซี่ยเฟยอย่างรวดเร็ว
เมื่อพลังงานไหลเข้ามาภายในร่างเรื่อย ๆ เซี่ยเฟยก็รู้สึกว่าทั่วทั้งร่างกายเต็มไปด้วยความแข็งแกร่งและพลังงานปริมาณมหาศาลก็แทบที่จะปะทุออกมาจากหน้าอก
อิลลูชั่นวินด์!!
ใบมีดทั้ง 18 เล่มของเซเลสเชียลมูนพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วสร้างเป็นรูปลักษณ์ของวิหคพลังงานที่โบยบินในอากาศ
โกเลมหินมองไปทางวิหคพลังงานอย่างสนใจ ก่อนที่มันจะส่งเสียงเยาะเย้ยออกมาดัง ๆ เพราะมันไม่คิดว่าการจู่โจมเพียงแค่นี้จะสามารถทำอันตรายร่างกายของมันได้
แต่เมื่อร่างของวิหคพลังงานเคลื่อนที่ผ่านไปมันก็ทำให้โกเลมหินหยุดเสียงหัวเราะอย่างฉับพลัน เพราะร่างที่ดูเหมือนเปราะบางนั้นกลับกลายเป็นสัมผัสที่รุนแรง
ฉัวะ!
ศีรษะของโกเลมหินถูกตัดออกราวกับมีดร้อนที่ตัดผ่านเนย และมันก็ทำให้หัวของโกเลมหินถูกตัดจนร่วงหล่นลงมาจากร่าง
จนถึงตอนนี้โกเลมหินก็ยังไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าหัวของมันถูกตัดออกมาได้ยังไง แต่ในระหว่างที่ในแววตาของมันยังคงเต็มไปด้วยความสงสัย ร่างของเซี่ยเฟยก็กระโดดลอยขึ้นไปในอากาศแล้ว
เซี่ยเฟยจับดาบอีวีสเซอเรทพร้อมกับกระโดดขึ้นไปบนร่างของโกเลมด้วยความเร็วสูงสุด ก่อนที่เขาจะเหวี่ยงดาบยาวลงมาจากด้านบนสู่ด้านล่างสุดแรงเกิด
ชายหนุ่มใช้ดาบใหญ่ทำหน้าที่เสมือนเป็นค้อนฟาดฟันออกไปด้วยความเร็วสุดแรง และความเกรี้ยวกราดของพลังงานจากหัวใจจักรวาลสีม่วงก็เกิดเป็นการระเบิดพลังงานอันมหาศาลที่สามารถทุบหินให้แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ได้อย่างง่ายดาย
คลื่น!
ร่างของโกเลมหินเริ่มเกิดรอยร้าวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ในอีกไม่กี่วินาทีต่อมาทั่วทั้งร่างของมันก็แตกออกกลายเป็นเศษหินเล็ก ๆ ที่ร่วงหล่นลงไปยังด้านล่างอย่างรวดเร็ว
ในที่สุดโกเลมหินก็ถูกบดขยี้จนร่างกายแหลกสลาย พร้อมกับพลังงานบริสุทธิ์ทั้งห้าสีที่เริ่มถูกปลดปล่อยล่องลอยออกไปในอากาศ
ซูดดดด!
ขนอุยย่อมไม่ปล่อยโอกาสที่ดีแบบนี้ไป มันจึงรีบดูดพลังงานทั้งหมดเข้ามาในร่างอย่างรวดเร็ว
ในที่สุดบททดสอบด่านสุดท้ายของเทพเจ้าขาวและเทพเจ้าดำก็ถูกทำลาย จนทำให้ตัวเลขบนหน้าจอนับคะแนนของเซี่ยเฟยเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องโดยไม่มีวี่แววว่าจะหยุด
“นี่ฉันตาฝาดไปหรือเปล่าเนี่ย!?” อันธอุทานขึ้นมาด้วยความไม่อยากจะเชื่อหลังจากที่เขาได้สังเกตเห็นตัวเลขพลังงานที่หยุดลง
***************
ทุกคนคิดว่าพี่เฟยจะได้คะแนนสักเท่าไหร่กันบ้าง?
สารบัญ / นำทาง
- 👁️ ยอดวิว 118
แสดงความคิดเห็น