บทนำ
บทนำ
[มีเงินพอรึยัง มีเงินซื้อระบบแล้วรึยัง]
เสียงน่าหลอนหูดังขึ้นท่ามกลางความมืดทำเอาสติสตังค์ของ ‘ซุนฮวา’ หล่นไปอยู่ตาตุ่ม
“พ่อแก้วแม่แก้ว ใครน่ะ ฉัน…ฉันตายแล้วหนิ ทำไมมาอยู่ที่นี่ หรือนี่คือโลกหลังความตาย”
[ในที่สุด!]
“ตัวไร๊” ซุนฮวาร้องเสียงหลงเพราะไม่รู้จะพูดอะไรในตอนนี้ ความสนใจของเขาไปอยู่ที่เจ้าก้อนกลมๆตรงหน้าจนกระทั่งร้องออกมายังเสียงหลง
วูบ~ แสงสว่างสีขาวกระจ่าง จู่ๆก็ปรากฎขึ้น เมื่อมาอยู่ใกล้ๆ มันเป็นมวลพลังงานสีฟ้าก้อนกลมๆ ที่ดูมีขน? โปร่งแสงเล็กน้อย
แต่เอ๊ะ? ทำไมรู้สึกแปลกๆ มันแปลกมากๆ เจ้าก้อนกลมสีฟ้านี้ดูนุ่มฟูมาก แต่ก็ดูเหมือนเป็นก้อนพลังงานเรืองแสงเท่านั้น แปลกไหมล่ะ
[ระบบเอง ระบบไง]
“?” หากตอนนี้เขายังมีร่างกาย มีใบหน้า ก็คงจะทำหน้างงสุดๆแบบไม่ต้องสงสัย
“ระบบอะไร แล้วก่อนหน้านี้เหมือนได้ยินว่ามีเงินแล้วยัง…ระบบติดต๊อกต๊อกเหรอ”
[ระบบก็แค่ตามเทรนด์เท่านั้นเอง]
“อ้อ~ พูดเล่น” ซุนฮวาค่อยเบาใจหน่อย คิดว่าพูดจริง
[ไม่ๆ แต่ระบบถามจริงๆ]
“ฮะ? ถามอะไรจริง”
[ถามว่ามีเงินพอซื้อระบบรึยัง]
“เดี๋ยวก่อนนะ” เขาพยายามที่จะเบรคระบบเพื่อให้ได้คิดทบทวน ชายหนุ่มตายไปแล้วแน่ๆในโลกจริง เขาตายยังไงก็…เอาไว้ว่างๆจะเล่าให้ฟัง แต่ตอนนี้ขอคิดเรื่องที่ระบบพูดก่อน
พอตายไปแล้ว ไม่ได้ไปที่ชอบที่ชอบ ไม่ได้ขึ้นนรกหรือตกสวรรค์ เอ้ย! สลับกัน
เอาเป็นว่าตายไปแล้วดันไม่ได้ไปที่ที่ควรจะไป แต่ดันมาเจอกับระบบ แทนที่จะได้เจอกับพระเจ้า ยมทูต ไปเกิดใหม่อะไรบลาๆ ทะลุมิติบลาๆ เหมือนอย่างที่มีในนิยาย ซีรีย์ทั่วไป
แต่นี่ได้เจอระบบ! ตัวกลมสีฟ้าน่ารัก เวลาลืมตาขึ้นมองก็น่ารัก แล้วยังแสดงสีหน้าได้ด้วย ตาก็กลมแป๋วเหมือนลูกหมาลูกแมว
อืม…หรือนี่จะเป็นเพียงจินตนาการหลังตาย
[โฮสต์คิดนานมาก คิดพอหรือยัง ระบบจะได้อธิบายต่อ]
“ฉันเป็นสตรีมเมอร์ เป็นโปรเกมเมอร์ ก่อนที่จะตัดสินใจอะไรเลยติดนิสัยคิดนาน นายเป็นระบบก็น่าจะรู้นี่นา ระบบปกติก็รู้นะ”
[...] ระบบได้ยินอย่างนั้นก็เงียบไป เหมือนมันไปค้นหาข้อมูลในเวลาแค่อึดใจเดียวแล้วจึงตอบกลับมา
[โฮสต์ไม่ได้มีอาชีพพระเจ้าหรอกหรือ เกมเมอร์… แล้วเกมเมอร์จะทำงานสำเร็จได้ยังไง] แต่ดูเหมือนระบบจะพูดกับตัวเองมากกว่า
“อ้าว ดูถูกกันนี่นาระบบ ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้ไหมเล่า อย่าบอกนะว่าดึงมาผิดตัวเหมือนในนิยายทั่วไปอีกแล้ว”
[ถูกคนแล้ว อะแฮ่ม ถูกคนจริงๆ ระบบไม่เคยโกหกนะ] เจ้าระบบน้อยทำหน้างอน ก่อนจะพูดจริงจังต่อว่า
[แค่ระบบคิดว่าอาชีพพระเจ้าในเกมคือพระเจ้าจริงๆ] ว่าแล้วก็เหมือนมีมือเล็กๆกลมๆยื่นแยกออกมาจากพลังงานแสงนั้น ก่อนปรากฎเป็นจอภาพโฮโลแกรมสีฟ้าขึ้นต่อหน้าซุนฮวา
“นี่คือ? ไม่ใช่เกมจัดการทรัพยากรที่ฉันเล่นค้างไว้เมื่อสิบปีก่อนเหรอ มันเก่ามากนะระบบ นี่ฐานข้อมูลนายอัพเดทบ้างไหม”
[แค่กๆๆ ระบบไม่ได้อยู่ที่โลกใบนี้เสมอ จึงไม่ค่อยได้อัพเดท กลับมาครั้งนี้ก็เลือกคนจากฐานข้อมูลเก่า จำได้ไหมนี่คือเกมที่คุณเล่น และเมื่อมีคำถาม ‘คุณต้องการซื้อระบบเพื่อท่องโลกกว้างหรือไม่’ นี้ขึ้นมา คุณได้ตอบตกลงเอาไว้]
“เฮ่ย อย่าบอกนะว่าที่เงินฉันหายไปจากบัญชีหลังจากตายก็เพราะแบบนี้” ไม่รู้ทำไมซุนฮวาถึงรู้เรื่องนั้น อาจเพราะญาติจอมละโมบที่คิดฆ่าเขาหวังสมบัติ คิดฆ่าเพื่อเงินมหาศาลที่เขาสะสมไว้จากการเป็นโปรเกมเมอร์ เกิดโวยวายขึ้นตอนงานศพเมื่อรู้ว่าเงินถูกโอนเข้าสาธารณะประโยชน์ไปหมดหลังเขาตายล่ะสิ
“แต่ฉันโอนให้สาธารณะประโยชน์ มูลนิธิต่างๆแล้วนะ” เขาไม่ใช่เพียงโปรเกมเมอร์ แต่ยังนำเงินที่ได้ไปลุงทุน โดยใช้ทักษะการวิเคราะห์ที่ได้มาจากการขัดเกลาในเกม จนมีเงินเยอะขนาดนั้นขึ้นมาในช่วงปีหลังๆมานี้ด้วย
[หนึ่งพันล้านสำหรับการซื้อระบบ ส่วนที่เหลือเป็นทิป]
“หมายความว่าเงินเข้าสาธารณะประโยชน์ ก็เลยได้ระบบงั้นเหรอ”
[มนุษย์เรียกกันว่าบุญ แต่จริงๆแล้วสิ่งที่โลกใช้ตัดสินมันเป็นรูปธรรมมากกว่านั้น] ระบบอธิบายเพิ่มเติม
“อ้าว แล้วอย่างนี้ที่ฉันนับถือศาสนาพุทธ ก็ไม่ถูกต้องสิ แบบนี้พวกคนชนชาติที่หวังแต่รวยก็มีบุญทั้งที่เป็นคนเลวเอาเปรียบชาวบ้านเนี่ยนะ”
[กฎแห่งกรรมยุติธรรมเสมอ โลกมีหลายระบบที่ใช้ในการตัดสิน ไม่ได้ตัดสินชั้นเดียว มันซับซ้อนกว่านั้น อีกทั้งศาสนาต่างๆ แต่เดิมนั้นเกิดจากคนที่คิดอยากหาทางหลุดพ้นจากความเป็นมนุษย์ หรือ บุคคลที่ต้องการเป็นอมตะทั้งสิ้น]
“แล้วพวกเขาทำสำเร็จจริงๆไหม”
[โฮสต์! ระบบเสียเวลามามากแล้ว หากเป็นแบบนี้คุณจะไปตัวเปล่าไร้ความรู้ใดใดเลย จะไปเป็นศาสดาหรือไร ถามเยอะนัก]
“เอิ่ม ก็มนุษย์ไง มีความอยากรู้อยากเห็นเป็นธรรมดา” หากมีร่างกายซุนฮวาคงกำลังเกาหัวแกรกๆ
[เอาเป็นว่าระบบขอตอบเพียงสิ่งที่จำเป็น เรื่องอื่นรู้มากไปก็เท่านั้น สุดท้ายมนุษย์รู้ไปก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตตัวเองดีขึ้นจะรู้ไปทำไม]
‘อ้าว นี่เขาโดนดุแล้วหนึ่ง ’ โดยระบบตัวฟ้าที่ตอนนี้กำลังทำหน้าโหด คำพูดที่เรียกมนุษย์ยังดูเย็นชามาก เหมือนว่าอีกฝ่ายจะไม่ค่อยชอบมนุษย์ หรืออาจหมายถึงมนุษย์ส่วนมาก
“แล้ว…ยังไงต่อ”
[หมดเวลาแล้ว เอาไว้คุยกันหลังจากนี้แล้วกันนะโฮสต์ น่าเสียดาย หากฟังบทนำก่อนถูกส่งตัวจบ คุณจะได้รับแพ็คเก็ตเริ่มต้นแท้ๆ นี่แหละหนามนุษย์…]
นั่นไงล่ะ เขาโดนเจ้าระบบเล่นเข้าให้แล้ว
สำหรับคนธรรมดาการได้รับแพคเก็ตเริ่มต้นอาจไม่ได้สลักสำคัญอะไรเลย แต่ไม่ใช่กับเกมเมอร์อย่างเขา มันคือเส้นเลือดใหญ่ในช่วงการเริ่มต้นเกมด้วยซ้ำไป ซุนฮวาจึงรีบกล่าวแย้งขึ้น
“ไม่ได้นะ ระบบ เงินที่ฉันบริจาคไปไม่ใช่พันล้าน แต่เป็นสองพันล้านกว่าต่างหาก เพราะมีที่ดินและตึกใหญ่ๆที่เทขาย ก่อนบริจาคในภายหลัง ลองเช็คดูก็ได้ ดังนั้นถ้าค่าระบบคือหนึ่งพันล้าน งั้นอีกพันล้านเพียงพอชดเชยให้ฉันได้แพ็คเริ่มต้นไหม”
[เสียใจด้วย ขณะนี้เราเดินทางออกมาจากโลกใบนั้นไกลแล้ว ระบบเช็คไม่ได้] ระบบตีหน้าซื่อ ทั้งที่ความจริงมันกำลังยิ้มหวานอย่างเก็บอาการไม่อยู่ นั่นทำให้ซุนฮวารู้แล้วว่าเขาเสียท่าให้ระบบจริงๆ
“ระบบ มันไม่ยุติธรรมเลย ตอนที่กดตกลงจะซื้อระบบตอนเล่นเกม ก็นึกว่าเป็นnpcโง่ๆสีฟ้าตัวหนึ่ง แต่ใครจะคิดว่าคือระบบจริงๆ นายพาฉันมาโดยที่ไม่ได้เตรียมใจ และไม่ได้เต็มใจ ฉันขอฟ้องศาลโลก ไม่สิ ศาลระหว่างห้วงเวลา อวกาศ อะไรก็ได้”
[...] ระบบตัวสั่นมีสีหน้ากังวลขึ้นมาทันที ทำให้ซุนฮวาเดาว่าศาลอะไรนั่นน่าจะมีจริง หรือบางทีอาจเป็นศาลพระภูมิ? นั่นเป็นศาลที่มีทุกที่และเขารู้จักในโลกทางวิญญาณ
“ระบบนายคิดดูดีดีนะ ฉันไปตัวเปล่า นายเป็นระบบจะปล่อยให้โฮสต์แย่ได้ยังไงกัน”
[ได้ ถ้าอย่างนั้นระบบจะมอบของขวัญเริ่มต้น โดยเป็นขั้นต่ำที่สุด คือเงินเข้าบัญชีร่างใหม่2หมื่นหยวน แค่นี้พอใจหรือยัง]
“ไม่พอใจได้หรือ?” ซุนฮวายิ้มขึ้นมาเมื่อได้ยินระบบบอกแบบนั้น
[มนุษย์ ระบบต้องใช้เงินมาก แต่ยอมจ่ายเงินให้ขนาดนี้ก็ดีเท่าไหร่แล้ว เลิกบ่นแล้วรับๆไปซะ ไม่งั้นก็ไม่ต้องเอา]
ซุนฮวาได้ยินอย่างนั้นก็รู้แล้วว่าระบบไม่ยอมอีกต่อไปแล้ว เงินสองพันล้านของเขากลายเป็นสองหมื่นในชั่วข้ามคืน แค่คิดก็รู้สึกทำใจไม่ได้จริงๆ
“ระบบเจ้าเล่ห์!”
สารบัญ / นำทาง
- 👁️ ยอดวิว 109
แสดงความคิดเห็น