บทที่ 462: ขอให้เจ้าสนุก

-A A +A

บทที่ 462: ขอให้เจ้าสนุก

เฟิ่งมู่ชิงเชื่อมั่นในวิธีการทำงานของจวินเฟยเทียนจึงพยักหน้าเห็นด้วย “เช่นนั้นข้าขอฝากเรื่องนี้ไว้กับท่านเจ้าเมืองจวิน”

“นี่ก็ดึกมากแล้ว เจ้ากับประมุขเฟิ่งกลับไปพักผ่อนก่อนเถอะ ส่วนที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่ของข้า” ผู้เป็นเจ้าเมืองกล่าว

“เจ้าค่ะ/อืม” พ่อลูกตระกูลเฟิ่งตอบรับแล้วหันหลังเดินออกไปทันที

ตอนที่เฟิ่งมู่ชิงก้าวออกจากคุกใต้ดิน นางก็เหมือนตกอยู่ในภวังค์ ที่แท้พวกนางก็ตกเป็นเป้าหมายของอาณาจักรเทียนว่ายมานานแล้ว

🪙 ต้องใช้ 3 points ในการเปิด กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อซื้อ
 
 

ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง

เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น

ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ ก็อปปี้ หรือนำไปดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืน แล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว

หากพบบทความที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ตามช่องทาง Email keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงาน จะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ ไม่เกิน 1 วัน

Copyright © 2018-2024 keangun. All Right Reserved.