บทที่ 16 หัวใจพยาบาท (ครึ่งหลัง)

“เจ้าบอกให้ข้าละเว้นชีวิตพวกมนุษย์ ทั้งที่มนุษย์ไม่เคยละเว้นพวกเรา เจ้าเองก็เป็นมนุษย์นี่นะ” ปีศาจเหยี่ยวเหยียดยิ้มเหี้ยม “ในเมื่อเจ้าคิดจะขวางข้า งั้นก็ตายไปพร้อมพวกมันเลยแล้วกัน” 

กล่าวจบ ซาการ์ทพลันตวัดดาบใส่โรสอย่างรวดเร็ว แม้หญิงสาวจะยกอาวุธตั้งรับทัน ทว่าแรงของปีศาจเหยี่ยวที่ถาโถมเข้ามานั้น มหาศาลเสียจนต้านไม่ไหว เธอจึงถูกดันลอยละลิ่วไปกระแทกผนังห้องอย่างแรง

ไม่มีแม้เวลาจะร้องคราง เมื่อปีศาจเหยี่ยวตวัดดาบฟาดลงมาอีกครั้ง โชคดีที่โรสเอี้ยวหลบทัน ดาบนั้นจึงฝังผนังแทน