บทที่ 38 ไปคุยกับคนรู้ใจมา

ณ Penthouse

 

เขาเดินกลับมายังที่นอน ก่อนจะค่อยๆ ขึ้นเตียงอย่างแผ่วเบา ขณะที่กำลังจะเอนตัวลงนอนพร้อมกับวาดมือออกไปเพื่อกอดร่างนวลอยู่นั้น

 

พรึ่บ!!

 

ดวงตากลมโตสุกใส เปิดขึ้นอย่างกะทันหัน จนเขาตกใจผงะมือค้างกลางอากาศ

 

“เฮียไปคุยโทรศัพท์กับใครมาค่ะ” เสียงหวานเอ่ยถาม พร้อมส่งสายตาคาดคั้นมาที่คนร่างโตที่ตอนนี้เบิกตา กว้างเพราะตกใจจากเหตุการณ์เมื่อครู่นี้

 

เขารับรู้ได้ว่าในคำถามนั้น มีน้ำเสียงของความไม่พอใจอยู่ เขายิ้มกริ่มในใจ ก่อนจะทำหน้านิ่งตอบกลับไป

 

“ไปคุยกะคนรู้ใจมา” เขาพูดแกล้งคนตรงหน้า เพราะอยากเห็นปฏิกิริยาบางอย่างที่เขาแอบคาดหวังอยากจะให้เธอแสดงออกมา

 

ร่างบางขมวดคิ้วทันที พร้อมกับปัดมือที่ค้างกลางอากาศทิ้ง แล้วหยัดตัวลุกขึ้นนั่ง คำตอบของคนตัวโตเสียดแทงเข้าไปกลางใจของคนตัวเล็ก จนจุกไปหมด

 

“ถ้าคุณเซฟมีแฟนอยู่แล้ว คุณเซฟไม่ควรทำแบบนี้กับเอลิซนะคะ” ฉันบอกขณะที่สายตาจ้องไปที่ดวงตาของเขา ที่ยังคงมีความทะเล้นเหมือนไม่แคร์อยู่ในนั้น

 

“เรียกเฮียสิ ไม่เรียกคุณเซฟ” เขาเอ่ยบอกโดยไม่สนใจสิ่งที่ฉันพูดเลย

 

“เอลิซจริงจังนะคะ ถ้าคุณเซฟมีแฟนอยู่แล้ว เราก็ควรจะจบความสัมพันธ์กันเดี๋ยวนี้ “ฉันยืนกราน ฉันไม่ยอมเป็นตัวเลือกใครเด็ดขาด

 

ทั้งที่เอ่ยปากพูดกับเขาไปแบบนั้น แต่ในใจของฉันกลับเจ็บปวด ข้างในมีความหวังเล็กๆ ว่าสิ่งที่เขาจะตอบกลับมา จะไม่ทำให้ความรู้สึกของฉันพังทลายลง

 

“เรียกเฮีย” เขาเอ่ยย้ำ และยังคงไม่สนใจในสิ่งที่ฉันพูด

 

“ไม่เรียก!! “ฉันบอกไปเพราะเริ่มจะโมโห คนกำลังซีเรียส แต่มาห่วงแค่ไม่ยอมเรียกเฮียนี่นะ!!

 

“ทำไม” เขาถาม

 

“แฟนคุณเซฟคงไม่อยากให้ใครมาเรียกแฟนเขาแบบนั้นหรอกค่ะ” ฉันตอบคำถามเขา

 

“ดังนั้น เราควรยุติความสัมพันธ์ของเรา เอลิซไม่ต้องการเป็นตัวเลือกหรือคนสำรองของใคร และไม่ต้องการจะทำร้ายใครด้วย” ฉันบอกเหตุผล ดวงตาเริ่มร้อนผ่าว พยายามกดกลั้นไม่ให้มันแสดงอารมณ์ออกมา

 

ทุกอย่างที่ฉันพูดไป ฉันย่อมรู้ดีว่าการโดนนอกใจ โดนหักหลังจากคนที่เรารัก มันเจ็บปวดแค่ไหน และบางครั้งมันอาจจะทำให้เกิดเรื่องราวบานปลายเหมือนที่ฉันกำลังเจออยู่ตอนนี้ก็ได้ ฉันถึงไม่อยากทำร้ายใคร ไม่อยากให้ใครต้องมาเจอเหมือนกับสิ่งที่ฉันต้องเจอ...

 

“เฮียไม่เลิก” เขายืนยันเสียงแข็ง ก่อนจะหยัดตัวลุกขึ้นนั่งประจันหน้ากับฉัน

 

“ถ้าไม่เลิก ก็ต้องเลือกค่ะ” ฉันเสนอทางเลือก

 

“เฮียเลือกไม่ได้ และก็ไม่เลิกกับเอลิซด้วย”

 

สิ่งที่เขาตอบกลับมาทำให้ฉันทั้งโกรธ และเสียใจ ดวงตากลมโตของฉันตอนนี้จากแค่มีความร้อนรอบดวงตา บัดนี้เริ่มมีน้ำใสเอ่อคลอรอเรียงเม็ดไหลลงมาเพียงแค่ฉันกะพริบตา

 

เพียงแค่ความคึกคะนองของเขาที่อยากจะหยอกล้อเธอเล่น และอยากจะรู้ความในใจของเธอตอนนี้ว่าคิดกับเขายังไง แต่พอเมื่อเขาได้เห็นดวงตากลมสวยกำลังจะมีน้ำไหลออกมา หัวใจของเขาก็กระตุกไหว ความรู้สึกผิดที่เคยสัญญากับเธอว่าจะไม่ทำให้เธอต้องร้องไห้อีกแล่นเข้ามาที่กลางหัวใจ เขาไม่ต้องการให้เธอร้องไห้ เขาแค่อยากแกล้งเธอเท่านั้น เมื่อคิดได้ดังนั้นเขาจึงได้รีบบอกความจริงแก่เธอ

 

“ที่เฮียเลือกไม่ได้เพราะไอ้กิต มันคือลูกน้องคนสนิทของเฮีย เฮียรักมันเหมือนพี่น้อง เหมือนครอบครัว แล้วที่เฮียบอกว่า คุยกับคนรู้ใจ ก็ไอ้กิตนี่แหละ ไม่ว่าจะงานไหนมันทำได้ดั่งใจเฮียทุกอย่าง อย่างนี้ไม่เรียกว่าเป็นคนรู้ใจแล้วจะเรียกอะไร” เขาร่ายยาวอธิบาย ด้วยท่าทางที่อ่อนโยน น้ำเสียงที่เปล่งออกมาดูนุ่มนวลคล้ายจะปลอบประโลมคนตรงหน้าและหวังว่าจะไม่โดนคนตรงหน้าโกรธ

 

ฉันฟังสิ่งที่เขาแก้ตัวกลับมา พอได้ทบทวนคำพูดเหล่านั้นแล้ว ทำให้ฉันรู้ได้ทันทีว่าฉันโดนคนเจ้าเล่ห์ หลอกเข้าแล้ว!!

 

“เฮียยย!!!” ฉันแว๊ดเสียงแหลมใส่เขา น้ำตาที่มีกลับคืนไปทันที ทั้งอายทั้งโกรธที่ตกหลุมพรางคนเจ้าเล่ห์

 

และการแสดงออกของฉันมันเป็นการเผยว่าฉันรู้สึกกับเขายังไง ถึงได้ร้อนตัวและไม่พอใจขนาดนี้!!

 

“เฮีย หลอกเอลิซหรอ..ฮึ” แต่ในความโกรธที่โดนเขาหลอก กลับมีความรู้สึกโล่งสบายเกิดขึ้นในหัวใจเมื่อรู้ความจริง

 

“อะไรคะ เฮียไม่ได้หลอกเอลิซเลย ไม่เล๊ยย!!” เขาส่ายหน้า เลิกคิ้วสูงปฏิเสธ

 

“ก็ไม่ผิดใช่ไหมล่ะ ก็ถือว่ามันเป็นคนรู้ใจเฮียจริงๆ นี่น่า เฮียหลอกเอลิซตรงไหนกัน” เขาพูด พลางเอื้อมมือมาจะมาจับมือฉันไปหอมเหมือนเช่นเคย

 

ฉันสะบัดมือหนีทันที~~

 

“หึ...แล้วความจริงมีไหมล่ะ” ฉันโยนหินถามทางใส่เขา

 

“มีอะไร” เขาทำหน้าตาไร้เดียงสายียวนส่งกลับมา

“กะ...ก็...แฟน...ไง” ฉันก้มหน้าเอ่ยตอบกลับ ปลายเสียงแผ่วเบาด้วยความอายที่ถามออกไปแบบนั้น

 

“ไม่มีแฟน...แต่....มีเมีย” ประโยคแรกที่เขาตอบกลับมาทำให้ฉันดีใจ แต่กลับต้องสะดุดเข้ากับประโยคหลัง

 

“ห๊ะ...มีเมีย มีเมียเลยหรอ” *o*

“ช่ายยยย” เขายังส่งยิ้มกลับมา

 

และก่อนที่สถานการณ์จะเลวร้ายไปกว่านี้ เขาก็ได้ชี้นิ้วมาที่ตรงหน้าฉัน ~~

 

“นี่ไง....เมีย ของเฮีย” ^-^ เขายิ้มแสนเสน่ห์มาให้

 

“เฮีย...หลอกเอลิซอีกแล้วนะ...นี่แน่ะๆ” ตุบ! ตุบ! ฉันยิ้มออกมาด้วยความอาย นี่ฉันโดนเขาต้มตุ๋นจนเปื่อยไปหมด น่าอายจริงๆ

 

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า โอ๊ยย!โอ๊ยย!” เขาทั้งหัวเราะที่แกล้งฉันได้สำเร็จ และร้องออกมาพร้อมกันเพราะโดนฉันทุบเข้าไปที่แขน ก่อนจะดึงฉันไปกอด แล้วบรรจงจูบเข้ามาที่กลางหน้าผากมนของฉัน

 

ฉันดันตัวเองออกจากอ้อมกอดของเขา เพราะฉันยังไม่สิ้นสงสัยและฉันต้องการคำตอบ!!

 

“เดี๋ยวค่ะ...เอลิซซีเรียสนะคะ เฮียมีแฟน มีกิ๊ก มีเมีย มีเมียเก็บ มีเมียน้อย มีเด็กเลี้ยง มีเด็กเสี่ย มีเด็กเอ็น มีเด็...ก...อุ๊บ!! “ฉันโดนเขาอุดปากด้วยริมฝีปากร้อน เพราะรำคาญที่ฉันร่ายยาวไม่หยุด

 

ก่อนที่เขาจะถอนริมฝีปากที่ประทับไว้ เพื่อตอบปัญหาที่ฉันยังคงกังวล

 

“มีเมียคนนี้ คนที่อยู่ตรงหน้านี้ คนที่อยู่ในอ้อมกอดนี้ คนที่ชื่อ ‘เอลิซ’ คนนี้คนเดียวเท่านั้นและตลอดไป...”