ตอนที่ 210: ปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิต

ตอนที่ 210: ปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิต

“ส่วนตัวฉันชอบเครื่องเสริมพลังชาร์จนี้มาก แต่ถ้าหากฉันต้องการสั่งซื้อเป็นจำนวนมากมันก็จำเป็นจะต้องได้รับการอนุมัติจากสมาพันธ์ก่อน แต่ฉันก็ยังมีอำนาจตัดสินใจสั่งซื้อไปลองใช้สัก 10,000 ชุดได้อยู่ดี ว่าแต่นายวางแผนจะขายเครื่องพวกนี้เมื่อไหร่?” ทูรามถามตรง ๆ

“การที่คุณสนใจสินค้าของเราก็ถือว่าเป็นเรื่องดี แต่คุณก็น่าจะเห็นแล้วว่าโรงงานยังไม่ได้เริ่มการผลิตอย่างเป็นทางการและทำให้ผมยังไม่มีสินค้าสต๊อกเอาไว้เลย ว่าแต่คุณสนใจจะซื้อสินค้ารุ่นไหนเหรอครับ พวกเรามีตั้งแต่รุ่นสแตนดาร์ด, รุ่นพลัส, รุ่นเอ็กซ์ตร้าหรือรุ่นลักซูรี่” เซี่ยเฟยถามด้วยรอยยิ้ม

“รุ่นที่เอเรสกำลังใช้อยู่คือรุ่นอะไร? พวกมันก็เป็นเครื่องเสริมพลังชาร์จเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?” ทูรามถามพร้อมกับขมวดคิ้ว

“ถึงดูภายนอกพวกมันจะคล้ายกันก็จริงแต่มันก็มีความแตกต่างในเรื่องของพลังชาร์จครับ โดยรุ่นสแตนดาร์ดจะช่วยเพิ่มพลังการชาร์จได้ 25%, รุ่นพลัสจะช่วยเพิ่มพลังชาร์จได้ 30%, รุ่นเอ็กซ์ตร้าจะช่วยเพิ่มพลังชาร์จได้ 35% และรุ่นลักซูรี่จะช่วยเพิ่มพลังชาร์จได้มากกว่า 38% แน่นอนว่ารุ่นที่มีประสิทธิภาพดีกว่าย่อมมีราคาที่แพงกว่าตามประสิทธิภาพของมันครับ” เซี่ยเฟยกล่าวอธิบาย

“น่าสนใจดีนี่ แล้วแต่ละรุ่นมันมีราคาเท่าไหร่บ้าง?” ทูรามถาม

“รุ่นสแตนดาร์ดมีราคาอยู่ที่ 2 ล้านสตาร์คอยน์, รุ่นพลัสมีราคาอยู่ที่ 4 ล้านสตาร์คอยน์, รุ่นเอ็กซ์ตร้ามีราคาอยู่ที่ 10 ล้านสตาร์คอยน์และรุ่นลักซูรี่มีราคา 30 ล้านสตาร์คอยน์ครับ” เซี่ยเฟยกล่าว

“รุ่นลักซูรี่มีประสิทธิภาพมากกว่ารุ่นเอ็กซ์ตร้าแค่ 3% ไม่ใช่เหรอ? ทำไมราคาของมันถึงแพงกว่ากันตั้ง 3 เท่า นายนี่มันเป็นพวกนักธุรกิจที่เจ้าเล่ห์จริง ๆ” ฉินหมางกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เซี่ยเฟยแสร้งทำเป็นลนลานก่อนที่เขาจะพูดออกมาว่า

“คุณตาอย่าดูถูกประสิทธิภาพที่เพิ่มขึ้นมาเพียงแค่ 3% นะครับ การเพิ่มประสิทธิภาพขึ้นมาเพียงแค่นี้ต้องใช้วัตถุดิบในระดับที่สูงมาก และมันก็เพิ่มความยุ่งยากในการผลิตขึ้นจากเดิมด้วยเหมือนกัน เพียงแค่ต้นทุนการผลิตของรุ่นลักซูรี่ก็มีราคาแพงกว่ารุ่นเอ็กซ์ตร้ามากกว่า 5 เท่าแล้ว ผมพูดตามตรงว่าการตั้งราคาไว้ 30 ล้านไม่ใช่ราคาที่แพงเกินไปอย่างแน่นอน”

ความเป็นจริงต้นทุนผลิตเครื่องเสริมพลังชาร์จอยู่ที่ 1 ล้านสตาร์คอยน์เท่านั้น ส่วนสินค้าเกรดต่าง ๆ ก็เกิดขึ้นมาจากประสิทธิภาพในการผลิต แต่เหตุผลที่เซี่ยเฟยอธิบายออกไปอย่างนั้นนั่นก็เพราะเขาหาเหตุผลให้กับความแตกต่างทางด้านของราคา และมันก็ทำให้บริษัทได้รับผลตอบแทนกลับมาเป็นกำไรที่สูงที่สุด

“ฉินหมางนายคิดผิดแล้ว หากเครื่องมือนี้สามารถเพิ่มพลังป้องกันของยานรบได้มากกว่า 10% ราคาเพียงแค่ไม่กี่สิบล้านสตาร์คอยน์ไม่ถือว่าเป็นราคาที่แพงเลย ฉันขอสั่งรุ่นสแตนดาร์ด 5,000 ชุดกับรุ่นพลัส 1,000 ชุด เดี๋ยวฉันจะให้เลขาติดต่อนายมาทีหลัง ถ้าหากเครื่องมือพวกนี้ใช้งานได้ดีบางทีฉันอาจจะทำให้นายรู้สึกประหลาดใจครั้งใหญ่” ทูรามกล่าว

“ผมช่วยรับรองคำสั่งซื้อได้ครับ แต่ผมยังไม่สามารถรับประกันเวลาในการจัดส่งได้นะครับ” เซี่ยเฟยกล่าวพร้อมกับพยักหน้า

“ฉันขอแค่สินค้าชุดแรกเป็นของฉันก็พอ ส่วนเรื่องอื่นนายจัดการตามสมควรไปได้เลย” ทูรามกล่าวอย่างกระตือรือร้น

เซี่ยเฟยกับฉินหมางหันมายิ้มให้แก่กัน ซึ่งดูเหมือนกับว่าทูรามจะชอบเครื่องเสริมพลังชาร์จชิ้นนี้มากถึงขนาดใช้อำนาจของตัวเองสั่งซื้อไปทดลองเป็นจำนวนมากขนาดนี้

แน่นอนว่าเซี่ยเฟยคือผู้ที่รู้สึกมีความสุขมากที่สุด เพราะคำสั่งซื้อชุดแรกได้มาถึงแล้วและมันก็มาก่อนที่สินค้าจะเริ่มทำการผลิตเสียอีก

นี่ถ้าหากว่าเขาสามารถดัดแปลงระบบเรดาร์ระดับสูงที่ได้รับมาจากทุ่งดาวแห่งความตายมาออกแบบเป็นสินค้าได้สำเร็จ บริษัทควอนตัมก็คงจะสามารถครองส่วนแบ่งการตลาดของอุปกรณ์เสริมภายในพันธมิตรได้ส่วนใหญ่ นอกจากนี้มันยังมีการวิจัยของแฮร์ริสที่วันหนึ่งอาจจะนำมาพัฒนาเป็นสินค้า และในเวลานั้นการที่บริษัทควอนตัมได้ขึ้นเป็นบริษัทชั้นนำในพันธมิตรก็คงจะไม่ใช่ความฝันอีกต่อไป

เซี่ยเฟยได้ทำการติดต่อไปยังบริษัทเพื่อให้ผู้รับผิดชอบเข้ามาเซ็นสัญญากับทูราม โดยชายหนุ่มได้เน้นย้ำว่าให้ทำการใส่ส่วนลดทางการค้าให้กับทูรามด้วย แต่ท้ายที่สุดในสัญญาก็ไม่มีทั้งราคาและระยะเวลาการส่งมอบระบุเอาไว้ ซึ่งมันก็น่าจะเป็นสัญญาที่แปลกประหลาดที่สุดในโลก

ตอนเที่ยงเซี่ยเฟยได้นำทูรามกับฉินหมางไปรับประทานอาหารจีนต้นตำรับ โดยชายชราทั้งสองต่างก็ออกปากชมว่าอาหารท้องถิ่นของโลกเป็นอาหารที่อร่อยมาก แต่น่าเสียดายที่ฉินหมางยังอยู่ในช่วงพักฟื้นเขาจึงกินอาหารในแต่ละจานได้เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น

ฉินหมางบอกว่าเขามาที่โลกเพื่อพักผ่อน แต่หลังจากที่เซี่ยเฟยสังเกตชายชราอยู่พักหนึ่งมันก็ดูเหมือนกับว่าชายชราจะมีจุดประสงค์อื่นในการเดินทางมามากกว่า เพราะถึงแม้เขาจะเสนอรีสอร์ทที่สวยงามให้ฉินหมางไปพักผ่อนหลายแห่ง แต่ชายชราก็ปฏิเสธรีสอร์ทพวกนั้นทั้งหมด

หลังจากพิจารณาที่พักเป็นเวลานาน ฉินหมางก็เลือกพักในทุ่งหญ้าของประเทศอาร์เจนตินาเป็นสถานที่พักฟื้น

เซี่ยเฟยรีบโทรไปหาอันเดร์เพื่อขอให้เขาจัดสิ่งอำนวยความสะดวกให้กับฉินหมาง ซึ่งในเวลาเพียงแค่ไม่นานเต็นท์ขนาดใหญ่ที่มีอุปกรณ์ครบครันก็ถูกนำมาตั้งไว้ในทุ่งหญ้าที่ชายชราเลือก

หลังจากส่งฉินหมางกับทูรามกลับไปแล้ว เซี่ยเฟยก็เดินกลับเข้าไปในโรงงานและได้เห็นพอตเตอร์กลับมาใส่ชุดทำงานที่เสียบเครื่องมือชนิดต่าง ๆ เอาไว้รอบเอว

ชาร์ลียืนอยู่ใกล้ ๆ อย่างทำตัวไม่ถูก เพราะเมื่อพูดถึงเรื่องเครื่องจักรชาร์ลีก็ไม่สามารถที่จะช่วยอะไรได้เลย

“ขอคีมตัดลวดเบอร์ 3 ให้ฉันหน่อย” พอตเตอร์กล่าว

เซี่ยเฟยพยักหน้าก่อนที่จะเดินไปหยิบคีมตัดลวดส่งให้พอตเตอร์ที่นอนอยู่ใต้เครื่องจักร

“ฉินหมางไปแล้วเหรอ?” พอตเตอร์ถาม

“เขาอยากเจอลุงแต่ผมบอกว่าลุงกำลังยุ่ง เดี๋ยวผมค่อยพาลุงไปเจอกับเขาทีหลังครับ” เซี่ยเฟยกล่าว

“ฉันไม่ได้อยากจะหนีหน้าเขาหรอกนะ แต่ตอนนี้ฉันยังอยากอยู่คนเดียว ถ้ามีโอกาสฉันค่อยไปเจอกับเขาทีหลัง” พอตเตอร์กล่าวขณะที่ยังยุ่งอยู่ใต้เครื่องจักร

เซี่ยเฟยเริ่มรู้สึกว่าบุคลิกของพอตเตอร์ได้เปลี่ยนไปหลังจากที่เขาได้กลับมาจากทุ่งดาวแห่งความตาย เพราะแต่เดิมพอตเตอร์เป็นคนที่กระตือรือร้นเรื่องต่าง ๆ อยู่เสมอ แต่ตอนนี้เขาค่อนข้างจะดูหดหู่อยู่เล็กน้อย ซึ่งเซี่ยเฟยก็คาดการณ์ว่ามันน่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับวินด์ไชม์

ใครจะไปเชื่อว่าบุคลิกของพอตเตอร์จะเปลี่ยนไปเพราะผู้หญิงทั้ง ๆ ที่เขาเพิ่งผ่านเรื่องเฉียดตายมาไม่นาน

“เครื่องจักรพวกนี้เป็นยังไงบ้างครับ?” เซี่ยเฟยถามอย่างกังวล เพราะท้ายที่สุดคุณภาพของสินค้าก็ขึ้นอยู่กับเครื่องจักรสำหรับการผลิตโดยตรง ดังนั้นเครื่องจักรจึงเป็นสิ่งที่ชายหนุ่มรู้สึกกังวลมากที่สุด

“หึ! ช่างที่ประกอบเครื่องจักรพวกนี้ขึ้นมาคิดว่าตัวเองกำลังเล่นต่อเลโก้อยู่รึไง ถึงแม้ว่าพวกมันจะเอาไปใช้งานได้จริง ๆ แต่มันก็คงจะสร้างความเสียหายขึ้นมาครั้งแล้วครั้งเล่า โชคดีที่ฉันได้มาพบมันทันเวลา ไม่อย่างนั้นต้นทุนการผลิตคงจะสูงกว่าที่ได้ประเมินเอาไว้ในตอนแรกมาก” พอตเตอร์กล่าวอย่างสบาย ๆ

“จุดประสงค์ของพวกเขาคือการเพิ่มประสิทธิภาพในการผลิต แต่พวกเขาไม่ควรจะเชื่อมต่ออุปกรณ์ที่มีลักษณะแตกต่างกันเข้าด้วยกัน เพราะมันจะก่อให้เกิดความเสียหายในระหว่างที่เครื่องจักรกำลังทำงานได้ ความจริงพวกเขาควรจะสร้างท่อโลหะผสมเป็นตัวเชื่อมระหว่างเครื่องจักรทั้งสองชนิดนี้ ซึ่งมันไม่เพียงแต่จะช่วยปรับปรุงประสิทธิภาพในการผลิตให้ดีขึ้นกว่าเดิมเท่านั้น แต่มันยังช่วยแยกเครื่องจักรทั้งสองเครื่องออกจากกันทำให้ไม่มีความเสียหายเกิดขึ้นในระหว่างการผลิตด้วย” เซี่ยเฟยกล่าวความคิดเห็นของเขาออกมา

“นายดูเครื่องพวกนี้แล้วเหรอ?” พอตเตอร์กล่าวพร้อมกับหยุดการทำงานอย่างกะทันหัน

เซี่ยเฟยพยักหน้ารับโดยไม่พูดอะไร

“พรสวรรค์ของนายดีกว่าโบเดนจริง ๆ น่าเสียดายที่นายไม่ได้ลงลึกเรื่องเครื่องจักร ไม่อย่างนั้นสักวันนายคงจะได้เป็นช่างกลชั้นแนวหน้าของจักรวาล” พอตเตอร์กล่าวพร้อมกับหัวเราะออกมาเสียงดัง

เซี่ยเฟยยืนนิ่งไปครู่หนึ่ง เพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเรียนรู้เรื่องเครื่องจักรเพียงอย่างเดียว ท้ายที่สุดเขาก็กำลังพยายามเรียนรู้วิชาต่าง ๆ ที่จำเป็น ไม่ว่าจะเป็นวิชาการต่อสู้, ระบบอิเล็กทรอนิกส์หรือความรู้เรื่องเครื่องจักร

ถึงแม้ว่าการเรียนรู้หลาย ๆ อย่างพร้อมกันจะทำให้เขาเป็นผู้รอบรู้มากกว่าคนโดยทั่วไป แต่มันก็ทำให้เขามีเวลาพักผ่อนที่น้อยลง โดยเฉพาะในช่วงเวลานี้ที่เซี่ยเฟยได้นอนหลับพักผ่อนเพียงแค่วันละ 1 ชั่วโมงเท่านั้น

เวลาในหนึ่งวันของทุกคนมีเท่ากันเสมอ แต่เซี่ยเฟยเลือกที่จะพัฒนาความสามารถหลาย ๆ อย่างไปพร้อม ๆ กัน เขาจึงจำเป็นจะต้องใช้เวลาในการเรียนรู้มากกว่าคนทั่วไป โชคดีที่เขาไม่ใช่คนประเภทที่หวาดกลัวความลำบาก เขาจึงสามารถเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ได้โดยไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย

—

กาลเวลาผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็ว เซี่ยเฟยกับพอตเตอร์ก็กำลังยุ่งอยู่กับการดัดแปลงเครื่องจักรในโรงงาน โดยทั้งสองได้ทำงานร่วมกันเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของเครื่องจักรให้สูงที่สุด ซึ่งในระหว่างนี้พวกเขาก็พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันตลอดเวลา

ในชั่วพริบตาเครื่องจักรที่เคยถูกอ้างว่าเป็นเครื่องจักรระดับสูงสุดของพันธมิตรก็ได้ถูกเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมจนเกือบจะจำไม่ได้ ท้ายที่สุดการผลิตสินค้าชนิดต่าง ๆ ก็มีความต้องการเครื่องจักรที่แตกต่างกัน เซี่ยเฟยกับพอตเตอร์จึงดัดแปลงเครื่องจักรให้เหมาะสมสำหรับการผลิตเครื่องเสริมพลังชาร์จโดยเฉพาะ

เซี่ยเฟยกับพอตเตอร์อาศัยกินนอนอยู่ในโรงงานถึง 4 วันติดต่อกัน ซึ่งในระหว่างช่วงนี้โบเดนก็นำลูกน้องของเขามาช่วยงานด้วย

ภายในโรงงานไม่ได้มีเครื่องจักรเพียงแค่ชนิดเดียว เซี่ยเฟยกับพอร์ตเตอร์จึงทำหน้าที่เหมือนเป็นนักออกแบบให้เครื่องจักรมีความเหมาะสมกับการผลิต และโบเดนก็จะเป็นผู้ลงมือทำให้เครื่องจักรถูกดัดแปลงไปตามที่เซี่ยเฟยกับพอตเตอร์ได้วางแผนไว้

โบเดนเป็นคนที่ซื่อสัตย์กับอาจารย์มาโดยตลอด ดังนั้นการที่เขาได้กลับมาร่วมงานกับพอตเตอร์อีกครั้งจึงทำให้เขารู้สึกกระตือรือร้นมาก 

ระหว่างการทำงานพอตเตอร์ชื่นชมฝีมือของเซี่ยเฟยตลอดเวลา โดยเฉพาะแนวคิดที่ชายหนุ่มได้ทำการดัดแปลงจากอารยธรรมโบราณทำให้มุมมองในการออกแบบของเซี่ยเฟยกว้างกว่าของพอตเตอร์เสียอีก

“ผมคิดว่าแค่นี้ก็น่าจะพอแล้วนะครับ คุณตายังรอผมอยู่ที่อาร์เจนตินา ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวไปหาคุณตาก่อนนะครับ” เซี่ยเฟยกล่าวพร้อมกับเทน้ำล้างหน้าเพื่อชะล้างคราบเหงื่อออกไป

“เดี๋ยวฉันกับโบเดนจะจัดการส่วนที่เหลือเอง แค่นี้ก็ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการผลิตได้มากกว่า 40% แล้ว” พอตเตอร์กล่าวพร้อมกับปาดเหงื่อ

เดิมทีโรงงานได้ถูกออกแบบไว้ให้ผลิตเครื่องเสริมพลังชาร์จ 300 ชุดต่อวัน ถ้าหากว่ามันสามารถเพิ่มประสิทธิภาพในการผลิตได้ 40% จริง ๆ ก็หมายความว่าโรงงานจะสามารถผลิตเครื่องเสริมพลังชาร์จได้ 420 ชุดต่อวัน

การเปลี่ยนแปลงในครั้งนี้ทำให้เซี่ยเฟยรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก เพราะไม่เพียงแต่มันจะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการผลิตเท่านั้น แต่พวกเขายังเป็นคนลงมือดัดแปลงเครื่องจักรพวกนี้ด้วยตัวเอง ทำให้พวกเขาไม่จำเป็นจะต้องเสียเงินให้กับคนนอกเลยแม้แต่นิดเดียว

แวมไพร์ค่อย ๆ บินสู่ท้องฟ้าโดยมีจุดหมายคือทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ในอเมริกาใต้

เห็นได้ชัดเลยว่าฉินหมางเดินทางมาที่โลกด้วยจุดประสงค์อื่น และเซี่ยเฟยก็ยังไม่รู้ว่าจุดประสงค์ที่ชายชราได้เดินทางมาคืออะไรกันแน่

***************