209 สิ้นหวัง

209 สิ้นหวัง

“...เอ๋?” (มาโกโตะ)

นั่นเล็ดออกมาจากปากผม

ฮีโร่แห่งแสงซากุไร-คุงแพ้เหรอ?

ซากุไร-คุงที่เอาชนะลอร์ดปีศาจได้ในทีเดียว?

“ไม่มีทางน่า…” (ฟูเรีย)

ผมได้ยินคำพึมพำของฟูเรีย-ซัง

ผมไม่เชื่อเรื่องนี้ แต่ซากุไร-คุงนอนสลบอยู่ข้างหลังเรา

นี่เป็นความเป็นจริง

“เรียวซูเกะ!” (ซากิ)

โยโกยามะ-ซังร้องและวิ่งไปที่ที่ซากุไร-คุงอยู่ เธอใช้อุปกรณ์รักษา

แต่มันไม่ได้ดูเหมือนเขาจะได้สติกลับคืนมา ในไม่นาน

…เสียงฝีเท้าดัง

“งั้นตอนนี้ ชั้นจะนำออราเคิลแห่งความมืดไปกับชั้น” (อเล็กซ์)

คนที่ตอบสนองกับคำพูดของเขาคือผมและลูซี่

“[แขนสปิริต]” (มาโกโตะ)

แขนขวาของผมส่งแสงสีฟ้า และมานารวมกัน

“[ฟีนิกซ์น้ำแข็ง]!” (มาโกโตะ)

“[ฟีนิกซ์ไฟ]!” (ลูซี่)

ผมใช้เวลาเพื่อจะใช้งานเวทมนตร์ของผม เพราะผมยืมพลังจากสปิริต และลูซี่จำเป็นต้องร่ายเวทมนตร์ของเธอ; เวทมนตร์กษัตริย์ของเราใช้งานในเวลาเดียวกัน

ฟีนิกซ์ขนาดยักษ์สี่ฟ้าและแดงพันกันขณะที่พวกมันกระโจนไปใส่ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์

*บู้ม!!*

เสียงระเบิดเกิดขึ้น

พลังทำลายล้างที่สามารถเอาชนะแม้แต่มังกรได้ในทีเดียว

แต่…

“ทำให้ชั้นหาว” (อเล็กซ์)

ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์ปรากฏตัวขึ้นในระเบิดโดยไม่มีแม้แต่แผลไหม้ซักแผล

ไร้รอยขีดข่วนแม้ว่าถูกยิงโดยนั่นเหรอ?!

“ออราเคิลแห่งความมืด อย่าต่อต้าน” (อเล็กซ์)

“““?!”””

ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์เคลื่อนไหวมาหลังเรากระทันหัน

ผมไม่เห็นเขาซักนิด!

“ป-ปล่อยนะ!... เสน่ห์ของชั้นไม่ได้ผล?! ทำไม?!” (ฟูเรีย)

ฟูเรีย-ซังโดนตับแขนและดิ้นรน

เมื่อซา-ซังและผมพยายามจะช่วยเธอ…

*ปั้ง!*

เสียงหนักดังก้อง และเราถูกส่งบินไปหลายเมตร

ผมรับรู้รสชาติของเลือดได้ในปากของผม

ทั้งตัวของผมกรีดร้องในความเจ็บปวด

ลูซี่ได้ล้มอยู่ข้างผม และมีเลือดออกมาจากปากของเธอ

“ลูซี่ เธอโอเคมั้ย?!” (มาโกโตะ)

“...ชั้นโอเค” (ลูซี่)

มันดูเหมือนมันมีความเจ็บปวด แต่เธอยังมีสติ

ซา-ซังได้ถูกเป่ากระเด็นไปอีกฝั่ง

เกิดอะไรขึ้นเมื่อกี้นี้…?

“นาย! ออราเคิลแห่งความมืดมีคำสาปแก้แค้น รู้มั้ย! ถ้านายทำชั้นได้รับบาดเจ็บ นายจะได้รับแผลเดียวกัน! ถ้านายฆ่าชั้น นายจะตายด้วย!” (ฟูเรีย)

ฟูเรีย-ซังตะโกน

ใช่!

ฟูเรีย-ซังมีคำสาปแก้แค้น

ได้ยินเรื่องนี้ ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์เกาหัวของเขาเหมือนเรื่องนี้เป็นเรื่องน่าปวดหัว

“คำสาปไม่ได้ผลกับชั้น” (อเล็กซ์)

“ป-ปล่อยนะ! เหี้ยเอ้ย ไอ้ลิงใช้กำลัง!” (ฟูเรีย)

“ช่างเป็นผู้หญิงที่หนวกหู!” (อเล็กซ์)

“กุ!” (ฟูเรีย)

ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์ {จับคอ} ของฟูเรีย-ซัง

ไอ้คนนี้

“!”

“เห็นมั้ย เกิดอะไรขึ้นกับคำสาปแก้แค้นล่ะ? ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับคอของชั้น” (อเล็กซ์)

ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์หั่วเราะดั่งสนุกอยู่

ไอ้หน้าเหี้ยที่หัวเราะจากการบีบคอสาว!

ความโกรธของผมเกือบจะระเบิด และเมื่อผมกำลังจะใช้เวทมนตร์สปิริต…บางคนเคลื่อนไหวก่อน

“แก้! ปล่อยฟู-จังนะ!” (อายะ)

ซา-ซังส่องแสงสีรุ้งและต่อยฮีโร่แห่งพระอาทิตย์

เวลาที่เอาชนะไม่ได้ของผู้เล่นเกมแอคชั่น

เทคนิคที่แข็งแกร่งที่สุดของซา-ซัง

ถ้ามันเป็นการโจมตีนี้ มันควรจะได้ผล!

“โฮ่” (อเล็กซ์)

ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์ที่ยิ้มตลอดมาจนถึงตอนนี้เปลี่ยนสีหน้าเป็นครั้งแรก

เหมือนความสนใจเขาถูกสะกิด

“น่าสนใจ เธอแหย่ขาเข้าไปหาความเป็นพระเจ้า” (อเล็กซ์)

ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์ {หยุด} การต่อยของซา-ซัง

“กุกุ!” (อายะ)

หน้าของซา-ซังห่อหุ้มอยู่ในความเจ็บปวด

เขาหยุดการต่อยในเวลาที่เอาชนะไม่ได้ของเธอเหรอ?!

การโจมตีที่เมินทุกการป้องกันเนี่ยนะ?!

“ฟุมุ ชั้นรู้สึกเจ็บเล็กน้อยได้” (อเล็กซ์)

ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์อเล็กซานเดอร์ห่อหุ้มหน้าของเขาในความไม่พึงพอใจ

“มันตาชั้นแล้วตอนนี้” (อเล็กซ์)

หมัดของฮีโร่แห่งพระอาทิตย์ส่องแสงเป็นสีรุ้ง

ไม่ มันไหม้

มันเหมือนกับเวลาที่เอาชนะไม่ได้ของซา-ซัง…

ความเยือกเย็นวิ่งผ่านหลังของผม

ไม่ ถ้าเธอถูกต่อยโดยการโจมตีนั้น…

“ซา-ซัง หนีไป!!” (มาโกโตะ)

“สายไป สายไป” (อเล็กซ์)

ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์หัวเราะกับการตะโกนของผม

ในทันทีต่อมา หมัดของฮีโร่แห่งพระอาทิตย์ที่เหมือนแสงกระพิบได้แทงซา-ซัง

ไปด้วยกันกับเสียงที่น่ารังเกียจ

“คย้าาาาาาา!!”

คนที่กรีดร้องคือลูซี่

หมัดของฮีโร่แห่งพระอาทิตย์ {แทง} ท้องของซา-ซัง

…เกิดอะไรขึ้น?

สมองของผมประมวลสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าผมไม่ได้

“ก่ะฮ่ะ!” (อายะ)

ซา-ซังอาเจียนเลือดจำนวนมากออกมา และตัวเธอกระตุก

ซ-ซา-ซัง…?

ไม่…มีทาง…

“อุ้ปส์ ชั้น {ฆ่า} เธอ หือห์” (อเล็กซ์)

เสียงของฮีโร่แห่งพระอาทิตย์ทำผมกลับมามีสติ

ในทันทีนั้น ตัวของซา-ซังส่องแสงสีขาว และหายไป

“อ๊ะ…” (ลูซี่)

ลูซี่ส่งเสียงตะโกนสั้นๆ

ชีวิตที่เหลืออยู่ของซา-ซังต้องถูกใช้งานที่นั่น

ส่วนที่ใจเย็นของผมต้องขอบคุณโล่งจิตได้บอกผมอย่างนั้น

แต่ผม…เสียความรู้สึกใดๆของความมั่นคงไปแล้ว

“อ่ะะะ…..ก่ะะะะ……!” (ฟูเรีย)

ฟูเรีย-ซังถูกจับคอและหายใจไม่ได้ น้ำลายฟูมปาก และเกือบจะหมดสติ

ลูซี่ข้างผมร้องไห้ขณะที่เธอร่ายเวทย์ต่อไป

การร่ายสำหรับเวทมนตร์ระดับนักบุญ

น่าจะไม่ได้ผลกับคนนี้

ไม่ เธออาจถูกฆ่าก่อนจะเสร็จ

ซากุไร-คุงยังอยู่ที่พื้น

โยโกยามะ-ซังไม่ได้ดูเหมือนว่าเธอจะเคลื่อนไหวได้

…โนอาห์-ซามะ?

(......)

ไม่มีการตอบสนอง

[โล่งจิต] 100%

บางอย่าง…

ท่า……

…

{เจอแล้ว}

[คุณจะมอบกายเพื่อเอาชนะฮีโร่แห่งพระอาทิตย์อเล็กซานเดอร์?]

ใช่

ไม่

ไม่มีการลังเล

มีอย่างเดียวที่ผมทำได้

นี่เป็นอย่างเดียวที่ผมทำเพื่อขยี้ไอเหี้ยนี่ที่ฆ่าซา-ซังได้

ผมชำเลืองมองลูซี่ที่ร่ายเวทมนตร์ระหว่างที่สั่น

“...ขอโทษ ลูซี่” (มาโกโตะ)

“ม-มาโกโตะ…?” (ลูซี่)

ผมขอโทษสมาชิกปาร์ตี้ของผม

(ขอโทษ…โนอาห์-ซามะ) (มาโกโตะ)

ผมขอโทษเทพธิดา

(...!...)

ไม่มีเสียงตอบสนอง

ผมวางมีดไปบนแขนขวาของผมเอง ไปที่ตราผนึกที่ถูกเขียนโดยความเป็นพระเจ้าของโนอาห์-ซามะ และทำลายมันด้วยใบมีดของฆ่าพระเจ้า

การเปลี่ยนร่างเป็นสปิริตที่ถูกหยุดด้วยปาฏิหาริย์ของโนอา-ซามะ {เริ่มกัดกินผม}

จากแขนขวาถึงไหล่ จากนั้นตัวของผมส่องแสงสีฟ้า

มันไม่หยุดแค่นั้น

“{ได้โปรดมอบพลังให้ผมช่วยเหลือเจ้าหญิง และกำจัดฮีโร่แห่งพระอาทิตย์}” (มาโกโตะ)

ผมวางอายุขัยเข้าไปในเวทมนตร์ทำลายตัวเอง…และอธิษฐาน

 

ขอบคุณสำหรับเงิน 200 บาท
เป้าหมายเดือน 5/66
ค่าเน็ต 200/200
กาแฟ 0/300
ค่าไฟ 0/1000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: "wayuwayu แปล"
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord