บทที่ 129: พลังของขอบเขตสร้างแก่นพลังทองคำขั้นที่ 2

เนื่องจากมู่หรงผิงถิงใช้ชีวิตและเติบโตอยู่ที่ทางใต้ของแคว้นเป่ยอี้ ซึ่งที่นั่นเป็นดินแดนทุรกันดารที่ไม่มีอารยธรรม จึงมีทั้งคนดีคนเลวปะปนกันไป

ยิ่งหานเฉียนเจวี๋ยคิดถึงเหตุผลข้างต้นมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งเชื่อว่ามู่หรงผิงถิงต้องเป็นคนที่สอนให้น้องสาวที่ประพฤติตัวดีมาตลอดของเขาทำตัวเหลวแหลกมากขึ้นเท่านั้น

เมื่อแม่ทัพน้อยหันไปเห็นสายตาคมดุของชายหนุ่ม นางก็ขมวดคิ้วพร้อมกับที่มีความโกรธพุ่งเข้ามาในใจของนาง “เจ้าไม่ต้องมามองข้า!”