บทที่ 112: เจ้าลองเข้าไปดูใกล้ ๆ สิ

ขณะนี้จินฉางเจ๋อกำลังนั่งซึมพลางใช้มือข้างหนึ่งประคองหน้าผากแล้วถอนหายใจยาวอยู่ในโถงยา สายตาของเขาจับจ้องไปทางประตูห้องโถงอยู่เป็นระยะ ๆ เพื่อรอใครบางคนปรากฏตัวขึ้น ทว่าพอเขายังไม่เห็นคนที่ต้องการพบ เขาก็รู้สึกสิ้นหวังจนดวงตาที่เคยกระจ่างใสหม่นแสงลง

ผู้อาวุโสจินถอนหายใจซ้ำ ๆ พร้อมทั้งครุ่นคิดว่าเหตุใดเฟิ่งมู่ชิงจึงยังไม่มาหาตนเสียที ทั้งที่มันก็ผ่านมาตั้งหลายวันแล้ว หรือว่าสตรีผู้นั้นเปลี่ยนใจไม่รีบร้อนที่จะเรียนรู้เรื่องการปรุงยาจากเขา?