ตอนที่ 695 อ่อยปลาติดปู

หลังจากเซี่ยเฟยกับลูคัสจากไป จีเวนต์กับโจอี้ก็ยังคงนั่งปรึกษากันอยู่ภายในกระโจม ขณะที่สาวใช้หลายคนยังคงยุ่งอยู่กับการเก็บกวาดอาหารที่เหลือ

อาหารในแดนเนรเทศเป็นสิ่งที่มีความล้ำค่าเป็นอย่างมาก และอาหารส่วนใหญ่ก็จำเป็นจะต้องนำเข้ามาจากดาวดวงอื่น ชาวบัลรอคจึงไม่เคยปล่อยให้มีอาหารเหลือ เพราะคนส่วนใหญ่จำเป็นจะต้องกินอาหารสังเคราะห์เพื่อให้ท้องอิ่มเท่านั้น อาหารจากธรรมชาติภายในกระโจมนี้จึงเป็นอาหารที่มีเอาไว้สำหรับผู้นำของเผ่าพันธุ์หรือแขกที่มีความสำคัญมากเท่านั้น

จีเวนต์โบกมือไล่สาวใช้ออกไปจากกระโจม ก่อนที่เขาจะชะโงกหน้าออกไปดูสภาพอากาศด้านนอกกระโจมที่ลมพัดค่อนข้างแรง

“วันนี้ฝนจะตกงั้นเหรอ?”

“ครั้งสุดท้ายที่ฝนตกมันก็เมื่อ 7 ปีที่แล้วเลยนะครับ ถ้าเป็นไปได้ผมก็อยากจะให้ฝนมันตกลงมาเหมือนกัน” โจอี้กล่าวพร้อมกับเผยรอยยิ้มออกมายังคมคืน

“นายคิดว่าลูคัสกำลังพยายามทำอะไรอยู่? ตอนแรกมันเห็นได้ชัดเลยว่าเขาไม่ถูกกับอาเฟยมาก แต่ในงานเลี้ยงเขากลับพูดชมอาเฟยไม่หยุดราวกับจู่ ๆ เขาก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน” จีเวนต์กล่าวพร้อมกับยกมือขึ้นมาจับคาง และถึงแม้ว่าภาพภายนอกเขาจะดูโง่เขลาอยู่เล็กน้อย แต่ความเป็นจริงเขาก็พอจะมีความเฉลียวฉลาดอยู่พอสมควร

“เรื่องนี้มันแปลกมากจริง ๆ ผมได้ยินมาว่าในระหว่างวันเขามักจะเดินทางไปที่กระโจมของอาเฟยพร้อมกับคนไข้ที่เขารักษาไม่ได้อยู่เสมอ และทุกครั้งที่เขากลับมายังกระโจมของตัวเองเขาจะจดบันทึกวัตถุดิบทุกอย่างที่อาเฟยใช้ รวมถึงคำพูดทุกคำพูดที่อาเฟยพูดกับคนไข้ด้วย” โจอี้ตอบ

“เขากำลังขโมยวิชาอยู่งั้นเหรอ? นี่ถ้าหากอาเฟยรู้ตัวพวกเขาจะไม่ทะเลาะกันอีกครั้งหรือยังไง?” จีเวนต์กล่าวพร้อมกับขมวดคิ้ว

ลูคัสได้พ่ายแพ้ต่อเซี่ยเฟยอย่างสิ้นเชิง จีเวนต์กับโจอี้จึงไม่ได้ให้ความเคารพชายคนนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะท้ายที่สุดไม่ว่าใคร ๆ ก็สามารถบอกได้ว่าระหว่างลูคัสกับเซี่ยเฟยคนไหนมีความสำคัญมากกว่ากัน และสาเหตุที่พวกเขายังคงดูแลลูคัสอย่างดีแบบนี้นั่นก็เพราะชื่อเสียงดั้งเดิมของเขา

ท้ายที่สุดเจ้าโอสถอย่างลาคูสก็ไม่มีทางที่จะเดินทางมายังดินแดนอันห่างไกลของชาวบัลรอคอย่างแน่นอน พวกเขาจึงจำเป็นจะต้องเก็บรักษาความสัมพันธ์กับนักปรุงยาทุกคนเอาไว้ โดยเฉพาะนักปรุงยาชั้นยอดอย่างเซี่ยเฟย ที่วันหนึ่งชายหนุ่มคนนี้อาจจะทำให้เผ่าพันธุ์ของพวกเขาปราศจากผู้ป่วยเรื้อรัง

“หัวหน้า ผมคิดว่าพวกเราไม่จำเป็นจะต้องเข้าไปยุ่งเรื่องของพวกเขาหรอก โดยปกติเพื่อนร่วมงานก็มักจะทะเลาะกันเป็นธรรมดาอยู่แล้ว และพวกเขาทั้งสองคนต่างก็เป็นนักปรุงยาที่พวกเราไม่อาจจะเข้าไปทำให้พวกเขาขุ่นเคืองได้” 

“ดังนั้นตราบใดก็ตามที่พวกเขาไม่ได้สร้างเรื่องร้ายแรงให้กับเผ่าพันธุ์ของเรา ผมก็คิดว่าปล่อยให้พวกเขาจัดการเรื่องของตัวเองไปเถอะ” โจอี้กล่าวพร้อมกับเผยรอยยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์

จีเวนต์ทำได้เพียงแค่ยักไหล่ เพราะสิ่งที่โจอี้พูดมามันก็เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล ท้ายที่สุดเผ่าพันธุ์บัลรอคของพวกเขาก็เป็นเพียงแค่เผ่าพันธุ์เล็ก ๆ ซึ่งถ้าหากว่าพวกนักปรุงยาไม่ได้ต้องการค่ารักษาจากพวกเขาแล้ว คนพวกนั้นก็ไม่ได้คิดที่จะเหลียวแลเผ่าพันธุ์ของพวกเขาด้วยซ้ำ

ไม่ว่ายังไงเซี่ยเฟยกับลูคัสก็อยู่คนละระดับกันกับพวกเขา ดังนั้นถึงแม้ชายทั้งสองคนนี้จะทะเลาะกัน แต่ชาวบัลรอคก็ไม่ควรจะต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับความขัดแย้งของพวกเขา

“ถึงแม้ว่าพวกเราจะเข้าไปยุ่งกับความบาดหมางของนักปรุงยาทั้งสองคนไม่ได้ แต่เหตุการณ์นี้มันก็ทำให้เราได้พบกับโอกาสครั้งใหญ่นะครับ” โจอี้กระซิบข้างหูจีเวนต์เบา ๆ

“นายกำลังพูดถึงเรื่องของผู้อาวุโสงั้นเหรอ?” จีเวนต์กล่าวขึ้นมาด้วยท่าทางอันเคร่งขรึม

“ใช่ครับ อย่างที่พวกเรารู้กันดีว่าผู้อาวุโสมีโรคร้ายที่มักจะสร้างความเจ็บปวดให้กับเขาเป็นระยะ ๆ ถ้าหากเราช่วยให้เขาหายขาดจากอาการเจ็บป่วยนั้นได้ บางทีผู้อาวุโสก็อาจจะช่วยเหลือพวกเรากลับเป็นสิ่งตอบแทน” โจอี้กล่าว

“อย่าเลย นายก็น่าจะรู้ว่าผู้อาวุโสมีนิสัยแปลก ๆ ถ้าหากอาเฟยรักษาอาการบาดเจ็บของเขาได้มันก็คงจะไม่มีปัญหาอะไร แต่ถ้าอาเฟยไม่สามารถรักษาอาการบาดเจ็บของเขาได้จริง ๆ บางทีพวกเราก็อาจจะเสียชีวิตไปตลอดกาลเลยก็ได้นะ” จีเวนต์กล่าวพร้อมกับส่ายหัวซ้ำ ๆ

“หัวหน้าตอนนี้เผ่าพันธุ์อื่น ๆ ได้ยินชื่อเสียงของอาเฟยแล้วนะครับ ถ้าหากว่าเราไม่แนะนำอาเฟยให้ผู้อาวุโสรู้จัก พวกคนจากเผ่าพันธุ์อื่นก็คงจะแนะนำอาเฟยให้ผู้อาวุโสรู้จักอยู่ดี ผมไม่คิดว่าเราควรจะมอบโอกาสนี้ไปให้กับเผ่าพันธุ์อื่น”

“นอกจากนี้สิ่งที่พวกเราจำเป็นจะต้องทำมีเพียงแค่การแนะนำอาเฟยให้ผู้อาวุโสเท่านั้น ส่วนผู้อาวุโสจะตัดสินใจรักษาหรือไม่รักษาเรื่องนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับตัวของผู้อาวุโสเอง ในกรณีนี้ไม่ว่าการรักษาจะประสบความสำเร็จหรือไม่ แต่ผู้อาวุโสก็คงจะคิดในใจว่าพวกเราพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อหยิบยื่นความช่วยเหลือให้กับเขาแล้ว”

“เอาล่ะเดี๋ยวฉันจะลองติดต่อไปหาผู้อาวุโสดู” จีเวนต์กล่าวพร้อมกับพยักหน้า

“หัวหน้าอย่าลังเลเลย เชื่อผมเถอะว่าเรื่องนี้มันจะต้องผ่านพ้นไปได้ด้วยดี คุณก็น่าจะรู้ว่าอาเฟยเป็นหมอที่เก่งกาจมากแค่ไหน บางทีเขาอาจจะรักษาอาการบาดเจ็บของผู้อาวุโสได้ หรือช่วยบรรเทาความเจ็บปวดให้กับผู้อาวุโสสักหน่อยก็ยังดี” โจอี้กล่าว

—

จีเวนต์เปลี่ยนเครื่องแต่งกายไปใส่ชุดทางการ ก่อนที่เขาจะกดปุ่มเพื่อเปิดทางไปสู่ห้องลับที่ซ่อนอยู่ใต้กระโจมโดยให้โจอี้รอคอยอยู่ด้านนอก

หลังจากนั้นจีเวนต์ก็หยิบเข็มทิศมิติออกมาจากแหวนมิติ ก่อนที่เขาจะเริ่มกรอกหมายเลขติดต่อบนเข็มทิศมิติในทันที

ในเวลาเพียงแค่ไม่นานภาพหน้าจอก็ปรากฏขึ้น โดยอีกฝั่งคือนักรบชาวไลอ้อนฮาร์ทที่สวมใส่หน้ากากสีทองบนใบหน้าเผยให้เห็นเพียงแค่ดวงตาอันดุร้าย

“สวัสดีครับท่านผู้อาวุโส” จีเวนต์กล่าวทักทายด้วยความตื่นเต้น พร้อมกับคุกเข่าลงด้วยความเคารพ

“มีอะไร? ยืนขึ้นเถอะ” นักรบชาวไลอ้อนฮาร์ทกล่าว

“ครับ” จีเวนต์กล่าวอย่างดีใจพร้อม ๆ กับลุกขึ้นมายืนอีกครั้ง

“ไหน? นายติดต่อฉันมาทำไม?” นักรบชาวไลอ้อนฮาร์ทเริ่มกล่าวถามอีกครั้ง

“ผู้อาวุโสผมมีข่าวดีที่จะมาแจ้ง ผมรู้ดีว่าผู้อาวุโสมีอาการบาดเจ็บเรื้อรังมันเลยทำให้ผมรู้สึกกังวลเรื่องของผู้อาวุโสอยู่ตลอดเวลา แต่โชคดีที่ในวันนี้โชคได้เข้าข้างพวกเราแล้ว เพราะมันได้มีนักปรุงยาที่เก่งกาจเทียบเท่ากับเจ้าโอสถเดินทางมายังเผ่าของพวกเรา”

“โดยชื่อของเขาคืออาเฟย และถึงแม้ว่าเขาจะยังเด็กมากแต่เขากลับมีความสามารถเกินกว่าอายุของตัวเอง ถ้าหากว่าผู้อาวุโสสนใจผมสามารถนัดเวลาพบปะกับอาเฟยได้ บางทีเขาอาจจะช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของผู้อาวุโสได้บ้าง” จีเวนต์กล่าวด้วยน้ำเสียงประจบประแจง

“ดีมากที่นายยังนึกถึงฉันอยู่ แต่ว่าฉันรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว” นักรบชาวไลอ้อนฮาร์ทตอบกลับ

“ผู้อาวุโสรู้เรื่องนี้แล้วเหรอครับ? สมแล้วที่ผู้อาวุโสคือเทพพิทักษ์ของพวกเรา มันไม่มีเรื่องอะไรที่ผู้อาวุโสไม่รู้เลยจริง ๆ” จีเวนต์กล่าวหลังจากสะดุ้งตกใจอยู่เล็กน้อย

“อาเฟยเก่งกาจมากขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ?” นักรบชาวไลอ้อนฮาร์ทกล่าวถาม

“อาเฟยเก่งกาจมากครับ ไม่อย่างนั้นผมก็คงจะไม่กล้าแนะนำเขาให้ผู้อาวุโสรู้จักแบบนี้ ก่อนหน้านี้มีเด็กคนหนึ่งในเผ่าของผมที่พื้นที่สมองส่วนที่ 7 ของเขาเกิดอาการอุดตัน และนักปรุงยาหลาย ๆ คนก็ตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าอาการนี้ไม่สามารถที่จะรักษาได้อีกต่อไปแล้ว” 

“แต่อาเฟยกลับสามารถรักษาอาการสมองอุดตันของเด็กคนนั้นได้อย่างง่ายดาย และยังช่วยให้เด็กคนนั้นสามารถเปิดพื้นที่สมองส่วนที่ 7 ออกมาได้อีกด้วย” จีเวนต์อธิบาย

เหตุการณ์นี้ทำให้นักรบชาวไลอ้อนฮาร์ทชะงักค้างอย่างฉับพลัน เพราะถึงแม้ว่าพวกบัลรอคจะรู้ว่าเขาได้รับบาดเจ็บ แต่มันก็ไม่มีใครรู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาเกิดจากพื้นที่สมองส่วนที่ 7 

ด้วยอาการบาดเจ็บนี้มันจึงทำให้เขาติดอยู่ที่ราชากฎขั้นที่ 7 มาเป็นเวลานานแล้ว และไม่ว่าเขาจะพยายามมากแค่ไหน แต่เขาก็ไม่มีความก้าวหน้าใด ๆ ในช่วงระยะเวลาอันยาวนานที่ผ่านมา ซึ่งเรื่องนี้ถือได้ว่ามันเป็นความเจ็บปวดที่สุดภายในชีวิตของเขา

สำหรับนักรบที่ปรารถนาจะแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น การที่พวกเขาไม่สามารถที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวเองได้เป็นสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าความตายเสียอีก

เมื่อได้เห็นว่าผู้อาวุโสเริ่มแสดงท่าทีสนใจ จีเวนต์ก็เริ่มอธิบายวีรกรรมของเซี่ยเฟยอย่างมากมายว่าชายหนุ่มเคยรักษาอาการอะไรไปแล้วบ้าง

“ฉันขอคิดเรื่องนี้ดูก่อน ย้อนกลับไปลาคูสก็ยังไม่สามารถรักษาอาการบาดเจ็บของฉันได้ อาเฟยคนนี้ยังเด็กมากและทักษะของเขาก็อาจจะยังดีไม่เท่าลาคูสด้วยซ้ำ” นักรบชาวไลอ้อนฮาร์ทส่ายหัวพร้อมกับถอนหายใจ

“ผมแนะนำว่าผู้อาวุโสควรตัดสินใจโดยเร็วที่สุด เพราะอาเฟยอาจจะไม่ได้อยู่ภายในเผ่าของพวกเรานานมากนัก” จีเวนต์รีบกล่าวขัดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

“เอาเป็นว่าฉันขอเวลาตัดสินใจอีกสัก 3 วันก็แล้วกัน”

—

ในเวลาเดียวกันกับที่จีเวนต์ติดต่อไปหานักรบชาวไลอ้อนฮาร์ท สถานการณ์ที่คล้าย ๆ กันก็เกิดขึ้นภายในกระโจมของลูคัส

ภาพในหน้าจอตรงหน้าของลูคัสคือภาพของชายชราหน้าเหลี่ยมผมขาวคิ้วดก โดยชายคนนี้นั่นก็คือลาคูส ผู้ซึ่งเป็นนักปรุงยาระดับ 6 ที่อาศัยอยู่ในดินแดนเนรเทศมาเป็นเวลานานหลายร้อยปี

ลูคัสสนทนากับอาจารย์ของตัวเองด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับส่งสูตรน้ำยาของเซี่ยเฟยหลายชุดไปให้กับลาคูสด้วยแววตาอันเจ้าเล่ห์

ตอนแรกลาคูสไม่ได้อยากจะสนทนากับลูคัสอีกต่อไปแล้ว แต่เมื่อลูคัสส่งมอบสูตรน้ำยาพวกนี้ให้กับเขา มันก็ทำให้เขารู้สึกสนใจในสูตรน้ำยาแปลก ๆ นี้ในทันที

แม้ว่าลาคูสจะถูกยกย่องว่าเป็นเจ้าโอสถ แต่เขาก็ยังไม่เคยเห็นสูตรน้ำยาที่อันตรายแบบนี้มาก่อนเลย เพราะมันเป็นเสมือนกับดาบสองคมที่พร้อมจะฆ่าคนหรือรักษาชีวิตคนได้ตลอดเวลา

หลังจากที่เขาได้รับสูตรน้ำยาสูตรแรกมา เขาก็สั่งให้ลูคัสติดตามทุกการเคลื่อนไหวของเซี่ยเฟย และพยายามจดสูตรน้ำยาของเซี่ยเฟยมาให้กับเขาให้ได้มากที่สุด เพื่อที่เขาจะนำสูตรน้ำยาเหล่านี้ไปใช้ในการวิจัยเพิ่มวิธีการรักษาใหม่ ๆ ให้กับตัวเอง

เมื่อได้รับโอกาสจากอาจารย์อีกครั้ง ลูคัสจึงพยายามตีสนิทเซี่ยเฟยเหมือนดั่งภาพในปัจจุบัน พร้อม ๆ กับแอบขโมยสูตรน้ำยาของชายหนุ่มมาส่งให้กับอาจารย์ในทุกค่ำคืน

“นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?! ส่วนผสมพวกนี้มันสามารถเอาไปผลิตยารักษาได้ด้วยงั้นเหรอ?” ลาคูสกล่าวพร้อมกับขมวดคิ้วอย่างหนัก

เขามีประสบการณ์ในเรื่องการปรุงยามาเป็นเวลาหลายร้อยปี และเขาก็เชื่อว่าน้ำยาทั้งหมดที่เซี่ยเฟยปรุงขึ้นมานั้นต่างก็ล้วนแล้วแต่เป็นยาพิษ แต่ลูคัสก็ยังคงยืนยันว่ายาพวกนั้นสามารถใช้ในการรักษาได้จริง ๆ ลาคูสผู้เย่อหยิ่งจึงแทบที่จะไม่สามารถยอมรับความจริงในเรื่องนี้ได้

“นายไม่ได้โกหกฉันจริง ๆ ใช่ไหม?” ลาคูสถามด้วยความสงสัย

“ผมจะโกหกอาจารย์ไปทำไม ตอนแรกผมก็ไม่เข้าใจวิธีการปรุงยาของเขาเหมือนกัน แล้วมันก็เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมผมถึงรีบติดต่อไปหาอาจารย์แบบนั้น” ลูคัสกล่าวตอบ

“เอาล่ะพรุ่งนี้ฉันจะเดินทางไปดูด้วยตัวเองว่าอาเฟยอะไรนั่นใช้ยาพิษในการรักษาผู้ป่วยได้ยังไง?” ลาคูสกล่าวพร้อมกับใช้มือทุบโต๊ะลงไปเสียงดัง

เซี่ยเฟยไม่รู้ตัวเลยว่าในระหว่างที่เขาพยายามอ่อยเหยื่อเพื่อจับปลาอย่างควินซี่อยู่นั้น จู่ ๆ มันกลับมีปูมาติดเหยื่อของเขาก่อนซะได้

***************

ไม่ว่าจะเรื่องอะไร พี่เฟยก็ชื่อเสียงโด่งดังหาตัวจับได้ยากเสมอ 555