ตอนที่ 18 เปิดใจเพื่อเธอ

   หลังจากที่ได้รู้จักกันในวันนั้น "อัศวิน" และ "มินตรา" ก็ได้ทำความรู้จักกันมากขึ้น นานวันไปก็สนิทสนมกันตามลำดับ เพราะความเจ้ากี้เจ้าการ ทำตัวเป็นแม่สื่อแม่ชักของ "นาริน" ต้องยอมรับว่าในช่วงแรกๆ นั้น "อัศวิน" และ "นาริน" มีปากเสียงทะเลาะกันอยู่บ่อยครั้ง ด้วยสาเหตุที่ไม่เข้าใจกันว่าทำไม "นาริน" ต้องคะยั้นคะยอให้ "อัศวิน" คบหาดูใจกันกับ "มินตรา" พี่สาวของเธอด้วย

“ทำไมละค่ะ ทำไมพี่วินถึงไม่ชอบพี่มิน พี่สาวออกจะเรียบร้อย อ่อนหวาน เป็นแม่สีเรือนสะขนาดนั้นน่ะ”

เด็กสาวใบหน้าหวาน ดวงตากลมโตน่ารัก พูดออกมาด้วยความไม่พอใจเป็นอย่างมาก

“พี่ถามเราหน่อย นี่น้องรินไม่รู้จริงๆ หรือแกล้งไม่รู้กันแน่ ถึงได้มาถามพี่แบบนี้ฮะ”

"อัศวิน" กล่าวออกไปด้วยความน้อยใจ ประหนึ่งว่าถูกผลักไส อย่างไม่ใยดี

“รู้อะไรเหรอค่ะ รินไม่เข้าใจที่พี่วินพูดถึงเลยค่ะ”

"นาริน" จ้องมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างงงๆ

“ช่างมันเถอะ พูดไปน้องรินก็ไม่เข้าใจอยู่ดี ถึงยังไงน้องรินก็ยังคงเป็นน้องรินคนเดิมที่ไม่เคยรับรู้อะไรกับเขาเลย เอางั้นก็ได้ในเมื่อน้องรินอยากให้พี่คบกันกับ "มินตรา" นักล่ะก็พี่ก็จะคบให้หวังว่าน้องรินคงจะพอใจ”

"อัศวิน" กล่าวประชดประชันออกไปอย่างโมโห ก่อนจะหันหลังให้กับ "นาริน" แล้วเดินจากไปด้วยความโกรธปนความน้อยใจที่มันสุ่มแน่นอยู่ในอก นับจากวันนั้นเป็นต้นมา "อัศวิน" ก็เริ่มเปิดใจคบหากันกับ "มินตรา" จริงจังมากขึ้น เดิมที "อัศวิน" นั้นก็แค่จะคบกับ "มินตรา" เพื่อที่จะประชดให้กับความต้องการของใครบางคนเท่านั้น

แต่ด้วยวันเวลาที่หมุนเวียนเปลี่ยนไปบวกกับความเหินห่างระหว่าง "อัศวิน" และ "นาริน" ท่าที่ที่เปลี่ยนไปเมื่อสาวน้อยเริ่มตีตัวออกห่างจากชายหนุ่ม "นาริน" นั้นไม่สนใจและไม่คอยตามติดเป็นเงากับ "อัศวิน" เหมือนแต่ก่อน มันจึงทำให้ชายหนุ่มคิดได้และเริ่มที่จะตัดใจจาก "นาริน" ซึ่งสาวน้อยเองก็ไม่เคยรับรู้เลยว่า "อัศวิน" นั้นได้แอบชอบเธอ ตั้งแต่วินาทีแรกที่ได้พบสบตากันเมื่อนานมาแล้ว

ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว "อัศวิน" จึงตัดสินใจ ลองที่จะเปิดใจคบกันกับ "มินตรา" อย่างจริงๆ จังๆ ดูสักครั้ง ด้วยความเรียบร้อย อ่อนหวานของ "มินตรา" ความใส่ใจและความดีของเธอ นานวันเข้าก็ทำให้ "อัศวิน" รัก "มินตรา" จนได้ ถึงขั้นตกลงแต่งงานใช้ชีวิตคู่อยู่ร่วมกัน

ความสุขที่แสนสั้น เมื่อโชคชะตาได้พรากเมียรักไปจากชายหนุ่มอย่างโหดร้าย ทำให้ "อัศวิน" ต้องมีชีวิตอยู่อย่างคนตายทั้งเป็น นับตั้งแต่วันที่ "อัศวิน" ได้สูญเสียเมียที่รักไปตลอดกาล ชายหนุ่มได้แต่พร่ำบอกกับตัวเองว่า จะไม่สามารถรักใครได้อีกนอกจากเธอ แต่แล้วชายหนุ่มก็ต้องผิดคำพูดนั้น เมื่อ "อัศวิน" ได้พบกับ "นาริน" ซึ่งเป็นรักแรกของเขาอีกครั้ง

"อัศวิน" ค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้นด้วยนัยน์ตาพราวเป็นประกายระยิบระยับ ในตอนนี้ชายหนุ่มมั่นใจแล้วว่าความรู้สึกที่เคยจางหายไปนานนั้น เมื่อครั้งในอดีตมันได้หวนกลับคืนมาแล้ว และครั้งนี้ก็ดูเหมือนว่ามันจะมีความรู้สึกรุนแรงมากยิ่งกว่าครั้งเก่าก่อนเป็นเท่าทวีคูณ

"อัศวิน" สัญญากับตัวเขาเองได้เลยว่า ชายหนุ่มจะรักและดูแล "นาริน" อย่างดีที่สุด เขาจะไม่ปล่อยให้ใครหน้าไหนมาทำร้ายสาวน้อยของเขาได้เป็นอันขาด ประวัติศาสตร์จะไม่มีวันซ้ำรอยเดิมอย่างแน่นอน "อัศวิน" ให้คำมั่นสัญญากับตัวเองในใจ

"อัศวิน" รีบลุกออกไปจากห้อง ชายหนุ่มมาหยุดยืนด้อมๆ มองๆ อยู่หน้าห้องนอนของ "นาริน" เพียงชั่วครู่ ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะตัดสินใจเคาะประตูห้องนอนของ "นาริน" ในทันที ก๊อกๆๆ

“น้องรินหลับหรือไปรึยังครับ ช่วยเปิดประตูให้พี่หน่อยจะได้มั๊ยครับ พี่มีเรื่องสำคัญจะคุยด้วยไม่นานครับ”

“พี่วินเหรอค่ะ มีอะไรสำคัญหรือเปล่าค่ะ คือรินง่วง รินกำลังจะเข้านอนแล้วละค่ะ”

"นาริน" ไม่เปิดประตูออกมา เธอพูดผ่านประตูห้อง เหอะ! เรื่องอะไรเธอจะเปิดประตูให้ ชอบทำลามก ฉวยโอกาสกับเธอดีนัก นิสัยไม่ดี

“น้องรินครับ แต่พี่อยากคุยกับน้องรินจริงๆ นะครับ น่า..นะคนดีเรามาคุยกันหน่อยนะ เดี๋ยวเดียวเอง แล้วพี่ก็จะไม่กวนใจน้องรินอีกเลย พี่สัญญาเปิดประตูออกมาคุยกับพี่หน่อยนะ คนดี”

"อัศวิน" เอ่ยออดอ้อนเสียงอ่อนเสียงหวาน เพื่อให้สาวน้อยใจอ่อน

“คุยแค่เดี๋ยวเดียวแน่นะค่ะ”

"นาริน" พูดออกไปอย่างไม่ไว้วางใจ

“เดี๋ยวเดียวจริงๆ ครับ พูดจบแล้วพี่ก็จะรีบกลับห้องของพี่ทันทีเลยครับ”

"อัศวิน" เอ่ยกลับไปแต่ก็แอบอมยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างพึงพอใจ เพียงครู่เดียวเท่านั้น "นาริน" ก็ยอมที่จะเปิดประตูออกมาพบกับ "อัศวิน" สาวน้อยมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างระแวดระวังภัย เมื่อเห็นรอยยิ้มหวานๆ กับสายตากรุ้มกริ่มของ "อัศวิน" ด้วยแล้ว ทำให้ใบหน้าของ "นาริน" เห่อร้อนแดงซ่านขึ้นมาในทันที ทันใด

“พี่วิน มีธุระอะไรสำคัญจะคุยกับรินหรือค่ะ รีบๆ พูดมาเถอะค่ะ คือรินง่วงแล้ว”

"นาริน" กล่าวออกไปอย่างสงสัยใคร่รู้ แต่ก็ไม่ยอมก้าวออกมาจากห้องนอนของตัวเอง

"อืมมม คุยตรงนี้ไม่ได้ มันไม่ค่อยสะดวกน่ะ ให้พี่เข้าไปคุยข้างในจะได้มั๊ยล่ะครับ"

“คุยตรงนี้ก็ได้นี่ค่ะ”

"นาริน" รีบแย้งขึ้น เธอไม่ไว้ใจคนเจ้าเล่ห์แบบเขาแน่

“โธ่! น้องรินครับ พี่มีเรื่องสำคัญที่จะพูดกับน้องรินจริงๆ นะ น้องรินให้พี่เข้าไปคุยข้างในนะ นะครับพี่ขอร้อง พี่ไม่อยากให้ใครผ่านมาได้ยิน นะครับ”

"อัศวิน" เอ่ยพร้อมนัยน์ตาที่ออดอ้อน วอนขอความเห็นใจจากสาวน้อย จน "นาริน" ต้องถอนหายใจออกมาในทันที ก่อนจะตัดสินใจเปิดทางให้กับ "อัศวิน" แต่พอชายหนุ่มก้าวเข้ามาด้านในห้อง "อัศวิน" ก็หมุนตัวกลับมาคว้าเอวบางดึงเข้ามาสวมกอดเอาไว้แน่น และไม่ลืมที่จะเอื้อมมือไปปิดประตูล็อกเอาไว้อย่างรวดเร็ว

“พี่วิน! จะทำอะไรค่ะ ล็อกประตูทำไม ปล่อยรินเดี๋ยวนี้เลยนะ คนเจ้าเล่ห์”

"นาริน" ต่อว่าชายหนุ่มเสียงดัง สาวน้อยพยายามแกะมือที่โอบรัดรอบเอวของเธอออก แต่ก็ทำไม่ได้ดังใจ

“พี่อยากจะคุยเรื่องของเราน่ะ”

"อัศวิน" กล่าวพลางก้าวเดินไปนั่งลงบนเตียง แต่ก็ไม่ลืมที่จะรั้งร่างบางมานั่งลงบนตักของเขาด้วย ทำเอา "นาริน" รีบหันมามองชายหนุ่มตาโต ก่อนจะเริ่มออกแรงดิ้นเพื่อให้ "อัศวิน" ปล่อยเธอ

“พี่วินค่ะ ปล่อยรินลงนะค่ะ อย่ามาฉวยโอกาสรังแกกันแบบนี้นะ”

"นาริน" พูดออกไปด้วยใบหน้าแดงจัด ทั้งเขิน ทั้งอาย

“รังแกอะไรกันครับ พี่ไม่ได้รังแกน้องรินซะหน่อย พี่ก็แค่อยากคุยกับน้องรินเท่านั้นเองครับ”

"อัศวิน" กล่าวออกมาหน้าตาเฉย อีกทั้งยังกอดรัดที่เอวบางแน่นขึ้นไปอีก

“พี่วิน จะคุยก็คุยดีๆ สิค่ะ ไม่เห็นต้องให้รินมานั่งบนตักพี่วินแบบนี้เลยนะค่ะ ปล่อยสิค่ะ รินจะลง”

"นาริน" ต่อว่าชายหนุ่มอย่างไม่ยอมแพ้

“ไม่อะ ก็พี่อยากคุยกับน้องรินแบบใกล้ชิดนี่ครับ ทำไมเหรอหรือว่าน้องรินอายพี่ ฮึ”

"อัศวิน" เอ่ยกลับไปพร้อมทั้งทำตาหวานใส่

“ก็..”

"นาริน" ไม่รู้จะพูดอย่างไรดี มันก็จริงนะ เพราะเธอรู้สึกเขินอายจนเธออยากจะเอาหน้ามุดผ้าห่มหนีไปแล้ว ถ้าทำได้

“ก็อะไรครับ ฮึ”

"อัศวิน" พูดพลางฉวยทีเผลอก่อนจะยื่นหน้ามาหอมแก้มขาวนวลของสาวน้อยอย่างรวดเร็ว ด้วยใจ ที่ปรารถนาเรียกร้อง ทำเอาสาวน้อยอ้าปากค้างมองชายหนุ่มตาโต ก่อนจะรัวกำปั้นเล็กๆ ทุบไม่ยั้งไปที่แผงอกแกร่งของ "อัศวิน" ในทันที

“พี่วินบ้า คนฉวยโอกาส นี่แน่ะๆๆ” 

"นาริน" ทั้งพูดทั้งรัวกำปั้นขาวกระหน่ำลงไปบนแผงอกแกร่งไม่หยุดด้วยความโกรธเล็กน้อยปนความหมั่นไส้กับท่าทีของชายหนุ่ม

   โปรดติดตามตอนต่อไป รอหน่อยนะคะ นักเขียนถุงแป้ง กำลังสร้างสรรค์ผลงานออกมาให้นักอ่านทุกท่านอยู่ค่ะ กดติดตามเพื่อไม่พลาดตอนต่อไป และนิยายเรื่องใหม่ กดถูกใจ ส่ง comment เป็นกำลังใจ ติชมผลงานมาได้นะคะ