ตอนที่ 248 ความผิดพลาดร้ายแรง

เซี่ยเฟยไม่เคยคิดมาก่อนว่าเมื่อพลังไฟฟ้าถูกปล่อยออกมาอย่างเต็มที่ มันจะก่อให้เกิดลูกบอลแสงที่ให้ความสว่างราวกับดวงอาทิตย์ขนาดเล็กที่อยู่ใจกลางสนามแข่งขัน

ผู้ชมบนอัฒจันทร์ปิดตาลงทีละคนเนื่องมาจากไม่สามารถลืมตาสู้แสงสว่างจากกระแสไฟฟ้าของฟางหยวนได้

ขณะเดียวกันอากาศบริเวณรอบ ๆ ก็เหมือนคนจุดประทัด เพราะมันได้มีเสียงประจุไฟฟ้าแตกดังขึ้นมาอย่างคมชัดและมันก็เริ่มมีกลิ่นไหม้ลอยโชนออกมา

อันตราย!

สัญชาตญาณของเซี่ยเฟยกรีดร้องให้เขาถอยหนีไป แต่สมองกลับบอกว่าหากเขาถอยหนีแบบสุ่มสี่สุ่มห้ามันอาจจะทำให้เขาตกอยู่ในอันตรายมากขึ้นกว่าเดิม ด้วยเหตุนี้เขาจึงยืนจ้องคอยสังเกตการโจมตีจากศัตรู แล้วค่อยเลือกมุมและใช้ความเร็วหลบหลีกในจังหวะที่เหมาะสมที่สุดแทน

ระหว่างนี้บนหน้าผากของเซี่ยเฟยก็เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ กล้ามเนื้อทั่วทั้งร่างกายของเขากำลังเกร็งอย่างหนักจนทำให้พวกมันแข็งราวกับท่อนเหล็ก

ด้วยสภาวะที่ชายหนุ่มเตรียมพร้อมเคลื่อนไหวตลอดเวลา เขาจะสามารถเข้าถึงความเร็วสูงสุดได้อย่างรวดเร็ว แต่มันก็ต้องไม่ลืมว่าสิ่งที่เขากำลังเผชิญหน้าคือการโจมตีด้วยสายฟ้าที่มีความเร็วสูงกว่าความเร็วของเขามาก

ดูเหมือนฟางหยวนต้องใช้ระยะเวลาสักพักหนึ่งเพื่อสะสมพลังให้เพียงพอ ซึ่งในระหว่างนี้เขาก็ค่อย ๆ ยกแขนทั้งสองข้างขึ้นเหนือศีรษะราวกับว่าเขากำลังประคองลูกบอลไฟฟ้าขนาดใหญ่ขึ้นไปด้านบน

ทั่วทั้งร่างของฟางหยวนถูกล้อมรอบด้วยกระแสไฟฟ้าอย่างสมบูรณ์ ในขณะที่ลูกบอลไฟฟ้าภายในมือทั้งสองข้างของเขาก็ปล่อยแสงสว่างออกมามากที่สุด ซึ่งถ้าหากมองเข้าไปใกล้ ๆ ลูกบอลไฟฟ้าก็ไม่ได้อยู่ติดกับมือของเขา แต่มันลอยห่างออกไปจากมือของเขาประมาณ 10 เซนติเมตร

ทันใดนั้นฟางหยวนก็แยกแขนออกไปด้านข้างราวกับว่าเขากำลังยืดแป้งราเมง เพียงแต่สิ่งที่เขากำลังถืออยู่ภายในมือไม่ใช่ก้อนแป้งสีขาวแต่เป็นกระแสไฟฟ้าที่มีอันตรายถึงชีวิต!

ชายอ้วนกางมือทั้งสองออกไปด้านข้างจนทำให้ร่างของเขามีรูปลักษณ์เหมือนกับไม้กางเขน แต่ข้อมือทั้งสองข้างของเขากลับกำลังเกร็งเข้าไปด้านใน ราวกับว่าเขากำลังถืออะไรบางอย่างอยู่ในอ้อมแขน

พริบตาต่อมาลูกบอลไฟฟ้าพลังงานสูงก็ปะทุขึ้นระหว่างมือทั้งสองข้างของเขา ซึ่งไม่ว่าจะเป็นความสว่างหรือความเข้มข้นของกระแสไฟฟ้าของลูกบอลไฟฟ้าลูกนี้ก็สูงกว่าลูกบอลไฟฟ้าลูกเดิมหลายสิบเท่า!

เปรี๊ยะ!

ลูกบอลไฟฟ้าขนาดใหญ่บริเวณหน้าอกของฟางหยวนเริ่มแบ่งออกเป็นลูกศรสายฟ้าขนาดต่าง ๆ โดยที่ปลายลูกศรทุกลูกต่างก็ชี้ตรงไปยังตำแหน่งของเซี่ยเฟย

ในเวลาเดียวกันกระแสไฟฟ้าก็ปะทุออกมาจากร่างของฟางหยวนคล้ายกับร่างของอสรพิษขนาดยักษ์ที่พุ่งออกไปยังทิศทางต่าง ๆ เพื่อปิดกั้นเส้นทางหลบหนีของเซี่ยเฟยเอาไว้

น่าแปลกที่เซี่ยเฟยไม่ได้หลบหนีออกไป แต่เขากลับพุ่งตรงเข้าหาฟางหยวนทันทีที่ชายอ้วนเริ่มจู่โจม

เซี่ยเฟยประมวลสถานการณ์ทั้งหมดเรียบร้อยแล้วว่าการพยายามหลบหนีเป็นเพียงแค่เรื่องที่ไร้ประโยชน์ เพราะท้ายที่สุดการโจมตีของฟางหยวนก็เป็นการโจมตีแบบวงกว้าง แล้วมันก็ไม่มีช่องว่างให้เขาสามารถหลบหนีการโจมตีในครั้งนี้ไปได้

ตอนนี้ทางออกที่ดีที่สุดคือเขาต้องใช้ประโยชน์จากช่วงเวลาที่กระแสไฟฟ้าได้แยกออกจากกันจู่โจมเข้าใส่แหล่งพลังของกระแสไฟฟ้าทั้งหมดอย่างกะทันหัน แต่การเคลื่อนไหวในระหว่างนั้นเซี่ยเฟยก็จำเป็นที่จะต้องเคลื่อนไหวให้รวดเร็วกว่ากระแสไฟฟ้า

ฟุบ!

เซี่ยเฟยพุ่งออกไปเป็นเส้นตรงผ่านกระแสไฟฟ้านับสิบสายที่วิ่งเฉียดร่างกายของเขาไป

นี่คือโอกาสที่เขารอคอย! การโต้กลับที่จะพลิกกระดานทั้งหมดในครั้งเดียว!!

ชายหนุ่มยกดาบอีวีสเซอเรทขึ้นเหนือศีรษะก่อนที่จะฟาดดาบเล่มนี้ลงมาอย่างโหดเหี้ยม

ฟางหยวนยกรอยยิ้มที่ริมฝีปากขึ้นมาเบา ๆ ราวกับว่าการโจมตีของเซี่ยเฟยไม่ได้เป็นภัยคุกคามสำหรับเขาเลย

“มาดูกันว่าดาบของแกกับไฟฟ้าของฉันอะไรมันจะเร็วกว่ากัน!!” ฟางหยวนตะโกนออกไปอย่างบ้าคลั่ง

ทั่วทั้งร่างของเขาถูกปกคลุมไปด้วยกระแสไฟฟ้าแรงดันสูง และเมื่อไหร่ก็ตามที่ดาบเล่มนั้นปะทะเข้ากับกระแสไฟฟ้า กระแสไฟฟ้าก็จะวิ่งผ่านใบดาบนั้นเข้าสู่ร่างกายของเซี่ยเฟยในทันที และชายคนนี้ก็จะล้มลงก่อนที่จะสามารถฟาดฟันดาบออกมาได้จนจบ

ขณะเดียวกันฟางหยวนก็รวบรวมกระแสไฟฟ้าทั้งหมดไปไว้ในมือ ซึ่งเขาก็ต้องการจะใช้ช่วงเวลานี้ในการกำจัดเซี่ยเฟยในครั้งเดียว!

แต่ในทันใดนั้นเซี่ยเฟยก็ได้ทำในสิ่งที่ทุกคนไม่คาดฝันมาก่อน เพราะเขาได้ปล่อยมือจากดาบอีวีสเซอเรทที่กำลังจะสัมผัสกับกระแสไฟฟ้าที่ฟางหยวนได้ปล่อยออกมา!!

“ชิบหาย!” ฟางหยวนอุทานด้วยความตกตะลึง

หากมือของเซี่ยเฟยไม่ได้จับอยู่กับด้ามดาบ กระแสไฟฟ้าของเขาก็ไม่มีทางส่งเข้าไปยังร่างของเซี่ยเฟยได้

แต่การทำแบบนี้ก็ทำให้เซี่ยเฟยสูญเสียอาวุธของตัวเองไปด้วยเช่นเดียวกัน ซึ่งทหารที่ไร้อาวุธก็ไม่ต่างไปจากคนพิการและมันก็ถือว่าเป็นข้อห้ามที่ไม่ควรเกิดขึ้นในสนามรบ

ฟางหยวนเผยรอยยิ้มออกมาอย่างแปลกประหลาดพร้อมกับสัมผัสได้ถึงความหวังของชัยชนะอย่างแผ่วเบา

บางทีมันอาจจะเป็นเพราะรูปลักษณ์ของดาบอีวีสเซอเรทที่มีความดุร้ายมากจนเกินไป ฟางหยวนจึงรู้สึกเกรงกลัวดาบเล่มนี้ตั้งแต่แรกเห็น

โดยทั่วไปคนที่กล้าใช้อาวุธลักษณะนี้ย่อมมีความสามารถที่ไม่ธรรมดา ฟางหยวนจึงไม่กล้าที่จะประมาทเซี่ยเฟยเลยแม้แต่นิดเดียว ส่วนเซเลสเชียลมูนที่เซี่ยเฟยได้ติดตั้งเอาไว้ที่แขนขวา ฟางหยวนก็คิดว่าโลหะกลม ๆ ที่ดูแปลกประหลาดนั้นน่าจะเป็นโล่ที่เอาไว้ใช้สำหรับการป้องกันตัว

อันที่จริงมันก็ไม่มีใครสามารถตำหนิความคิดของฟางหยวนได้ เพราะไม่ว่าเซเลสเชียลมูนจะเป็นอาวุธที่มีความพิเศษมากแค่ไหน แต่มันก็ไม่สามารถโดดเด่นไปกว่าดาบอีวีสเซอเรทได้เลย

นอกจากนี้เซเลสเชียลมูนยังเป็นอาวุธสำหรับผู้ใช้พลังจิตโดยเฉพาะ มันจึงมีผู้รู้จักอาวุธประเภทนี้เพียงแค่ไม่กี่คนเท่านั้น

ด้วยเหตุนี้เองดาบอีวีสเซอเรทที่เซี่ยเฟยได้ทิ้งไว้จึงสามารถเบี่ยงเบนความสนใจของฟางหยวนได้สำเร็จ และเมื่อไหร่ก็ตามที่ชายอ้วนได้สูญเสียสมาธิของเขาไป การลงมือตามแผนการขั้นต่อไปก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับชายหนุ่มแล้ว

ตลอดเวลาที่ผ่านมามีเพียงแต่ฟางหยวนที่ได้เปิดเผยความสามารถของตัวเอง แต่เซี่ยเฟยยังคงเก็บงำไพ่ใบสำคัญเอาไว้กับตัว

เมื่อฟางหยวนกำลังจะใช้กระแสไฟฟ้าทั้งหมดเพื่อทำลายดาบอีวีสเซอเรท ใบดาบของเซเลสเชียลมูนทั้ง 18 เล่มก็ถูกปลดปล่อยออกไปก่อนที่ชายอ้วนจะทันได้ตั้งตัว

“ดีม่อนแอค” เซี่ยเฟยร้องคำรามเสียงต่ำราวกับพูดกับตัวเอง

ใบดาบทั้ง 18 เล่มถูกควบคุมให้เพิ่มรอบหมุนด้วยความเร็วสูง และด้วยความไวของเซี่ยเฟยเขาจึงสามารถอ้อมมาด้านหลังของฟางหยวนได้อย่างรวดเร็ว

“เอาไปแดก!” 

ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ! …

ร่างของชายอ้วนถูกเชือดเฉือนอย่างต่อเนื่อง ซึ่งในเวลานั้นมันก็มีอารมณ์ของความไม่อยากจะเชื่อปรากฏขึ้นในแววตาของเขา

“เป็นไปไม่ได้!” ฟางหยวนต้องการที่จะตะโกนออกมา แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะส่งเสียงออกมาได้เนื่องมาจากลำคอของเขาถูกตัดด้วย 1 ในใบมีดทั้ง 18 เล่ม

แม้กระทั่งในวินาทีสุดท้ายที่เขาได้เสียชีวิตลงเขาก็ไม่เข้าใจว่าโล่บนแขนขวาของเซี่ยเฟยสามารถจู่โจมเขาได้ยังไง ยิ่งไปกว่านั้นใบดาบทั้ง 18 เล่มยังสามารถเคลื่อนไหวได้ด้วยความเร็วที่ไม่ธรรมดา

ความรู้สึกของความตายเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดมาก เพราะเขาไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดอย่างที่คิด แต่กลับรู้สึกว่างเปล่าอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

“จำเอาไว้ว่าจงเก็บไพ่ใบสำคัญเอาไว้ใช้ในช่วงที่สำคัญที่สุดเท่านั้น” เซี่ยเฟยพูดข้าง ๆ ศพของฟางหยวน แต่น่าเสียดายที่ชายอ้วนคงจะไม่สามารถนำคำสอนของเขาไปใช้ได้อีกแล้ว

***************