บทที่ 114 ร่างกายต้องการแคลเซียม

ฉันสะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจก่อนจะร้องบอกเตือนเขาไปด้วยท่าทีหวาดระแวง

“อุ้ย!!เฮียเดี๋ยวมีคนมาเห็น” ฉันที่หันซ้ายหันขวามองไปทั่ว ด้วยเพราะกลัวว่าจะมีใครผ่านมาเห็น

“ก็เฮียบอกแล้วว่าในบ้านนี้มีแค่เราสองคน เพราะว่าเฮียสั่งไม่ให้ใครมารบกวนการพักผ่อนของเอลิซ เห็นไหมว่าเฮียเป็นห่วงเอลิซมาแค่ไหน เพราะฉะนั้นต้องมีรางวัลทำความดีให้เฮียนะคะ” ฟอด ~~ เขาที่ดูเหมือนว่าจะไม่สะทกสะท้านต่อคำเตือนของฉัน แถมยังพูดทวงขอรางวัลทำความดี ที่ฉันรู้ดีว่าหวังผลขนาดไหน