บทที่ 5 : เดินทาง

บทที่ 5 : เดินทาง

 

ณ สหพันธ์ใหญ่ ทางตอนกลางประเทศ

 

ชายผู้สวมชุดสีดำสนิท ผมสีน้ำตาลเข้ม สวมแว่นตาสีดำล้วน นั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานแล้วกำลังอ่านรายงานประจำวันอย่างใจจดใจจ่อ

 

"อะไรกัน ทำไมยามาเนะถึงไม่ยอมไปสมทบคนของตัวเอง จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ทำไม" ชายคนนี้คือคนที่สูงศักดิ์ที่สุดในสหพันธ์ เพราะเขาคือหัวหน้าประจำสหพันธ์ใหญ่ มีนามว่า 'จิชิยะ' เป็นชายวัยกลางคน หน้าตาหล่อเหลาเฉียบคม ซึ่งสติปัญญาของเขาก็เฉียบคมเช่นกัน เขาเป็นคนที่มีความรอบคอบ มองการไกลและสุขุมเยือกเย็น

 

"ดิฉันก็ไม่ทราบค่ะ" พนักงานที่นำรายงานประจำวันมาให้ ตอบกลับไป

 

"เธอไปทำงานต่อได้แล้ว" หลังจากนั้นพนักงานก็เดินออกไป

 

"คงต้องมีคนใหม่ขึ้นมาแทนแล้วล่ะ" จิชิยะเริ่มมีความคิดที่จะหาหัวหน้าสหพันธ์คนใหม่ขึ้นมาคุมสหพันธ์ทางเขต1 เพราะในตอนนี้หัวหน้าคนปัจจุบันก็คือยามาเนะ เขาเริ่มไม่ค่อยจะสนใจเรื่องงานแล้ว จึงส่งผลกระทบต่อประเทศเป็นอย่างมาก เพราะการที่ถูกอสูรบุกรุกนั้น ทำให้ประชาชนชาวเมืองเริ่มวิตกกังวลใจ

 

 

 

ณ สหพันธ์ย่อยเขต3 สหพันธ์นานาอิ

 

"งั้นเดี๋ยวฉันพานายไปซื้อไรเงะระดับ2เลยละกันนะ นายก็เลื่อนระดับพลังเสริมแกร่งเป็นระดับที่4แล้วนี่" มาซาชิได้เลื่อนระดับพลังเสริมแกร่งเป็นระดับที่4เรียบร้อยแล้ว แต่เขายังใช้ไรเงะขั้น1อยู่ เพราะเขานั้นยังไม่รู้ดีเกี่ยวกับอาวุธและอุปกรณ์ต่างๆ

 

"เอ่อ ครับ" หลังจากนั้นนามิก็พามาซาชิลงไปที่ชั้น3 เป็นชั้นที่ขายของต่างๆนาๆ เธอพาเขาเดินตรงไปยังที่ที่ขายอาวุธและอุปกรณ์

 

"สวัสดีค่ะคุณนามิ จะรับอะไรดีคะ" พนักงานขายได้ถามกับนามิด้วยความสุภาพ

 

"ไม่ล่ะ เอาไรเงะขั้น2ให้เขาหน่อยนะ เล่มนึง" หลังจากนั้นพนักงานก็เอากล่องสีดำออกมา พร้อมกับส่งให้มาซาชิ

 

"ไรเงะขั้น2 ราคา500,000เยนค่ะ" มาซาชิกำลังจะนำเงินออกมาจากกระเป๋า

 

"ไม่ต้อง อะนี่" นามิได้ยื่นบัตรสีทองให้กับพนักงานขาย มันเป็นบัตรสมาชิกขั้นสูง ซึ่งส่วนมากคนที่มีได้ก็จะเป็นนักล่าอสูรฝีมือดีๆและอยู่ในระดับแนวหน้า

 

"เอ่อ คุณนามิ" มาซาชิรู้สึกเกรงใจนิดๆ เพราะจำนวนเงินมันเยอะมาก

 

"ไม่เป็นไรหรอกน่า แค่นี้เอง ฉันยังเหลืออีกเยอะ" แน่นอนว่านามิที่เป็นถึงรองหัวหน้าสหพันธ์ แถมเธอยังเป็นนักล่าอสูรฝีมือดี เงินเดือนเธอต้องเยอะเป็นธรรมดาอยู่แล้ว

 

"ข..ขอบคุณครับ" มาซาชิกล่าวขอบคุณด้วยน้ำเสียงที่เกร็งๆ ทั้งๆที่ปกติก็ไม่เคยจะเกร็งแบบนี้มาก่อน

 

"เอ..แต่นายควรจะต้องมีชุดเกราะด้วยนะ แต่งานในรอบนี้คงไม่ต้องใช้อะไรที่แพงมากมาย งั้นเอาชุดเกราะเกรดCให้เขาหน่อยนะ" พนักงานก็นำเป้สะพายใบหนึ่งออกมา เป็นกระเป๋าเป้สีแดงๆ ข้างในมีชุดเกราะเกรดCอยู่ข้างในนั้น

 

"ชุดเกราะเกรดC ราคา150,000เยนค่ะ" นามิก็จ่ายให้มาซาชิเหมือนเดิม ทำเอามาซาชิเกรงใจเข้าไปใหญ่

 

 

*ชุดเกราะ (ทั้งตัว)

เกราะเกรดE ราคาราวๆ10,000เยน

เกราะเกรดD ราคาราวๆ30,000เยน

เกราะเกรดC ราคาราวๆ150,000เยน

เกราะเกรดB ราคาราวๆ500,000เยน

เกราะเกรดA ราคาราวๆ1,000,000เยน

เกราะเกรดS ราคาราวๆ3,000,000เยน (นักล่าอสูรระดับไร้เทียมทานขึ้นไปถึงซื้อได้)

 

 

หลังจากนั้นทั้งคู่ก็เดินลงไปและกำลังจะออกไปจากสหพันธ์

 

"เอ๋.." เหมือนว่ามาซาชิจะลืมอะไรสักอย่าง

 

"อะไรเหรอ?" นามิก็สงสัยไปอีกว่าเขาลืมอะไร แล้วทั้งคู่ก็คิดๆคิดไปคิดมาแล้วหันมามองหน้ากัน

 

"...อารากิ!!" ทั้งคู่ลืมอารากิไว้ในห้องทำงานของนานาอิ เป็นจังหวะในตอนที่นานาอิพูดเกี่ยวกับการเดินทางไป ซึ่งมาซาชิก็วางอารากิไว้ที่โซฟา ซึ่งอารากินั้นไม่ร้องสักแอะ

 

 

 

แล้วทั้งคู่ก็มาถึงชั้น15

 

"ขออนุญาตครับ"

"ขออนุญาตค่ะ"

 

"มาช้ากันจังเลยนะ" นานาอิกำลังหยอกเล่นกับอารากิอย่างสนุกสนาน ซึ่งเธอก็รู้อยู่แล้วว่าทั้งคู่ลืมเด็กคนนี้ไปเลย แต่เธอไม่ยอมบอก เธอจะให้ทั้งคู่รีบขึ้นมาอีกรอบ เพราะเธอจะบอกเรื่องสำคัญกับมาซาชิ

 

"แต่ไหนๆก็มาแล้ว มาซาชิ ฉันมีเรื่องจะบอก" หลังจากนั้นนานาอิก็บอกเรื่องเกี่ยวกับการไปทำภารกิจในครั้งนี้ให้มาซาชิได้ฟัง

 

"เรื่องที่ฉันจะบอกคือ ทางเขต1น่ะ มันมีพวกนักล่าที่เอาดีเข้าตัวเองอยู่กลุ่มหนึ่ง พวกนั้นจะส่งหลายๆคนเข้าไปตาย แล้วรอจังหวะดีๆที่จะสังหารอสูร ซึ่งคนที่เข้าไปตายนั้น คนพวกนี้ก็จะบอกว่าตายในหน้าที่ ซึ่งเป็นการทำที่สารเลวมาก เพียงแต่ว่ายังจับตัวพวกนี้ไม่ได้เท่านั้นเอง ยังไงก็ระวังๆด้วยล่ะ"

 

"ครับ ขอบคุณมากครับ" เรื่องแบบนี้ เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าทำกันลงไปได้ทั้งๆที่ทำงานเดียวกันแท้ๆ ขืนเป็นแบบนี้ต่อไปได้มีคนที่ปีนขึ้นไปบนจุดสูงขึ้นด้วยการตายของคนอื่นแน่ๆ

 

"แต่คนพวกนี้ฉันว่าไม่ค่อยจะอันตรายสักเท่าไหร่หรอกนะ เพราะมีแค่พวกมือมือใหม่ด้วยกันเองเท่านั้นแหละที่โดนแบบนี้ นั่นก็หมายความว่าคนพวกนี้ก็อยู่ในระดับมือใหม่เช่นกัน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ระวังไว้หน่อยก็ดี"

 

หลังจากนั้น ทั้งคู่ก็พาอารากิกลับไปยังฐาน

 

 

 

เช้าวันรุ่งขึ้น

 

"ไปแล้วนะครับ" มาซาชิเดินทางไปที่สหพันธ์โดยมีรถมารับเพื่อไปรวมกันที่สหพันธ์ แล้วรอเฮลิคอปเตอร์

 

"ออกเดินทางได้" เฮลิคอปเตอร์4ลำบินไปยังทางเหนือ ตรงไปที่สหพันธ์ย่อยเขต1 ซึ่งต้องตรงไปที่ป่าทางเหนือ ใช้เวลาเพียง15นาที

 

 

 

ณ ป่าทางเหนือของสหพันธ์ย่อยเขต1

 

"นี่มัน..อะไรกันเนี่ย?" ภาพที่มาซาชิเห็นอยู่ตรงหน้านั้น คือภาพของป่าที่เต็มไปด้วยเลือด ซึ่งไม่ใช่เลือดของอสูร แต่เป็นเลือดของมนุษย์ แถมยังมีมนุษย์ที่กำลังโดนกัดกินในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ ...