บทที่ 506: หินก้อนเล็กแอบขโมยอาหาร

หลงโม่เลื่อนสายตาลงไปมองบริเวณหน้าอกของหูเจียวเจียว ก่อนที่เขาจะกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก “ตรงนี้เลยหรือ?”

ต่อมา เขาเงยหน้ามองท้องฟ้าเพื่อกะเวลาคร่าว ๆ แล้วคิดว่าพวกหลงอวี้น่าจะไม่กลับมาเร็วขนาดนี้

จิ้งจอกสาวพยักหน้าแล้วพูดตามตรงว่า “ตรงไหนก็ได้ ถึงยังไงวันนี้ก็ไม่มีใครอยู่บ้าน ไม่มีคนเห็นหรอก” 

เมื่อร่างสูงได้ยินสิ่งที่ภรรยาสาวพูด สายตาของเขาก็ค่อย ๆ ร้อนแรงขึ้น

วินาทีนั้นหูเจียวเจียวหยิบหินสีทองออกมาจากอกของตัวเอง