ตอนที่ 136: ฐานทัพ

ตอนที่ 136: ฐานทัพ

ในชั่วพริบตาแมลงตัวสีเขียวเหมือนเสาไม้ไผ่ก็พุ่งออกมาจากร่างของแมลงตัวสีแดงเข้ม พร้อมกับจ้วงแทงเซี่ยเฟยด้วยแขนทั้งสองข้างที่แหลมคมเหมือนกับมีด!

ไม่มีใครคาดคิดว่ามันจะมีแมลงตัวสีเขียวซ่อนตัวอยู่ในแมลงตัวสีแดง และออร่าอันรุนแรงที่เขาสัมผัสได้ในก่อนหน้านี้มันก็เล็ดลอดออกมาจากแมลงสีเขียวตัวนี้!!

แมลงตัวสีแดงเป็นเพียงแค่หุ่นเชิด!!!

เซี่ยเฟยพลิกตัวนอนหงายอย่างรวดเร็วทำให้คมมีดสีเขียวพุ่งผ่านจมูกและตัดบุหรี่ที่เขาคาบอยู่ในปากออกไป

จากนั้นชายหนุ่มก็งอขาขวาพร้อมกับกระแทกเข่าเข้าที่ท้องของแมลงตัวสีเขียวอย่างแรง แต่ความรู้สึกที่เขาได้รับมันก็คล้ายกับเข่าของเขาได้กระทบเข้ากับแผ่นเหล็ก

เซี่ยเฟยขมวดคิ้วพร้อมกับหมุนร่างในแนวเฉียงคล้ายกับใบพัดและตวัดเชสซิ่งไลท์จากด้านบนลงสู่ด้านล่าง

ขวับ!

เสียงอากาศถูกฉีกกระชากอย่างคมชัด

การเคลื่อนไหวของชายหนุ่มในครั้งนี้เป็นเรื่องที่เหนือจินตนาการจริง ๆ เพราะในสถานการณ์ที่เขาถูกลอบโจมตีไม่เพียงแต่เขาจะสามารถหลบเลี่ยงการโจมตีของศัตรูได้เท่านั้น แต่เขายังได้อาศัยเทคนิคเล่ห์กายาอันทรงพลังเพื่อโจมตีโต้กลับในเวลาเพียงแค่ 0.01 วินาที!!

ผู้ฝึกฝนเทคนิคเล่ห์กายาจำเป็นต้องก้าวขีดจำกัดร่างกายของมนุษย์ เพราะพวกเขาต้องอาศัยการระเบิดพลังและความยืดหยุ่นของร่างกายอย่างหนักเพื่อทำการเคลื่อนไหวที่ขัดกับสามัญสำนึกโดยสิ้นเชิง!

แมลงตัวสีเขียวถูกเชสซิ่งไลท์ฟาดเข้าที่หน้าอกอย่างรุนแรงทำให้ตัวของมันงอเหมือนกับกุ้ง และแขนทั้งสองข้างที่มีความคมเหมือนกับมีดสั้นก็ถูกนำมาไว้ตรงบริเวณหน้าอกเพื่อพยายามต้านทานการโจมตีจากเชสซิ่งไลท์

ใบมีดของเชสซิ่งไลท์และแขนของแมลงตัวสีเขียวถูกดันจนชิดติดกันอย่างแน่นหนาจนทำให้ร่างของแมลงตัวสีเขียวถูกผลักกระเด็นไปอยู่ที่มุมถ้ำ

“โถ่เว้ย! นี่ฉันเกือบจะถูกแมลงลอบโจมตีเหรอเนี่ย!” เซี่ยเฟยบ้วนบุหรี่ที่ถูกตัดครึ่งออกไปพร้อมกับสบถออกมาอย่างไม่พอใจ

ความเร็วที่แมลงตัวสีเขียวใช้โจมตีเซี่ยเฟยในก่อนหน้านี้ไม่ต่ำกว่า 500 เมตรต่อวินาทีและถึงแม้ว่าความเร็วของมันจะไม่เท่ากับเซี่ยเฟย แต่อย่าลืมว่าแมลงตัวนี้เป็นพวกเผ่าพันธุ์เซิร์กไม่ใช่มนุษย์ที่มีพลังพิเศษ มันจึงเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจที่ในพวกแมลงมีตัวที่สามารถเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็วขนาดนี้ด้วย

ถ้าเซี่ยเฟยไม่ได้เรียนเทคนิคเล่ห์กายามาจากอันธ การลอบจู่โจมเมื่อสักครู่นี้คงจะให้ผลลัพธ์ที่แตกต่างจากเดิมไปอย่างสิ้นเชิง

เทคนิคเล่ห์กายาเป็นเทคนิคที่ทรงพลังมากและมันก็ช่วยเซี่ยเฟยเปลี่ยนสถานการณ์จากรับเป็นรุกมาแล้วหลายครั้ง แต่สิ่งที่ซ่อนอยู่ภายใต้การเคลื่อนไหวที่คาดการณ์ไม่ได้เหล่านี้คือการฝึกฝนที่ต้องทรมานร่างกายตัวเองและหยาดเหงื่อที่ไหลรินออกมาราวกับน้ำทะเล

ในช่วงปีที่ผ่านมานี้เซี่ยเฟยได้ศึกษาหาความรู้จากเรื่องต่าง ๆ อย่างมากมาย ไม่ว่าจะเป็นวิชาการต่อสู้หรือความรู้จากหนังสือ ซึ่งสิ่งเหล่านี้อาจจะมีบทบาทสำคัญในการช่วยชีวิตของเขาในวินาทีใดก็ได้

ทั้งสองฝ่ายต่างก็จ้องมองกันด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร

เซี่ยเฟยค่อย ๆ ก้าวเท้าช้า ๆ โดยที่สายตายังคงสังเกตทุกการเคลื่อนไหวของแมลงตัวสีเขียว

รูปร่างของแมลงตัวนี้คล้ายกับตั๊กแตนร่างผอมบาง, ศีรษะของมันมีลักษณะเป็นสามเหลี่ยมซึ่งมีดวงตาสีดำอันเจ้าเล่ห์ประดับไว้อยู่คู่หนึ่ง และแขนทั้งสองข้างของมันก็มีทั้งความแข็งและความคมเหมือนมีดผ่าตัด

ถึงแม้ว่าแขนทั้งสองข้างของแมลงจะรับการจู่โจมของเชสซิ่งไลท์เข้าไปเต็ม ๆ แต่มันก็สร้างรอยบาดแผลขึ้นมาเพียงแค่เล็กน้อย ซึ่งแสดงให้เห็นว่าพลังป้องกันของแขนทั้งสองข้างนี้ดีมากแค่ไหน

“เข้ามา!” เซี่ยเฟยร้องคำรามอย่างตื่นเต้นพร้อมกับพุ่งตัวเข้าหาตั๊กแตนตรงหน้าอีกครั้ง

อย่าลืมว่าตอนนี้เขาอยู่ในรังของพวกแมลง แล้วมันก็อาจจะมีกำลังเสริมจำนวนมากเข้ามาได้ตลอดเวลา ดังนั้นเขาจึงจำเป็นจะต้องยุติการต่อสู้นี้ให้ได้โดยเร็วที่สุด

เป้ง! เป้ง! เป้ง!

เซี่ยเฟยทำการตวัดเชสซิ่งไลท์ออกไปอย่างสุดกำลัง โดยใช้สิ่งที่เขาได้เรียนรู้มาตลอดชีวิตเพื่อจู่โจมเข้าใส่ตั๊กแตนตรงหน้าอย่างดุเดือด

ทิ่ม! ตวัด! ตัด! กวาด! 

ชายหนุ่มเริ่มจู่โจมราวกับปืนกลและการโจมตีอันหนักแน่นของเขาก็พุ่งใส่ศัตรูราวกับสายฝนที่กำลังโหมกระหน่ำ

ตั๊กแตนตัวนี้ไม่ได้มีความเร็วเท่ากับเซี่ยเฟย แต่ความเร็วในการตอบสนองของมันไม่ได้แตกต่างจากชายหนุ่มมากนัก มันจึงสามารถใช้แขนทั้งสองข้างในการต่อต้านเซี่ยเฟยครั้งแล้วครั้งเล่า

ถึงแม้ว่าเชสซิ่งไลท์จะไม่สามารถสังหารตั๊กแตนได้ด้วยการโจมตีเพียงแค่ครั้งเดียว แต่การจู่โจมของชายหนุ่มก็ได้สร้างบาดแผลบนแขนของตั๊กแตนได้อย่างต่อเนื่อง ซึ่งถ้าหากว่าสถานการณ์ได้ดำเนินแบบนี้ต่อไปมันก็จะเป็นเพียงแค่เรื่องของเวลาก่อนที่ตั๊กแตนตัวสีเขียวจะเสียชีวิตลง

เมื่อตั๊กแตนเห็นว่ามันกำลังจะตาย มันก็ทำการเหวี่ยงแขนออกเป็นวงกลมและเริ่มหมุนตัวอย่างบ้าคลั่ง!

มันจะตายแล้ว! 

แม้จะต้องเผชิญกับการโจมตีอันบ้าคลั่งของศัตรู แต่เซี่ยเฟยก็ไม่คิดจะถอยและใช้ประโยชน์จากความเร็วของตัวเองในการหาช่องว่างจู่โจมเข้าใส่ศัตรู

ไม่มีกำแพงไหนที่ทะลุทะลวงไม่ได้ การเคลื่อนไหวก็เช่นกัน!

ชายหนุ่มใช้ความเร็วสูงสุดวิ่งวนรอบตั๊กแตนในพื้นที่เล็ก ๆ และเมื่อไหร่ก็ตามที่เขาเห็นช่องว่างของศัตรู เขาก็จะพุ่งเข้าใส่ทำการโจมตีอย่างรุนแรง!

นี่คือกลยุทธ์ของหมาป่า! 

อย่าลังเล! อย่ายอมแพ้! และมองหาทุกโอกาสอย่างอดทน!

ไม่กี่วินาทีต่อมาทั่วทั้งร่างของตั๊กแตนก็มีบาดแผลใหม่เกิดขึ้นมากกว่า 10 ที่ทำให้เลือดสีเขียวเริ่มไหลรินออกมาในปริมาณที่มากขึ้นเรื่อย ๆ

เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่สู้ดีแมลงสีเขียวตัวนี้ก็เริ่มล่าถอยอย่างรวดเร็ว!

“จะหนีไปไหน!” เซี่ยเฟยร้องคำรามดังลั่นและพุ่งตัวไปข้างหน้าราวกับภูตผี

เขาลืมไปตั้งนานแล้วว่าคู่ต่อสู้ของเขาในครั้งนี้คือพวกเซิร์ก เพราะเขาคิดว่าศัตรูที่กำลังต่อสู้อยู่คือผู้มีพลังสายความเร็วเช่นเดียวกับตัวเอง

เป้ง!

เชสซิ่งไลท์ฟันเข้าใส่ด้านหลังของตั๊กแตนทำให้แมลงตัวนี้สะดุดล้มไปบนพื้น

แต่ในระหว่างนั้นแขนทั้งสองข้างของมันก็แทงลงไปบนพื้นคล้ายกับว่าแมลงตัวนี้กำลังจะจู่โจมเข้าใส่ก้อนหิน!?

เซี่ยเฟยไม่มีเวลาคิดถึงท่าทางอันแปลกประหลาดของมัน เขาจึงใช้เท้าถีบพื้นอย่างแรงจนก่อให้เกิดรอยเท้าลึกบนพื้นหินและใช้ใบดาบเล็งตรงไปที่ลำคอของตั๊กแตน

ตูม! ฉัวะ!

เสียงทั้งสองดังขึ้นเกือบจะพร้อม ๆ กัน โดยเสียงที่แขนของตั๊กแตนกระทบเข้ากับพื้นเป็นเสียงพื้นถล่ม ในขณะที่เสียงเซี่ยเฟยตัดลำคอตั๊กแตนชัดเจนราวกับเสียงฆ้อง

ก้อนหินบนพื้นแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ เผยให้เห็นรูทางด้านล่างพร้อมกันนั้นคอของตั๊กแตนครึ่งหนึ่งก็ถูกตัดออกทำให้หัวของมันห้อยลงไปอยู่ที่หน้าอก

กุก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ!

ร่างของตั๊กแตนตกลงไปในหลุมที่มันระเบิดออกมา แล้วมันก็ใช้เวลาค่อนข้างนานก่อนที่ร่างนี้จะได้ตกลงไปจนถึงพื้นด้านล่าง

เซี่ยเฟยเก็บใบดาบของเชสซิ่งไลท์เข้าไปไว้ที่เดิมก่อนที่จะยืนมองอยู่บนหลุมที่เพิ่งปรากฏขึ้นมา

หลุมนี้มีลักษณะคล้ายถ้ำแนวตั้งที่มีความกว้างประมาณ 2 เมตร แต่เนื่องจากหลุมอยู่ห่างจากปากถ้ำมากเกินไปมันจึงทำให้ภายในหลุมตกอยู่ภายใต้ความมืดสนิท

แม้ว่าระบบมองกลางคืนของชุดวินด์ชาโดว์จะมีประสิทธิภาพค่อนข้างดี แต่เขาก็ไม่สามารถมองเห็นสถานการณ์ด้านล่างของหลุมได้อย่างชัดเจน

เหมือนภายในถ้ำจะมีหินปกปิดเส้นทางย่อย ๆ เอาไว้และตั๊กแตนตัวนั้นก็หวังจะใช้เส้นทางเหล่านี้ในการหลบหนีเอาชีวิตรอด

เซี่ยเฟยจุดบุหรี่พร้อมกับสูดลมหายใจเข้าไปลึก ๆ ก่อนที่จะค่อย ๆ พ่นควันออกมาอย่างช้า ๆ

“นายเคยเห็นแมลงแบบนั้นมาก่อนไหม?” เซี่ยเฟยถามอันธ

“ฉันไม่เคยเห็นตั๊กแตนที่อาศัยอยู่ในท้องของแมลงตัวอื่นมาก่อนเลย ฉันว่านายควรเก็บศพของมันกลับไปด้วย อย่างน้อยมันก็มีประโยชน์ในการวิจัย” อันธกล่าว

เซี่ยเฟยพยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับความคิดของอันธ ศพของแมลงที่มีคุณค่าแก่การวิจัยมันก็หมายความว่าเขาสามารถแลกเปลี่ยนศพนี้มาเป็นเงินให้กับเขาได้

ปัจจุบันชายหนุ่มกำลังร้อนเงินเป็นอย่างมาก ดังนั้นเขาจะไม่ปล่อยโอกาสใด ๆ ในการทำเงินไปอย่างเด็ดขาด

หลังจากนั้นเซี่ยเฟยก็นำเครื่องตรวจจับรังสีออกมาจากแหวนมิติ และถึงแม้ว่าอากาศทางด้านล่างจะสกปรกอยู่บ้างแต่ระดับรังสีก็อยู่ในระดับที่ปลอดภัย

เซี่ยเฟยเก็บเครื่องตรวจจับรังสีเข้าไปภายในแหวนพร้อมกับโยนก้นบุหรี่ทิ้งไปในหลุม จากนั้นเขาก็กระโดดตามก้นบุหรี่ไป

ร่างกายของเขาตกลงอย่างรวดเร็วและสายตาก็คอยสังเกตว่าก้นบุหรี่ได้ตกกระทบลงบนพื้นแล้วหรือไม่ ท้ายที่สุดระบบมองกลางคืนของชุดต่อสู้ก็ยังสามารถมองเห็นแสงที่เกิดขึ้นจากก้นบุหรี่ได้ เขาจึงใช้ก้นบุหรี่นี้เป็นข้อมูลในการอ้างอิงว่าเขาใกล้จะตกลงไปถึงพื้นถ้ำแล้วหรือยัง

ประมาณ 10 วินาทีต่อมาก้นบุหรี่ก็ตกกระดอนขึ้นมาจากพื้น เซี่ยเฟยจึงรีบเหยียดแขนออกไปอย่างรวดเร็วและใช้หนามแหลมบนถุงมือและรองเท้าชะลอความเร็วโดยการเกาะกำแพงถ้ำ

หนามแหลมบนชุดต่อสู้มีความแข็งมากทำให้มันเกิดร่องลึกบนผนังถ้ำเป็นจำนวนนับไม่ถ้วนและก่อให้เกิดกรวดขนาดเล็กเป็นจำนวนมากที่กระเด็นกระดอนไปทั่วทุกที่

เนื่องจากชุดต่อสู้วินด์ชาโดว์มาร์คโฟร์เป็นชุดต่อสู้ในระดับลีเจนด์ ด้วยเหตุนี้การลดความเร็วด้วยวิธีนี้จึงเป็นวิธีการที่ปลอดภัยและทำให้เขาสามารถทิ้งตัวลงไปในถ้ำทางแนวดิ่งได้โดยไม่ต้องเผชิญกับอันตรายมากนัก

หลังจากหยุดอยู่บนพื้นชายหนุ่มก็ได้พบว่าหลุมที่เขากระโดดลงมานี้เป็นทางเดินลาดเอียงซึ่งยาวขยายลึกลงไปใต้ดิน และในปัจจุบันศพของตั๊กแตนก็นอนอยู่ใต้เท้าของเขา

ทางเดินตรงหน้ามีลักษณะเป็นรูปครึ่งวงกลมที่ถูกเชื่อมด้วยแผ่นโลหะสีดำ ซึ่งมันเห็นได้ชัดเลยว่าทางเดินนี้ไม่ได้ถูกขุดขึ้นโดยแมลงแต่น่าจะถูกสร้างขึ้นมาจากมนุษย์โบราณ

ทุก ๆ 20 เมตรที่เซี่ยเฟยได้เดินไปมันจะมีเซ็นเซอร์ตรวจจับการเคลื่อนไหวของเขาและทำให้แสงไฟสปอร์ตไลท์ส่องสว่างขึ้นมาโดยอัตโนมัติ

ชายหนุ่มกดปุ่มปิดระบบมองกลางคืน เพราะถึงแม้ระบบนี้จะมีประสิทธิภาพในที่มืด แต่หากเขาทำการเปิดใช้ระบบท่ามกลางแสงจ้ามันก็อาจจะทำให้ดวงตาได้รับความเสียหายได้

“นี่มันที่ไหนกันแน่?” เซี่ยเฟยพึมพำพร้อมกับพยายามจ้องมองไปที่ตัวอักษรขนาดใหญ่บนกำแพง

‘เขตหวงห้ามของทหาร ห้ามนำอาวุธเข้าไปด้านใน’

ภาพที่ปรากฏนี้ทำให้เซี่ยเฟยรู้สึกประหลาดใจมาก เพราะเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเขาจะบังเอิญเดินทางเข้ามาในฐานทัพของอารยธรรมโบราณ และเมื่อเขาพิจารณาจากระบบเซ็นเซอร์แสงอัตโนมัติ มันก็แสดงว่าฐานทัพแห่งนี้ยังไม่น่าจะได้รับความเสียหาย

วัตถุโบราณที่หลงเหลืออยู่ในสถานที่แห่งนี้ย่อมจะต้องเป็นของดีอย่างแน่นอน เพราะท้ายที่สุดผลิตภัณฑ์ที่ทางกองทัพใช้ก็เป็นสิ่งที่ดีกว่าในท้องตลาด แล้วมันก็มีโอกาสสูงมากที่เขาจะได้พบกับของมีค่าที่นี่

“พวกโจรขุดซากปรักหักพังมาทั้งชีวิตบางคนยังไม่เคยเจอซากอารยธรรมโบราณที่สมบูรณ์ขนาดนี้เลย ดูเหมือนว่านายจะเป็นคนที่โชคดีจริง ๆ” อันธกล่าวขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ

“อย่าพึ่งดีใจ อย่าลืมว่าดาวนี่ถูกควบคุมโดยสมาพันธ์จัสทิสอยู่ แล้วทำไมทางสมาพันธ์ถึงไม่เคยพบสถานที่แห่งนี้” เซี่ยเฟยกล่าวพร้อมกับเม้มริมฝีปาก

“บางทีพวกนั้นอาจจะไม่ได้สนใจทำการสำรวจอย่างละเอียดก็ได้ นายรีบจัดการแมลงนี่ให้เรียบร้อยแล้วเข้าไปดูข้างในกันเถอะ” อันธเร่งเซี่ยเฟย

สาเหตุที่เขาได้เจอสถานที่ลับแห่งนี้ต้องยกความดีความชอบให้ศพตั๊กแตนตรงหน้า ดังนั้นเขาจึงไม่ได้รีบเข้าไปสำรวจฐานทัพด้านหน้าในทันที แต่เริ่มนั่งยอง ๆ เพื่อทำความสะอาดร่างของแมลงตัวสีเขียวตัวนี้ก่อน

***************

จู่ๆก็เจอของดี เอ๊ะ! หรือจะมีแผนซ้อนแผนอะไรอีกไหมน๊อ?