บทที่ 507: อาบแสงจันทร์ (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 13 ม.ค. 69)

หลัวเซียวเซียวไม่ควรมีความรู้สึกอะไรต่อฉู่เสวียน แต่ทันทีที่นางพบเขา หัวใจของนางก็เจ็บปวดขึ้นมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ความรักมันช่างเจ็บปวดยิ่งนัก

“หากเจ้าไม่รู้ว่าจะพูดอะไร เช่นนั้นก็อย่าพูดเลย” มู่ไป๋ไป่ถอนสายตากลับมา “เซียวเซียว ข้าหวังว่าเจ้าจะมีความสุขไปตลอดชีวิต พรุ่งนี้ข้าจะหาวิธีส่งเจ้า ถังถังและหวานหว่านออกจากวังให้ได้”

“แล้วข้าจะขอให้พี่รองช่วยเพิ่มการคุ้มกันจวนแม่ทัพด้วย”