บทที่ 88: เขาได้รับบาดเจ็บ (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 20 พ.ย. 67)

“ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมก่อนหน้านี้ข้าถึงได้ง่วงนอนมากขนาดนั้น ที่แท้เป็นท่านที่วางยาข้า” มู่ไป๋ไป่กัดฟันแน่น “หรงเฟย ท่านและข้ามีความเกลียดชังอะไรถึงขั้นที่ทำให้ท่านต้องฆ่าข้าเช่นนี้”

“ถ้าเป็นเรื่องที่เราขัดแย้งกันต่อหน้าไทเฮาเมื่อวาน…”

“พระสนม ท่านไม่มีแม้แต่ความอดทนที่จะยอมละเว้นผู้เยาว์คนหนึ่งเลยหรือ?”