บทที่ 247 แล้วมันจะได้รู้ซึ้ง...
บทที่ 247 แล้วมันจะได้รู้ซึ้ง...
โดย พาวิจิตร เมื่อ จันทร์, 06/17/2024 - 05:00
ฉันมองเขาด้วยสายตาที่หม่นลงเล็กน้อย ก่อนที่จะปรับเป็นพูดกับเขาดี ๆ
“ถ้าเข้าใจแล้วนายก็ออกไปเถอะ...ฉันอยากจะพักผ่อน” ฉันเอ่ยปากเชิญกึ่งไล่เขาให้ออกไป
“ขอนอนด้วยไม่ได้หรอ ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรเธอ” เขาเอ่ยน้ำเสียงออดอ้อนในแบบที่ฉันไม่คิดว่าคนร้ายกาจอย่างเมฆินทร์จะแสดงออกมา
“ไม่...!!” ฉันปฏิเสธไปทันควัน
เขาฉายสีหน้าบูดบึ้งไม่พอใจขึ้นในทันที ก่อนจะเอ่ยขอร้องฉันอีกครั้ง
🪙 ต้องใช้ 3 points ในการเปิด กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อซื้อ
ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง
เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น
ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ ก็อปปี้ หรือนำไปดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืน แล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว
หากพบบทความที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ตามช่องทาง Email keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงาน จะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ ไม่เกิน 1 วัน
Copyright © 2018-2024 keangun. All Right Reserved.
