152 ทากัตซูกิ มาโกโตะ ถูกโจมตี

152 ทากัตซูกิ มาโกโตะ ถูกโจมตี

“ตอนนี้ มาฆ่ากันเถอะ”

คนสวยผิวน้ำตาลต่างประเทศคนนี้ได้แถลงอะไรบ้าๆตั้งแต่เจอกันเลย

จากตัวของเธอมีออราสีส้มลอยอยู่จากเธอ

(ฮีโร่ไฟ…โอลก้า โซล ทาริสก้า ฮีโร่ของเทพธิดาแห่งไฟ…) (มาโกโตะ)

วัตถุประสงค์ของเราคือการเจอกับฮีโร่และออราเคิลของเกรทคีธ แต่แง่นั้น มันได้ตรงกับวัตถุประสงค์ของเรา

อย่างไรก็ตาม ฮีโร่ได้อยู่ท่าพร้อมสู้ตรงหน้าผม ไม่ได้ดูเหมือนบางคนที่ผมคุยอย่างมีเหตุผลได้

“?!”

เมื่อเวลาที่ผมรู้ตัว หมัดของฮีโร่ไฟได้เข้ามา

เวร!

(ห-[หลบลีก]!) (มาโกโตะ)

ผมแค่เกือบ…หลบมันไม่ได้

ผมรู้สึกได้ถึงแรงกระแทกบริเวณไหล่ของผมและได้ถูกส่งบินไป

โอ้ย…

“ทากัตซูกิ-คุง!” (อายะ)

เสียงของซา-ซังสะท้อน

“โอ้…? มันโดน?” (โอลก้า)

ฮีโร่ไฟโอลก้าเอียงหัวของเธออย่างน่ารัก

เธอต่อยผม

“เธอ! เธอทำอะไรน่ะ?!” (อายะ)

ซา-ซังโจมตีฮีโร่ไฟ

“โว้ห์ นั่นทำชั้นตกใจ” (โอลก้า)

เธอพูดว่าเธอตกใจ แต่เธอได้จัดการกับการโจมตีของซา-ซังโดยไม่ลนซักนิด

จริงๆอ่ะ? การโจมตีกายภาพของซา-ซังไม่มีผล?!

“คุห์!” (อายะ)

ผมเห็นสีหน้าที่ปั่นป่วนของซา-ซัง

[เวทมนตร์น้ำ: เข็มน้ำแข็ง]

ผมเล็งไปที่การโจมตีให้ตาบอดเพื่อสนับสนุนซา-ซัง

โดยไม่มีสปิริตน้ำ นี่เป็นขีดจำกัดผม

“หืม?” (โอลก้า)

เธอหลบมันอย่างเป็นธรรมชาติ

ผมใช้งานมันตรงหน้าตาเธอ แต่กระนั้น…เธอสามารถจะหลบมันทันทีที่เธอเห็นมัน?

“น่ารำคาญ” (โอลก้า)

“กุห์!” (มาโกโตะ)

เธอได้ถูกโจมตีโดยซา-ซังมาซักพักแล้ว แต่เธอได้อยู่ตรงหน้าผมได้อย่างไรก็ไม่รู้

[หลบหลีก]!

“เก่ะโฮ่ะ!” (มาโกโตะ)

การกระแทกที่แรงเกิดขึ้นที่ท้องของผม

ผมหลบมันไม่ได้เลยซักนิด?!

เธอโจมตีตามมาทันทีที่เธอเห็นหลบหลีกถูกใช้งาน

“เธอทำอะไรกับทากัตซูกิ-คุงน่ะ?!” (อายะ)

ซา-ซังใช้พุ่งโจมตีของผู้เล่นเกมแอ็คชั่น

“เฮฮฮ๋…เธอน่ารัก แต่แข็งแกร่ง” (โอลก้า)

ฮีโร่ไฟหลบมันง่ายๆ และโจมตีสวนกลับไปหาเธอ

“อ่ะกุห์!” (อายะ)

ซา-ซังได้ถูกส่งบินไป

เธอได้ไปกระแทกกับบ้านใกล้ๆ

“อายะ!” (ลูซี่)

ผมได้ยินการร้องของลูซี่

เวรเอ้ย สัตว์ประหลาดคนนี้มันอะไรกัน?!

ซา-ซังโอเคมั้ย?

“เฮ้ย เกิดอะไรขึ้น เกิดอะไรขึ้น?” “โอลก้า-ซามะอาละวาด” “อีกแล้วเหรอ? เธอสู้กับใครล่ะครั้งนี้?”

ผู้คนที่ได้ยินความวุ่นวายได้รวมตัวกัน

อะไร นี่เป็นประเพณีเหรอ?

“หยุดนะ ฮีโร่โอลก้า!” (โซเฟีย)

เสียงคมของเจ้าหญิงโซเฟียได้ดังก้อง

การเคลื่อนไหวของฮีโร่ไฟได้หยุดทันที

“หืม~? เอ๋ มันโซเฟีย-จัง~” (โอลก้า)

ฮีโร่ไฟโบกมือของเธอด้วยรอยยิ้ม

“โอลก้า! เธอคิดอะไรน่ะ?! โจมตีฮีโร่ของประเทศชั้นและสหายของเค้า!” (โซเฟีย)

“มันแค่ทักทายนิดหน่อยน่ะ~” (โอลก้า)

เธอมีสีหน้าที่เหลาะแหละ และไม่ดูเสียใจเลยซักนิด

(...ทำไมเราได้อยู่ในความเละนี่ทันทีที่เราเข้าเมืองนี้เลยล่ะ?) (มาโกโตะ)

เธอได้มีเป้าหมายไปทีฮีโร่ของประเทศแห่งน้ำอย่างโจ่งแจ้ง

“แต่ความคาดหวังชั้นสูงหลังจากที่ชั้นได้ยินว่าเค้าเอาชนะลอร์ดปีศาจและเกราลท์นะ~ ฮ่าาห์~ ผิดหวังจัง เจอกัน~” (โอลก้า)

หรี่ตาของเธอและมองลงมาจากข้างบน เธอหัวเราะก่อนจะไป ด้วยการกระโดดครั้งเดียว เธอหายไปที่อื่น

“ผู้หญิงนั่นอะไรน่ะ…” (ฟูเรีย)

ฟูเรีย-ซังได้ซ่อนอยู่ในเงาอย่างกลัว

ขอโทษ แม้ว่าผมเป็นอัศวินผู้คุ้มกันของเธอ ผมลืมเกี่ยวกับเธอ

“ซา-ซัง!” (มาโกโตะ)

ผมรีบวิ่งไปสู่ที่ที่ซา-ซังถูกส่งบินไป

ลูซี่ได้ดูแลซา-ซัง

มันดูไม่เหมือนว่าเธอบางเจ็บจริงจัง

ซา-ซังมองผมและพูด…

“ขอโทษ ทากัตซูกิ-คุง…ชั้นแพ้” (อายะ)

“ไม่ ผู้หญิงคนนั้นมันเพี้ยน” (มาโกโตะ)

ไม่มีความจำเป็นที่ซา-ซังจะต้องรู้สึกกวนใจโดยมัน

ผมดีใจที่เธอโอเค

“ฮีโร่มาโกโตะ คนได้รวมตัวกัน ก่อนอื่นมาไปที่ที่เราพักได้ก่อนเถอะ” (โซเฟีย)

“ใช่ เราต้องให้ซา-ซังได้พัก” (มาโกโตะ)

เรากลับไปที่โรงแรมด้วยการก้าวเท้าที่เร็ว

◇

เราไปที่โรงแรม และตาแก่อัศวินผู้คุ้มกัน เจ้าหญิงโซเฟีย และผมได้รวมกันในห้องใหญ่

การต่อสู้เมื่อกี้นี่ต้องทำให้ซา-ซังช็อก เธอได้ปิดตัวเองอยู่ในห้องของเธอ

ลูซี่และฟูเรีย-ซังได้พยายามจะปลอบเธอ

(ผมควรจะไปตรวจดูเธอภายหลัง…) (มาโกโ๖ะ)

“ฮีโร่มาโกโตะ…ชั้นขอโทษชั้นได้ส่งข้อติเตียนในเรื่องการกระทำที่หยาบคายของฮีโร่ไฟ

ไหล่ของเจ้าหญิงโซเฟียได้สั่น

มันได้น่าหงุดหงิดสำหรบผมด้วย แต่มันรู้สึกเหมือนความโกรธของเจ้าหญิงโซเฟียสูงกว่านั้นอีก

ผมตั้งโล่งจิตไปที่ 99% และพูด

“อะไรของฮีโร่ไฟที่จู่ๆก็มาโจมตีเรา?” (มาโกโตะ)

เธอได้โจมตีเราอย่างชัดเจนเมื่อรู้ว่าเรามาที่นี่

นี่ไม่ใช่บางอย่างที่จะทำกับฮีโร่ของประเทศที่มีเจ้าหญิงอยู่ด้วย

“การโจมตีครั้งนี้…คนใหญ่คนโตในเกรทคีธอาจจะเกี่ยวข้องด้วย” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟียมองลงมาและพึมพำสิ่งนี้

“เอ๋?” (มาโกโตะ)

คนใหญ่คนโตในเกรทคีธ?

นั่นอะไร?

“ฮีโร่-โดโนะ เกรทคีธเป็นประเทศที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสอง… นี่แค่ความเป็นไปได้ แต่เกรทคีธส่วนใหญ่ไปเห็นว่ามันน่าพอใจที่ประเทศแห่งน้ำได้กำจัดลอร์ดปีศาจ ประเทศที่อ่อนแอที่สุดของหกประเทศ โรเซส แย่งความเด่นและสามารถที่จะได้รับความสำเร็จในการปราบลอร์ดปีศาจ นี่มันถูกคิดเป็นการสร้างความเสียหายให้ชื่อเสียงของประเทศที่แข็งแกร่งที่สุดเป็นอันดับสอง”

ตาแก่อัศวินผู้คุ้มกันพูดอย่างเดือดดาล

“เกรทคีธได้ขอโทษสำหรับความหยาบคายของฮีโร่ของพวกเขา… อย่างไรก็ตาม {ด้วยเหตุผลบางอย่าง} มีขาวลือไปทั่วพูดว่า: ‘ฮีโร่ของประเทศแห่งน้ำ มาโกโตะ ไม่เทียบเคียงกับฮีโร่ของประเทศแห่งไฟ โอลก้า การที่เขาได้กำจัดลอร์ดปีศาจเป็นเพียงโชค’ ข่าวลือนั้นต้องถูกแพร่จากบางคนจากเกรทคีธ” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟียกัดปากของเธอ

“งั้น การที่ชั้นแพ้มันก็ไม่ดีกับโรเซสเองด้วย…” (มาโกโตะ)

นั่นแย่

แต่ในที่ที่ไม่มีสปิริตน้ำ ไม่มีอะไรที่ผมทำได้

“ม-ไม่! มันไม่เหมือนกับความสำเร็จในการปราบการฟื้นคืนชีพของลอร์ดปีศาจได้ไปแล้ว!” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟียได้พูดต่ออย่างเร่งรีบ

“นั่นใช่แล้ว ฮีโร่-โดโนะ แล้วก็ เจ้าหญิงโซเฟียได้พูดมันอย่างกว้างๆหลายครั้งว่าเธออยู่ในความสัมพันธ์ที่ดีกับโรเซส นั้นน่าจะเป็นเหตุผลที่เป็นอิทธิพลใหญ่ ว่าทำไมเกรทคีธต้องออกมาทำอะไรรุนแรงแบบนี้”

“ไฮแลนด์และเกรทคีธได้แข่งขันกันในจุดยืนทางทหาร พวกเขาต้องลนที่ประเทศแห่งน้ำได้กระโดดเข้ามาร่วมวงด้วย” (โซเฟีย)

“ฮ่าาห์ นั่นฟังดูซับซ้อน…” (มาโกโตะ)

เรื่องเละเทะระหว่างประเทศ หือห์

มันเป็นเรื่องที่ซับซ้อนสำหรับคนธรรมดาอย่างผม

ยังไงซะ มันเป็นบางอย่างที่ไม่เกี่ยวกับผม

ผมต้องทำงานผมในฐานะฮีโร่

“ฮีโร่-โดโนะ ชั้นแค่บอกนี่เผื่อไว้นะ แต่ชั้นคิดว่าเหตุผลที่เจ้าหญิงโนเอลคิดดีกับเราอย่างเหลือเชื่อ เพราะมาโกโตะ-โดโนะเป็นเพื่อนใกล้ชิดกับฮีโร่แห่งแสง ซากุไร-ซามะ”

“หืม?” (มาโกโตะ)

ผมสั่นกับคำพูดของตาแก่อัศวินผู้คุ้มกัน

“ฮีโร่มาโกโตะ…นายคิดว่านี่ไม่เกี่ยวกับนายเหรอ? ความสัมพันธ์ระหว่างนายสองคนได้เป็นที่รู้ทั่วไปหกประเทศแล้วนะ รู้มั้ย?” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟียถอนหายใจในความทึ่ง

เอออ๋…ไม่ มันจริงที่ว่าเรารู้จักกันตั้งแต่วัยเด็ก แต่…

“แม้อย่างนั้น ชั้นไม่คิดว่ามันจะพามาถึงสถานการณ์แบบนี้… ชั้นขอโทษ เราไม่ควรมาที่เกรทคีธ… มากลับโรเซสทันทีเถอะ” (โซเฟีย)

“ไม่ ไม่ ไม่ เธอไม่ได้ทำอะไรผิด โซเฟีย คนที่ผิดคือคนของประเทศแห่งไฟ” (มาโกโตะ)

ผมรีบปลอบโยนเจ้าหญิงโซเฟียที่ได้รู้สึกแย่

“แล้วก็ ถ้าเราออกทันที มันจะดูเหมือนเราวิ่งหนี มันจะไม่ทิ้งภาพลักษณ์ที่ดี เราได้มาที่นี่แล้ว เราเลยต้องพาบางอย่างกลับไป” (มาโกโตะ)

นั่นเป็นแค่ข้ออ้าง ความจริงคือผมโกรธฮีโร่ไฟที่โจมตีเรากระทันหันและทำให้ซา-ซังรู้สึกแย่

กลับไปแบบนี้จะไม่ทำให้ผมสงบ

“...เข้าใจแล้ว แต่ได้โปรดอยู่นิ่งๆที่โรงแรมซักพักนึงได้โปรด” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟียน่าจะรู้ว่าผมรู้สึกยังไง

ผมพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง

ผมไม่คิดเกี่ยวกับการไปเอาคืนเธอกระทันหัน

ก่อนอื่นคือการรวบรวมข้อมูล แล้วก็…

(ชั้นเหนื่อย…ชั้นควรจะนอนหลังจากที่ตรวจดูซา-ซัง) (มาโกโตะ)

ผมได้ไปที่ห้องของซา-ซัง แต่มันดูเหมือนว่าเธอได้นอนแล้ว ดังนั้นผมคุยกับเธอไม่ได้

◇◇

วันต่อมา

“ทักกิ-โดโนะ! ชั้นได้ยินมาว่านายสู้กับโอลก้า-โดโนะและจบที่การได้รับบาดเจ็บหนัก!”

“ทากัตซูกิ-ซามะ! ได้รับบาดเจ็บมั้ย?! ชั้นได้นำยาที่ทรงพลังมากที่สุดมา อีลิกเซอร์! ได้โปรดดื่มมันอย่างรวดเร็ว!”

ฟูจิ-ยังและนีน่า-ซังได้เข้ามาในห้องด้วยความแข็งแรงที่โดดเด่น

อ-เอ๋?

เรื่องราวมันได้ถูกแต่งเติม?

“ฟูจิ-ยัง ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ” (มาโกโตะ)

ถ้าผมจำไม่ผิด อีลิกเซอร์มีราคาประมาณ 1,000,000จี

ดังนั้นมันเป็นยาที่ต้องกิน…

ผมได้สนใจในรสชาติของมัน

“โออ้…ชั้นได้บินมาที่นี่หลังจากได้ยินว่าทักกิ-โดโนะหมดสติและเจ็บป่วยจริงจัง งั้นนั้นเป็นข้อมูลปลอม…นั่นโล่งใจ…” (ฟูจิ)

“ใช่ พวกเค้าโยนข่าวลือกกันตามใจเลย” (มาโกโตะ)

นี่เป็นงานของเกรทคีธด้วย?

มันทำให้ผมอารมณ์เสียจริงๆ

ผมรู้สึกแย่ที่ทำให้แม้แต่ฟูจิ-ยังและนีน่า-ซังกังวล

ผมอธิบายสถานการณ์ให้กับพวกเขา

ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศแห่งแสงและประเทศแห่งน้ำ หือห์

“เข้าใจแล้ว… ความสัมพันธ์ของประเทศแห่งแสงและประเทศแห่งน้ำ มันจริงที่ว่าไฮแลดมีผู้กอบกู้เกิดใหม่ และโรเซสมีฮีโร่ที่กำจัดลอร์ดปีศาจ และเป็นที่พูดคุยกันอยู่ตอนนี้; สำหรับประเทศอื่น นั่นต้องถูกมองเป็นภัยแน่ๆ” (ฟูจิ)

“...การคุยของคนอื่นๆ?” (มาโกโตะ)

ผมขมวดคิ้วให้กับคำพูดของฟูจิ-ยัง

“โอ้? นายไม่รู้เหรอ? ปรากฏตัวอย่างกล้าหาญในสปริงล็อก และไปด้วยกันกับแม่มดสีแดง-ซามะ ฮีโร่ได้ช่วยพวกเขาจากอันตราย คือการคุยทั้งหมดเกี่ยวกับนาย ทักกิ-โดโนะ-เดสุ โซ” (ฟูจิ)

เฮ้ย เฮ้ย อันนี้ก็แต่งเติมด้วย

ผมได้ถูกเปลี่ยนเป็นหินและติดเตียงในท้ายที่สุดด้วยนะ รู้มั้ย?

“มากกว่านั้น ข้อมูลได้มาจากประเทศแห่งไม้ ที่ปรกติจะไม่มีความสนใจในประเทศอื่น มันเป็นการคุยไปทั่วระหว่างพ่อค้าและเป็นข่าวลือที่ไม่น่าเชื่ออย่างสูง” (นีน่า)

นีน่า-ซังเพิ่มเติมระหว่างที่หูเธอขึ้นและลง

(ชั้นไม่รู้เลยซักนิด…) (มาโกโตะ)

ผมไม่ได้คุยกับฟูจิ-ยังเลยหลังๆ ดังนั้นผมได้ขาดข้อมูล

ผมควรจะให้ความสนใจกับการรวบรวมข้อมูล

หลังจากนั้น เราได้แบ่งปันข้อมูลกัน และจากนั้น ฟูจิ-ยังได้อยู่ในห้อง ระหว่างที่นีน่า-ซังไปตรวจดูซา-ซัง

◇◇

“นั่นต้องลำบากแน่” (ฟูจิ)

“ใช่” (มาโกโตะ)

ฟูจิ-ยังพึมพำอย่างจริงจัง

พวกเราได้ดื่มชาที่นีน่า-ซังเตรียมมา ระหว่างที่เราได้สนทนากันอยู่

ผมรายงานเกี่ยวกับสภาพปัจจุบันของสิ่งต่างๆก่อน

หลังจากนั้น เราได้คุยกันสบายๆ

หลังจากนั้นไม่นาน ผมได้รู้สึกบางอย่างแปลกไปจากหน้าของเพื่อนที่ผมไม่เห็นมาซักพัก

เขาต้องรีบมาที่เมืองหลวงของประเทศแห่งไฟ

ผมคิดว่ามันน่าจะเป็นเพราะความเหนื่อยจากการเดินทางไกล แต่สภาพของเขาต่างไปจากปรกติ

“ตอนนี้ เมื่อชั้นมาคิดดูแล้ว นายบอกว่านายมีธุระที่นี่ในเกรทคีธ ธุระอะไรล่ะ?” (มาโกโตะ)

“นั่น…มันเป็นแค่การสนทนาธุรกิจน่ะ” (ฟูจิ)

เขาได้ซ่อนบางอย่าง

ปรกติเขาจะบอกรายละเอียดกับผม

“มีบางอย่างที่กวนใจนายเหรอ?” (มาโกโตะ”

“...”

“ชั้นไม่ได้บังคับนายให้นายบอกชั้นนะ” (มาโกโตะ)

ผมสร้างปัญหาให้เขาที่นี่เหรอ?

“ไม่…แต่มันไม่ใช่อะไรที่เป็นความลับหรืออะไรบางอย่างนะ” (ฟูจิ)

มันคืออะไร?

เขาลังเลซักพัก

ผมรอคำพูดต่อไปของเขาอย่างเงียบๆ

และจากนั้น ฟูจิ-ยังพูดในเสียงที่เบา

“จริงๆแล้ว…มันดูเหมือนเพื่อนรวมชั้นของเราได้อยู่ในเมืองหลวงในฐานะทาส” (ฟูจิ)

อาา มันคือเรื่องนั้นเหรอ…

ดูภาพได้ที่

https://www.nekopost.net/novel/12160/152.01

กดลูกศรขวาบนเพื่อไปภาพต่อไป

 

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: "wayuwayu แปล"
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord