เพื่อนกันมันดี : บทที่ 1 เพื่อน [NC-18]

ไอความร้อนจากร่างกายเกาะกินและห่อหุ้มร่างเราทั้งคู่เอาไว้ท่ามกลางห้องสี่เหลี่ยมที่อบอวนด้วยไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศ เครื่องนอนบนเตียงนุ่มกระจัดกระจายอยู่ไม่เป็นที่ อีกทั้งผ้าปูที่นอนยังยับย่นจากคนทั้ง 2 ที่กอดฟัดขัดร่างกันนัวเนีย

"เงียบหน่อย"

"อื้อ.."

ฉันเอื้อมมือที่ว่างอยู่ไปปิดปากอีกฝ่ายไว้เพราะกลัวเสียงจะเล็ดลอดออกไปให้ใครต่อใครได้ยิน มืออีกข้างก็ยังปฎิบัติกิจสำคัญ อันทำหน้าที่เร่งเร้าอารมณ์หญิงสาวตรงหน้าให้มุ่งสู่จุดหมาย สายตาฉันจับจ้องอยู่ที่ส่วนนูน 2 เต้าเต่งตั้งกระเพื่อมขึ้นลงดึงดูดสายตา เคล้าไปกับเสียงหอบหายใจถี่รัว ทั้งสะโพกสาวเจ้าก็เด้งรับสอดประสานลงตัวเป็นจังหวะได้ดีเหลือเกิน น้ำหล่อลื่นสีใสพลันผุดไหลออกมามากมายดังน้ำพุ ในวินาทีที่ร่างกายเบื้องล่างกระตุกเกร็ง

กิจกรรม 'ร่วมรัก' ของเรากินเวลาไปกว่าชั่วโมง

มันคงจะดีกว่านี้ถ้าเราเป็นคนรักกันจริงๆ

.

.

.

ย้อนกลับไปยังต้นความสัมพันธ์ ฉันเป็นเฟรชชี่ปี 1 ที่ตอนนี้ยืนงงๆ อยู่หน้าตึกคณะ ดูตารางเรียน ดูแผนที่แล้วก็ไม่รู้ว่าตึกที่ต้องเรียนอยู่ตรงไหน แล้วฉันก็หันไปเจอคนหน้าคุ้นๆว่าปีเดียวกันยืนอยู่ไม่ไกล ถามสิ จะรอไรล่ะ เดี๋ยวก็เข้าเรียนสายพอดี

"แกๆ วิชาแรกเรียนตึกไหนอ่ะ"

"อ่าววิชารวม ก็เรียนด้วยกันนี่นา ไปกับเราก็ได้"

"ขอบคุณนะ พอดีเราหลงทาง แฮะๆ"

"เอาน่า มีไรถามได้เพื่อนๆกัน เราชื่อวีณา แกชื่อไร จะได้เรียกถูก"

"อาย ยินดีที่ได้รู้จัก"

"ยินดีจ้าาา"

ในการเปิดเรียนอาทิตย์แรกที่ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าการแนะนำวิชาและเช็กชื่อ ฉันกับวีก็นั่งพูดคุยกันสัพเพเหระไปเรื่อย เรารู้สึกตรงกันว่าคุยถูกคอมาก เหมือนเคมีตรงกันยิ่งกว่าออกมาจากท้องแม่คนเดียวกัน ทำให้เราสนิทกันไวกว่าที่คิด แต่ก็ไม่ได้สนิทกันอยู่แค่ 2 คนหรอก ยังมีสงกรานต์ กับ อุสา เพื่อนที่คุยถูกคอจากงานกลุ่ม มารวมเป็นแก๊งค์ด้วยอย่างกับ 4 สาวโฟร์แองจี้ พวกเราสนิทกันมากจนพูดกันได้แทบทุกเรื่อง ไม่เว้นแต่เรื่องรสนิยม

แต่ก็มีอยู่อย่างหนึ่งที่จะไม่ก่าวก่ายกันคือ กรานต์กับสาเป็นดูโอ้ขาเที่ยวกลางคืนตามผับบาร์สถานบันเทิง ส่วนฉันกับวีชอบจะอยู่ในห้องมากกว่า โดยจะไม่ห้ามไม่ตามกัน จะห่วงอะไรกับเรื่องแค่นี้ 2 คนนั้นเรียนเก่งมาก โดยเฉพาะยัยกรานต์ผู้เป็นหัวสมองของทีม 2คนมันถือคติเรื่องเรียนมาก่อน ไว้ว่างจากนอนค่อยออกแรด และต้องแยกแยะเวลา

..เวิ่นมาเยอะแล้ว มาเข้าเรื่องฉันกับวีดีกว่า

เคมีตรงกัน

สนิทกัน

บังเอิญอยู่หอเดียวกัน

อา..

มีอะไรพิเศษมากกว่านี้อีกไหม

มี..

ฉันชอบวี และก็เข้าอีหรอบเดิมอย่างที่รู้กัน ฉันไม่อยากบอกความรู้สึกของตัวเองออกไปเพราะกลัวจะเสียเพื่อน คิดว่าอยู่ดูแลช่วยเหลือกันแบบนี้แหละดีแล้ว ถึงจะคิดแบบนั้นแต่ฉันไม่เคยละสายตาไปจากคนที่ไว้เรือนผมซอยประบ่ารับกับใบหน้าหวานคม มีทั้งริมฝีปากอิ่ม และดวงตาเรียวทว่ากลมใสทรงเสน่ห์นั่นได้เลย

จะว่าหลงรูปก็ไม่ใช่ซะทีเดียว ฉันชอบความอยากรู้ก็ต้องได้รู้ อยากเห็นก็ต้องได้เห็นถ้าทำได้ของยัยนั่นมาก อีกอย่างคือความมีน้ำใจชอบช่วยเหลือเนี่ยแหละ ไม่เหนือบ่ากว่าแรงแม่นี่ช่วยหมด ช่วยจนเผื่อแผ่มาให้เพื่อนในกลุ่มช่วยฉุดสติมันด้วย เพราะสงสารมันจะจมความใจดีตายก่อนงานท่วมหัว