บทที่ 6 ทะเลาะ 2/2

บทที่ 6 ทะเลาะ 2/2

ผู้ที่ได้ชื่อว่าพระเจ้าพยักหน้ารับกับความคิดนั้น สำหรับเขาเขาก็เคยอยากจะรวมเผ่าพันธุ์ทั้งหมดให้เป็นหนึ่ง ความฝันอันสูงสุดของพระเจ้าก็คือทำให้ทุกเผ่าพันธุ์สามารถอยู่อาศัยบนโลกใบนี้ได้อย่างมีความสุข แต่ว่าสิ่งนั้นก็ไม่สามารถเป็นจริงได้ 

เทพที่มีลำดับชั้นต้อยต่ำก็บงการมนุษย์ที่มีลำดับชั้นที่ต่ำกว่า มนุษย์ก็บงการและสังหารสัตว์ป่าที่มีลำดับชั้นที่ต่ำกว่าเช่นกัน สติปัญญาเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับมนุษย์และเทพและสัตว์ ถ้าจะกล่าวให้ถูกสติปัญญานั้นเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด 

ถึงแม้ว่าพลังและอำนาจจะเป็นสิ่งที่สำคัญก็ตาม  แต่หากไร้สติและสัมปชัญญะ ก็จะไม่สามารถดึงพลังที่ตนเองมีมาได้ 

เดิมทีแล้วมนุษย์นั้นเป็นเผ่าพันธุ์ที่อ่อนแอที่สุด ก่อนที่จะให้กำเนิดสัตว์อสูรขึ้นมาบนโลก  มนุษย์ก็ตกเป็นเหยื่อและถูกสัตว์ป่าสังหาร ดังนั้นมนุษย์จึงสรรค์สร้างอาวุธยุทโธปกรณ์ขึ้นมาเพื่อใช้ต่อสู้ ตั้งแต่ยุคหินจนถึงยุคโลหะ 

นี่คือการพิสูจน์สติปัญญาของมนุษย์ 

เดิมทีแล้วเทพก็เคยเป็นมนุษย์ แต่เนื่องด้วยได้รับพลังและความสามารถมาจากสิ่งนั้น ทำให้เผ่าพันธุ์มนุษย์ที่ถูกเรียกตัวเองว่าเทพยกระดับขึ้นมา ดังนั้นแล้วเทวะก็คือมนุษย์ มนุษย์ก็คือเทวะ 

ชายหนุ่มนามว่าโอดินน์ที่เป็นบุตรของบอร์ เทพแห่งปฐมกาล เดิมทีก็เคยเป็นมนุษย์ แต่การที่ได้รับพลังอันสูงค่าทำให้เทพองค์นี้เป็นหัวหน้า

“คิดอะไรของนายอยู่พระเจ้า” เสียงเรียกของเทพแห่งความสับสน ทำให้ผู้ที่ได้ชื่อว่าพระเจ้าหลุดออกจากภวังค์ของตนเอง 

“คิดเรื่องเทพปฐมกาล ว่าแต่พวกเราคุยถึงเรื่องไหนแล้วนะ”

“ฉันอยากจะไปจุติใหม่ยังโลกมนุษย์ แต่ว่าวินกลับไม่เห็นด้วย”

ผู้ที่ได้ชื่อว่าพระเจ้าพยักหน้ารับ “ฉันก็ไม่เห็นด้วย ถ้าให้นายไปเกิดใหม่มันจะวุ่นวาย ตอนนี้โลกแต่ละใบมีพวกเราดูแลอยู่ โลกที่เป็นฝั่งของเผ่าเทพมีฉันดูแล โลกนี้ไม่ค่อยน่าเป็นห่วงเพราะยังไงพวกเทพปฐมกาลก็ไม่มีทางฆ่ากันตายได้อยู่แล้ว พวกเทพพวกนี้มีชีวิตเป็นอมตะ ส่วนโลกของนายเผ่ามาร อันนี้ก็ไม่น่าห่วงเท่าไหร่ ยังไงพวกนี้ก็มีคุณสมบัติคล้ายคลึงกับพวกมนุษย์ ต่อให้ตายวิญญาณก็ไปเกิดใหม่ได้ โดยเฉพาะหากเป็นพวกเผ่าปีศาจระดับสูงๆยิ่งไม่น่าห่วงพวกนั้นไม่ตายอยู่แล้ว ตราบใดที่ยังรักษาสิ่งที่เรียกว่ารากเง่าได้ ก็ไม่มีปัญหา แต่ว่าถ้านายไม่อยู่ใครจะควบคุมประตูที่ใช้ข้ามทั้ง 2 โลกล่ะ  ถ้าหากเผ่าปีศาจกับเผ่าเทพดันเปิดมิติและมารบกันอีกโลกมนุษย์ของวินน่ะจะเสียหาย”

วินพยักหน้ารับ “ใช่แล้วล่ะ ต่อให้นายอยากจะไปเกิดใหม่ตอนนี้ฉันก็ไม่ให้นายไปเกิดใหม่หรอกนะคาออส แล้วอีกอย่างนายจะพาพวกสาวๆไปเกิดใหม่ด้วยใช่ไหม พวกเลขานุการิณีของนายยังจำเป็นกับพวกเราอยู่ ถ้านายไปจุติยังโลกใหม่ตอนนี้ พวกเราก็ซวยพอดีน่ะสิ”

“ใช่แล้วล่ะ ยังไงพวกเราทั้งสามคนก็ยังต้องอยู่เพื่อควบคุมโลกทั้ง 3 นี้ต่อไป แต่ว่านะนายน่ะฝ่าฝืนกฎหรือเปล่า นายไม่ควรที่จะให้เด็กพวกนั้นมายังโลกของนาย โลกนี้กับโลกนั้นกระแสของเวลามันต่างกัน โลกของนายเวลาจะเร็วเป็น 2-3 เท่าของโลกของวิน ดังนั้นน่ะถ้าพวกนี้กลับไปโลกเดิมอายุของพวกนี้อาจจะเพิ่มมากขึ้นก็เป็นได้  เพราะฉะนั้นฉันเลยจะหาวิธีส่งเด็กพวกนี้กลับไปโลกใบเดิมให้เร็วที่สุด”

พระเจ้าไต่ตรอง ก่อนที่จะตัดสินใจพูดบางสิ่งบางอย่าง 

“ตอนนี้เด็กพวกนั้นน่ะมาอยู่ที่โลกของนายประมาณ 1 วันเต็มๆแล้ว ถ้าขืนปล่อยให้อยู่แบบนี้ต่อไปมันก็คงจะแย่ แต่ว่าประเด็นก็คือประตูมิติพวกนี้ไม่สามารถเปิดได้ง่ายๆ ถ้าฉันเปิดประตูมิติฝั่งนู้นก็ต้องเป็นคนเปิดด้วย แต่ว่าเด็กของฉันที่มีชื่อว่าไอยราคงไม่รู้เรื่องนี้ เพราะว่าเวทย้ายมิติเป็นเวทมนต์ชั้นสูงที่ไม่สามารถหาคนมาใช้ได้ง่าย ๆ”

สิ้นคำกล่าวของพระเจ้า  เทพแห่งความสับสนก็ตกโต๊ะ 

“ที่พูดอย่างนี้จะบอกว่าฉันผิดที่พาพวกเจ้าหนูนั่นมายังโลกของฉันใช่หรือเปล่า ฉันไม่สนใจหรอกนะว่าพวกนายจะคิดอะไรกันอยู่  แต่ว่าเจ้าหนูนั่นมันน่าแกล้งเล่น จริง ๆ นี่นา ฉันจะสอนทุกสิ่งทุกอย่างให้กับเจ้าหนูนั่น ทำให้ไบรท์เป็นเทพแห่งความสับสนรองจากฉัน”

สิ้นคำกล่าวของเทพแห่งความสับสน ชายหนุ่มผมสีทองก็คิ้วกระตุก เขากำมือแน่นและมีสีหน้าท่าทางที่ไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด 

“นี่นายกำลังจะเล็งเด็กที่ฉันหมายมั่นปั้นมืออยู่อย่างนั้นเหรอคาออส เด็กคนนั้นมีเวทย์แห่งความว่างเปล่า ดังนั้นตามสิทธิ์แล้วเด็กคนนั้นควรจะเป็นลูกศิษย์ของฉันสิ”

“ของแบบนี้ใครดีใครได้ คนที่จะถ่ายทอดวิชาต่างๆมันต้องเป็นฉัน แกลืมไปแล้วหรอฉันก็ถ่ายทอดวิชาบางอย่างให้แกไปแล้ว พลังส่วหนึ่งในร่างกายของแกก็เป็นพลังของฉัน  แล้วอีกส่วนหนึ่งก็เป็นพลังของพระเจ้า ดังนั้นฉันไม่สนใจหรอกว่าแกสนใจเด็กคนนั้นเพราะอะไร แต่ว่าเด็กคนนั้นต้องเป็นลูกศิษย์ของฉัน”

“ไม่ได้เว้ย ฉันจองเจ้านั่นไว้แล้ว ไบรท์เป็นคนที่มีธาตุแห่งความว่างเปล่า ปืนท่อเดียวกับที่ฉันมีตอนสมัยฉันยังเป็นมนุษย์อยู่ แล้วอีกอย่างเจ้านั่นนะะมีสิ่งนั้นด้วยนะไม่มีสิทธิ์แย่งฉันไป ถ้านายเอาไปแล้วใครจะมาแทนตำแหน่งของฉันล่ะ ต้องบริหารโลกอยู่เฉยๆมันน่าเบื่อนะเว้ย อยากจะออกไปจากตำแหน่งนี้สักที”

คำหลังวินไม่ได้เอ่ย 

พระเจ้ามองชายหนุ่มทั้งสองที่เตรียมตัวจะทะเลาะกันด้วยสายตาระอา ก่อนที่เขาจะได้เอ่ยห้าม เสียงของหญิงสาวผมทองก็กล่าวขึ้น

“ฉันมีวิธีตัดสินนะ ถ้าพวกนายคุยกันไม่รู้เรื่องพวกนายก็ใช้การต่อสู้ตัดสินก็แล้วกัน ฉันจะลดพลังเวทย์ให้เท่ากับตอนที่นายังเป็นมนุษย์ แล้วจะกลางเวทย์อาณาเขตไว้ หลังจากนั้นพอพวกนายต่อสู้กันเสร็จแล้วถ้าใครชนะก็จะได้สอนไบรท์ ส่วนคนแพ้ก็ไปหาเด็กคนอื่นมาแทน ดีไหม”

ชายหนุ่มทั้งสองพยักหน้า 

“แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ โลกเบื้องล่างจะได้ไม่ต้องรับผลกระทบด้วย” คาออสกล่าว

“ใช่ จำตอนที่พวกเราตีกันครั้งที่แล้วได้ไหม ตอนนั้นรู้สึกว่าจะมีเทพองค์นึงกำลังโซเดมาคอมกลับเทพีองค์ไหนสักองค์นี่แหละ แล้วพวกเราตีกันไปตีกันมาแล้วพลังเวทย์มันดันไปโดนพวกนั้น สุดท้ายเจ้าพวกนั้นก็เลยขึ้นมาร้องเรียนพวกเรา” วินกล่าวเสริม

พระเจ้าหม่องทั้งสองหนุ่ม ชายหนุ่มผมสีทองนัยน์ตาสีฟ้าอดีตนั้นเคยเป็นมนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุด ส่วนอีกคนนึงมีพลังเทพตั้งแต่กรรมเนิด เป็นเทพปฐมกาลก่อนที่จะให้กำเนิดเทพทั้งหมด  เป็นหนึ่งสุดยอดที่อยู่ในยุคแห่งความว่างเปล่า  

แต่แทนที่จะอยู่เฉยๆเทพแห่งความสับสนกับชอบไปเกิดเป็นมนุษย์  และใช้พลังอำนาจของตนเองปั่นป่วนโลกนี้เล่น ส่วนเขาที่ได้ชื่อว่าพระเจ้า ด้วยภารกิจและความต้องการที่จะสั่งสอนมนุษย์จึงละทิ้งหน้าที่ไปกำเนิดใหม่เป็นมนุษย์เช่นเดียวกัน หลังจากนั้นตำแหน่งของเทพก็ว่างเว้น 

เพียงไม่นานผู้คนที่มีพลังก็ขนานนามตัวเองว่าเป็นเทพ และได้มายึดครองตำแหน่งของเทพ

 เมื่อประมาณ 200 ปีก่อนหลังจากที่เขาได้เจอกับเด็กหนุ่มผมสีทองนัยน์ตาสีฟ้า พวกเขาทั้งสามก็เริ่มก่อการยึดครองตำแหน่งและแบ่งสรรผลประโยชน์กันอีกครั้ง 

โลกที่เคยเกือบล่มสลายด้วยสงครามเริ่มถูกเด็กหนุ่มผมสีทองฟื้นฟู  และแบ่งแยกโลกทั้งสามให้ออกจากกันอีกครั้งหนึ่ง เพื่อไม่ให้มนุษย์ต้องสูญสิ้น 

ชายหนุ่มผมสีขาวบิดขี้เกียจ ก่อนที่จะค่อย ๆ ลุกขึ้นอย่างเชื่องช้าจากเก้าอี้ เขามองไปยังชายหนุ่มผมทองก่อนที่จะกล่าว 

“มาเริ่มกันเลย วินและพระเจ้า พวกนายทั้งสองคนเข้ามาพร้อมกันเลยก็ได้”

“ฉันจะบอกว่า พวกนายกำลังทำผิดกฎที่พวกเราสร้างขึ้นมานะเว้ย ทั้งวินทั้งคาออส จำกดที่พวกเราสร้างขึ้นมาได้หรือเปล่าว่าพวกเราจะไม่ยุ่งกับเด็กที่อยู่บนโลกใบนั้นอีก ไม่สิผู้คนที่อยู่บนโลกเราจะไม่ยุ่งเกี่ยวเด็ดขาด  แล้วจะปล่อยให้โลกใบนั้นดำเนินไปยกเว้นเสียแต่ โลกกำลังจะถึงคราวล่มสลาย” พระเจ้า 9 

สิ้นคำกล่าว ชายหนุ่มทั้งสองก็พูดพร้อมกัน “เรื่องแบบนั้น ใครมันจะไปสนละวะ กดมันมีให้แดกอยู่แล้วเว้ย”

สวัสดีนักอ่านที่กำลังติดตามผลงานทุกท่านนะครับ ผมจะทยอยอัพนิยาย 1 วันต่อตอน ถ้าใครสนใจก็ติดตามอ่านเรื่องนี้ไม่เทแน่นอนครับ ส่วนคนที่สงสัยว่าทำไมถึงไม่แต่งนิยายเรื่องเกิดใหม่เพื่อไปเปลี่ยนโลกต่อ มันก็เป็นเพราะว่าตอนนี้กำลังทำการแก้ไขและปรับปรุงเนิยายเรื่องเกิดใหม่เพื่อไปเปลี่ยนโลก 

2 เนื่องจากการเขียนนิยายเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่ 2 ทำให้สำนวนคงที่และไม่มีการเปลี่ยนแปลงสำนวนครับ แต่ว่าเนื่องจากดร๊าฟนี้เป็นดร๊าฟแรก หากมีคำผิดหรือคำตกหล่นประการใดผมก็ขอประทานอภัยมาณที่นี้ด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ 

3 เนื่องจากผมต้องการหารายได้จากการเขียนนิยาย  แต่ว่าก็ยังลังเลใจอยู่ว่าจะติดเรียนเลยดีไหม  ดังนั้นผมเลยทำอย่างนี้ครับผมจะติดเหรียญจะลงตอน  ให้อ่านก่อน 3 วัน  หลังจากนั้นก็จะติ่งเหรียญ 2 เหรียญ จุดประสงค์ของผมก็คืออยากให้ทุกคนอ่านนิยายเรื่องนี้อย่างมีความสุข  และไม่ต้องเสียตังค์ ดังนั้นถ้าใครอยากอ่านโดยที่ไม่ต้องกดซื้อก็อ่านก่อนเลยนะครับ  แล้วช่วงนี้ผมต้องสอบเตรียมตัวสอบ จบ และสอบ toeic กับ jlpt และ shkk ดังนั้นผมจะเขียนน้อยแต่จะอัพสม่ำเสมอนะคครับ จะเขียนประมาณ 3 หน้า A4 ตัวอักษร 14 อยู่ใน Google doc 

ขอบคุณนักอ่านทุกคนที่ติดตามนะครับ 

4 เนื่องจากผมเป็นผู้ที่บกพร่องทางการเห็นดังนั้นถ้าการจัดหน้าไม่ถูกไม่ควรอย่างไร  หรือเพื่อนๆมีความรู้สึกว่าอ่านยากกรุณา comment บอกได้เลยนะครับเดี๋ยวผมจะไปเปลี่ยนการจัดหน้าให้ เพราะว่าโปรแกรมอ่านหน้าจอของผมมันไม่แจ้งเตือนว่าการจัดหน้าเป็นอย่างไร แต่จากการที่ผมสันนิษฐานคิดว่าเว็บที่เอาไปลงน่าจะมีระบบจัดหน้าให้อัตโนมัติ ขอบคุณนักอ่านทุกคนอีกครั้งครับ 

ผมต้องขอโทษนักอ่านทุกคนที่รออ่านด้วยนะครับพอดีผมเขียนเสร็จแล้วแต่ผมลืมอัพโหลด ดังนั้นผมจะอัพโหลดวันนี้ 3 ตอน  แล้วพรุ่งนี้จะอัพลง 2 ตอนนะครับ เวลาการติดเหรียญจ๊ะตั้งไว้ที่ 10 วัน หลังจากนั้นก็จะติด 2 เหรียญเหมือนเดิมนะครับ