บทที่ 142: องค์รัชทายาทเชิญอ่าน (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 13 ม.ค. 68)

 “ไม่เลยเพคะ!” มู่ไป๋ไป่จับมือซูหว่านพร้อมกับพูดเสียงหวาน “ไป๋ไป่อายุเพียง 4 ขวบ ไป๋ไป่ยังเด็กนัก ท่านแม่จะบอกว่าไป๋ไป่โตขึ้นแล้วได้อย่างไรกัน?” 

 “ไป๋ไป่ เจ้านี่มันจริง ๆ เชียว ชอบทำให้แม่กังวลอยู่เรื่อย...” 

 “แหะ ๆ” เด็กน้อยทำได้เพียงหัวเราะแห้ง ๆ

หว่านผินรู้สึกขบขันกับท่าทางของลูกสาว “มีใครบ้างที่จะทับถมตัวเองเช่นเจ้า” 

 “ที่ไป๋ไป่พูดเป็นเรื่องจริง” มู่ไป๋ไป่หัวเราะร่า ก่อนจะเอ่ยขึ้นมาว่า “ท่านแม่ ท่านอยากรู้หรือไม่ว่าช่วงนี้ไป๋ไป่ทำอะไรบ้าง”