บทที่ 13 เดิมพัน 2

บทที่ 14 สูญเสีย 1

“ฉันจะสอนให้ การผสารมนนตรา”

“มันจะทำให้เราชนะไอ้บ้านั่นได้ใช่ไหม” ไอสั่นศีรษะ หญิงสาวหันมองน้องชายของตนเอง ก่อนที่จะเพิ่มพลังสภาวะขึ้น

ไอเย็นเริ่มแผ่กระจายรอบตัวเธอ พื้นดินที่อยู่ใต้เท้ากลายเป็นชั้นน้ำแข็งบาง ๆ ควันสีขาวลอยขึ้นมาตามรอยแตก น้ำค้างแข็งจับตัวตามเสื้อผ้าของเธอ แต่สายตาของหญิงสาวยังคงเด็ดเดี่ยว

“ไม่รู้ดิ แต่ว่าถ้าสู้ต่อแบบนี้ยังไงพวกเราก็ไม่ชนะ”

ไบรท์จ้องมองพี่สาว เขาเข้าใจในทันทีว่าต้องทำอย่างไร เด็กหนุ่มสูดลมหายใจลึก ๆ และเริ่มรวมสมาธิ พลังเวทสีแดงเรืองแสงขึ้นมาจากร่างกายของเขา อุณหภูมิรอบตัวเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

“ถ้างั้น ก็มาลองกันสักตั้ง!”

ไบรท์เพิ่มพลังสภาวะตามพี่สาวของตน เปลวไฟลุกโชนขึ้นมาจากมือของเขา ผสานเข้ากับศาสตราที่เขาถืออยู่ คมดาบกลายเป็นสีแดงสว่าง ราวกับจะหลอมละลายทุกสิ่งที่สัมผัส

ไอและไบรท์มองตากันชั่วครู่ก่อนที่ทั้งคู่จะเคลื่อนร่างไปข้างหน้าอย่างพร้อมเพรียง พลังเวทน้ำแข็งและไฟฟุ้งกระจายรอบตัว ทั้งสองพุ่งเข้าไปหาศัตรูตรงหน้า

ชายที่พวกเขาต้องเผชิญหน้าเป็นผู้ที่น่ากลัวไม่เบา พลังเวทสีดำมืดแผ่กระจายออกมาจากร่างของเขา สายลมที่เต็มไปด้วยความมืดหม่นพัดแรงจนหญ้าและต้นไม้รอบ ๆ เริ่มเหี่ยวเฉา

ไอปล่อยคลื่นน้ำแข็งไปที่พื้นรอบตัวศัตรู น้ำแข็งก่อตัวเป็นหนามแหลมที่พุ่งเข้าไปหาเป้าหมาย แต่ชายคนนั้นโบกมือครั้งเดียว คลื่นพลังมืดก็กระแทกน้ำแข็งแตกกระจาย

ในขณะเดียวกัน ไบรท์ฉวยโอกาสพุ่งเข้าไปพร้อมกับดาบที่ลุกเป็นไฟของเขา เขาฟาดดาบลงมาที่ศัตรู เปลวไฟระเบิดออกมาทันทีที่ดาบกระทบกับโล่พลังเวทของชายคนนั้น

“ผสานเวท!” ไอสตะโกนขึ้น

ไบรท์เข้าใจความหมายทันที เขาหันไปสบตาพี่สาว พวกเขารวบรวมพลังเวทของทั้งสองเข้าด้วยกัน น้ำแข็งและไฟเริ่มหมุนวนเข้าหากัน ราวกับพายุที่เต็มไปด้วยขั้วตรงข้าม

“นี่แหละ โอกาสของเรา!” ไบรท์คำราม

พายุเวทมนตร์ที่เต็มไปด้วยความร้อนและความเย็นพุ่งตรงไปยังชายคนนั้น เสียงระเบิดดังสนั่น พลังทั้งสองระเบิดออกมาพร้อมกับคลื่นพลังที่กวาดล้างทุกสิ่งรอบตัว

ไบรท์ไม่ละสายตาจากชายตรงหน้า ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เด็กหนุ่มสูดลมหายใจลึกก่อนที่จะเพิ่มพลังสภาวะอีกครั้ง เปลวเพลิงสีชาดลุกโชนขึ้นรอบตัวเขา อุณหภูมิในอากาศร้อนระอุจนพืชรอบข้างเริ่มเหี่ยวเฉา

ที่มือขวาของไบรท์ เปลวไฟค่อย ๆ รวมตัวกันเป็นลูกบอลเพลิงขนาดเล็ก มันส่องแสงวูบวาบราวกับมีชีวิต เปลวเพลิงเต้นระริกในมือเขา ราวกับพร้อมจะระเบิดพลังออกมาได้ทุกเมื่อ

ขณะเดียวกัน มือซ้ายของไบรท์กลับมีพลังอีกชนิดหนึ่งเริ่มก่อตัวขึ้น ลมแรงหมุนวนรอบ ๆ มือของเขา เกิดเป็นกระแสอากาศที่เชี่ยวกราก มันฟาดฟันไปมาราวกับพายุย่อส่วน

“ผสารเวท อคีเหมันวาโย...” ไบรท์พึมพำเบา ๆ

เขาหลับตาเพียงเสี้ยววินาที ก่อนจะเปิดตาขึ้นพร้อมกับการเคลื่อนไหวอันเด็ดขาด เด็กหนุ่มนำพลังเวททั้งสองมาหลอมรวมกัน เปลวไฟและพายุลมหมุนวนเข้าหากัน เกิดเป็นพลังเวทที่เปี่ยมไปด้วยอันตราย เสียงหวีดหวิวของลมผสมผสานกับเสียงแตกเปรี๊ยะของเปลวไฟ

แต่นั่นยังไม่พอ ไอตัดสินใจเพิ่มพลังเวทอีกหนึ่งชนิดเข้ามาให้น้องชาย เธอใช้มือขวาที่ถือบอลน้ำแข้งรวบรวมพลังเวทน้ำแข็งเข้าไปด้วย เกิดเป็นไอเย็นที่แทรกตัวเข้าไปในพายุเพลิง พลังทั้งสามตีกันอย่างรุนแรง เมื่อไบรทเห็นดังนั้นไบรท์ก็ใช้สมาธิอย่างที่สุดเพื่อควบคุมมัน

กระแสลมเย็นจัดจากเวทน้ำแข็งเริ่มเกาะตัวเป็นเกล็ดน้ำแข็งเล็ก ๆ รอบ ๆ ลูกบอลพลังในมือเขา ขณะที่ไฟยังคงลุกโชนอยู่ตรงกลาง ความร้อนและความเย็นขัดแย้งกันอย่างรุนแรง ทว่ามันกลับเสริมพลังให้กันจนเกิดพลังที่น่าเกรงขาม

ลูกบอลพลังในมือไบรท์ตอนนี้มีทั้งเปลวไฟที่ลุกไหม้ ลมที่หมุนวนอย่างเกรี้ยวกราด และน้ำแข็งที่แหลมคมราวกับใบมีด

“เอาไปกิน!”

ไบรท์และไอคำรามพร้อมกับเหวี่ยงพลังทั้งหมดไปที่ชายตรงหน้า

ลูกบอลพลังพุ่งไปด้วยความเร็วสูง มันปล่อยคลื่นพลังออกมาระหว่างทางจนพื้นดินที่ผ่านแตกร้าว น้ำแข็งปกคลุม และเปลวไฟเผาทำลายทุกสิ่ง เสียงหวีดหวิวดังสนั่นเมื่อพลังนั้นเข้าใกล้เป้าหมาย

ชายคนนั้นยกมือขึ้นสร้างเกราะมืดมิดเพื่อป้องกันตัว แต่เมื่อพลังของไบรท์กระแทกกับเกราะนั้น เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นพร้อมกับคลื่นพลังที่ปล่อยออกมาในทุกทิศทาง

พื้นดินสั่นสะเทือน ฝุ่นควันลอยคละคลุ้งในอากาศ ไบรท์ยืนนิ่งอยู่กับที่ หอบหายใจแรงขณะมองผ่านม่านควัน เขายังไม่ลดการป้องกันดลง รอให้ทุกสิ่งสงบเพื่อดูผลลัพธ์ของการโจมตีที่เขาทุ่มสุดตัว

เสียงตบมือด้วยความพึงพอใจดังขึ้นพร้อมกับฝุ่นควันที่ค่อย ๆ จางหายไป ชายหนุ่มเผ่าเดมอนเดินสะพายดาบยักษ์ออกมา มือทั้งสองมีเลือดสีแดงหลายเป็นทางยาย แต่ทว่าใบหน้าของเขากลับเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

“ใช้ได้ สมแล้วที่เป็นลูกของนายท่าน ตว่าแค่นี้มันยังไม่พอหรอก”

“ยังไม่พออย่างงั้นหรอ”

“ใช่แล้ว หากท่านเก่งจริง ท่านต้องไม่หยิลบยืมพลังของผู้อื่นเช่นนี้”

“ไม่สิ ข้ารู้แล้วว่าทำไมท่านถึงอ่อนแอ”

สิ้นคำ ชายตรงหน้าพลันเคลื่อนร่างหายไปจากสายตา ความเร็วของเขาราวกับสายฟ้าฟาด ไบรท์แทบไม่ทันรู้ตัว แต่ทันใดนั้นเสียงกระซิบเย็นยะเยือกดังขึ้นจากด้านหลัง

"ข้าจะทำให้ท่านแข็งแกร่งขึ้นเอง"

ชายคนนั้นปรากฏตัวอยู่เบื้องหลังไอในพริบตา ดาบสีดำมืดในมือเขาส่องประกายเย็นเยียบราวกับกลืนกินแสงสว่างรอบข้าง เขาเงื้อดาบขึ้นสูงก่อนจะฟันลงมาโดยไร้ความลังเล