ตอนที่ 23

ตอนที่ 23

ห้องนั้นเงียบ อากาศเต็มไปด้วยกลิ่นของความตึงเครียด
ห้องมีความอันตราย ที่การเคลื่อนไหวแม้เล็กน้อยจะตัดเส้นด้าย
ความรู้สึกอยากหัวเราะ มาในเวลาแบบนี้
ผมมีความคิดอย่างนี้ขณะที่ยูกะนั่งข้างผม, เกาะแขนผมอยู่
และมารินะนั่งอยู่ที่พื้น
โซฟาและพื้น ระยะทางในแนวตั้งคือเรื่องเล็กๆ แต่เป็นระยะทางที่แท้จริง
ผมไม่พูดอะไร หลังจากเข้ามาในห้องนั่งเล่น ผมนั่งบนโซฟาโดยไม่พูดอะไรเพิ่ม ยูกะนั่งบนโซฟา, เกาะแขนของผม แต่มารินะเซย์ซ่า*อยู่บนพื้น
*TLN คุกเข่าเท้าราบ นั่งสุภาพ/ทำโทษแบบญี่ปุ่น
ไม่มีใครพูดอะไรแต่กระนั้นเธอเซย์ซ่าบนพื้นด้วยตัวเธอเอง การกระทำนั้นบอกความรู้สึกที่ไม่มีเสียงของมารินะ
มันดูเหมือนเหตุการณ์ห้องน้ำสาธารณะมันคุ้มค่า
แน่นอนว่า ผมพูดไปว่ามารินะได้เกาะยูกะ มารินะผู้ที่อยู่ใต้สุดของความสิ้นหวังจากการถูกผมทำให้ขายหน้า, เธอละสายตาจากความจริงโดยการจมไปกับความรู้สึกดี, เธอเกาะข้อสันนิษฐานที่เธอสร้างอย่างเห็นแก่ตัว ด้วยจุดประสงค์เพื่อจะปกป้องยูกะจากเขี้ยวของผม
ในท้ายที่สุด, ยูกะดูถูกมารินะ เธอพยายามจะรักษากำลังใจของเธอโดยการปกป้องตัวตนที่อ่อนแอกว่าตัวเธอ
แต่, ความหวังของมารินะถูกตัด ยูกะ, ผู้ที่เธอเกาะ, ปฏิเสธเธออย่างชัดเจน
เธอไม่เคยคิดว่าจะถูกยกโทษให้ เธอได้เตรียมตัวจะถูกสาปแช่งตลอดไป มารินะพูดอย่างนั้นแต่ความเป็นจริงมันไม่ได้หอมหวาน
ถ้าเธอเตรียมตัวที่จะถูกสาปต่อไปจริงๆ, เธอต้องยอมรับคำที่ว่า 「ชั้นไม่ยกโทษให้เธอ」จากยูกะ
แต่, เธอไม่สามารถรับมันได้
เพราะทั้งหมดนี้ความแน่วแน่ของเธอมีแค่คำพูด และมารินะเข้าใจความจริงนั้น
ความแน่วแน่ของชั้นมันบางขนาดนี้เหรอ?
มารินะยืนอยู่บนจุดสิ้นสุดตอนนี้ เธอกำลังจะถอนตัวออกจากการเป็นมนุษย์ ชะตาของมารินะจะถูกตัดสินโดยใจของยูกะ
มันเป็นสถานการณ์ที่น่าสนใจแต่มันน่าเบื่อมาก
เหตุผลคือยูกะ
แม้ว่าเธอตัดความหวังของมารินะด้วยคำพูดของเธอ, มันดูเหมือนเธอไม่มีความมุ่งมั่นติดมาด้วย เธอไม่ขยับไปจากแขนของผม
ถ้าผมปล่อยมันไว้ลำพัง, ใจของเธอจะถึงขีดจำกัดไม่ช้าก็เร็ว, ดังนั้นผมคิดว่าหนึ่งในคนนั้นจะเคลื่อนไหว แต่ตราบใดที่ยูกะไม่หยุดท่าทีที่เฉยเมยของเธอ, มารินะก็จะไม่เคลื่อนไหวเหมือนกัน
นี่มันไม่ดี
มารินะกลายเป็นเฉยเมยอย่างสมบูรณ์หลังจากเหตุการณ์ในห้องน้ำสาธารณะ และยูกะก็เฉยเมยเช่นกันขณะที่เธอปฏิเสธมารินะ การหยุดชะงักนี้จะดำเนินต่อไปไม่มีสิ้นสุด
หืมมม, นี่ไม่ได้ไปทางที่ผมคาด
มีบางอย่าที่ผมจะทำลายการหยุดชะงักนี้ได้

「ยูกะ-จัง ดูดควยชั้นได้มั้ย?」

เสียงของผมก้องไปที่ห้องที่เงียบอย่างเจ็บปวด

「อุーー」

ยูกะผู้ที่มองลงข้างล่าง, มองขึ้นมาและพยายามจะพยักหน้า แม้ยูกะอยากจะวิ่งหนีจากบรรยากาศนี้
อย่างไรก็ตามー

「ชั้น-ชั้น, ชั้นจะเป็นคนที่บริการ」

มารินะที่มองลงไปที่พื้น, มองขึ้นมาและส่งเสียงที่เครียด
ยูกะสั่นจากนั้นเธอส่งสายตาให้มารินะ ความรู้สึกด้านลบหมุนเวียนอยู่ใตตายูกะ
โอ้, สายได้ถูกตัดแล้ว?
ผมคิดแต่, ยูกะไม่ได้พูดอะไร
หืมมม, มันอาจจะตัดได้ถ้าอีกนิดนึงแต่นี่มันค่อนข้างดื้อรั้น

「แต่ชั้นอยากให้ยูกะ-จังดูดควยชั้นนะ」

ผมมองยูกะ, จากนั้นโอบเอวเธอ, ผมมองลงไปที่มารินะที่นั่งอยู่บนพื้นและพูดมันออกมา
ตาของมารินะได้สั่น, เธอปิดตาของเธอ, กัดปากล่างของเธอ, จากนั้นวางมือไว้บนพื้น

「มันเหมือนที่ซูซูฮาระ-ซังพูด ชั้นเป็นผู้หญิงที่ไม่แฟร์ และชั้นเป็นบ้ากามที่ทำอะไรไม่ถูก นั่นทำไมโปรดใช้ชั้น ใช้ชั้นเป็นเครื่องมือเซ็กส์, โปรดใช้ชั้นเป็นสิ่งของ」

มารินะเปิดตา, มองขึ้นมาหาผมและยูกะระหว่างที่มือสองมือยังอยู่บนพื้น, เธอพูดในน้ำเสียงที่ไม่ลังเล จากนั้น เธอกราบลึกๆ
มันเป็นโดเกสะที่ผมไม่สามารถบ่นได้
มันดูเหมือนเธอได้ฟื้นแล้ว
มารินะได้เสร็จแล้ว ที่เหลือคือยูกะ
ส่งสายตาไปให้ยูกะ, ผมยิ้มกว้างโดยสัญชาตญาน
เธอจ้อง ตาเธอเหมือนเธอจะยิงมารินะที่คุกเข่าอยู่
เธอหลุดแล้ว

「ซูซูฮาระ-คุงถามชั้น เค้าไม่ได้เรียกเธอ」

ใกรจากเสียงธรรมดาที่จะเบาๆของยูกะ มันเป็นเสียงที่สั่นจากความโกรธ

「ใช่ แต่, ชั้นเป็นสิ่งของ ชั้นเป็นบางอย่างที่มีไว้เพื่อระบายความเงี่ยน」

มารินะตอบขณะที่โดเกสะ ยูกะที่ได้ยินหงุดหงิดอย่างชัดเจน

「เธอมัน…เห็นแก่ตัวเกินไป」

ยูกะพึมพำออกมาตรงๆ จากนั้นเธอกัดฟัน จากนั้นเธอยืนขึ้นและมองลงไปที่มารินะ
เอาเลยยูกะ, สั่งสอนมารินะ

「อย่าขโมยซูซูฮาระ-คุงไปจากชั้น! ชั้นไม่สนว่าเธอจะเป็นคนดีหรือร้าย! ยู-จังและซูซูฮาระ-คุงสู้เพื่อชั้น! นั่นเป็นทุกอย่างของชั้น! อย่างอื่นมันไม่สำคัญ! พวกไม่ไม่เกี่ยวข้อง! เธอมันไม่เกี่ยวข้อง!」

ยูกะตะโกนอย่างบ้าคลังเหมือนเธอลืมตัว
นั่นสมบูรณ์แบบ, ยูกะ ไม่จำเป็นต้องออมอะไรไว้ ปล่อยทุกอย่างออกมาโดยไม่ต้องคิด

「ชั้นไม่ต้องการความเห็นใจจากเธอ! ชั้นไม่ต้องการการปกป้องจากเธอ! ชั้นไม่ต้องการคำขอโทษจากเธอ! เธอมันสายเกินไป! เวลามันไม่ย้อนกลับไม่ว่าเธอทำอะไร! มันไม่มีอะไรที่เธอทำได้!」

กำมือถึงขีดสุด, ยูกะตะโกนด้วยหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา เธอหายใจแรง
เธอไม่รู้สึกอนาจารเมื่อเธอขาดสติด้วยความโกรธ มันดูเหมือนเหตุผลของเธอถูกเก็บโดยกระดาษบางๆ
เธอได้ถูกเล่นโดยผู้ชายอย่างหนัก, ยูกะทรยศอาซาฮินะผู้ที่พยายามจะปกป้องเธอ ยูกะควรจะแตกสลายพอสมควรจากจุดนั้นมา แต่กระนั้น, เธอใช่ชีวิตปรกติอย่างเงียบๆ สั้นๆคือ ไม่ว่าเธอจะถูกต้องจมมุมแค่ไหน, เธอก็ไม่แตกสลายอย่างสมบูรณ์
นิสัยเฉยเมยที่น่าจะถูกรังแก, ยูกะอาจปกป้องใจของเธอ
เธอมีความมุ่งมั่นอย่างมากมายในบางความหมาย

「มั่แค่สิ่งเดียวที่ชั้นหวังจากเธอ อย่าขโมยซูซูฮาระ-ไปจากชั้น แค่นั้น」

จัดลมหายใจที่แรงของเธอ เธอเสร็จการพูดกับมารินะด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา และกลับไปที่นั่งของเธอ
เธอได้หลุดการควบคุมจริงๆ, ยูกะเป็นเด็กดี เพราะสิ่งนั้น, ความเสียหายจะกองขึ้นมาอีก
ยังไงซะ, สำหรับมารินะ, มันเป็นการพัฒนาที่ค่อนข้างยาก
เธอแม้แต่หยุดเป็นมนุษย์ เพื่อกลายเป็นส้วมที่ไว้ระบายความใคร่แต่กระนั้น, เธอถูกบอกว่าเธอไม่เกี่ยวข้อง

「ง-ง-งั้น, ชั้นควรจะ…」

มารินะผู้ที่ทางหนีทั้งหมดถูกปิดโดยยูกะ, ถามระหว่างมองขึ้นมา สีหน้าของเธอเหมือนกับสุนัขที่ถูกโยนทิ้งอย่างชัดเจน

「ช-ชั้นไม่รู้ ชั้นไม่ได้สนใจเธอ ชั้นจะทำตามที่ซูซูฮาระ-คุงพูด ชั้นจะไม่พูดอะไรที่ซูซูฮาระ-คุงตัดสินใจ ทำไม่เธอไม่แค่ทำอยากที่เธอต้องการล่ะ」

ยูกะเลี่ยงหน้าเธอจากมารินะและโยนทุกอย่างมาให้ผม
หืมม, นี่เป็นขีดจำกัดของเธอเหรอ? ผมคิดว่ามันจะน่าสนใจมากกว่านี้แต่คนสองคนนี้ความเข้ากันแย่ขนาดนั้น?
มันอาจจะน่าสนใจขึ้นถ้าอาซาฮินะอยู่ที่นี่ หรือว่า, ผมจำอาซาฮินะแต่, อาซาฮินะเล็กก็น่ารักด้วย เธอเป็นไม้กระดานเหมือนอาซาฮินะแต่มันจะไม่กวนใจคุณเพราะเธอตัวเล็ก, หรือ, แบนมันดีกว่าในขนาดของเธอ แล้ว, อาซาฮินะสั่นในความกลัวแต่เธอมีความรับผิดชอบที่จะแก้ปัญหาโดยตัวของเธอเอง แม้อย่างนั้น เธอสั่น
ออ้า, ผมอยากจะรังแกเธอ
ตัวเธอเล็กดังนั้นหีของเธออาจจะฟิตเกินไป แต่เธอควรจะมีจุดอ่อนแม้ว่าเธอจะเล็ก ความรู้สึกผิดศีลธรรมจากการทำโลลิให้อาเฮะกาโอะนั้นทนแทบไม่ไหว ผมจะข่มขืนเธอถ้ามีโอกาส
ควยผมแข็งโดยแค่ความคิดนี้

「ยังไงซะ โอเค」

พึมพำอย่างนั้น, ผมถอนหายใจและเกาหัว
ตั้งแต่ทีแรก, ผมเรียกยูกะมาเพื่อเพิ่มเทคนิคของมารินะ ผมกินเนื้อเยอะและความกระสันผมสูง, ผมจะโกรธถ้าแค่ความปลุกเร้าระดับกลาง, เพือระบายความเงี่ยนที่อึดอัด, มาโยนตัวเราที่เหงื่อท่วมในห้องอาบน้ำแล้วรู้สึกสดชื่นดีกว่า
ด้วยสิ่งนั้นที่พูดー

「มารินะ-จัง, เธออยู่นั่นและดู เหมือนกับตุ้กตาไม้」

สั่งมารินะ, ผมมองยูกะที่นั่งข้างผม

「งั้น, ยูกะ-จัง ดูดควยชั้นและนำน้ำเงี่ยนออกมา ความเงี่ยชั้นเต็มเพราะชั้นกินเนื้อย่างไปเยอะ เพราะงั้นมันจะไม่หายไปด้วยการแตกเพียงครั้งเดียว ชั้นจะแตกน้ำสองในหีของเธอ」

โอบแขนไปรอบเอวยูกะ, ผมดึงเธอขณะที่พูด และผมยื่นมือขวาไปที่หน้าอกยูกะ จับมันบนเสื้อผ้าและนวดหน้าออกเธอ
ความรู้สึกที่ดีที่สุดถูกเข้าใจได้แม้จะเป็นบนเสื้อเธอ ผมพูดนั่นได้เพราะผมเล่นกับหน้าอกมารินะบ่อยครั้ง
ใหญ่กว่านั้นดีกว่า

「ซูซูฮาระ-คุง」

ขณะที่โอบกอดเธอ, ผมนวดหน้าอกของยูกะบนเสื้อของเธอ แก้มของเธอแดง, เธอมองผมด้วยตาที่ฉ่ำจากนั้นเธอหายใจแรงและเรียกชื่อผม เธอเอื้อมไปที่หว่างขาของผมและชักควยผมจากบนกางเกง

「ชั้นจะทำเต็มที่」

เสียงที่อ่อนโยนปั่นมาจากฝีปากสีชมพู จากนั้น, เธอชักหำของผมบนกางเกงอย่างอ่อนโยน
นั่นคือทั้งหมดที่เธอทำแต่กระนั้น, ความรู้สึกดีวิ่งผ่านสันหลังผม
ไม่มีทาง ผมเกือบจะน้ำแตกจากแค่การชักบนกางเกง ความใคร่ผมเต็มเปี่ยมเพราะผมกินเนื้อย่างไปเยอะ ดังนั้นมันดุดันกว่าความเร้าอารมณ์ธรรมดา ผมอาจจะน้ำแตกงายถ้ามันเป็นปรกติแต่, มันไม่มีเหตุผมสำหรับผมที่จะน้ำแตกจากการชัก
แล้ว, ผมได้รับประสบการมาแล้ว ผมมันใจว่าผมจะไม่เสร็จง่ายๆ ไม่, ผมเคยมั่นใจ
แต่, มันต่างออกไป อย่างที่คาด, เธอต่างไปจากมารินะ เธอคุ้นเคยกับการทำให้ควยมีความสุขอย่างมาก
เธอเป็นปรมจารย์ควย
ผมไม่มีเจตนาจะดูถูกยูกะแต่มันดูเหมือนว่าผมผ่อนคลายตัวเอง
ผมต้องทนไว้ ศัตรูของผมเป็นหัวหน้าตัวสุดท้ายที่ผ่านศึกมา

「...เอ๋?」

ผมกล่อมตัวเองเพื่อทนแต่ความรู้สึกของขยับซ้ายขวา แพร่ไปที่มือของผมอย่างกระทันหัน

「อึน ♡」

ยูกะสะเทือนและส่งเสียงหวานที่เบา
ใส่เสื้อคาร์ดิแกนสีดำและเสื้อสีขาวข้างใน มากกว่านั้น, ยูกะใส่เนคไทสีชมพู ยูกะที่ใส่ชุดที่น่ารัก, มีระดับและสง่างามเปลี่ยนไปทันที
เธอปลดกระดุมของคาร์ดิแกนก่อนผมจะรู้ตัว, เสื้อข้างในด้วย ผลของมัน มือผมใส่เข้าไปบนช่องว่าง
และมือผมจับหน้าอกของยูกะ
บ้าน่า อะไรแบบนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่? ผมจับหน้าอกสดๆก่อนผมจะรู้ตัว
มือของผมนวดหน้าอกที่นุ่ม, จากนั้นยูกะกระตุกตามการเคลื่อนไหวนั้น

「เธอทำมันได้ดีจัง ♡ ซูซูฮาระ-คุงมีทักษะในการนวดหน้าอก ♡ แค่นวดหน้าอกยูกะเกือบจะทำให้เธอแตกแล้ว」

เธอพูดเสียงกระซิบที่หว่านฉ่ำระหว่างที่ถอนหายใจอย่างร้อนเร่า
เดี๋ยวก่อน เฮ้, เดี๋ยวก่อน ผมไม่ได้นวดหน้าอกเธอ ไม่, ผมนวดมันแต่ผมไม่ได้นวดมันจากใจของผมเอง
มือยูกะอยู่ข้างบนมือผมที่นวดหน้าอกของเธอ
เธอเชิญชวนมือผมอย่างอ่อนโยน, เธอจัดการผมเหมือนกับหุ่นเชิด, และเธอเคลื่อนไหวมือของผม
ผมไม่ได้นวดมัน นี่คือ, นั่นใช่แล้ว, นี่คือー

ถูกบังคับให้นวด

อย่ามาล้อเล่นกับผม ผมจะเป็นคนที่นวดหน้าอกเธอ ผมจะนวดหน้าอกเธอด้วยใจของผมเอง ควยเหอะที่ผมจะให้ตัวเองถูกนำไป

「ย-ยูกะ-จัー」
「อั๊น~♡」

ทันทีที่ผมพยายามจะหยุดยูกะ, นิ้วของผมถูกทำให้ไปกวนบางอย่างที่แข็ง เธอได้ส่งเสียงที่น่ารักและสะเทือน นิ้วของผมหยิกหัวนมยูกะ
ไม่ มันไม่ใช่ผม ไม่ใช่ผมที่เป็นคนหยิกมัน แต่นิ้วผมหยิกหัวนมยูกะอย่างแน่นอน ไม่, ผมถูกทำให้หยิกมัน
ผมไม่ทันสังเกตว่าผมได้ถูกนำ ผมถูกทำให้นอดหน้าอกเธอก่อนผมจะรู้ตัว, มันเปลี่ยนเป็นหัวนมเธอ

「ล-ลามก ♡ ซูซูฮาระ-คุงลามกจัง ♡ นายเขี่ยหัวนมยูกะลามกจัง ♡ ยูกะไม่ไหวแล้ว ♡ มันรู้สึกดีจนหัวชั้นจะบ้าไป」

มือของผมถูกชักนำโดยเธออย่างเชี่ยวชาญ, ยูกะที่จัดการนิ้วของผมให้หยิงหัวนมเธอ, เธอบิดตัวที่สั่นและส่งเสียงหวานที่เจ็บปวด

「ย-ยูกะ-จัー」
「อ๊านนน~♡」

ผมพยายามจะหยุดยูกะด้วยบางอย่างแต่ยูกะเล็งเวลามันด้วยการสั่นของตัวเธอ และความรู้สึกของการ เขี่ยกวนได้ถูกส่งผ่านไปที่นิ้วของผมนั้นแทบจะทนไม่ได้ จนผมไม่อาจหยุดยูกะได้อย่างตั้งใจ
ผมไม่ได้นวดแต่เป็น, ถูกนำไปให้นวด ผมไม่ได้หยิก, แต่เป็นผมถูกนำไปให้หยิก ผมไม่ได้เขี่ยเธอแต่เป็น, ถูกนำไปให้เขี่ย
ทุกอย่างเป็นไปตามที่ยูกะต้องการ ผมไม่ควรให้สิ่งนั้นเกิดขึ้น แม้อย่างนั้น, ผมคิดว่าผมไม่ควรหยุดยูกะ
ยูกะลามกมากจนผมคิดแบบนั้น

「อออ๊า ♡ ไม่มีทาง ♡ มันใหญ่จัง ♡」
「อะไ!?」

มันเป็นครั้งแรกที่ผมถูกชะล้างไปด้วยปัญหา, ผมไม่สามารถตามเหตุการณ์กระทันหันนี้ทันได้ และได้สับสน
เสาผมได้ถูกชักอย่างอ่อนโยน
ผมไม่ได้สังเกตเลยซักนิด, ควยผมได้ออกมาจากกางเกง เธอห่อมันและชักมันอย่างอ่อนโยน
เกิดอะไรขึ้น? ผมไม่รู้ บางอย่างได้เกิดขึ้นแต่ผมไม่เข้าใจอะไรเลยซักนิด

「น-น่าทึ่ง…」

ในความสับสน, มันหันหัวไปทางเสียงที่ผมได้ยิน, มารินะที่นั่งอยู่บนพื้นจ้องหว่างขาผมด้วยสีหน้าตกใจ
เหี้ย มารินะอยู่ที่นี่ ผมได้ตกใจกับความดีของทักษะของยูกะ จนผมลืมเธอสนิท
นี่มันแย่แล้ว เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้ ผมได้ทำให้เธอยอมจำนนผมด้วยปัญหาทั้งหมด แต่เธอเห็นผมถูกยูกะนำไปรอบๆ
มารินะจะประเมินผมต่ำ
ผมต้องทำอะไรบางอย่าง ผมต้องกลับมานำด้วยบางอย่าง
นั่นคือตอนที่ผมรู้
ใช่แล้ว, จุดอ่อน ผมควรจะโจมตีจุดอ่อนของยูกะ ถ้าผมทำ, ยูกะจะถึงถูกบังคับให้ถึงจุดสุดยอดและผมจะสามารถกลับมานำได้
มีความคิดอย่างนั้น, ผมมองข้างในยูกะ

「อ-อะไร…?」

ผมตกใจเมื่อผมเห็นข้างในเธอ ตัวของยูกะกระตุกที่นี่ที่นั่น
นี่มันหมายความว่ายังไง? มันเหมือนกับทั้งตัวเธอเป็นจุดอ่อน? ผมไม่รู้ว่าจะโจมตีที่ไหนถ้ามันเป็นอย่างนี้
ใจเย็น คิดด้วยเหตุผล มาใจเย็นแล้วคิดเธอ แม้ว่านี่จะใช้เวลา, นี่จะไปทางผมถ้าผมเจอจุดอ่อนของเธอ
ผมกล่อมตัวเองー

「ชั้นต้องการมัน ♡ ชั้นต้องการควยของซูซูฮาระ-คุง ♡ ยูกะเป็นผู้หญิงที่ไม่ไหวเลย ♡ ชั้นแค่บ้ากามลามกที่ทำอะไรไม่ถูก ♡ นั่นทำไมชั้นอยากได้การฉีดที่ใหญ่ของซูซูฮาระคุง ♡ ที่จะแทงเข้ามาในหีที่สกปรกของยูกะ~♡」
「โนะอุ!?」

เธอกระซิบคำหวานใส่หูของผม และจากนั้น, นิ้วของเธอกระตุ้นควยของผมเหมือนหนอนคลาน
ผมจะแตก ถ้านี่ถูกทำอย่างต่อเนื่อง
อย่าเล่นตลกกับผมนะ ถูกทำให้แตกจากนิ้วไกลจากโม้คควย ยังไงก็ตามー
เหี้ย, นี่แม่งดีโคตร
แต่ละนิ้วขยับเหมือนมีชีวิค นิ้วที่ละเอียดอ่อนที่อ่อนโยนของยูกะที่โจมตีอย่างไม่สม่ำเสมอ
มันไม่ใช่แค่นั้น ผมไม่ได้ทำอะไรแต่กระนั้น, มอของผมนวดหน้าอกยูกะ นิ้วของผมเขี่ยหัวนม เร้าอารมณ์โดยความรู้สึกนั้น ความรู้สึกเร้าอารมณ์ของผมเพิ่มขึ้นเมื่อเธอกระซิบคำพูดที่ไม่เหมาะสมในเสียงที่หวาน
ช่างเป็นความรู้สึกดี รู้สึกเร้าอารมณ์แม้ว่าจะแค่นั่ง, ความรู้สึกดีที่จินตนาการไม่ได้พุ่งขึ้นมา
โจมตีหรือโดนโจมตี, มันไม่สำคัญอีกต่อไป ผมแค่อยากจะปลดปล่อยขณะที่ผมแช่อยู่ในความรู้สึกดีสูงที่สุด

「ชั้นอยากจะดื่มน้ำว่าวของซูซูฮาระ-คุง」
「ห๋า!?」

ผมดึงตัวเองเมื่อเธอกระซิบ
เธออยากจะดื่มน้ำว่าวผม, มันไม่ใช่แบบนั้น ผมไมสามารถปล่อยให้นี่ดำเนินต่อไป

「ท-เทพแห่งความตาย…ถูกทำเหมือนเด็ก」

มารินะพึมพำเหมือนเธอไม่เชื่อเหตุการณ์นี้
นั่นใช่แล้ว, มันโอเคถ้าผมลำพังกับยูกะแต่, มารินะอยู่ตรงหน้าพวกเรา
ผมจะถูกประเมินต่ำไปโดยมารินะถ้านี่ดำเนินต่อไป
อย่างไรก็ตาม, นี่เป็นพลังของยูกะ ผมได้ไร้เดียงสาที่จะคิดว่ามันจะเป็นเหมือนเวลาที่เธอโม้คควยในป่า
ยูกะยังไม่เอาจริงตอนนั้น
ถ้าผมไม่โจมตี อย่างไรก็ตาม, ผมต้องโจมตี
ผมเฝ้าดูข้างในยูกะด้วยความคิดอย่างนั้น, และผมเจอมัน ที่นั้นกระตุกอย่างรุนแรง
เป็นจุดตรงกลางของหีเธอ มันไม่ได้ถูกกระตุ้นซักนิดแต่การกระตุกรอบๆมันไม่ปรกติ
มันไม่มีผิดพลาด นั่นเป็นจุดอ่อนที่สุดของยูกะ
ผมผู้ที่เดาจากการศึกษาเอื้อมมือซ้ายที่ว่างเปล่าไปที่หว่างขาของยูกะ แต่ー

「คุ」

นิ้วผมโดนหว่างขายูกะและมันถูกกีดกัน
ผมลืมไป ยูกะใส่กางเกงขาสั้นวันนี้ ผมไม่ได้สังเกตมัน เพราะเสื้อและผิวหนังถูกมองทะลุด้วยความสามารถของผม
ช่างเป็นความสามารถที่ไร้ประโยชน์

「ซ-ซูซูฮาระ-คุง~ ♡ อยากรู้สึกถึงหีที่เลอะของยูกะเหรอ? ชั้นดีใจจัง ♡」

ถ้าผมไม่อยากถอดกางเกง, ระหว่างทีผมเร่งรีบด้วยความคิดอย่างนั้น, ยูกะกระซิบใส่หูผม

「น๊าาา~!?」

ทันทีต่อมา, มือซ้ายของผมสัมผัสหียูกะ ตะขอของกางเกงขาสั้นได้ถูกปลดออก ซิปได้รูดลงมาและมือซ้ายผมได้เข้าไปแล้ว
ตั้งแต่เมื่อไหร่?ー
ผมสับสนอย่างมาก, แต่ผมไม่มีเวลาจะลังเล ยังไงก็ตาม, มาทำให้ยูกะอาเฮะกาโอะเถอะ นั่นคือทั้งหมดในหัวผม นั่นทำไมผมใส่สองนิวเข้าไปในหีของยูกะที่แฉะไปด้วยน้ำเงี่ยน

「อ๊าง~♡」

นิ้วของผมถูกกลืนและเปียก จากนั้นยูกะสี่นเป็นผลของมัน

「คุ」

ผมครวญออกมาโดยสัญชาตญาน ผมใส่สองนิ้วทันทีแต่, หีที่นุ่มอย่างผิดปรกติแน่นจนถึงขีดจำกัด
แน่นและแฉะ, และนุ่มอย่างน่าประหลาดใจ, มันดูดอย่างแรงและเป็นเกลียว

「ม-มันรู้สึกดีอ่ะ ♡ นิ้วของซูซูฮาระ-คุงรู้สึกดีเกินไป, ชั้นจะเป็นบ้าแล้ว~♡」

ฮ่าาฮ่าา, ยูกะหายใจอย่างมีเสน่ห์ และเล็ดเสียงร้องที่หวานและเจ็บปวด มันเป็นเวลาเดียวกันกับที่รูเนื้อที่แน่นปิดตัวมันไกลขึ้นอีก, นิ้วของผมถูกดูดเข้าไปลึกข้างในเนื้อเหนียวที่เกลียวอย่างนุ่มนวล

「ถ-ถ้านายขยับนิ้วตอนนี้, ยูกะจะเป็นไอโง่จริงๆ~♡」

มองผมด้วยตาที่ละลาย, ยูกะหายใจอย่างหยาบๆ, สั่น, และส่งเสียงหวานที่เจ็บปวดและมีความสุข
รูอะไรกัน มันต่างจากรูของมารินะอย่างสิ้นเชิง ถ้าผมใส่ควยเข้าไปในรูนี้ー
อย่าคิด ผมไม่มีเวลาคิดเกี่ยวกับควยผมตอนนี้
ยังไงก็ตาม, มาทำให้ยูกะอาเฮะกาโอะและขึ้นนำเถอะ
กล่อมตัวเอง, ผมแทงสองนิ้วเข้าไปถึงโคน

「อออ๊าง~♡」

ยูกะสั่นอย่างแรงและหอบอย่างหวาน
เธอรู้สึกมัน ยูกะรู้สึกมันแน่นอน ข้างในตัวไม่เคยโกหก
โอเค, เราทำนี่ได้
มีความคิดอย่างนั้น, นิ้วที่แทงเข้าไปถึงโคนขยับไปที่เนื้อเยื่อที่กระตุกอย่างรุนแรง, แทงไปที่จุดเล็กๆเหมือนรูของเข็มและขุดมันด้วยนิ้วของผม
ผมชนะ นี่มันเป็นการชนะของผม

หรือ…เป็นที่ผมคิด

「น่าทึ่งไปเลย ♡ ชั้น, แตกไปนิดนึง~♡」

ยูกะที่สั่นมองผมด้วยตาที่ละลาย, เธอถอนหายใจอย่างร้องและหยาบและยิ้มระหว่างพูดสิ่งนั้น
เธอพูดนั่นด้วยรอยยิ้ม

「บ-บ้าน่า」

เธอไม่ควรจะมีที่ให้ความสงบ เธอควรจะตาเหลือกขณะที่พ่นคลื่นออกมาและกระตุกจากการถึงจุดสุดยอด
ผมตรวจตัวของยูกะด้วยความรีบ และ, ผมได้ตกใจ
เธอแตก ยูกะแตกแน่ๆ เหมือนกับมารินะ, ไม่, มันรุนแรงกว่านั้น ข้างในยูกะบอกเรื่องนั้น
แต่แม้กระนั้นー

「น่าทึ่ง ♡ ชั้นถูกทำให้แตกอย่างต่อเนื่อง ♡ นี่มันครั้งแรกของชั้นเลย ♡」

ผมกระซวกจุดอ่อนเธอตรงกลางของหีเธอ, ยูกะที่กระตุกพูดนั่นด้วยรอยยิ้ม
รอยยิ้มนั้นรู้สึกเหมือนเธอตั้งใจจะบริการผมไปตลอด
ห่าอะไรนี่ สาวคนนี้สามารถเก็บอาการเมื่อถึงจุดสุดยอดที่ทำให้คุณสลบได้ด้วยความมุ่งมั่นที่มากมายเหรอ? เธออยากจะบริการผมดังนั้นเธอเก็บอาการของพายุของการถึงจุดสุดยอดที่ทำให้เธอสลบได้ไป?
มันไม่ใช่ศัตรูที่ผมสามารถปราบได้ตอนนี้
ทันทีต่อมาที่ผมมีความคิดอย่างนั้น, บางอย่างได้หุ้มควยผม
ยูกะงอตัวมาข้างหน้าก่อนผมจะรู้ตัวและเธอนำควยผมเข้าปาก
ระหว่างที่นิ้วผมกระซวกจุดอ่อนของยูกะ ยูกะได้ถึงจุดสุดยอดอย่างต่อเนื่อง แต่ยูกะโยกหัวอย่างสงบ ลิ้นของเธอไต่ไปทั่ว เนื้อที่ลื่นได้ดูดควย

「โอฟุ」

ผมถึงขีดจำกัดทันที
ไม่มีเวลาที่จะหยุด, ผมยิงความปรารถนาผมออกไป และในเวลาเดียวกัน, ความรู้สึกเหมือนถูกเผาวิ่งผ่านตัวผมทั้งตัว
แม้ว่าผมปล่อยทุกอย่าง, ยูกะได้บีบน้ำว่าวที่เหลืออยู่ในรูเยี่ยวออกอย่างช้าๆ เธอนำควยออก และจากนั้น, เธอมองขึ้นมาหาผมระหว่างที่จูบควย
ยูกะกลืนลงไป, เธอเปิดปากตรงหน้าผม และรายงานอย่างเงียบๆว่าเธอได้ดื่มน้ำว่าวผมทั้งหมด

「นายยังโอเคอีกยกนึงมั้ย?」

ยูกกะถามผมขณะที่เธอถอดกางเกงขาสั้นออกข้างๆ และเปิดเผยหีของเธอ
กำแพงเนื้อสีชมพู ไม่สามารถจินตนาการได้ว่าเป็นของใช้แล้ว, มันเอ่อล้นไปด้วยน้ำหนืดๆอย่างไม่สิ้นสุด และรูเนื้อที่อนาจารของเธอกระตุกอย่างลามก
ควยที่เหนื่อยของผมลุกขึ้นทันที

「ชั้นดีใจ ♡」

ยูกะพูดด้วยรอยยิ้มและเธอขึ้นคร่อมหว่างขาผมขณะที่เธอหันหน้ามาทางผม และระหว่างที่เกาะー

「คคคคุ」
「ใหญ่ไปแล้ว~♡」

ในเวลาเดียวกันที่ยูกะทิ้งเอวลงมา, ควยทีร้อนของผมรุกราน รูเนื้อที่, ร้อง, เหนียวและรูเนื้อที่แน่น
รูเนื้อนั้นข้ามความคาดหมายของจินตนาการผมอย่างง่ายดายในทุกความหมาย

 

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอท https://discord.gg/dru8M3ZY
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน