บทที่ 518: อย่างไรก็ได้ ขอเพียงเจ้าเชื่อฟัง (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 24 ม.ค. 69)

สำหรับหลัวเซียวเซียว คืนนี้ช่างแสนยาวนาน

ในยามที่ท้องฟ้านอกหน้าต่างค่อย ๆ สว่างขึ้น นางก็รู้สึกเหมือนกับว่าเวลาผ่านไปนานหลายปี

ไม่นานนางก็เริ่มรับรู้ถึงทุกส่วนของร่างกาย แต่ยังเคลื่อนไหวได้ไม่คล่องตัวนัก นางจึงพยายามระงับความหงุดหงิดในใจเพื่อรอต่อไป

ทันใดนั้นเสียงฝีเท้าที่แผ่วเบาก็ดังใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ

เมื่อฝีเท้านั้นมาถึงหน้าประตู ฉู่เสวียนที่หลับตานอนอยู่ด้านข้างก็ลุกขึ้นทันที