บทที่ 280: อาหารมื้อแรกของหยินชางและหลงหลิงเอ๋อ

“หยิน-หยินชาง…”

หลงหลิงเอ๋อเปิดเปลือกตาที่หนักอึ้งขึ้น แล้วสิ่งแรกที่ปรากฏต่อสายตาของนางก็คือใบหน้าที่เป็นกังวลของหยินชาง

ทันทีที่เห็นเด็กสาวตื่นขึ้นมา ในที่สุดเด็กหนุ่มก็รู้สึกเบาใจก่อนจะรีบช่วยพยุงนางลุกขึ้นนั่ง

“ตอนนี้เราอยู่ที่ไหน พวกพี่ใหญ่กับท่านยายอยู่ไหน?”

สาวน้อยถามพลางมองไปรอบ ๆ และพบว่าทิวทัศน์ที่นี่แปลกตามาก คิ้วเรียวบางจึงขมวดแน่นโดยไม่รู้ตัว