บทที่ 135 คนตายนับหมื่น

ผู้เล่นมากมายต่างก็พากันตะโกนตามช่องแชทโลกก่อให้เกิดความวุ่นวายกระจายกันออกไปทั่วทั้งเมือง และถึงแม้สมาชิกในแต่ละกิลด์จะดูเหมือนมาก แต่ความจริงแล้วจำนวนของผู้เล่นกิลด์เหล่านี้รวมกันก็ยังมีไม่ถึง 5 ล้านคน

ขณะเดียวกันทางฝั่งของผู้เล่นอิสระมีจำนวนหลายสิบล้านคน และถึงแม้พวกเขาจะมีเลเวลต่ำกับอุปกรณ์ที่ไม่ดี แต่พวกเขาก็มีข้อได้เปรียบทางด้านของจำนวน

ตามกฎของเกมหลังจากที่ผู้เล่นได้เข้าร่วมกิลด์แล้วพวกเขามีสิทธิ์แสดงสัญลักษณ์กิลด์ของตัวเองได้ ซึ่งก่อนหน้านี้สัญลักษณ์กิลด์สามารถข่มขู่ผู้เล่นคนอื่น ๆ ได้อย่างมากมาย แต่ในตอนนี้มันกลับกลายเป็นเป้าหมายให้ผู้เล่นอิสระโจมตี

หลังจากผู้เล่นเลเวล 3 เริ่มจู่โจมผู้เล่นกิลด์เป็นคนแรก หลังจากนั้นผู้เล่นอิสระเป็นจำนวนมากก็เริ่มจู่โจมผู้เล่นที่มีตราสัญลักษณ์อยู่พร้อม ๆ กัน

“ผู้เล่นอิสระจับกลุ่มกันกลุ่มละ 100 คน”

ในหมู่ผู้เล่นอิสระยังพอมีผู้เล่นที่มีความสามารถในการบัญชาการ เขาจึงสามารถมองเห็นได้อย่างง่ายดายว่าการโจมตีแบบนี้อาจก่อให้เกิดข้อผิดพลาดขึ้นมาได้ เขาจึงเริ่มให้ผู้เล่นโจมตีในรูปแบบของทีม

ขณะเดียวกันผู้เล่นกิลด์ก็เคยชินกับการรังแกผู้เล่นอิสระ พวกเขาจึงอาศัยข้อได้เปรียบทางด้านอุปกรณ์ที่ดีกว่าในการต่อสู้กลับ

การต่อสู้ดำเนินไปอย่างสับสนอลหม่านและลู่หยางก็ไม่อยากจะเข้าร่วมการต่อสู้ในครั้งนี้ เพราะเป้าหมายของเขาคือดีม่อนโซลที่อยู่ไกลออกไป ที่สำคัญคือตอนนี้พลังชีวิตของบอสลดลงมาเหลือเพียงแค่ 70% แล้ว

“ฆ่ามัน!” เมื่อมีผู้เล่นกิลด์พบลู่หยาง พวกเขาก็พุ่งเข้าใส่นักเวทหนุ่มอย่างบ้าคลั่ง

ชายหนุ่มเหลือบมองไปยังต้นเสียงก่อนที่จะได้พบว่าคนพวกนี้เป็นคนของกิลด์เมอริเอดซอร์ดที่เคยรังแกพวกฮั่นอิ่งในคราวก่อน

“คราวนี้พวกแกโชคดี คราวหน้าฉันไม่ยอมปล่อยพวกแกไปแน่ ๆ” ลู่หยางคิดในใจ ก่อนที่เขาจะมองไปยังหลังคาบ้านที่สูงขึ้นไป 14 เมตร จากนั้นเขาก็ทำการตวัดมือซ้ายเพื่อขว้างมีดเอสเคพเดจเจอร์ขึ้นไปยังด้านบน

มีดเอสเคพเดจเจอร์หมุนควงในอากาศด้วยความเร็วสูง ก่อนที่มันจะโค้งลงปักหลังคาบ้านสีเหลืองอย่างสวยงาม

ในขณะที่สมาชิกกิลด์เมอริเอดซอร์ดประมาณ 6 คนวิ่งไปจนถึงลู่หยาง จู่ ๆ ร่างของชายหนุ่มก็กลายเป็นแสงสีฟ้าหายไปจากตำแหน่งเดิมอย่างฉับพลัน

“ไปไหนแล้ว?”

“มีใครเห็นไหมว่ามันหนีไปทางไหน?”

สมาชิกกิลด์เมอริเอดซอร์ดเริ่มมองหารอบ ๆ แต่พวกเขาก็ไม่เห็นนักเวทคนเมื่อสักครู่เลย พวกเขาจึงเปลี่ยนเป้าหมายพุ่งจู่โจมเข้าใส่ผู้เล่นอิสระอีกกลุ่มหนึ่ง

ลู่หยางยืนมองดูสถานการณ์จากบนหลังคาบ้านและเขาก็ได้พบว่าทั่วทั้งเมืองเซนต์กอลล์กำลังตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย แม้แต่บริเวณใกล้ ๆ เขตปลอดภัยก็ยังเกิดการสู้รบ แต่ในทุก ๆ ที่ไม่มีทหารยามเข้ามาคอยห้ามปรามเลย ผู้เล่นจึงห้ำหั่นกันอย่างเมามัน

พื้นที่ที่แออัดมากที่สุดคือบนสะพาน ซึ่งส่วนหนึ่งก็เกิดจากผู้เล่นเป็นจำนวนมากถูกดีม่อนโซลไล่ล่าจนวิ่งหนีออกไปกันคนละทิศคนละทาง

ลู่หยางทำได้เพียงแต่แอบหัวเราะขึ้นมาเบา ๆ เพราะท้ายที่สุดกองอัศวินแสงศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่สามารถก่อให้เกิดค่าความเกลียดชัง ดังนั้นหากผู้เล่นคนไหนโจมตีเข้าใส่ดีม่อนโซลพวกเขาก็จะถูกบอสโจมตีสวนกลับในทันที

ตอนนี้เลเวลของผู้เล่นส่วนใหญ่ยังต่ำกว่า 9 และในความเป็นจริงแม้แต่ผู้เล่นที่ไม่ใช่ตัวแทงค์เลเวล 50 ก็ยังไม่มีใครสามารถรับการโจมตีธรรมดาของดีม่อนโซลได้ ยิ่งไปกว่านั้นบอสยังมักจะชอบใช้โซลพูลล์ในการจู่โจม ยิ่งผู้เล่นที่ตกเป็นเป้าหมายวิ่งหนีตายมันก็จะยิ่งก่อให้เกิดคนตายมากยิ่งขึ้น 

แน่นอนว่าธรรมชาติของมนุษย์เมื่อพวกเขาถูกโจมตีย่อมวิ่งหนีเป็นปกติ โดยเฉพาะนักเวทที่มักจะอาศัยสกิลแฟลชในการหลบหนี ผลก็คือผู้เล่นทั้งหมดที่อยู่ตามแนวเส้นทางหลบหนีจะถูกฆ่าตายทั้งหมดด้วยโซลพูลล์ซึ่งเป็นสกิลที่ไล่ติดตามเป้าหมายไป

นักเวทบางคนหลบหนีออกไปไกลมากพอสมควร และถึงแม้ว่าเขาจะสามารถหลบหนีออกจากระยะของโซลพูลล์ได้ แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะหลบหนีจากการไล่ล่าของดีม่อนโซลได้สำเร็จ ท้ายที่สุดผู้เล่นตามเส้นทางก็ยังคงถูกบอสไล่เหยียบจนตาย หรือไม่ก็ถูกดาบของบอสฟันอย่างสะเปะสะปะจนถูกลูกหลงตายอยู่ดี

ผู้เล่นกลุ่มแรกที่มาถึงรู้ตัวแล้วว่าพวกเขาไม่สมควรจะโจมตีใส่บอส แต่ผู้เล่นที่มาทีหลังยังไม่รู้เรื่องนี้ เมื่อพวกเขาเห็นหน้าดีม่อนโซล ทุกคนก็เริ่มโจมตีอย่างสุดชีวิตทำให้บอสไล่ล่าโจมตีเข้าใส่ผู้เล่นไม่หยุด และในไม่นานดีม่อนโซลก็มาถึงบริเวณใกล้ ๆ สะพานใหญ่

ตอนนี้พลังชีวิตของดีม่อนโซลลดลงมาเหลือเพียง 50% แล้ว ผู้เล่นบนสะพานทุกคนจึงต่างก็มุ่งเป้าไปยังบอสเพื่อหมายจะแย่งชิงอุปกรณ์ที่ดรอปลงมา

เมื่อลู่หยางเห็นสถานการณ์ในปัจจุบัน เขาก็เผยรอยยิ้มขึ้นมาที่มุมปากโดยไม่รู้ตัว จากนั้นชายหนุ่มก็เริ่มนับตัวเลขถอยหลังขึ้นมาภายในใจ

“3”

“2”

“1”

พลังชีวิตของดีม่อนโซลลดเหลือ 49% ในที่สุด แต่ทันใดนั้นมันก็หยุดอยู่กับที่พร้อมกับยกดาบสีดำขึ้นมาด้วยมือขวา

ดาร์คเดรน!

โซ่สีม่วงจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งออกมาจากร่างของดีม่อนโซลทำให้ผู้เล่นหลายหมื่นคนบนสะพานถูกโซ่สีม่วงรัดคอเข้าไปพร้อมกัน จากนั้นทุกคนก็เสียชีวิตในทันที ขณะที่พลังชีวิตของบอสฟื้นกลับคืนมาเป็น 100%

ความพยายามทั้งหมดในก่อนหน้านี้ถูกรีเซ็ตใหม่กลายเป็นศูนย์!

“มันดูดเลือดได้”

“ทุกคนถอยออกมาก่อน!!”

“รีบหนีเร็วเข้า! บอสตัวนี้มันไม่มีระบบความเกลียดชัง”

เมื่อได้เห็นศพนับหมื่นบนสะพาน ผู้เล่นทุกคนก็ตกตะลึง ทันใดนั้นเหล่าผู้ที่รอดชีวิตก็เริ่มถอยหลังโดยไม่รู้ตัวทำให้ไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้ดีม่อนโซลอีก

ผู้เล่นฝั่งตรงข้ามของสะพานที่เห็นสถานการณ์ก็กำลังตกตะลึงอยู่เช่นกัน เพราะพวกเขาไม่คิดว่าดีม่อนโซลที่พลังชีวิตลดลงไปมากกว่าครึ่งจะยังมีสกิลที่แข็งแกร่งขนาดนี้ ทุกคนจึงรีบกระจายตัวกันหลบหนีไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ดีม่อนโซลในระยะ 100 เมตรอีกต่อไป

หลังจากใช้สกิลดูดเลือด ดีม่อนโซลก็ไม่มีเป้าหมาย มันจึงหันกลับไปต่อสู้กับกองอัศวินแสงศักดิ์สิทธิ์อีกครั้ง

อัศวินศักดิ์สิทธิ์ทั้ง 50 คนต่างก็ล้วนแล้วแต่มีพลังโจมตีที่สูงมาก อัศวินเหล่านี้สามารถใช้ได้ทั้งการโจมตีระยะไกล, การโจมตีระยะประชิด, การโจมตีด้วยเวทมนตร์และการรักษา มันจึงทำให้พลังชีวิตของดีม่อนโซลลดลงอย่างรวดเร็ว

ไม่ถึง 10 นาทีพลังชีวิตของบอสก็ลดลงมาเหลือ 30% และแน่นอนว่าสถานการณ์นี้ย่อมทำให้ผู้เล่นที่อยู่รอบ ๆ เริ่มที่จะอดใจไม่ไหว

ในความคิดของพวกเขาหากใครโจมตีบอสได้ก่อน ค่าประสบการณ์ของบอสก็จะตกเป็นของผู้เล่นคนนั้น ที่สำคัญคือพวกเขาจะมีสิทธิ์เก็บอุปกรณ์ได้ก่อนคนอื่น ทุกคนจึงเริ่มเกิดความโลภขึ้นมาบังตา

ด้วยความคิดเช่นนี้นี่เองผู้เล่นของกิลด์ขนาดใหญ่ต่าง ๆ จึงวิ่งไปบนสะพานก่อนเป็นอันดับแรก ส่วนผู้เล่นที่อยู่บริเวณโดยรอบก็เริ่มวิ่งเข้าหาดีม่อนโซลด้วยเช่นกัน

ทันใดนั้นมันก็ไม่รู้ว่าใครได้ริเริ่มใช้ไฟร์บอลยิงเข้าใส่ดีม่อนโซล 

บอสหันกลับมาในทันทีและในตำแหน่งที่ผู้เล่นคนนั้นยืนอยู่มันก็มีผู้เล่นที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ ถึง 2,000 คน

ดาร์คเดรน!

โซ่สีม่วงนับพันพุ่งออกมาจากร่างของดีม่อนโซล และในชั่วพริบตาผู้เล่นหลายพันคนก็ถูกฆ่าตายไปพร้อม ๆ กัน ขณะที่พลังชีวิตของบอสฟื้นฟูกลับมาเป็น 50%

เมื่อไหร่จะตายยยย