อารัมภบท

             อารัมภบท

             แสงนวลของดวงจันทร์สาดส่องไปทั่วผืนนภาอันมืดมิด เงาทมิฬของสิ่งที่มีรูปกายคล้ายมนุษย์และมีปีกสีดำงอกจากกลางหลังหลายตนกำลังบินเวียนวนเหนือมหานครมิเนอร์เวียน บดบังทัศนียภาพอันงดงามแห่งราตรีจนหมดสิ้น

             หลายเสียงคำรามกระหึ่มในลำคอด้วยความเคียดแค้น นัยน์ตาสีอำพันทุกคู่แฝงด้วยแววแห่งความอาฆาตยามจับจ้องไปยังปราสาทอันเป็นที่ประทับของศัตรู

             “ไปกันเถอะ! จัดการพวกมัน ให้สมกับที่พวกมันกระทำการหยามเหยียดต่อเผ่าพันธุ์ของเรา”

             ปีศาจตนหนึ่งตะโกนก้อง ส่งผลให้เหล่าปีศาจที่เหลือโห่ร้องตาม กระทั่งปีศาจอีกตนซึ่งนิ่งเงียบอยู่เหนือเหล่าปีศาจตนอื่นโบกมือขึ้น ทั้งหมดจึงเงียบเสียงลง

             “เผ่าพันธุ์เราไม่เคยสนับสนุนให้รุกรานผู้ใด แต่หากใครอาจหาญรุกรานเราก็จงจัดการมันให้สิ้น”

             เสียงทุ้มเอ่ยก้องกังวานบนผืนฟ้า นัยน์ตาคมสีอำพันกวาดมองเหล่าสหายร่วมเผ่าพันธุ์ก่อนเบนไปยังเบื้องล่าง ฝ่ามือที่สวมถุงมือหนังสีดำให้สัญญาณแก่นักรบปีศาจทั้งหมดพร้อมกับประกาศก้อง

             “ฆ่าพวกมันซะ!“