บทที่ 105 เลเวลอัปอย่างรวดเร็ว

ในตอนที่ผู้เล่นค้นพบทางลับสู่สุสาน ผู้เล่นทั้งเซิร์ฟเวอร์ก็มีจำนวนมากกว่า 1,000 ล้านคน ถึงแม้แผนที่ในเซคคัลเวิลด์จะใหญ่โตมากแค่ไหน แต่มันย่อมไม่สามารถรองรับผู้เล่นจำนวนมากมายขนาดนี้ได้อย่างแน่นอน ในทุก ๆ วันที่ผู้เล่นเข้ามาเล่นเกมพวกเขาก็ยังต้องแย่งชิงมอนสเตอร์กับผู้เล่นคนอื่น ถึงแม้ว่ามันจะเป็นในแผนที่เลเวล 20 ก็ตาม

เมื่อผู้เล่นที่บังเอิญเข้าไปในอุโมงค์ลับพบว่าทางด้านในมีมอนสเตอร์ที่ไม่มีผู้เล่นคนอื่นเข้ามาแย่ง เขาจึงตื่นเต้นมากพร้อมกับรีบพาพี่น้องมาเก็บเลเวลด้วยกันที่นี่

ไม่ถึงครึ่งเดือนเลเวลของพวกเขาก็โดดเด่นขึ้นมาอย่างกะทันหันและเทียบเท่ากับหัวหน้ากิลด์ขนาดใหญ่ได้เลยทีเดียว มันจึงสร้างความสงสัยให้กับผู้คนอย่างมากมาย

หากพวกเขาสามารถปิดบังความลับเรื่องนี้ได้ตลอด พวกเขาย่อมมีโอกาสเก็บเลเวลแซงหน้าหัวหน้ากิลด์ขนาดใหญ่ได้เลย แต่น่าเสียดายที่เมื่อพวกเขามีเลเวลสูงขึ้น คนพวกนี้ก็ทำตัวโอ้อวดมากเกินไปจนไปสะดุดตาผู้เล่นโจรคนหนึ่งเข้า

คืนหนึ่งโจรคนนั้นแอบติดตามคนกลุ่มนี้เพื่อหาโอกาสสังหารอย่างลับ ๆ แต่เนื่องจากพวกเขาเดินทางด้วยกันหลายคนโจรจึงยังไม่มีโอกาสลงมือ

หลังจากแอบติดตามมาเป็นเวลานาน คนเหล่านั้นก็คิดว่าไม่มีใครแอบตามพวกเขามาแล้ว ทุกคนจึงเดินทางเข้าไปยังแผนที่ลับ

สุดท้ายพวกเขาถูกโจรสังหารทั้งหมดในคืนนั้นพร้อมกับแผนที่ลับที่ถูกเปิดเผยออกไป

ลู่หยางรู้จักแผนที่ลับจากการเปิดเผยในครั้งนั้นนั่นเอง

นักเวทหนุ่มหันไปพูดกับเสี่ยวเหลียงและสามพี่น้องที่กำลังมองแผนที่อย่างสงสัยว่า

“ทุกคนปิดฟังก์ชั่นรับคำขอเป็นเพื่อนกับซ่อนชื่อตัวเองในตารางจัดอันดับเลเวลเอาไว้ด้วย”

สามพี่น้องเป็นมือใหม่ พวกเธอจึงไม่รู้ว่าทำไมลู่หยางถึงสั่งให้ทำแบบนี้ แต่พวกเธอก็ยังคงปฏิบัติตามคำสั่งได้เป็นอย่างดีโดยยังไม่คิดที่จะตั้งคำถาม

ทันใดนั้นมันก็มีเสียงแหลมดังขึ้นมาจากทางท้องฟ้า สามพี่น้องจึงเงยหน้าขึ้นไปมองบนอากาศ ก่อนจะได้พบเหยี่ยวล่าเหยื่อตัวยาว 2 เมตรบินผ่านเหนือศีรษะของพวกเขาไป

เหยี่ยวล่าเหยื่อแห่งทะเลทราย

เลเวล 20

พลังชีวิต 2,800/2,800

“เลเวล 20?” สามพี่น้องอุทานอย่างตกใจพร้อมกับเตรียมตัวหลบหนีในทันที เพราะท้ายที่สุดพวกเธอก็เพิ่งจะเลเวล 0 ถ้าหากเหยี่ยวล่าเหยื่อเห็นพวกเธอเข้าพวกเธอจะต้องตายแน่ ๆ

เสี่ยวเหลียงก็รีบเดินมาข้างหน้าลู่หยางและตั้งท่าป้องกันอย่างตกใจ แต่ท้ายที่สุดแม้แต่ฮาล์ฟออร์คเลเวล 15 เขาก็ยังสู้ไม่ไหว มันจึงไม่จำเป็นจะต้องพูดถึงการเผชิญหน้ากับเหยี่ยวเลเวล 20 เลย

ลู่หยางตบไหล่เสี่ยวเหลียงกับฮั่นเฟยเบา ๆ พร้อมกับพูดว่า

“ใจเย็น ๆ นกนั่นไม่บินลงมาหรอก”

เยี่ยวล่าเหยื่อแห่งทะเลทรายเป็นมอนสเตอร์เฉพาะถิ่นนอกเมืองซาโรส มันมักจะบินผ่านกำแพงเมืองอยู่บ่อย ๆ แต่ก็ไม่เคยคิดที่จะโจมตีผู้เล่นภายในเมือง เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่มันเผลอบินต่ำลงมา ในเวลานั้นมันก็จะถูกธนูจากนักธนูบนกำแพงเมืองซาโรสทำการโจมตี

“ตกใจหมดเลย” เสี่ยวเหลียงกล่าวพร้อมกับวางโล่ลงอย่างโล่งอก

“พี่ลู่หยาง ทำไมมอนสเตอร์ที่นี่ถึงเป็นมอนสเตอร์เลเวล 20 ล่ะครับ?” ฮั่นเฟยถามอย่างกลัว ๆ

“ไม่ต้องแปลกใจ สถานที่ที่ฉันจะพาพวกนายไปเก็บเลเวลมันก็เป็นแผนที่เลเวล 20 นั่นแหละ” ลู่หยางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“หา?” สามพี่น้องอุทานอย่างตกใจพร้อมกับมองไปยังตัวเลข 0 บนแถบเลเวลของตัวเอง

“ไม่ต้องแปลกใจไปหรอก ตอนแรกที่ลูกพี่พาผมไปเก็บเลเวลก็เป็นแผนที่เลเวล 15 เหมือนกัน ตอนนั้นผมก็เลเวล 0 ไม่ต่างไปจากพวกคุณ” เสี่ยวเหลียงกล่าวเพราะเขาก็เคยมีประสบการณ์แบบนี้มาก่อน

เหตุการณ์นี้ยิ่งทำให้พวกฮั่นอิ่งประหลาดใจมากยิ่งขึ้น และถึงแม้พวกเธอจะไม่เคยเล่นเกมมาก่อน แต่ทุกคนก็พอจะคาดเดาได้ว่าระยะห่างระหว่างเลเวล 0 กับเลเวล 15 มันเป็นความห่างที่มากกว่ากันขนาดไหน

“พวกเราต้องทำยังไงบ้าง?” ฮั่นเฟยถาม

“หลังจากไปถึงที่นั่น เดี๋ยวฉันจะบอกทุกคนเอง สาเหตุที่ฉันให้ทุกคนปิดฟังก์ชั่นรับคำขอเป็นเพื่อนกับซ่อนชื่อในตารางจัดอันดับก็เพราะเหตุผลนี้นี่แหละ ทันทีที่เราไปเก็บเลเวลที่นั่นเลเวลของทุกคนจะขึ้นเร็วมาก และเพื่อไม่ให้ใครเข้ามารบกวนทุกคนจึงจำเป็นจะต้องซ่อนตัวตนเอาไว้ก่อน”

ในที่สุดพี่น้องทั้งสามคนก็พยักหน้ารับอย่างเข้าใจ

ลู่หยางรอให้สามพี่น้องปิดบังตัวตนอย่างที่เขาบอก ก่อนที่จะพาเสี่ยวเหลียงและพวกฮั่นอิ่งไปยังเขตที่อยู่อาศัยบริเวณทิศตะวันออกของเมือง

เขตที่อยู่อาศัยไม่ได้ใหญ่มากนัก โดยพื้นที่บริเวณนี้มีบ้านเพียงแค่ 30 กว่าหลัง ลู่หยางจึงเดินไปเรื่อย ๆ ก่อนที่จะหยุดอยู่ด้านข้างกำแพงบ้านหลังหนึ่ง

ตำแหน่งของบ้านหลังนี้แปลกมาก โดยบริเวณด้านข้างแทบจะชิดติดกับกำแพงเมือง ราวกับว่าผู้สร้างต้องการใช้กำแพงเมืองเป็นผนัง แต่ในความจริงแล้วพื้นที่ตรงนี้คือทางเข้าไปยังอุโมงค์ลับและมันก็มีเพียงแต่การเดินเข้าไปใกล้ ๆ ถึงจะพบว่ามันเป็นพื้นที่ที่ค่อย ๆ เอียงตัวเดินผ่านไปได้

“จากตรงนี้ไปตรงก้อนหินก้อนที่ 7 คือทางเข้าของอุโมงค์ลับ ก่อนเข้าไปให้เปิดสกิลป้องกัน ถ้ามอนสเตอร์มีจำนวนเยอะเกินไปให้เปิดใช้สกิลชิลด์วอลล์” ลู่หยางหันมาพูดกับเสี่ยวเหลียงที่อยู่ทางด้านหลัง

“ได้ครับ” เสี่ยวเหลียงกล่าวขณะทำการตรวจสอบความพร้อมของตัวเอง

“รอฉันกับเสี่ยวเหลียงเข้าไปก่อนพอฉันบอกทุกคนค่อยตามมา เข้าใจไหม?” ลู่หยางหันไปพูดกับพี่น้องทั้งสามคน

“เข้าใจค่ะ/ครับ”

“ดีมาก ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็มาเริ่มเก็บเลเวลกันเถอะ” ลู่หยางโบกมือก่อนที่จะพาทุกคนเข้าไปยังซอกกำแพง

เสี่ยวเหลียงเดินเอียงตัวเข้าไประหว่างบ้านกับกำแพงเมือง เมื่อเขาเดินมาถึงหินก้อนที่ 7 จู่ ๆ ก้อนหินก็แยกออกทำให้เด็กหนุ่มร่วงลงไปยังด้านล่าง

ลู่หยางมองสังเกตจากทางด้านบน ก่อนที่เขาจะได้เห็นเสี่ยวเหลียงหยุดยืนอยู่บนแท่นหินสูงที่สามารถยืนพร้อมกันได้ 6 คน และทางบริเวณทิศตะวันตกของแท่นหินมีบันไดที่ทอดยาวลงไปสู่พื้น ซึ่งบนพื้นก็มีซอมบี้สีเขียวดำอยู่เป็นจำนวนนับไม่ถ้วน

ซอมบี้

เลเวล 20

พลังชีวิต 2,600/2,600

พื้นที่ด้านล่างกว้างใหญ่มากจนสามารถมองออกไปได้ไกลสุดลูกหูลูกตา แต่ในทุก ๆ สถานที่ที่มองเห็นได้ต่างก็ล้วนแล้วแต่เต็มไปด้วยซอมบี้

เดิมทีซอมบี้เหล่านี้เดินไปเดินมาอย่างไร้จุดหมาย แต่เมื่อมันได้มีแสงสว่างปรากฏขึ้นมาอย่างฉับพลันประกอบกับเสียงที่เสี่ยวเหลียงกระโดดลงมา มันจึงทำให้ซอมบี้นับร้อยเริ่มวิ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง

เสี่ยวเหลียงรีบก้าวเท้าไปขวางบันไดยกโล่ขึ้นมาป้องกันพร้อมกับใช้สกิลยั่วยุซอมบี้ทั้ง 10 ตัวที่วิ่งขึ้นมา

บันไดมีความกว้างมากพอที่จะให้คนเดินสวนกันไปมาได้ถึงสองคน เด็กหนุ่มจึงสามารถกีดขวางเส้นทางได้เพียงแค่ครึ่งเดียว ส่วนเส้นทางอีกครึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถกีดขวางเอาไว้ได้

เพื่อป้องกันไม่ให้ซอมบี้วิ่งขึ้นมาบนแท่น ลู่หยางจึงกระโดดลงไปยืนข้างเสี่ยวเหลียงเพื่อปิดบังเส้นทางที่เหลืออีกครึ่งหนึ่งเอาไว้

“ลูกพี่ตรงนี้มันอันตรายเกินไป!” เสี่ยวเหลียงกล่าวพร้อมกับใช้สกิลยั่วยุดึงมอนสเตอร์หน้าลู่หยางมาหาเขา

พลังโจมตีของซอมบี้พวกนี้สูงมาก พลังชีวิตของเสี่ยวเหลียงจึงลดลงอย่างรวดเร็ว โชคดีที่ลู่หยางขวางเส้นทางอีกครึ่งหนึ่งเอาไว้ ไม่อย่างนั้นถ้าหากเด็กหนุ่มโดนล้อมโจมตีจากทั้งสามด้าน แม้เสี่ยวเหลียงจะมีพลังป้องกันสูงมากแต่ท้ายที่สุดเขาก็จะต้องตายลงไปแน่ ๆ

ด้วยกำแพงมนุษย์ที่คอยต่อต้านเอาไว้ตรงบริเวณบันไดนี่เอง มันจึงทำให้พวกซอมบี้ถูกขวางทางเอาไว้ไม่สามารถขึ้นไปบนแท่นที่พวกเขากระโดดลงมาได้

ลู่หยางเพิ่งเคยเจอสถานการณ์แบบนี้เป็นครั้งแรก และเมื่อเขาได้เห็นซอมบี้ 2 ตัวตรงหน้ากำลังกัดโล่ของเสี่ยวเหลียงอย่างบ้าคลั่ง เขาจึงรีบใช้สกิลฮีลและพูดขึ้นมาว่า

“ไม่ต้องห่วงนายใช้สกิลยั่วยุไปแล้ว อย่างน้อยพวกมันก็จะไม่หันมาโจมตีฉันชั่วคราว”

“เอาล่ะพวกเธอสามคนกระโดดลงมาได้แล้ว” ลู่หยางหันไปพูดกับสามพี่น้อง

“โอเค ได้ครับ/ค่ะ” พวกฮั่นอิ่งรีบกลืนน้ำลายก่อนจะกระโดดตามลงมา และเนื่องมาจากความสมจริงของตัวเกม มันจึงทำให้ทั้งสามพี่น้องมีโอกาสได้พบกับเรื่องน่าตื่นเต้นแบบนี้เป็นครั้งแรก

“ไม่ต้องกลัว ทั้งสามคนตั้งปาร์ตี้ขึ้นมาได้เลย ฮั่นอวี่ใช้สกิลยิงกระจายทำยังไงก็ได้ให้โจมตีโดนมอนสเตอร์ให้มากที่สุด” ลู่หยางกล่าว

“ผมเพิ่งเลเวล 0 เอง ผมน่าจะโจมตีพวกมันไม่เข้านะครับ” ฮั่นอวี่พูดอย่างสับสนและเขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมลู่หยางถึงให้เขาเป็นคนโจมตี

“โจมตีเดี๋ยวนี้!” ลู่หยางพูดขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่เข้มขึ้นกว่าเดิม

ฮั่นอวี่ไม่กล้าชักช้าอีกต่อไป เขาจึงรีบหยิบธนูออกมาพร้อมกับใช้การยิงกระจาย

การยิงกระจาย 1 ครั้งใช้ลูกธนู 20 ดอก แต่ทุกครั้งที่ลูกธนูพุ่งตกกระทบซอมบี้มันจะสร้างความเสียหายเพียงแค่ 1 หน่วยเท่านั้น อย่างไรก็ตามความเสียหายเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็สามารถดึงดูดซอมบี้ได้มันจึงทำให้ซอมบี้เป็นจำนวนมากกำลังวิ่งมาทางนี้

เมื่อลู่หยางเห็นว่าจำนวนซอมบี้สูงมากพอสมควรแล้ว เขาจึงตะโกนบอกเสี่ยวเหลียงที่อยู่ข้าง ๆ

“ใช้สกิลยั่วยุดึงมอนสเตอร์ไป เดี๋ยวฉันจะแสดงปาฏิหาริย์ให้ทุกคนดู”

เมื่อได้ยินคำพูดของลู่หยาง มันก็ทำให้เสี่ยวเหลียงรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะใช้สกิลยั่วยุหมู่ดึงดูดความสนใจและเปิดใช้สกิลชิลด์วอลล์เพื่อลดความเสียหาย

"เทพแห่งเพลิงผู้ยิ่งใหญ่ ได้โปรดรับเอาศรัทธาจากข้าผู้ต่ำต้อย ข้าขอวิงวอนพลังเพลิงแห่งการเผาผลาญทุกสิ่งจากพระองค์…”

พลังเปลวเพลิงปะทุออกมาจากร่างของลู่หยางอย่างบ้าคลั่ง จนทำให้เพดานของสุสานเต็มไปด้วยเมฆสีดำทะมึน

10 วินาทีต่อมาเมฆสีดำก็เปิดออก ก่อนที่อุกกาบาตลูกใหญ่เท่า ๆ กับบ้านหลังหนึ่งจะพุ่งลงมาจากท้องฟ้าอย่างน่ากลัว

เพดานของเขาวงกตอยู่สูงจากพื้นเพียงแค่ 5 เมตร อุกกาบาตจึงตกลงมาทางด้านล่างอย่างรวดเร็ว ชั่วขณะที่อุกกาบาตตกลงกระทบกับพื้น วงแหวนเพลิงก็กระจายออกไปรอบทิศทางทำให้พวกเสี่ยวเหลียงและสามพี่น้องต่างก็อ้าปากค้างอย่างตกตะลึง

ระบบ: คุณได้รับค่าประสบการณ์ 1,416 หน่วย (รวมโบนัสค่าประสบการณ์จากการล่ามอนสเตอร์เลเวลสูงกว่า 1,275 หน่วย)

ระบบ: คุณได้รับค่าประสบการณ์ 1,416 หน่วย (รวมโบนัสค่าประสบการณ์จากการล่ามอนสเตอร์เลเวลสูงกว่า 1,275 หน่วย)

…

ข้อความแจ้งเตือนเป็นจำนวนมากผุดขึ้นมาในหน้าต่างแจ้งเตือนอย่างฉับพลัน ทันใดนั้นมันก็มีแสงสว่างสีทองสว่างวาบขึ้นรอบตัวของสามพี่น้องอย่างไม่หยุดยั้ง

1 ครั้ง

2 ครั้ง

…

แสงสีทองส่องสว่างขึ้นมาติด ๆ กันเป็นจำนวนถึงแปดครั้งก่อนที่มันจะหยุดลง

เสี่ยวเหลียงเพิ่งได้เห็นลู่หยางใช้สกิลนี้เป็นครั้งแรก เขาจึงตกตะลึงยืนอยู่กับที่ถึงขั้นลืมใช้สกิลยั่วยุเข้าใส่มอนสเตอร์

“รีบใช้สกิลยั่วยุ” ลู่หยางตะโกน

ซอมบี้ที่อยู่ตรงหน้าเริ่มมีท่าทีว่าจะเปลี่ยนเป้าหมายแล้ว เสี่ยวเหลียงจึงดึงสติกลับมาพร้อมกับใช้สกิลยั่วยุออกไปติด ๆ กัน ซึ่งในระหว่างนั้นนักเวทหนุ่มก็ได้ใช้ไฟร์วอลล์และเบลซซิงเบิร์สเพื่อสังหารซอมบี้ที่เหลืออีกหกตัวตรงหน้าจนหมด

“ตอนนี้เลเวลเท่าไหร่แล้ว?” ลู่หยางหันไปถามสามพี่น้อง

“เลเวล 8 แล้วค่ะ” ฮั่นอิ่งมองไปยังลู่หยางอย่างไม่อยากจะเชื่อ

 

 

---

โกงเกิ้นนนนนนนนนนนนน