ตอนที่ 9

ตอนที่ 9

 

“หินหยาบ 4 ก้อน น้ำหนักรวมทั้งหมด 8.56 กิโล ราคา 8,560 หยวน”

 

พนักงานนำหินมาชั่งและเสนอราคาให้กับเจียงหนาน

 

ไม่รอช้าเจียงหนานรีบโอนเงินอย่างไว

 

“คุณคะ จะให้ทางเราตัดหินให้เลยมั้ยคะ?” พนักงานสาวยิ้มด้วยความคาดหวัง

 

ผู้จัดการบอกให้เธอทำทุกวิถีทางเพื่อให้เจียงหนานยอมตัดหินที่นี่ให้ได้เพราะเขาอยากรู้ว่าเจียงหนานมีความสามารถพิเศษในการดูหินจริงหรือว่าโชคช่วยกันแน่

 

“ได้สิ” เจียงหนานยิ้ม “ไปกันเถอะ วันนี้ฉันมั่นใจว่าเทพเจ้าแห่งโชคลาภเข้าข้างฉัน ผ่าออกมาต้องมีหยกอยู่ด้านในแน่”

 

“ฮ่าๆ…” พนักงานสาวยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นขอแสดงความยินดีกับคุณล่วงหน้าด้วยค่ะ”

 

พนักงานสาวเดินนำหน้าสุด ถัดมาเป็นเจียงหนาน ปิดท้ายด้วยฝูงชนที่ต้องการเผือก

 

ภายในห้องตัดหิน

 

เมื่อเดินมาถึงห้องตัดหินเจียงหนานวางกระเป๋าเป้ลงและหยิบหินออกมาจากกระเป๋า ทันใดนั้นก็มีข้อความแสดงออกมา ………หยก 100%………

 

ไม่รอช้าให้เสียเวลา เจียงหนานเปลี่ยนเป็นหยิบหินอีกก้อนออกมาจากกระเป้าเป้ ‘……….หยก 0%……….’

 

จากนั้นเขาก็หยิบมันออกมาด้วยความมั่นใจและส่งให้กับอาจารย์ด้านการตัดหิน

 

อาจารย์ด้านการตัดหินรับหินจากมาจากเจียงหนาน นำหินใส่โครงเหล็กยึดหินไว้และเริ่มเปิดเครื่องตัดหิน

 

หินหยาบถูกแบ่งออกเป็น 6 ชั้นคือ 3 ชั้นด้านนอก และ 3 ชั้นด้านใน ผู้คนต่างเฝ้ารออย่างเงียบๆ ไม่มีใครกล้าหายใจดังแม้แต่คนเดียว

 

พนักงานสาวยืนมองเหตุการณ์อยู่ด้านข้างอย่างเงียบๆ

 

เจียงหนานมองไปที่หินที่กำลังถูกตัดออกอย่างช้าๆ

 

ตอนนี้เองผู้จัดการก็รีบวิ่งไปที่ห้องรักษาความปลอดภัยเพื่อดูสถานการณ์ในห้องตัดหินผ่านกล้องวงจรปิด

 

“ซี้ๆๆ” (เสียงตัดหิน)

 

เครื่องตัดหินค่อยๆ ตัดหินอย่าระมัดระวัง ใช้เวลาไม่นานก็ตัดหินถึงส่วนล่าง หินถูกผ่าออกมาให้ประจักษ์แก่สายตาของทุกคน อาจารย์ด้านการตัดหินค่อยๆ ยกใบมีดเจียออก

 

อาจารย์ด้านการตัดหินค่อยๆ นำหินออกจากโครงเหล็กดัด เขามองไปที่หินที่ถูกผ่าครึ่ง และสายหัวเบาๆ “โชคไม่ดีเลย มันเป็นแค่เศษหิน”

 

เขาหยิบหินขึ้นมาให้เจียงหนานขณะกำลังพูด

 

จีนมุงก็มองเห็นได้ชัดเจน หินที่ถูกตัดออกมา ข้างในไม่มีสีเขียวที่บ่งบอกว่าเป็นหยกอยู่เลย มันก็แค่เศษหินธรรมดา

 

 “ฟู่ววว….”

(SFX: เสียงถอนหายใจ)

 

 “ฟู่ววว….”

 

หลายคนถอนหายใจยาวๆ ด้วยความโล่งอก

 

แน่นอน ฝูงชนเริ่มค่อยๆ ที่จะยอมรับกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้

 

“เห็นมั้ยบอกแล้ว มันก็แค่โชคช่วย”

 

ใช่ๆ มันก็แค่โชคดีเท่านั้นแหละ

 

“เหอะๆ… ทำมาเป็นเก่ง เลือกไว สุดท้ายเป็นไง มองทะลุได้หรอ? เฮอะ! ไร้สาระ ”

 

พนักงานสาวที่ยืนดูอยู่ข้างก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

 

ผู้จัดการที่ยืนดูเหตุการณ์ผ่านกล้องวงจรปิดก็เบ้ปากและไม่สนใจเจียงหนานอีกต่อไป เขาเดินหันหลังและออกจากห้องรักษาความปลอดภัย

 

“บ้าเอ้ย..ไม่มี?” เจียงหนานดูท่าทางโกรธ “ไม่อยากจะเชื่อ วันนี้ก็ก้าวขาซ้ายออกจากบ้านนี่หว่า จะซวยได้ไง” 

 

ขณะพูดเขาก็หยิบหินอีกก้อนออกมาจากกระเป๋า และทำแบบเดิมอีกครั้ง ……หยก 0%……..เมื่อมั่นใจว่าข้างในไม่มีหยก เจียงหนานจึงส่งหินให้อาจารย์นำหินไปตัด

 

ฝูงชนรอบๆกลับมาเงียบอีกครั้งทุกคนตั้งตารอให้หินก้อนต่อไปถูกตัด

 

“ซี้ๆๆ”….(เสียงตัดหิน)

 

หินถูกตัดออกอย่างรวดเร็ว

 

หินถูกตัดครึ่งอีกครั้งและผลลัพธ์เหมือนก่อนหน้านี้คือไม่มีหยกอยู่ด้านใน

 

“ฮ่าๆๆ….ไร้เดียงสามาก คิดว่าจะหาหยกด้วยการใช้ตรีโกณมิติคำนวณรึไง ถ้าทำแบบนั้นแล้วมันได้จริง ทุกคนไม่รวยกันหมดแล้วรึไง”

 

“ลืมมันไปเถอะ ยกโทษให้คนหนุ่มสมัยนี้ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ไร้ประสบการณ์ พวกเขาไม่รู้หรอกว่าความสิ้นหวังเป็นยังไง”

 

“ขอบอกตามตรง การพนันหินเขาไม่ได้ทำกันแบบนี้ ต้องมีประสบการณ์ที่สั่งสมมานานหลายปี ทำแบบนี้มีแต่จะตายเพราะโชค”

 

จีนมุงที่อยู่รอบๆเยาะเย้ยเจียงหนาน ไม่นานก็แยกย้ายกันไป

 

เจียงหนานตกใจและทำหน้าหมดอาลัยตายอยาก เขาเดินคอตกพร้อมกับหินสองก้อนออกจากสวนพนันหินอย่างช้าๆ 

 

แผ่นหลังของเขาดูเศร้าและโดดเดี่ยว…. 

 

หลายคนมองเขาจากด้านหลังและตั้งใจเตือนเจียงหนานด้วยความหวังดี

 

“พ่อหนุ่มคราวหน้าก็คิดดีๆ ก่อนล่ะ”

 

“หางานทำและตั้งใจทำงานเข้าล่ะ”

 

————————————————————-

ผู้แปล: เรื่องนี้เป็นโปรเจ็คแรกนะครับ หัดแปล ถ้าอ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ หรือ ไม่เข้าใจ มีคำแนะนำ ติชม สอบถาม สามารถติดต่อผ่าน Fanpage :  Link: shorturl.at/bhtT7 ได้เลยครับ