ฉากหลังนักเขียน 8: ขั้นตอนสร้างนิยาย

            กำลังรอหัวข้อนี้กันอยู่หรือเปล่าน้า ชื่นคิดว่าหลายคน โดยเฉพาะนักเขียนหน้าใหม่จำนวนไม่น้อยต้องอยากรู้เรื่องนี้แน่เลย เอาล่ะค่ะ จะได้รู้กันแล้ว บอกนิดหนึ่งว่าเป็นเพียงวิธีการคร่าวๆ ที่ชื่นทำ และเคยเห็นเพื่อนนักเขียนทำกันเท่านั้น แต่รับรองไม่เกินนี้หรอก แถมสามารถนำไปปรับใช้จริงได้ค่ะ

ขั้นตอนแรก คิดพล็อต

1. อยากเขียนเกี่ยวกับอะไร แนวไหน
2. อยากนำเสนออะไร แบบไหนบ้าง

- คน สัตว์ หรือสิ่งของ

- มุมมอง แนวคิด

- สถานการณ์ เหตุการณ์

3. คิดเนื้อหา เริ่มต้น กลาง จบ และปมหลักของเรื่อง

    *** ส่วนใหญ่แล้ว นักเขียนจะรู้ว่าอยากเขียนอะไร อย่างไร มักจะต้องมีแรงบันดาลใจจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งก่อนค่ะ และแรงบันดาลใจนี้เอง เป็นอีกปัจจัยสำคัญที่สามารถช่วยให้เราผลักดันงานก้าวเดินต่อไปได้จนปิดเรื่อง ถ้าเรื่องหนึ่งๆของเราเกิดจากแรงบันดาลใจอะไร แนะนำให้จดไว้ด้วยค่ะ ไฟเขียนมอดเมื่อไหร่ก็หยิบมาอ่านทวนซ้ำๆ

ขั้นตอนที่สอง ทำทรีดเมนท์

• หน้าตา รูปร่าง
•  
•  

    *** ส่วนใหญ่ชื่นจะไม่ค่อยคิดทรีดเมนท์ไว้ล่วงหน้านะคะ แค่ร่างพล็อตไว้เท่านั้น คิดว่าขนาดเรายังไม่รู้เหตุการณ์ล่วงหน้าเลย เวลาถ่ายทอดออกมาอาจทำให้นักอ่านเดายากขึ้นหรือเปล่าว่าเนื้อหาต่อไปจะเป็นอะไร มันดูน่าตื่นเต้นดีค่ะ แต่นักเขียนหลายคนทำเพราะช่วยให้เขียนง่ายขึ้น

ขั้นตอนที่สาม ลงมือเขียนจริง

    *** แม้ว่าเราจะมีทุกอย่างพร้อมแล้ว แต่ถ้าถึงจุดหนึ่งต้องปรับเปลี่ยนบางอย่างจากที่วางไว้ในตอนแรก ก็สามารถทำได้นะคะ พล็อต และทรีดเมนท์ เป็นเพียงเส้นเรื่องนำทางเรา ทว่าตอนเขียนจริงอาจจะออกมาแบบนั้นมากน้อยเท่าไรก็ได้ ขึ้นอยู่กับเนื้อเรื่อง หรือตัวละคร จะนำทางไปอย่างไรอีกครั้งหนึ่งด้วย ถ้าใครไม่เข้าใจตรงจุดนี้ ให้ลองเขียนตามร่างทั้งหมดไปก่อนค่ะ ถึงจุดหนึ่งเราจะพบว่าบางเหตุการณ์ต้องปรับ ตัดออก หรืออาจต้องเพิ่มอะไรเข้ามาเพื่อให้เนื้อเรื่องสมบูรณ์ยิ่งขึ้น และบางคนมักประสบกับปัญหาเขียนออกทะเล ออกเส้นเรื่องที่วางไว้ จริงๆมันสามารถเกิดขึ้นได้นะคะ แต่ให้จำไว้อย่างหนึ่ง เขียนออกจากร่างไปแค่ไหนก็ต้องหาทางกลับเข้าเส้นเรื่องหลักให้ได้ หรืออย่างน้อยที่สุดควรเขียนให้จบ ไม่อย่างนั้นเรื่องจะยาวไปเรื่อยๆค่ะ

ขั้นตอนที่สี่ ตรวจสอบ ปรับ แก้ไข

1. คำผิดควรมีให้น้อยที่สุด หรือไม่มีเลย และใช้คำให้ถูกความหมาย
2. จัดหน้าอ่านง่าย สบายตา
3. ปรับสำนวนให้สละสลวย อ่านเข้าใจง่าย ไม่ต้องแปลกันหลายตลบเกินไป สำนวนสวยงาม ไม่จำเป็นต้องใช้คำหรูหรา หรือประดิดประดอยมากมาย แต่หมายถึงสำนวนที่อ่านแล้วไม่รู้สึกสะดุดมากกว่า
4.  

    *** ขั้นตอนสุดท้ายนี้ จริงๆเราทำได้แม้ว่ายังเขียนเรื่องทั้งหมดไม่จบนะคะ แต่อย่าให้มันเป็นการเขียนลบ เขียนลบไม่มีที่สิ้นสุดเป็นพอ เพราะจะพาเรื่องเดินไปถึงตอนอวสานไม่ได้สักที ยิ่งมือใหม่ ยิ่งจำเป็นต้องหัดปล่อยวางซะบ้าง ถ้ามันไม่ได้เลวร้ายเกินไปก็ควรพอใจในสิ่งที่เขียนออกมาได้แล้ว ใจความสำคัญของการผลิตงานคือ มันต้องเสร็จค่ะ งานหลายชิ้นไม่ได้สมบูรณ์แบบที่สุดเสมอ ถ้างานเราจบไม่ได้สักที ก็ไม่อาจเปิดรับรายได้เต็มที่ และอาจทำให้นักอ่านรู้สึกไม่เชื่อถือว่าเราจะเขียนจนจบได้ ส่งผลให้ไม่วางใจอุดหนุนงานเพราะคิดว่าไม่คุ้ม นอกจากนี้ ถ้าในชีวิตยังไม่มีเรื่องใดจบ ส่วนใหญ่ก็จะไม่มีกำลังใจเขียนเรื่องอื่นให้จบเช่นกัน อย่ากลัวว่างานจะไม่ปัง น้อยคนที่เขียนงานออกมาแล้วทุกเรื่องการตอบรับดีหมด เรื่องนี้ไม่โดน เรื่องหน้าก็ไม่แน่ อย่างไรควรทำใจไว้เลย เส้นทางความสำเร็จไม่ได้คว้ามาง่ายดายทุกคน อยู่ที่เจ้าตัวจะหาวิธีพาตนเองเดินเข้าใกล้เส้นชัยได้มากเท่าไรด้วยค่ะ

            ใครว่าการเป็นนักเขียนนั้นง่าย การเขียนๆดูง่ายดายก็จริงอยู่ ทว่าเขียนเพื่อให้คนชื่นชอบ ยอมรับ และยินดีเสียเงินให้นี่สิคะที่ยาก เรื่องราวแบบไหน สำนวนแบบไหนที่คนจะประทับใจ นักเขียนต้องศึกษาไว้ด้วยค่ะ และในขั้นตอนการสร้างผลงานนี้เอง ที่แต่ละส่วนก็มีความยุ่งยาก รายละเอียดมากมาย ทั้งหมดต้องผ่านกระบวนการคิด หาข้อมูลมาอย่างดี จึงจะได้ผลงานคุณภาพออกมา ถ้าถามชื่นว่าขั้นตอนไหนยากสุด คงจะต้องตอบตามตรงว่า เกือบทุกส่วน ที่สรุปย่อๆให้เห็นข้างต้นอาจไม่สามารถพรรณนาความลำบากให้ทราบได้ทั้งหมด แต่เมื่อใดที่เราลงมือทำ ก็จะรู้ซึ้งทีเดียวค่ะ หะๆ