เดมอนเริ่มเคลื่อนไหว ตอนที่ 2

ไบรท์กวาดตามองผู้ที่มาใหม่  ชายหนุ่มที่มีนัยน์ตาสีทองราวกับเทพเจ้า  แต่ทว่ากับมีเขาเล็กๆอยู่บนหัว ด้านหลังถือดาบขนาดยักษ์  ท่าทางของมันที่เคลื่อนร่างมาดูไม่คุกคามแต่กับปล่อยจิตสังหาร ทว่าจิตสังหารที่ถูกปล่อยออกมานั้นกลับไม่แตะต้องผิวกายของเด็กหนุ่มนัยน์ตาสีแดงทับทิมเลยแม้แต่นิด 

พลังกดดันทำให้กลุ่มคนที่กำลังจะมารอบสังหารเด็กหนุ่มกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก  ชายหนุ่มผู้มาใหม่เสมองยังผู้ที่ยืนคุกคามลูกของนายแห่งตน 

“เจ้าพวกนี้สินะ ที่คิดจะมาสังหารลูกของนายท่าน ดูแล้วไร้ซึ่งฝีมือ ช่างไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ  พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่าพวกเจ้ากำลังจะมาหาเรื่องกับเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในสามภพ เผ่าพันธุ์ที่ถูกคัดเลือกเพื่อเป็นอริราชศัตรูกับพระผู้เป็นเจ้า ท่านเจ้าชายแห่งอาณาจักรเดม่อน”

ชายหนุ่มผู้มาใหม่หันมามองยังผู้บุกรุกที่ทำท่าเป็นปฏิปักษ์กับนายของตน  เขาก็ค่อยๆปลดปล่อยจิตสังหารออกมาอย่างช้าๆ ดวงตาดุจปีศาจจับจ้องมองคนที่ยืนชะงักอยู่เบื้องหน้า 

“เจ้าคิดจะสังหารบุตรชายเพียงคนเดียวของนายท่านแห่งข้า พวกเจ้าคือคนของผู้ใดใช่เรื่องที่ข้าอยากจะรับรู้ไม่ ข้าจะให้โอกาสพวกเจ้าเห็นแก่ว่าวันนี้มันเป็นวันที่ดีวันหนึ่ง ข้าได้พบกับลูกชายของนายท่านข้าจะถือว่าข้าปล่อยนกปล่อยปลาคืนสู่ป่า หากพวกเจ้าจะหนีก็ต้องตอนนี้ แต่ถ้าหากไม่พวกเจ้าก็ต้องตายอยู่ที่นี่”

พลังออร่าก็ค่อยปรากฏรอบๆร่างของบุรุษหนุ่มผู้ที่มาใหม่  เขาสะบัดดาบออกจากฝักอย่างรวดเร็ว  ก่อนที่จะเริ่มนับ 

“ข้าจะให้เวลาพวกเจ้า 10วินาที ถ้าพวกเจ้าหนีไปตอนนี้  ข้าจะทำเหมือนกับวันนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น  แต่ถ้าหากพวกเจ้ายืนยันที่จะอยู่ต่อก็ตายซะ 1”

ไบรท์สัมผัสได้ถึงจิตสังหารและพลังอำนาจที่ดูแปลกตา  พลังแบบนี้เขาเคยสัมผัสมาก่อนแต่มันเป็นอดีตที่นานแสนนาน  เขาพยายามนึกถึงความทรงจำที่ได้มาใหม่  แต่ถึงอย่างนั้นมันก็จะหักที่จะนึกออกได้ในทันที เด็กน้อยมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่เบื้องหน้า  ก่อนที่จะพยักหน้าให้กับเพื่อนของตนเองเพื่อให้เพื่อนของตนหลบหลีกออกไป 

เขารู้ดีว่าอย่างไรชายหนุ่มตรงหน้าก็จะไม่ทำอะไรเขาเพราะมันคิดว่าเขาคือลูกชายของนายท่านของมัน  นี่เป็นโอกาสชั้นดีที่เขาจะยืมมือฆ่าคน การต่อสู้นั้นมันเป็นเรื่องที่ดีแต่หากเราเจอคู่ต่อสู้ที่ไม่สามารถจะเอาชนะได้โดยง่าย  แล้วเราได้เครื่องมือที่สามารถช่วยทุ่นแรง  เหตุใดเราจึงต้องเสียแรงโดยเปล่าประโยชน์ 

เด็กหนุ่มนัยน์ตาทับทิมกว่าตาสำรวจบุตรหนุ่มผู้ที่มาใหม่ตั้งแต่หัวจรดเท้า พลังสภาวะอึดปีศาจร้ายที่โผล่พ้นขุมนรกปรากฏขึ้นรอบๆร่างนั้นเป็นพลังที่เด็กหนุ่มไม่เคยเห็นมาก่อน 

 ไบรท์กลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น ในขณะเดียวกันในหัวของเขาก็คำนวณวิธีที่จะสามารถนำชายตรงหน้ามาเป็นพวก แต่ดูเหมือนว่าสิ่งที่เขาคิดมันจะเป็นสิ่งที่ชายคนนั้นคิดเหมือนกับเขา  ชายคนนั้นไม่แม้แต่จะปล่อยติดคุกคามหรือพลังสภาวะมากกดดันเด็กหนุ่มเลยแม้แต่นิดเดียว เขายิ้มออกมาถึงแม้มันจะเป็นการยิ้มที่ดูไปแล้วช่างไม่เหมาะกับใบหน้าที่มีรอยแผล แต่มันก็ยังทำให้เด็กหนุ่มนัยน์ตาแดงหดุจโลหิตรู้สึกวางใจ 

ถึงแม้ชายหนุ่มผู้นั้นจะมีตาสีทองที่ดูราวกับเทพเจ้าที่ลงมาจุติบนโลก แต่พลังสภาวะกับจิตสังหารทำให้เด็กหนุ่มรู้ได้ทันทีว่าชายคนนี้คงเป็นผู้ที่ข้ามมิติมาเป็นแน่ 

ชายทั้งสองจับจ้องมองกันอย่างไม่ฆ่าสายตา  พวกเขาพยายามคำนวณสิ่งที่ชายอีกคนจะทำ  ชายนัยน์ตาทับทิมก็คำนวณว่าชายนัยน์ตาสีทองคิดจะทำสิ่งใดต่อไป ส่วนชายในนัยน์ตาสีทองก็คำนวณว่าชายหนุ่มที่เป็นลูกชายของนายท่านของตนนั้นจะไว้วางใจตนเองหรือไม่ 

เขาค่อยๆยกดาบยักษ์ขึ้นก่อนที่จะค่อยๆคุกเข่า ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้อยู่ตรงหน้าของไบรท์ แต่หากเป็นคนฉลาดก็คงรู้ดีว่าชายหนุ่มผู้นี้กำลังทำความเคารพผู้ใด 

“ในที่สุดพวกเราก็หาตัวของนายท่านเจอจนได้ ค่านั้นเป็นผู้ที่นายท่านแห่งข้า ซึ่งก็คือจักรพรรดิของอาณาจักรของเราให้มาเชิญนายท่านกลับไปครองบัลลังก์ ท่านจะเป็นจักรพรรดิคนต่อไป”

สิ้นเสียงคำกล่าวของชายแปลกหน้า ทุกคนที่ยืนอยู่ณที่นั้นก็ตกตะลึงพรึงเพิดไปตามๆกัน ก่อนที่จะมีใครทำกล่าวอะไร ชายผู้นั้นก็สะบัดดาบ เพียงพริบตาศีรษะจำนวนมากก็หลุดลอยลงจากบ่า เลือกสีแดงฉานไร้รินลงพื้นดินอีกครั้ง 

“เจ้าพวกโง่ พวกเจ้าไม่คุกเข่าต่อนายท่านแห่งข้า ช่างบังอาจเสียจริง การที่พวกเจ้าถูกสังหารนับว่าเป็นการปราณีอย่างสูงสุด”

เขาพูดก่อนที่จะจับจ้องมายังไบรท์อีกครั้ง ชายหนุ่มค่อยๆนำดาบตนเองเข้าสู่ฝักดั้งเดิม 

“เจ้าพวกนี้ไม่คู่ควรให้นายท่านลงมือ ลูกชายแห่งนายท่านแห่งข้า ท่านก็เหมือนนายท่านของพวกเรา เฮามีสิ่งใดที่ข้าสามารถทำแทนในท่านได้ข้าก็ยินดีทำให้ทันที”

“ เจ้าพวกนี้เป็นศัตรูของอาณาจักรของเราอย่างไรเราก็กำจัดพวกมัน แล้วยิ่งพวกมันแสดงกิริยาไม่นอบน้อมเช่นนี้แล้วข้าก็คิดว่าข้าคงไม่จำเป็นต้องเอาชีวิตพวกมัน แต่อย่างไรก็ตามข้าก็ต้องขออภัยที่ข้าจะทำโดยที่ไม่ได้ถามความเห็นของนายท่านแห่งข้า”

ไบรท์ มองศีรษะที่กลิ้งหลุนๆ คนที่ถูกสังหารเมื่อคู่นี้ยังไม่ทันรู้สึกตัวว่าเกิดอะไรขึ้น  แต่เพียงพริบตาชีวิตของพวกมันก็ต้องดับดิ้นตรงหน้าของชายเบื้องหน้า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันรวดเร็วประหนึ่งสายฟ้าฟาด เหมือนกับการลงทัณฑ์ของพระผู้เป็นเจ้า 

ชายหนุ่มคำนวณอย่างรวดเร็วก็พบว่าเมื่อคู่ ชายตรงหน้ายังไม่ได้ใช้พลังที่แท้จริงเลยแม้แต่นิดเดียว การลงมืออันโหดเห*้ยมผิดมนุษย์มะนาเหมือนกับจักรพรรดิเวทมนต์

“ท่านคงคิดว่าการลงมือของข้านั้นราวกับจักรพรรดิเวทมนต์ ท่านมีความฉลาดเฉลียวเสียยิ่งกว่าพวกมนุษย์ชั้นต่ำ แต่ท่านคำนวณพลาดไปนิด แต่ไม่ต้องกังวลนายท่านแห่งข้า พลังของพวกเราคล้ายคลึงกับสิ่งที่ถูกเรียกว่าจักรพรรดิเวทมนต์ในโลกนี้ แต่มันก็ยังไม่ถึงขั้นจักรพรรดิเวทมนต์ระดับ 10 แต่พลังนี้มันมีมากกว่าจักรพรรดิเวทมนต์ หากฝึกฝนอย่างชำนาญ แต่ถึงอย่างนั้นในโลกของเราพลังระดับนี้ก็ไม่มีบ่อยนักที่จะปรากฏ การที่นายท่านได้เห็นพลังอันเล็กน้อยของข้านั้นนับว่าพ่อของนายท่านมีเนตรอันก้าวไกล”

“หมายความว่างไง”

“ พ่อของนายท่านรู้ว่าหากพวกเราต้องมารับตัวนายท่านจะต้องเจอกับใครบ้าง”

“หมายความว่าการที่นายจะมารับตัวของฉัน พวกนายรู้อยู่แล้วว่าต้องปะทะกับคนอื่น”

“แน่นอนนายท่านแห่งข้า พวกเราสามารถคำนวณได้เพราะพวกเรามีเทวาแห่งการทำนายดวงดาว พวกเราเป็นเผ่าพันธุ์ที่สามารถหยั่งรู้อนาคต โดยเฉพาะอนาคตของผู้นำของพวกเรา ดังนั้นการที่พวกเราจะมารับนายท่านพวกเราจึงเตรียมตัวมาอย่างดี ทั้งพ่อบุญธรรมของนายท่านที่ตอนนี้พวกเราส่งลูกน้องชั้นต่ำที่สุดไปถ่วงเวลาไว้ ทั้งอดีตผู้ชนะมหาสงคราม รวมไปถึง 3 ผู้คุมกฎของโลก ที่พวกเราส่งพวก เดมอนให้ไปต่อสู้ แต่สิ่งที่พวกเราไม่คาดคิดก็คือนายท่านจะถูกสองอาณาจักรล้อมไว้”

“อย่างนี้นี่เอง  แสดงว่าทุกการเคลื่อนไหวของฉันพวกนายก็จับตามองมาโดยตลอด นั่นก็หมายความว่าการที่ฉันหลุดไปในดันเจี้ยนก็เป็นแผนการส่วนหนึ่งของพวกนาย”

ชายเหมือนตรงหน้าสันหน้าปฏิเสธกับการสันนิษฐานของไบรท์ ไบรท์เลือกคิ้วอย่างฉงนสนเท่ห์ 

“เรื่องนั้นลูกน้องอย่างข้าไม่ได้รับอนุญาตให้รับรู้ แต่ถ้านายท่านแห่งข้าสงสัยเรื่องนี้  นายท่านก็สามารถไปถามพ่อของนายท่านที่อาณาจักรของเราได้ “

“แล้วถ้าฉันไม่ไปตามคำสั่งของนาย  นายจะทำอะไร”

เช่นคำกล่าว  จิตสังหารก็พวยพุ่งออกมาจากร่างกายของชายหนุ่ม ทุกคนคุกเข่าลงยกเว้นไออยรา ไบรท์ เนก ที่สามารถยืนรับแรงกดดันไว้ได้ แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาทั้ง 3 คนก็หายใจติดขัด ชายหนุ่มตรงหน้ายิ้มขึ้นมาแต่ครั้งนี้มันเหมือนกับปีศาจร้ายที่โดนจิตโดนใจอะไรบางอย่าง เขากวาดตาสำรวจไปรอบๆก่อนที่จะกล่าวอย่างเชื่องช้าแต่หนักแน่น 

“ตามคำสั่ง ข้าจะไม่ทำอะไรรุนแรงกับนายท่านแห่งข้า แต่ว่าคนอื่นข้าสามารถจัดการได้ ข้าจะเริ่มจากใครดีสังหารน้องสาวของนายท่าน หรือพี่สาวของนายท่าน หรือว่าจะเป็นเพื่อนๆของนายท่าน”

ชายหนุ่มอยู่ตรึกตรอง ก่อนที่เขาจะหันไปมองยังเด็กหญิงผมสีเขียว

“หรือว่าจะเป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์ครึ่งเทพ ที่ถูกนายท่านอัญเชมาจากต่างโลก   ถึงพลังของเด็กคนนี้จะมีมาก แต่ว่ามันก็ยังไม่มากพอที่จะทำให้เผ่าพันธุ์ของเราสนใจ”

‘การต่อรองกับเจ้าหมอนี่มันอันตรายเกินไป  ถ้าเราคิดไม่ผิด มันจะทำทุกอย่างเพื่อเอาตัวเรากลับไป  แต่ว่าถ้าเราต่อสู้กับสิ่งนี้ตอนนี้พวกเราจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบ  ถ้าเราไม่ต่อสู้เราต้องไปกับหมอนี่ ดูท่าทางแล้วมันคงไม่ทำอะไรเรา ในตอนนี้’

“นายท่านเป็นผู้ที่มีความปราดเปรื่อง สุดยอดจริงๆ  ถูกต้องแล้วถ้าหากท่านยอมไปกับพวกเราโดยดีพวกเราก็จะถอยทัพกลับไป  มนุษย์ในโลกนี้จะไม่ถูกทำร้ายแม้แต่คนเดียว ยกเว้นศัตรูที่คิดเป็นอริต่อนายท่าน ดังนั้น ในท่านมีทางเลือกแค่ 2 ทาง 1 ก็คือไปกับพวกเรา”

“2 ก็คือ ให้พวกเราสังหารพวกที่อยู่ตรงนี้ให้หมด  แล้วไหนท่านก็จะถูกพวกเราพาไป”

สินคำกล่าวชายหนุ่มก็กวาดตามองไปรอบๆ ก่อนที่เขาจะค่อยๆเพิ่มพลังสภาวะกดดัน คราวนี้แม้แต่ไอยราที่เป็นนักเวทย์ที่มีฝีมือยอดเยี่ยมที่สุดยังเหงื่อไหลเต็มใบหน้า หญิงสาวเตรียมที่จะเรียกอาวุธแต่เธอก็รับรู้ดีว่าหากทำอะไรผีผ่านตอนนี้ เกรงว่าชีวิตของลูกศิษย์กับน้องสาวของเธอคงไม่สามารถจะสามารถอยู่ต่อไปได้ เพียงพริบตาที่หญิงสาวที่จะขัดขืนเกรงว่าร่างที่ต้องทอดร่างสิ้นลมหายใจอยู่กับพื้น คงเป็นน้องสาวหรือไม่ก็คงเป็นลูกศิษย์ของเธอ 

แต่ถ้าเธอให้น้องชายของเธอไปกับเจ้าพวกนี้  หญิงสาวก็ไม่รู้ว่ามันจะนำน้องเธอไปทำอะไรบ้าง  แต่สิ่งที่รู้ได้ก็คือตอนนี้มันคงยังไม่สังหารน้องชายของเธอ 

สิ่งที่เธอคิดนั้นเป็นสิ่งเดียวกับที่ไบรท์กำลังคิด จากที่ชายหนุ่มสังเกตสถานการณ์เขาก็รับรู้ดีว่าหากเขาเดินทางไปตอนนี้  เรื่องทั้งหมดมันคงจบลงได้อย่างรวดเร็ว ทั้งสองนั่นแหละครับที่จะไม่มีเป้าหมายมารังควานพวกพี่สาวของเขา และร่วมไปถึงชีวิตของเพื่อนของเขาที่จะไม่ตกอยู่ในอันตราย