บทที่ 464: ถึงเวลาที่เจ้าจะต้องออกไปแล้ว

พอแสงสีขาวหายไป จวินหรูเย่ก็มองไปรอบ ๆ และเห็นว่ารอบข้างมีเพียงฉากสีขาวโพลนไร้ที่สิ้นสุด ก่อนที่จะมีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นมากลางอากาศ ซึ่งคนผู้นี้ก็คือบรรพบุรุษของตระกูลจวิน

“ลูกเอ๋ย เจ้าเป็นคนมีคุณธรรมและมีจิตใจที่เข้มแข็ง หลังจากนี้ตระกูลจวินขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว” บรรพบุรุษตระกูลจวินดูจะพอใจมากในยามที่มองชนรุ่นหลังอย่างจวินหรูเย่

“ข้าเกรงว่าจะทำให้ท่านบรรพบุรุษผิดหวัง ข้าจะรีบติดตามท่านไปในเร็ว ๆ นี้”