จงอย่าเป็นทั้งชีวิตของใคร แต่ให้เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเขาที่ขาดไม่ได้ แล้วความรักจะยืนยาว

ถ้าคนรักของคุณพูดว่า “เวลาทั้งหมดของชีวิต...ผมจะใช้เพื่อคุณเพียงคนเดียว” บอกได้เลยว่านั่นคือคำโกหก!

เพราะในความเป็นจริง ไม่มีใครมอบเวลาทั้งชีวิตให้ใครอีกคนได้ ชีวิตของคนหนึ่งคน มันไม่ได้มีแค่คำว่า “คนรัก” หรือ “แฟน” แต่มันยังมีครอบครัว พ่อแม่ เพื่อนฝูง งานที่กำลังทำ หรือแม้กระทั่งสิ่งที่ชอบและอยากทำ

อย่าไปยึดถือในความรักที่มันเป็นเพียงอุดมคติ แต่ให้เรายึดถือความรักในความเป็นจริงกันดีกว่า อยู่ด้วยกันอย่างเข้าใจ ไม่ต้องตัวติดกันตลอดเวลา ไม่จำเป็นต้องคุยกันทุกครั้งเมื่ออีกฝ่ายมีเวลาว่าง

เพราะในชีวิตของคนคนหนึ่ง มันไม่ได้มีแค่เรื่องความรัก มันไม่ได้อยากคุยกับคนที่ตัวเองรักทุกครั้งเมื่อมีเวลาว่าง แต่มันก็อยากทำอย่างอื่นบ้าง อยากดูหนัง อยากนั่งคนเดียวเงียบๆ อยากทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ อยากนั่งคิดถึงคนที่ตัวเองรักโดยไม่ต้องคุยกัน อยากนั่งนึกถึงคืนวันเก่าๆ ที่เคยใช้ร่วมกันมา

หรือบางครั้งก็แค่อยากโทคุยกับเพื่อน บอกเล่าเรื่องบางอย่างที่ไม่สามารถคุยกับคนรักได้ มันไม่ใช่ว่าไม่อยากเล่าให้คนรักฟัง แต่เรื่องบางเรื่อง สถานการณ์บางสถานการณ์ คุยกับเพื่อนมันสบายใจกว่า แฟนคือแฟน เพื่อนคือเพื่อน แฟนไม่ใช่ทุกสิ่ง เรื่องบางอย่างคุยกับแฟนมันก็ไม่โอเค ความสัมพันธ์มันแทนกันไม่ได้ แฟนแทนเพื่อนไม่ได้ ในขณะเดียวกันเพื่อนก็แทนแฟนไม่ได้เช่นกัน

ไม่ต้องเป็นทั้งชีวิตให้กันและกัน แต่จงเป็นเพียงส่วนหนึ่งของชีวิตซึ่งกันและกันจะดีกว่าไหม เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ที่มันจำเป็นและขาดไม่ได้...แค่นั้นแหละพอแล้ว

จงอย่าลืมว่าน้ำจำเป็นต่อสิ่งมีชีวิตมากแค่ไหน แต่ถึงกระนั้นสิ่งมีชีวิตก็ไม่ได้ต้องการน้ำตลอดเวลา อะไรที่มากไปมันก็ไม่ดี อะไรที่น้อยไปมันก็ไม่ดี ดังนั้นให้เราเปรียบคนรักหรือความรักเป็นน้ำ ถ้าไม่ดื่มเลยก็ตาย ถ้าดื่มมากเกินไปก็ตายเช่นกัน