บทที่ 312: ข้ามีนามว่าซู่หลวน
บทที่ 312: ข้ามีนามว่าซู่หลวน
อสูรครึ่งเทพพยายามกัดฟันทนความเจ็บปวดแล้ววิ่งไปอยู่ข้างกายจิ๋วจิ่ว จากนั้นมันก็เปิดปากที่เปื้อนเลือด ส่งแก่นพลังออกมา แล้วมันก็ค่อย ๆ จมลงไปในร่างกายของนาง
ทันทีที่แก่นพลังภายในของอสูรครึ่งเทพไหลเข้าสู่ร่างกายจิ้งจอกสาว พลังของนางก็เพิ่มขึ้นในพริบตา พอนึกขึ้นได้ว่าอวี้ชิงหลานเคยบอกว่าจุดอ่อนของปีศาจอยู่ที่ระหว่างคิ้ว ทันใดนั้นนางก็มีแผนในใจ
ถัดมา จิ๋วจิ่ววิ่งพุ่งเข้าไปหา ‘กู้จือชิว’ ด้วยความเร็วปานสายฟ้าแลบ ทว่าอีกฝ่ายยังคงไม่รู้สึกตื่นตระหนกใด ๆ
🪙 ต้องใช้ 3 points ในการเปิด กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อซื้อ