กระดาษใบที่ 5 : รอคอย

-A A +A

กระดาษใบที่ 5 : รอคอย

ดอกไม้แต่ละดอกมันมีเวลาบานของมัน…ฉันรอคอย

ไม่นานความมืดจะหายไป ดวงอาทิตย์จะกลับมา…ฉันรอคอย

เขาคนนั้นก็เช่นกัน…ฉันรอคอย

 

รอคอยจนลืมไปแล้วว่าฉันกำลังรอคอยสิ่งใด

จะเป็นการผลิบานของดอกไม้ หรือ จุดเปลี่ยนผันในชีวิต ทั้งหมด…ฉันรอคอย

 

ฉันนั่งรออยู่ตรงนี้มานานเกินไปแล้ว ถนนสายเปลี่ยวร้างผู้คน หรือแม้แต่สิ่งมีชีวิต

 

ฉันเห็นมันแล้ว เห็นแสงสว่างนั่น แสงสว่างที่ปลายถนน

แต่โทษที! ฉันคงจะตาพร่า มันเป็นเพียงแสงสะท้อนจากหยาดน้ำตาในดวงตาฉันเพียงเท่านั้น

 

เสียงนั่น เสียงเข็มนาฬิกา เสียงเข็มวินาที มันเดินอย่างเชื่องช้า ดุจล้อเล่นกับคนรอ

จนฉันไม่อยากถามถึงเวลาอีกต่อไป

 

รอ…รอ…รอ

ตอนนี้ฉันจำทั้งหมดได้เพียงเท่านี้

 

ไม่เป็นไรเลย เพราะตอนนี้ฉันชินชากับลมเย็นนั่นไปแล้ว โดดเดี่ยวในจุดรอรถประจำทาง

โปรดอย่ามาตอนนี้ ถ้าให้ดีอย่ามาอีกเลย ฉันเหนื่อยเหลือเกินกับการรอสิ่งที่ยังมาไม่ถึง

 

ปล่อยให้ฉันรออยู่อย่างนี้ ให้รอจนลืมไปแล้วว่ากำลังรอสิ่งใด

มันคงจะดีเสียกว่ารู้ว่าสิ่งที่กำลังรอ มันจะไม่มีวันเกิดขึ้นจริง

สารบัญ / นำทาง

แสดงความคิดเห็น

 
 

ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง

เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น

ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ ก็อปปี้ หรือนำไปดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืน แล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว

หากพบบทความที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ตามช่องทาง Email keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงาน จะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ ไม่เกิน 1 วัน

Copyright © 2018-2024 keangun. All Right Reserved.