213 ทากัตซูกิ มาโกโตะ พบกับเทพธิดาแห่งแสง

213 ทากัตซูกิ มาโกโตะ พบกับเทพธิดาแห่งแสง

ตอนสปอนเซอร์ โดย คุณประยุทธ

เทพธิดาแห่งแสง อัลเธน่า-ซามะ

รู้จักกันดีที่เป็นหัวหน้าของเทพธิดาผู้ยิ่งใหญ่ทั้งเจ็ด

หนึ่งในเสาหลักที่ปกครองโลกนี้

ลูกสาวคนโตสุดของราชาเทพเจ้า จูปิเตอร์

เทพธิดาที่ปกครองชัยชนะและความยุติธรรม

และเธอก็ยังเป็นเทพธิดาที่มีคนติดตามมากที่สุดด้วย

กายของเธอส่องแสงสว่างทำให้มองไม่เห็นได้โดยตรง

เท้าของเธอไม่ได้แตะพื้น เธอลอยอยู่ตรงที่เรามองเห็นได้

เทพธิดาที่ใหญ่ขนาดนั้นมองลงมาที่เราอย่างเงียบๆ

แรงกดดันของเธอไม่เหมือนเวลาที่ผมรู้เกี่ยวกับการสถิตของไอรา-ซามะ ทุกคนที่นี่คุกเข่าและกลืนลมหายใจของตัวเอง

…ซวยแล้ว ผมช้า

ไอราซามะทำหน้า ‘มันโอเคสำหรับนายที่จะไม่ลดหัวของนายเหรอ?’ กับผม

หืมม แต่ผมเป็นสาวกของโนอาห์-ซามะ

ยังไงซะ มันควรจะโอเค

ไอรา-ซามะถอนหายใจเหมือนจะทึ่งโดยเรื่องนี้

“งั้นตอนนี้…” (อัลเธน่า)

เทพธิดาแห่งแสงอัลเธน่า-ซามะวางมือขวาของท่านไว้ที่ข้างหน้า

มันคืออะไร…?

ผมเข้าใจเหตุผลไม่นานหลังจากนั้น

ในทันใดนั้น วงกลมเวทมนตร์ได้ก่อตัวขึ้นมา และชายคนหนึ่งปรากฏตัวอยู่ข้างหน้าอัลเธน่า-ซามะ

ชายคนนั้นหล่นไปที่พื้น

ชายดูเหมือนจะหมดสติ และหน้านั้น…

ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์ อเล็กซานเดอร์

“““?!”””

ความตึงเครียดวิ่งผ่านที่นี่

โดยเฉพาะซา-ซังและฟูเรีย-ซัง สีหน้าของพวกเธอเปลี่ยน

…นายยังมีชีวิตอยู่เหรอ?

[โล่งจิต] 100%

{ผมต้องจบเขา}

“[แขนสปิริต]” (มาโกโตะ)

ผมเปลี่ยนแขนขวาเป็นฟอร์มสปิริตทันที และพยายามจะโจมตีเขา

มันเปลี่ยนเป็นสปิริตได้ราบรื่นกว่าเวลาก่อนหน้า

“เดี๋ยว”

แขนขวาของผมะถูกจับ

มันเป็นไอรา-ซามะ

“เธอบ้ารึเปล่า? โจมตีอัลเธน่า-โอเน่ซามะ จะ{ถูกลบออกอย่างแน่นอนนะ} รู้มั้ย?” (ไอรา)

“แต่ถ้าเค้ายังอยู่ เจ้าหญิงจะ…!” (มาโกโตะ)

“ด-เดี๋ยว! ถ้ามันเป็นชั้น ชั้นจะโอเค อัศวินของชั้น!” (ฟูเรีย)

แม้แต่ฟูเรีย-ซังก็วิ่งมาทางผมและเกาะแขนของผม

ถ้าคนนั้นได้มาหยุดผมด้วยตัวเอง ผมเคลื่อนไหวไม่ได้อีกแล้ว

ในทันทีนั้น ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์ตื่นขึ้น

“หืม? ….เกิดอะไรขึ้นบนโลกนี้กับชั้นผู้ยิ่งใหญ่……?!” (อเล็กซ์)

ตาของเราสบกัน

“《ฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮิ้ห์》” (อเล็กซ์)

อเล็กซานเดอร์ดิ้นอย่างรุนแรง

เอ๋?!

เขากลัวอย่างบ้าคลั่ง

เกิดอะไรขึ้นกับท่าทางที่หยิ่งๆก่อนหน้านี้ล่ะ?

“ดูเหมือนฟอร์มราชาสปิริตน้ำได้เป็นแผลทางใจกับเขา” (ไอรา)

ไอรา-ซามะกระซิบกับผม

“ราชาสปิริตน้ำ?” (มาโกโตะ)

นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินคำพูดนั้น

เธอพูดเกี่ยวกับการเปลี่ยนร่างเป็นสปิริตของผมเหรอ?

“อ้าา ชั้นจะอธิบายกับเธอทีหลัง” (ไอรา)

“สัญญานะ” (มาโกโตะ)

ราชาสปิริตน้ำฟังดูแข็งแกร่ง

ผมสนใจ

“ช-ช่วยผมด้วย! ผมจะถูกฆ่า! ผมจะ…!” (อเล็กซ์)

อัลเธน่า-ซามะมองอย่างรำคาญไปที่ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์ที่ดิ้น

“หุบปาก อเล็กซ์” (อัลเธน่า)

“!...!!” (อเล็กซ์)

ในทันทีนั้น เหมือนปากเขาหยุดทำงาน อเล็กซานเดอร์ไม่พูดอีกซักคำ

ผมไม่เห็นวงกลมเวทมนตร์เลยซักนิดสำหรับมัน

คำสั่งที่เธอออกต้องถูกทำให้เป็นเรื่องบังคับแบบนั้นเลยถ้าอย่างนั้น…?

ความเงียบและความตึงเครียดปกครองโบสถ์ที่ยิ่งใหญ่

เทพธิดาแห่งแสงจ้องทุกคน

“ฮีโร่แห่งพระอาทิตย์อเล็กซานเดอร์…คือ{น้องชายของชั้น}” (อัลเธน่า)

“““?!”””

ทุกคนตกใจ

แม้แต่เจ้าหญิงโนเอลก็ตกใจด้วยเรื่องนี้

คนที่ยังใจเย็นอยู่คือไอรา-ซามะ

…ถ้าท่านรู้ บอกผมสิ

“...”

เธอต้องอ่านใจของผม เธอ ‘ปุ้ย!’ และมองไปทางอื่น

นั่นไม่น่ารักนะ รู้มั้ย?

แต่มันมีบางอย่างที่ผมต้องถามที่นี่

“ท่านจะบอกผมให้ยกโทษให้เค้าสำหรับที่เค้าทำกับซา-ซังและเจ้าหญิง แค่เพราะเค้าเป็นน้องชายของท่านเหรอ?” (มาโกโตะ)

ผมพูดคำนี้ด้วยการจ้อง

“มาโกโตะ-ซามะ?!” (โนเอล)

“ฮีโร่มาโกโตะ?!” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโนเอล และเจ้าหญิงโซเฟียร้องพร้อมหน้าที่ซีด

แต่ผมต้องทำให้มันชัดเจน

มันดูเหมือนเทพธิดาแห่งพระอาทิตย์ไม่แม้แต่จะรู้สึกรบกวนโดยการจ้องของผม ดั่งมันเป็นเพียงแค่ลมพัด และโดยไม่เปลี่ยนสีหน้าซักนิด เธอพูดสิ่งนี้

“{นั่นใช่แล้ว} ยกโทษมันซะ” (อัลเธน่า)

(อะ?!) (มาโกโตะ)

อีเวรนี่มันอะไรกัน?!

“ฮึก”

ผมกำลังจะตะโกนออกไปดังๆ แต่ไอรา-ซามะปิดปากของผม

〈เธอ…ทำตัวดีๆ!〉 (ไอรา)

คุ! ไอรา-ซามะ (อยู่ในตัวของเอสเธอร์) แข็งแกร่งมากๆ

เจ้าหญิงโนเอลพูดแทน

“...ขออภัยกับความอวดดีของหนู แต่หนูอยากจะถาม เทพธิดาแห่งแสงอัลเธน่า-ซามะ ทำไมน้องชายที่ยิ่งใหญ่ของท่าน ได้ลงมาสถิตที่ดินแดนมนุษย์ และไม่ใช่เพียงแค่นั้น แต่เขาได้เป็นฮีโร่แห่งพระอาทิตย์? และแม้แต่ทำบางอย่างแบบนั้น…” (โนเอล)

พวกนี้เป็นคำถามธรรมชาติ

หรือเหมือนกับ เธอเป็นออราเคิลแห่งแสงมากกว่า ดังนั้นไม่ควรที่เธอทำเรื่องพวกนี้เป็นเป็นความลับไม่ใช่เหรอ?

คำตอบของอัลเธน่า-ซามะเย็นชา

“ไม่มีความจำเป็นที่เธอต้องรู้” (อัลเธน่า)

“?!...ค่ะ เข้าใจแล้ว” (โนเอล)

ถูกปฏิเสธห้วนๆ เจ้าหญิงโนเอลถอย

เฮ้ย เฮ้ย ท่านจะไม่อธิบายมันกับเราเหรอ?

ผมสนใจว่าฟูเรีย-ซังจะบ่นมั้ย

เมื่อผมมองดูเธอ เธอต้องถูกกลืนโดยบรรยากาศของที่นี่ เธอเงียบ

มันเป็นเหมือนกันกับลูซี่และซา-ซัง

ได้เลย งั้นผมควรจะเป็นคนที่บ่นที่นี่…

ผมไม่นาน ผมก็ถูกหยุดโดยไอรา-ซามะ

“ไอ้โง่! หยุดมัน เธอไม่รู้ว่าอัลเธน่า-โอเน่ซามะน่ากลัวแค่ไหนเมื่อเธอโกรธ…” (ไอรา)

“ไอรา หุบปาก” (อัลเธน่า)

“หื้นนน! หื้นน! หื้นน!” (ไอรา)

ไอรา-ซามะที่อ่านใจของผมอยู่ตลอดเวลา เข้าไประหว่างผมและอัลเธน่า-ซามะ และเธอจบที่การโดน ‘ห้ามจากการพูด’

เทพธิดาคนนี้ไร้ความปราณีแม้ว่าจะกับน้องสาวของท่าน

…ช่วยไม่ได้ ผมจำเคารพคำพูดของไอรา-ซามะและเข้าหาเบาๆ

“งั้น ท่านมีธุระอะไรที่นี่?” (มาโกโตะ)

มันไม่เบาเท่าที่ผมคิดคิดว่ามันจะเป็น

แต่น้องชายของเธอสร้างปัญหา ดังนั้นความรู้สึกของผมที่ได้บอกผมว่า ‘ทำไมชั้นต้องเป็นคนที่ระวังที่นี่ล่ะ?’ เอาชนะไปได้

“หื้นนน! หื้นนน! หื้นนน! หื้นน! หื้นนน! (ไอ้โง่! ทำให้นำเสียงเคารพหน่อย อย่าทำให้โอเน่-ซามะโกรธ!)” (ไอรา)

ว้าว แม้ว่าท่านพูดไม่ได้ ผมเข้าใจได้ว่าท่านพยายามจะพูดอะไร

งั้นนี่ก็คือปาฏิหาริย์ของเทพธิดา หือห์…

“หื้นน! (ผิด!)” (ไอรา)

ดูเหมือนผมจะผิด

“ทากัตซูกิ มาโกโตะ” (อัลเธน่า)

เทพธิดาแห่งแสงอัลเธน่า-ซามมะชี้สายตาของท่านมาที่ผม

อึก?!

ด้วยแค่นั้น ผมรู้สึกเหมือนปลายของดาบได้ถูกดันมาที่คอของผม

นี่มันน่ากลัว

“มีอะไร?” (มาโกโตะ)

แม้ว่าแบบนั้น ผมเป็นเหยื่อที่นี่นะ

ผมจบที่การพูดแบบบึกบึน แม้จะมีเรื่องทุกอย่าง

“หนึ่งในสหายของเธอตายเพราะอเล็กซ์ ใช่มั้ย?” (อัลเธน่า)

“ใช่ นั่นถูกแล้ว ความรับผิดชอบสำหรับเรื่องนั้น…” (มาโกโตะ)

“ชั้นได้{คืนชีวิตไปแล้ว} ยืนยันมัน” (อัลเธน่า)

ท่านพูดมันเหมือนไม่มีอะไร

ท่านคืนชีวิต…?

“ซา-ซัง?” (มาโกโตะ)

ผมพูดกับซา-ซังและเธอรีบยืนยันโซลบุคของเธอ

“ท-ทากัตซูกิ-คุง! ชีวิตที่เหลือของชั้นได้กลับไปที่ 5!” (อายะ)

“โออ้…” (มาโกโตะ)

นั่นน่าประทับใจ

มันเพิ่มขึ้น!

ท่านเพิ่มชีวิตได้ง่ายมากเลย?

“ขอบคุณค่ะ อัลเธน่า-ซามะ!” (อายะ)

“อืม” (อัลเธน่า)

ซา-ซังขอบคุณเทพธิดาแห่งแสงด้วยพลังงานที่มากมาย

…ท่าน ถ้าน้องชายของท่านไม่ได้ทำอะไร เธอจะไม่ตายตั้งแต่ทีแรก ซา-ซัง…ที่ผมจบที่การคิดแบบนี้ต้องหมายถึงหัวใจผมไม่ใหญ่ใช่มั้ย?

ยังไงซะ แค่มาฟังก่อนตอนนี้

“ต่อไป” (อัลเธน่า)

อัลเธน่า-ซามะมองมาที่ฟูเรีย-ซังที่อยู่ข้างผม

ฟูเรีย-ซังสั่นและซ่อนข้างหลังผม

“ออราเคิลแห่งความมืด เหตุการณ์ครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะการปฏิเสธเหล่ากึ่งปีศาจที่อยู่ในทวีปนี้” (อัลเธน่า)

“...!”

นั่นอะไร?!

มันดั่งเธอพูดว่าการเป็นกึ่งปีศาจนั้นมันแย่!

“อัลเธน่า-ซามะ วิธีพูดแบบนั้นมัน…” (มาโกโตะ)

“เดี๋ยว อัศวินของชั้น” (ฟูเรีย)

ผมกำลังจะบ่น แต่ฟูเรีย-ซังหยุดผม

“หื้นนน! หื้นน! (นั่นใช่แล้ว! หุบปาก!)” (ไอรา)

ไอรา-ซามะ ท่านหนวกหูจัง

“ไอรา…พูดได้แล้ว” (อัลเธน่า)

อัลเธน่า-ซามะต้องคิดเหมือนกัน เธอมอบการ ‘อนุญาตให้พูด’

“ฟฟฟฟู่…ในที่สุดก็พูดได้” (ไอรา)

“ช่างเป็นพี่สาวที่น่ากลัว ไม่ใช่เหรอ?” (มาโกโตะ)

“ใช่…” (ไอรา)

อัลเธน่า-ซามะจ้องเรา

“เทพธิดาแห่งแสง อัลเธน่า-ซามะ…หนูมีคำขอ” (ฟูเรีย)

ฟูเรีย-ซังก้าวไปข้างหน้า

มือของเธอสั่น

“หนู…อยากได้ที่ที่กึ่งปีศาจ…สหายของหนูใช้ชีวิตอยู่ได้อย่างสงบสุข” (ฟูเรีย)

ฟูเรีย-ซังพูดความปรารถนาที่จริงจังของเธอ

ใช่…อีกฝ่ายเป็นคนปกครองของโลกนี้

มันไม่ดีที่จะต่อต้านท่าน หือห์

“เข้าใจแล้ว” (อัลเธน่า)

คำตอบของอัลเธน่า-ซามะสั้น

““…””

ฟูเรีย-ซังจับมือของผมแน่น

ผมจับมือเธอด้วย

ความเงียบลงมาที่ที่นี้ และทุกคนรอคำต่อไปของอัลเธน่า-ซามะ

“ออราเคิลแห่งความมืดฟูเรีย ชั้นจะมอบหน้าที่หญิงสาวศักดิ์สิทธิ์ให้เธอ รวบรวมกึ่งปีศาจที่กระจายอยู่ทั่วทวีป และสร้างประเทศใหม่” (อัลเธน่า)

เทพธิดาแห่งแสงอัลเธน่า-ซามะแต่งตั้งฟูเรีย-ซังให้เป็นหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์ด้วยบรรยากาศที่สง่างาม หญิงสาวศักดิ์สิทธิ์เหมือนเจ้าหญิงโนเอล

 

เป้าหมายเดือน 5/66
ค่าเน็ต 200/200
กาแฟ 200/300
ค่าไฟ 0/1000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: "wayuwayu แปล"
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord