ซุปตาร์หน้านิ่งกับยัยติ่งจอมตื้อ | ตอนที่ 1 ติ่งตัวแม่

"โอ้ยยย...แก...น่ารักมาก...ถ่ายได้ใกล้มากเว่อร์" ขนมผิงทำเสียงเล็กเสียงน้อย "เมื่อวานฉันได้จับมือเขาด้วยนะแก...มือนิ่มมาก"

"แต่ฉันสิโดนเหยียบเท้าเต็มๆ ..." มินนี่พูดขึ้นอย่างเซ็งๆ

"บัตรคอนSold out ไวมากเว่อร์ไม่ถึงสิบนาทีอ่ะ...ฉันจองไม่ทันอ่ะแกทำไงดี" ส้มส้มชูตารางบัตรคอนเสิร์ตที่ขายหมดในเวลาอันรวดเร็ว

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า แต่ฉันทัน" มินนี่หัวเราะขึ้นอย่างสะใจไม่มีทางที่เธอจะพลาดโอกาสนี้ไปได้

"งู้ยยยย.....มินนี่เธอจองกี่ใบอ่ะ" กิมเล้งเขย่าแขนอย่างอ้อนๆ

"ใบเดียวสิแก...บัตรตั้งหกพัน" มินนี่เลิกคิ้วขึ้นอย่างกวน ๆ

"โอ้ยยยยทำไงดี....อยากไปดูอ่ะ" กิมเล้งเขย่าตัวบนโต๊ะเรียนอย่างเอาแต่ใจ

"แต้มบุญแกหมดช่วยไม่ได้" มินนี่เยาะเย้ยเพื่อนสาวที่ชะล่าใจไม่ยอมจองบัตรตั้งแต่เนิ่น ๆ

"ก็ใครจะไปคิดว่าบัตรมันจะหมดตั้งแต่ห้านาทีแรกละ...แค่คิดว่าจะไปดูบัตรก็ขายหมดแล้วอ่ะ" กิมเล้งร้องไห้โฮออกมา

"อ้าว ๆ ๆ ดราม่าซะงั้น..มินนี่แกก็แกล้งมันจริง ๆ เลย" น็อตโตะทำเสียงดุขึ้นเมื่อเห็นว่ามินนี่แกล้งจนกิมเล้งร้องไห้

"โอ๋ ๆ ไม่ร้องน้าาาากิมเล้งฉันจองบัตรเผื่อทุกคนเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า" มินนี่เฉลยในที่สุด

"ห๊ะ! ....จริงนะ....เย้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ " กิมเล้งลุกขึ้นกระโดดสุดตัวด้วยความดีใจ

"ถ้าอย่างนั้นพวกแกเอาตังค์มาจ่ายฉันซะดี ๆ คนละหกพัน ฉันอุส่าห์อดหลับอดนอนจ้องโทรศัพท์ทั้งคืนกลัวว่าจะไม่ได้" มินนี่แบมือขึ้นทวงเงินจากเพื่อน ๆ

"แหม...ไองก" ส้มส้มประชดเข้าให้แต่ทุกคนก็ยินดีที่จะจ่าย แม้ว่าราคาบัตรจะสูงลิบลิ่วแต่ติ่งอย่างพวกเธอก็ไม่เสียดายเงินแม้แต่น้อย การที่จะหาโอกาสได้เจอตัวจริงของคิมฮวาจูนั้น เป็นอะไรที่ยากที่สุดเพราะเขามักจะไม่ค่อยไปออกรายการเรียลลิตี้โชว์สักเท่าไร จะได้เห็นเขาผ่านรายการเพลงเสียมากกว่า แล้วครั้งนี้ถือเป็นการมาเล่นคอนเสิร์ตในไทยครั้งแรก ทำให้การมาของเขาในครั้งนี้สร้างความตื่นเต้นกับติ่งไทยเป็นที่สุด ซึ่งมินนี่และกลุ่มเพื่อน ๆ ของเธอก็ไม่พลาดที่จะไปรอรับคิมฮวาจูถึงสนามบิน

เมื่อถึงวันงานคอนเสิร์ตมินนี่และเพื่อน ๆ ต่างแต่งตัวกันในตรีมสายรุ้งเพราะคิมฮวาจูชอบสายรุ้งเป็นที่สุดไม่ว่าจะเป็นเสื้อ กางเกง นาฬิกา ร้องเท้า หรือกระเป๋าของเขามันก็มักจะมีลายสายรุ้งอยู่ด้วยเสมอ

"ส้มส้มแกใส่ชุดนี้เหมือนแหนมป้าย่นเลยอ่ะ" น็อตโตะเอ่ยแซวเพื่อนสาวที่มีรูปร่างอวบอ้วนและยังใส่เสื้อผ้ารัดรูปไปอีก

"ก็ฉันหาซื้อไซต์ใหญ่ ๆ ไม่ได้นี่น่า" ส้มส้มพูดเสียงขึ้นจมูกนิดหน่อยแต่ก็บิดไปมาด้วยความเขินอาย

"ได้เวลาแล้วรีบเข้าไปกันเถอะฉันตื่นเต้นมากอ่ะแกได้อยู่หน้าสุดด้วย" มินนี่ดี้ด้ากว่าใครเพื่อน

"เขาบอกว่าวันนี้จะมีผู้โชคดี 10 คนได้ไปถ่ายรูปคู่กับฮวาบนเวทีด้วย....ฉันไปบนมาว่าให้เป็นฉันล่ะ" กิมเล้งทำท่าทางเพ้อฝัน

"ข้ามศพฉันไปก่อนเถอะย่ะ เพราะเมื่อคืนฉันนอนกอดฮวาทั้งคืน" มินนี่พูดขึ้นอย่างคนเหนือกว่า

"หมอนข้างที่แกเอาหน้าฮวาไปแป๊ะไว้แบบนั้นสินะ" ขนมผิงพูดอย่างคนรู้ทัน

"อ่ะทำไมละ" มินนี่ทำปากจู๋ขึ้นมา

"ประตูเปิดแล้ว รีบเข้าไปกันเถอะ" น็อตโตะชี้ให้เพื่อน ๆ ดู ทั้งหมดต่างพากันหอบข้าวของพรุงพรังไม่ว่าจะเป็นป้ายไฟ แท่งไฟ รวมถึงของขวัญสำหรับให้นักร้องหนุ่มอีกต่างหาก

****************************************

ภายในห้องแต่งตัวหลังเวทีคอนเสิร์ต คิมฮวาจูกำลังวอร์มเสียงก่อนร้องเพลง โดยมีเซยุนอาผู้จัดการสาวสวยเดินถือน้ำอุ่นมาให้

"อ่ะ....น้ำอุ่น...ดื่มซะ" เซยุนอายื่นแก้วน้ำอุ่นให้เขา

"ขอบคุณครับพี่เซยุนอา" คิมฮวาจูรับแก้วน้ำไว้แล้วกล่าวขอบคุณ

"ตอนนี้แฟนคลับนายเข้ามากันเต็มเลยข้างนอก"

"ไหนผมขอดูหน่อย" คิมฮวาจูเดินไปแอบดูเหล่าบรรดาแฟนคลับของตัวเองที่มาจับจองที่นั่งกันจนเต็มฮอลล์ ภายใต้สีหน้าเรียบเฉยของเขาซ่อนความดีใจปลื้มใจเอาไว้มากมายจนเขาไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้

"โอเค...อีกนานมั้ยกว่าที่จะถึงเวลาเล่น" คิมฮวาจูถามผู้จัดการ เขาไม่เคยจำคิวงานอะไรทั้งสิ้น มีเพียงผู้จัดการที่จะเป็นผู้บอกเขาวันต่อวันเท่านั้น เพราะคิมฮวาจูมีเรื่องต้องทำมากมายหลายอย่างเขาแทบไม่มีเวลาพักผ่อนด้วยซ้ำไปจึงปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผู้จัดการอย่างเซยุนอาเป็นผู้ดูแล

"อีกครึ่งชั่วโมง"

"งั้นผมก็มีเวลานอนแค่ยี่สิบนาที" คิมฮวาจูเดินไปล้มตัวลงนอนยังโซฟา ทันทีที่หัวถึงหมอนเขาก็สามารถหลับได้ในทันที

"โอเค...ให้คิมฮวาจูนอนพักไปก่อนส่วนพวกเราเตรียมเสื้อผ้าเอาไว้พอเขาตื่นจะได้พร้อมขึ้นคอนเลย" เซยุนอาหันไปบอกทีมงาน

เหมือนสมองของเขาตั้งนาฬิกาปลุกได้ด้วยตัวเองเมื่อครบยี่สิบนาทีคิมฮวาจูก็ตื่นขึ้นมา อย่างสดชื่นเขาเดินไปยังราวเสื้อผ้าแล้วเปลี่ยนมาใส่ชุดที่ทีมงานเตรียมไว้ให้

"คิมฮวาจูตื่นแล้วช่างหน้าช่างผมรีบ ๆ มาด่วนเลย" ความวุ่นวายของทีมงานกำลังบังเกิดขึ้นทั้งทีมช่างหน้าช่างผมรีบกันสุดฤทธิ์เพราะมีเวลาเพียงสิบนาทีเท่านั้น

เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยคิมฮวาจูบริหารคอนิดหน่อยเพื่อเรียกสติให้กลับมา ทันทีที่เสียงดนตรีเพลงของคิมฮวาจูดังขึ้น เสียงกรี๊ดจากแฟน ๆ ก็ดังกระหึ่มฮอลล์ และเพิ่มทวีความดังขึ้นไปอีกสิบเท่าเมื่อคิมฮวาจูปรากฏตัวขึ้นบนเวที

"กรี๊ด!!!! " มินนี่และเพื่อน ๆ กรี๊ดออกมาจนสุดเสียง

"หล่อมาก....วันนี้ฮวาหล่อมาก ๆ เลย" ส้มส้มพูดขึ้นพลางมองคิมฮวาจูอย่างเคลิบเคลิ้ม

เสียงกรี๊ดทำให้คิมฮวาจูเกิดอาการสตั้นบนเวทีไปเลย "เอ่อ...ฮ่ะ...โอเค" คิมฮวาจูยกมือขึ้นปรามแฟนคลับให้เบาเสียง ก่อนจะหลับตาลงเพื่อทำสมาธิร้องเพลงใหม่

เหมือนแกล้ง เหล่าบรรดาแฟนคลับยิ่งส่งเสียงกรี๊ดดังขึ้นและเนิ่นนานขึ้น ทำให้คิมฮวาจูที่กำลังทำสมาธิอยู่หัวเราะออกมา "ฮ่า ฮ่า" เขากำมือขึ้นมาปิดปากเอาไว้นิดก่อนจะพยายามทำสีหน้าเคร่งขรึมอีกครั้ง ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ

เมื่อนักร้องหนุ่มเริ่มประโยคแรกของเพลงบรรดาติ่งทั้งหลายก็ร้องตามในทันที เสียงร้องนุ่มละมุนหูทำให้ติ่งทุกคนช่วยกันร้องเพลงจนดังสนั่น พอถึงท่อนที่ร้องยากที่สุดของเพลงเช่นท่อนแรพภาษาเกาหลี เขากลับหันไมค์ให้แฟนคลับร้องแทน เสียงที่ได้คือมั่วบรมทำให้คิมฮวาจูยิ้มออกมาอย่างพอใจที่แกล้งแฟนคลับได้

"ขี้แกล้งอ่ะ" มินนี่หันไปพูดกับกิมเล้ง

น๊อตโตะพยายามตะโกนคุยกับเพื่่อน ๆ "นี่...แกว่ามั้ย...ตัวจริงเขาสูงมากเลยเนาะ"

"ใช่...ขาย้าวยาว" ส้มส้มกระซิบข้างหูเพื่อน เนื่องจากเสียงเพลงและเสียงกรี๊ดในคอนเสิร์ตดังมากนั่นเอง

คิมฮวาจูโชว์ทักษะการเล่นดนตรีหลายชนิด ไม่ว่าจะเป็นเปียโน กีต้าร์ หรือแม้แต่กลอง ทำให้เรียกเสียงกรี๊ดไปอย่างท่วมท้น

"สุดยอด.....ไม่เสียดายเงินเลยแก บัตรหกพันคุ้มมาก" มินนี่ที่แม้จะชูป้ายไฟมานานกว่าสองชั่วโมงก็ไม่มีทีท่าจะเหนื่อยล้าแต่อย่างใด เธอต้องการให้กำลังใจนักร้องหนุ่มอย่างเต็มที่ เพลงทุกเพลงของเขาเธอร้องได้หมด

เมื่อมาถึงช่วงท้ายของคอนเสิร์ตพิธีกรก็เข้ามาทำหน้าที่ เพราะว่ามีกิจกรรมสุ่มจับสลากผู้โชคดี 10 คนที่จะได้ถ่ายรูปร่วมเฟรมกับคิมฮวาจูอย่างใกล้ชิดบนเวที ด้วยการสุ่มหมายเลขโทรศัพท์ที่ลงทะเบียนไว้กับเว็บไซต์ผู้จัดงานในครั้งนี้ โดยระบบจะส่ง SMS หมายเลข 4 หลักไปให้เมื่อคิมฮวาจูหมุนวงล้อครบสี่ครั้งแล้วไปตรงกับหมายเลขของใครคนนั้นก็คือผู้โชคดี

ทุกคนในฮอลล์เงียบเสียงลงทันทีด้วยความลุ้นว่าใครจะได้เป็นผู้โชคดี

คิมฮวาจูหมุนตัวเลขจนได้ผู้โชคดีขึ้นมาจนจะครบจำนวนแล้วเหลืออีกเพียงคนเดียวเท่านั้น มินนี่ก็ถึงกับอธิฐานขึ้นมา

'สาธุขอให้เป็นลูกช้างด้วยเถอะ...ถ้าเป็นเลข 2130 จริง ๆ ลูกช้างจะถวายหัวหมู 2 หัว'

"ตัวแรกเป็นเลยอะไรเอ่ย...." พิธีกรพยายามบิ้วอารมณ์ของแฟนคลับ ทุกคนส่งเสียงกรี๊ดตามลูกศรในวงล้อว่ามันจะชี้มาที่เลขอะไร

"ตัวแรกหมายเลข 2 ครับ...อ่าาาของใครมีหมายเลข 2 ยกมือขึ้น" มินนี่ีรีบชูแขนขึ้นสองข้าง

"ต่อไปเลยครับ" พิธีการผายมือให้คิมฮวาจูหมุนตัวเลขหลักที่สอง

"เรามาลุ้นกันว่าจะเป็นเลขอะไร...หมายเลข 1 ครับ ใครมีหมายเลข 2 และหมายเลข 1 ยกมือขึ้น"

"มินนี่แกได้อีกแล้ว....โอ้ยฉันลุ้นจนฉี่จะแตกอยู่แล้วเนี่ยะ" ส้มส้มดี้ด้าแทนเพื่อนสาว

"โอ้ยยยย....ตื่นเต้น" มินนี่พยายามจับหัวใจของตัวเองเอาไว้มันเต้นแรงจนแทบจะออกมาข้างนอกอยู่แล้ว

"ตัวที่3 หมายเลขอะไรนะ....นะ.....นะ....นะ.....หมายเลข 3 ครับ....ไหนใคร ๆ ยกมือขึ้นสูง ๆ สิ" ตอนนี้เริ่มเหลือคนที่มีเลขตรงไม่กี่คนแล้ว แต่หนึ่งในนั้นยังคงเป็นมินนี่อยู่นั่นเอง

"เฮ้ยแก.....มีลุ้นว่ะ" มินนี่หันไปหาเพื่อน ๆ อย่างดีใจ

"สุดท้ายแล้ว....เชิญครับ" พิธีกรพยักหน้าให้คิมฮวาจูหมุนวงล้อครั้งสุดท้าย

ครั้งนี้คิมฮวาจูยกไมค์ขึ้นมาพูด "ผมหมุนจนเหนื่อยแล้วขอพูดตัวเลขเลยได้มั้ยครับ" ล่ามเกาหลีก็ได้แปลสิ่งที่คิมฮวาจูพูดขึ้นทำให้เรียกเสียงกรี๊ดออกมา "ผมชอบเลข 0 ครับ" สิ้นเสียงของคิมฮวาจูมินนี่มือสั่นขึ้นมาในทันที เป็นเธอจริง ๆ ที่เป็นผู้โชคดีคนสุดท้าย

"ว้ายแก...แกจริง ๆ ด้วยมินนี่" น๊อตโตะเขย่าแขนมินนี่ด้วยความดีใจแทน แต่ทว่ามินนี่เองนี่สิกลับมีสมองว่างเปล่าอาการคล้ายจะเป็นลม

"ใครคือผู้โชคดีขึ้นมาบนเวทีเลยครับ" พิธีกรเอ่ยขึ้น ทันทีที่แสงไฟแพลนหาผู้โชคดีจากมุมต่าง ๆ ของฮอลล์ก็จะมีเสียงกรี๊ดที่มาจากความอิจฉาของบรรดาติ่งทั้งหลาย

"มินนี่ไปสิแก...ยื่นเซ่ออยู่ได้เขาประกาศหาแกอยู่น่ะ" ส้มส้มตีแขนเพื่อนไปหนึ่งทีเพราะเห็นว่ามินนี่จิตตกไปแล้ว

"ฉันไม่กล้าอ่ะ" มินนี่ส่ายหัว ขาเธอก้าวไม่ออก

"มินนี่ไปสิยัยบ้า...ไป" กิมเล้งผลักหลังเพื่อนให้เดินไปข้างหน้า ทันทีที่มีการเคลื่อนไหวของมินนี่ทำให้แสงไฟส่องสว่างมายังเธอตลอดทางเดินมีผู้คนมากมายส่งเสียงกรี๊ดให้กับเธออย่างอิจฉา

"ว้าว...คนสุดท้ายเป็นดาราหรือเปล่าครับ" พิธีกรอดที่จะพูดแซวออกมาเสียไม่ได้เพราะว่ามินนี่ดูสวยโดดเด่นกว่าใครทั้งหมดที่เป็นผู้โชคดี

มินนี่ที่สวมชุดกระโปรงสั้นลายสายรุ้งซึ่งตัดกับผิวขาว ๆ ของเธอ บวกกับผมที่ยาวสลวยจนถึงเอวทำให้เธอดูโด่นเด่นเสียเหลือเกิน "สวัสดีค่ะ" มินนี่ยกมือขึ้นไหว้พิธีกรและหันไปไหว้คิมฮวาจูที่ยืนอยู่เขายกมือรับไหว้เธอเช่นกัน

"ซาหวัดดีครับ....ขอบคุณครับ" เขากล่าวสิ่งที่ตัวเองท่องมาทั้งคืน

'มองใกล้ ๆ ยิ่งน่ารักอ่ะ...หล่อมาก...งู้ยยยยยย' มินนี่อยากหันไปมองคิมฮวาจูให้เต็ม ๆ ตา แต่เธอก็ไม่สามารถทำได้เพราะจะดูไม่งามนั่นเอง

เมื่อการถ่ายรูปดำเนินมาจนจะถึงคิวของมินนี่ เธอก็สูดหายใจเข้าปอดลึก ๆ "นิ่ง ๆ ไว้อย่าตื่นเต้น อย่าลน อย่าลน" มินนี่ท่องในใจเอาไว้

"คนสุดท้ายเชิญครับ" พิธีกรผายมือให้มินนี่เข้ามายืนใกล้ ๆ คิมฮวาจู

เธอแหงนมองคิมฮวาจูที่ตัวสูงมากว่าเธอมาก ซึ่งเมื่อยืนเทียบกันใกล้ ๆ แล้วเธอสูงแค่ไหล่ของเขาเท่านั้น "ย่อตัวลงมาหน่อยได้มั้ยค่ะ" มินนี่พูดภาษาเกาหลีออกไปทำให้คิมฮวาจูหันมามองด้วยความแปลกใจ

"คนเกาหลีหรอกเหรอ"

"เปล่าค่ะฉันคนไทย" มินนี่ปฏิเสธ

"อ่อ" คิมฮวาจูพยักหน้ารับ

"มองกล้องนะครับ" พิธีกรเอ่ยขึ้น

มินนี่ชูสองนิ้วขึ้นมา นั่นคือท่าประจำของเธอ คิมฮวาจูยอมย่อตัวลงแล้วทำท่าชูสองนิ้วตาม ทันทีที่เขาทำเช่นนั้น บรรดาติ่งทั้งหลายก็กรี๊ดออกมาจนดังลั่นฮอลล์อีกครั้ง "อ่ะ...อีกรูปนึง" มินนี่เปลี่ยนท้าโพสของตัวเองเป็นท่ามินิฮาร์ทที่กำลังนิยมทำกันอยู่ในตอนนี้

แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นกับเธอเมื่อคิมฮวาจูทำท่ามินิฮาร์ทแล้วยกแขนขึ้นมาโอบไหล่เธอเอาไว้

กรี๊ด!!!!!! เสียงกรี๊ดไม่รู้กี่เดซิเบลดังขึ้นทันที มินนี่ยืนตัวแข็งทื่อ นี่เธอฝันไปหรือเปล่า คิมฮวาจูกอดเธอ "ขอบคุณที่มาวันนี้นะ" คิมฮวาจูเอ่ยพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงเบา ๆ ข้างหู

มินนี่หน้าแดงขึ้นมาในทันทีทันใด "คะ....ค่ะ" เธอหันไปมองหน้าเขาด้วยความเขินอายแล้วรีบวิ่งลงมาจากเวทีพร้อมกับเสียงกรี๊ดที่ดังต่อเนื่องยาวนาน

เมื่อมาถึงยังกลุ่มเพื่อนที่ยืนกรี๊ดต้อนรับอยู่มินนี่ก็เอามือมาทาบหน้าอกเอาไว้ "โอ้ยหัวใจจะวาย"

"ฉันเห็นเขาพูดกับแกด้วยเขาพูดอะไรอ่ะ" ส้มส้มรีบถามเพราะอยากรู้

"เขาขอบคุณฉันล่ะแก" มินนี่ตอบออกมาด้วยความดี้ด้า

"โอ้ยคนทั้งประเทศอิจฉาแกแล้วเนี่ยะ"

"แกมองใกล้ ๆ คือหน้าดีมากแก...หน้าเนียนมาก นี่มือฉันเหงื่อออกเลย" มินนี่พยายามอธิบายถึงความตื่นเต้นของเธอ

"ขนหน้าฉันลุกเลยอ่ะตอนเขากระซิบบอกว่าขอบคุณทีี่มา" มินนี่เอามือลูบใบหน้าของตัวเอง

"โอ้ยยยยอิจฉาอ่ะ" ขนมผิงโอดโอยออกมา

ช่วงสุดท้ายของคอนเสิร์ตก่อนจะจบคิมฮวาจูก็ได้กล่าวอะไรกับแฟน ๆ เล็กน้อย "เอ่อ...วันนี้อย่าลืมกลับบ้านไปอาบน้ำนะฮ่ะ" เขาพูดจบคอนเสิร์ตได้ฮาจนล่ามที่แปลภาษาเองถึงกับกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่ได้

"เขาบอกว่า วันนี้อย่าลืมกลับบ้านไปอาบน้ำกันด้วยนะ" เสียงกรี๊ดดังขึ้นพร้อม ๆ กับเสียงหัวเราะจากแฟนคลับ เขาเป็นนักร้องที่พูดไม่เก่งเอาเสียเลย แต่นั่นกลับเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของเขาก็ว่าได้