บทที่ 265 ละทิ้งเพราะสิ้นหวัง

แคว่ก ~~

“ว๊ายยยย ~~”

ไอ้เมฆินทร์ได้ทำการกระชากคอเสื้อของเอลิซพร้อมกับฉีกกว้างออก เผยให้เห็นเนื้ออกเนียนสวยที่มีรอยแดงจ้ำบาง ๆ ต่อหน้าผม ไอ้มาคินทร์ ไอ้กิต และลูกน้องของผมอีกหลายคน แม้ว่าพวกมันจะรู้จักกาลเทศะดี และพร้อมใจกันก้มหน้าทันทีไม่ได้มองไปที่เรือนร่างอันสวยงามตรงหน้านั้น แต่การกระทำของมันก็เป็นเหมือนฟางเส้นสุดท้ายที่ผมมีต่อไอ้เมฆินทร์มัน