บทที่ 21 อยากกินผัดไทยกุ้งสด 1

ถึงเขมันต์จะบอกเธอว่ามันอุจาดตา แต่เขาก็ลอบมองเรือนร่างของเธอตลอด ตั้งแต่ตอนที่เขาส่งผ้าให้เธอ เขาก็เหลือบตาไปดูท่อนขาอ่อนและสะโพกของเธอที่เสื้อวิ่งตัวสั้นที่เธอใส่ไม่สามารถปกปิดได้ ตอนที่เธอคลี่ผ้าโดยไม่ได้ทันสนใจเขา แล้วก็ตอนนี้อีก ที่เขาให้เธอเดินไปก่อนก็เพื่อจะได้ลอบมองท่อนขาขาวนั่นที่เขายังรู้สึกว่ามองยังไม่พอใจเลย เมื่อกี้มองไปแค่แวบเดียวเองเธอก็รีบเอาผ้าบ้านั่นไปปิดเสียแล้ว แต่ตอนนี้ได้มองจากข้างหลังอย่างเต็มตาแล้วก็รู้สึกพึงพอใจไม่น้อยกับขาอ่อนใต้ผ้าเช็ดตัวผืนเล็กนั่น ซึ่งตอนนี้ภายในผ