ตอนที่ 114

ตอนที่ 114

ผมช่วยไม่ได้นอกจากจะกลัวภาพที่ปรากฏตรงหน้าผม

「...อ๊า ♥ ……ฮิ้ ♥ ……น๊า ♥ ……อ๊า ♥」

มารินะที่คว่ำหน้าอยู่บนเตียงระหว่างที่ยกก้นขึ้นอย่างเดียว และอสุจิพุ่งออกมาจากหีเธอที่กระตุก

มารินะนั้นจบแล้ว ยังไงซะ เธอยังไม่ตาย แต่หีเธอได้โดนแตกในไปมากกว่า 20 ครั้ง และเธออยู่ในสภาพที่เหมือนสวรรค์อย่างสมบูรณ์

ข้างในมดลูกเธอเต็มไปด้วยน้ำเงี่ยนของผมและหีของเธอไม่สามารถจะเก็บมันได้ ทำให้มันพ่นออกมา

ม่า~ เธอได้ไปต่างโลกแล้ว มันจะเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะกลับมาซักพัก

「...อึน ♥ …อึน ♥ …อึน ♥」

ทามะมูชิที่นอนอยู่ต่อจากมารินะ กระตุกตัวที่เด็กของเธอเหมือนแมลง และพ่นน้ำว่าวจำนวนมากออกมาจากหีของเธอเหมือนมารินะ

ทามะมูจิเจ็บหนักกว่ามารินะ

ผมได้แตกในหีของมารินะมากกว่า 20 ครั้ง เพราะสิ่งนั้น เธอไปที่ต่างโลกซักพัก

ยังไงซะ มารินะจะมีความสุข แต่ผมไม่มีความสุขเลยซักนิด

จากนั้น ผมสังเกตทามะมูชิที่ทนไม่ไหว ที่อยากจะโดนเย็ดโดยผม

ทามะมูชิที่แก้มแดง ยิ้มเพื่อขายเสน่ห์ของเธอ และระหว่างที่นั่งอยู่บนเตียง เธอเอียงหัวของเธอ

แม้ว่าเธอดูเหมือนโลลิ เธอมีหน้าอกที่โตอย่างรวดเร็ว

มันธรรมดาที่ผมโจมตีทามะมูชิเหมือนสัตว์ป่า

「ม-มีอะไร ซูซูฮาระ ♥ นายเล่นชั้นอย่างรุนแรง ♥ มันเหมือนข่มขืนเลย」

「หุุบปาก ชั้นจะใช้รูของเธอตามที่ชั้นต้องการ」

「ฮ่ะฟุ่ ♥ ตาเหมือนสัตว์ป่าและความรุนแรงชั้นทนไม่ได้อ่า ♥」

ทามะมูชิความสุขเอ่อล้นเมื่อเธอถูกโจมตี แต่มันเป็นแค่ซักพักเดียวที่ผมพอใจ

「อ๊าาาาา ♥」

แตกครั้งแรก

「นฮฮฮิ้ ♥」

แตกครั้งครั้งที่สอง

「โออออออ่ ♥」

แตกครั้งที่สาม

――สิบห้านาทีต่อมา

「โออออออ่ ♥ ม่ายยยยยยยยย ♥」

แตกครั้งที่แปด

「โออ่ ♥ โออออออ่ ♥ โออออออออออ่ ♥」

แตกครั้งที่เก้า

――สิบห้านาทีต่อมา

「อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา」

แตกครั้งที่สิบห้า

――สี่สิบห้านาทีถัดมา

「อึน」♥ 」「 ♥ 」「 」「 」「 」「 」「 」

น้ำแตกครั้งที่สามสิบเจ็ด

เธอกรีดร้องเหมือนคนบ้า แต่ตัวของเธอไม่ใช่แค่กระตุกอย่างเดียว

จำนวนของอสุจิเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่ผมน้ำแตก

ความรู้สึกดีเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่ผมน้ำแตก

ท้องล่างของทามะมูชิบวมขึ้นเพราะผมไม่เคยดึงควยออกมาและคลั้งไคล้เธออย่างต่อเนื่อง อสุจิจำนวนมากทำท้องของเธอบวม

มันอยู่ในสภาพที่มันปรกติถ้าจะระเบิด

อย่างไรก็ตาม ทามะมูชิที่มีแมลงอมตะอยู่ในมดลูกเธอ รักษาตัวเองแม้ว่าเธอบาดเจ็บสาหัส

พูดถึง มันเป็นไปได้ที่จะให้เธอมีชีวิตอยู่ แม้แต่จะแยกแยนขาและหัว นั่นทำไม――

「ฮิ้คคคคคคคคคค ♥ ชินุ วะ ♥ ชินชินยาอออออออออุ ♥」

ทามะมูชิโดนผมเย็ดต่อไป

ผมไม่รู้ว่าผมแตกไปกี่ครั้งแล้ว น่าจะมากกว่าห้าสิบครั้งติดกัน

ทามะมูชิที่เด็ก มีท้องล่างที่บวมขึ้น ไม่เข้ากับตัวของเธอ

เธอเหมือนผู้หญิงท้อง

ไม่มีจบเลย ไม่ว่าผมจะน้ำแตกไปกี่ครั้ง มันก็ยังไม่หมด ในทางตรงกันข้าม ยิ่งผมน้ำแตก ผมยิ่งได้พลังงานมากขึ้น ยิ่งผมน้ำแตก น้ำที่ออกไปก็ยิ่งมากขึ้น และยิ่งผมน้ำแตก ผมยิ่งรู้สึกดีขึ้น

มากกว่านี่ ผมอยากจะเย็ดมากกว่านี้ ผมจะบ้าไปด้วยความต้องการที่บ้าคลั่งนี้

ผมทำอะไรไม่ได้นอกจากอยากจะน้ำแตกไม่ว่าอย่างไร

「...อ๊า ♥ ...อ๊า ♥ ...อ๊า ♥ …...อ๊า ♥」

เมื่อผมรู้สึกตัว หีเด็กของเธอหลวม

มันดูเหมือนทามะมูชิสลบและทั้งตัวของเธอหมดพลังงาน แต่มากกว่านั้น มันดูเหมือนหีของเธอได้หลวมเพราะการน้ำแตกหลายครั้งติดกัน

เมื่อผมดึงควยออกและหัวควยออกมาด้วยเสียงดัง และ――

「โบ่ะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ ♥」

ไปด้วยกันกับเสียงที่ดังก้อง อสุจิพุ่งออกมาจากหีเธอด้วยพลังที่มหาศาล

ท้องล่างของทามะมูชิ ที่บวมเหมือนผู้หญิงท้อง เล็กลงเมื่ออสุจิออกมา

ทามะมูชิที่ตาม้วนไปข้างบน แลบลิ้นออกมา น้ำลายหยด และหีมีอสุจิพุ่งออกมา เธอกระตุกเหมือนแมลงตาย

นี่มันไม่ดีอีกต่อไปแล้ว ตามมารินะไป ทามะมูชิจบแล้ว

มีบางอย่างแบบนั้นเกิดขึ้น และมันมาถึงปัจจุบัน

ทามะมูชิจะฟื้นโดยเร็ว แต่แม้ว่าตัวของเธอฟื้น ใจเธอจะไม่

ผมใช้รูของเธอแม้ว่าเธอสลบได้ แต่ไม่ ความต้องการที่ไม่มีวันสิ้นสุดนี้ พอใจด้วยหีที่การตอบสนองน้อยไม่ได้

และตรงนั้น ผมได้รู้จุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุดของทามะมูชิ

งั้นนั่นมันอย่างนั้น ทามะมูชิใกล้เป็นอมตะมากเท่าที่เป็นไปได้ แต่เธอมีจุดอ่อนที่ชัดเจน สภาพปัจจุบันของเธอพิสูจน์เรื่องนั้น

การเสื่อมของจิตใจ ไม่มีอะไรที่ผมทำได้เกี่ยวกับแมลงอมตะ

ทามะมูชิเป็นจำพวกเก่งทุกอย่าง เพราะเธอมีความแข็งแกร่งที่สูงแม้ว่าจะอยู่คนเดียว จากนั้น เธอเก่งกับการต่อสู้ระยะประชิด เธอใช้แมลงเพื่อทำให้เป็นการโจมตีระยะกลางและระยะไกลได้ และยังหาศัตรูได้ด้วย ถ้าคนที่เก่งทุกด้านตกอยู่ในมือของศัตรู มันไม่มีอะไรนอกจากสิ่งที่แย่ที่สุด

เพื่อเลี่ยงเรื่องนี้ไม่ให้เกิดขึ้น คนที่ควรจะระมัดระวังที่สุดคงจะเป็นคนที่แทรกแซงจิตใจได้ อย่างไรก็ตาม ฝั่งเราก็มีคนที่มีความสามารถแบบนั้น

มารินะและยูกะ มากกว่านั้น ทั้งความสามารถทั้งสองน่าจะอยู่ในระดับสูงเมื่อวัดระดับกับความสามารถพิเศษ

ฮิซูกิก็น่าจะอยู่ในหมวดการแทรกแซงจิตใจด้วย แต่ตอนนี้พิจารณาว่าเธอเป็นกองกำลังไม่ได้

ไม่ว่าอย่างไร การโตของมารินะและยูกะตอนนี้ เป็นลำดับความสำคัญหมายเลขหนึ่ง

ถ้าสองคนเก่งขึ้น และใช้ความสามารถของพวกเธอในท่าทีที่มั่นคงได้ จุดอ่อนของทามะมูชิจะหายไป ถ้าจุดอ่อนของทามะมูชิหายไป จุดอ่อนของนานะฟูชิก็จะหายไปด้วย

นักสู้ที่แข็งแกร่งที่สุด ริกกะ

ทามะมูชิที่เก่งทุกด้าน

ยังมีหลายจุดที่ไม่ชัดเจน แต่นานะฟูชิน่าจะมีพลังของ อิกคิ โทเซ็น*
«TLN: อัศวินหนึ่งคนที่เท่ากับพันคน»

และอาซาฮินะไม่มีใครทำให้พ่ายแพ้ได้ในเรื่องพลังใจ

ถ้าความสามารถของมารินะและยูกะมั่นคง พวกเธอควรจะป้องกันใจของพวกเธอได้ ซึ่งเป็นจุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุด และเพื่อทำให้พลังมีประสิทธิภาพมากที่สุด

พูดอีกอย่าง เราโจมตีตอนไหนก็ได้

ไม่ว่าอย่างไร――

「เธอพูดว่ามันเป็นยาที่ปลอดภัย แต่นี่อันตราย」

ผมยังสามารถควบคุมเหตุผลได้ แต่มันปลอดภัยที่จะพูดว่าผมเสียเหตุผลไปตอนไหนก็ได้ ผมรู้สึกถึงวิกฤต ที่ผมจะสูญเสียเหตุผลไป

ผลของยาอาจจะยังไม่ได้เต็มที่อยู่ตอนนี้

ถ้าเหตุผลของผมหายไป ผมจะอยู่เหนือการควบคุม ถ้าสิ่งนั้นเกิดขึ้น

มารินะใช้ไม่ได้แล้วในตอนนี้ ทามะมูชิจะฟื้นฟูทางกายภาพ แต่มันเหมือนมารินะ มันใช้เวลาเพื่อฟื้นใจ

แล้วริกกะล่ะ? ผมอยากจะเย็ดเธอ ริกกะจะเปิดหว่างขาเธออย่างดีใจ แต่มันดูเหมือนมันจะมีผลเดียวกันกับมารินะและทามะมูชิ

มีแต่นานะฟูชิและอาซาฮินะที่เหลืออยู่

เพราะนานะฟูชิฉลาดอย่างคาดไม่ถึง เธออาจจะรู้ถึงเหตุการและเว้นระยะจากผม

อาซาฮินะอาจจะยอมโดนข่มขืน แต่ผมไม่คิดว่าเธอจะบ้าไปไม่ว่าผมเย็ดเธอมากแค่ไหน

อย่างไรก็ตาม สองคนนั้นคงอยากจะวัดพลังกัน มากกว่านั้น นานะฟูชิมีจุดอ่อนที่เรียกว่าทามะมูชิ และอาซาฮินะเทียบกับใจของเธอไม่ได้

「ถ้ามันถูกควบคุมล่ะ? มันเป็นไปได้ที่ผลจะออกมาเป็นแบบนี้」

การล่มสลายของทีม

ถ้าผมล้มเหลว ทั้งทีมจะล่ม

มันเป็นไปได้ที่จะคาดการณ์กรณีที่แย่ที่สุดก่อนมันจะตกไปในแย่ที่สุด ในความรู้สึกแล้วมันเป็นบทเรียนที่ดี

ไม่ว่ายังไง ถ้าผมไม่ทำอะไรเกี่ยวกับตัวผม มันจะเข้าไปในกรณีที่แย่ที่สุดได้

「ชั้นต้องระงับตัวของชั้น?」

ผมแค่ต้องระงับตัวผมเอง ก่อนผมจะหลุดจากเหตุผล

แต่ถ้าผมไม่รู้สึกตัว มันก็ไม่มีประโยชน์

แต่มันจะย่ำแย่ถ้าใจของผมพัง

ความสามารถผมจำเป็นในการกำจัดคุดัน

ไม่ ผมยังต้องทำมือให้เปื้อนที่จะหาที่ที่เรามีชีวิตอยู่ได้

เมื่อกำจัดคุดันและข่มขู่องค์กรณ์อนุรักษ์ธรรมชาติ ผมสงสัยว่าพวกเขาอาจจะพยายามจะฆ่าเรา

แม้ว่าองค์กรอนุรักษณ์ธรรมชาติจะไม่โง่ ถ้าคุดันหายไป และคนสามาถควบคุมชายที่กำจัดคุดันได้ อำนาจขององค์กรอนุรักษณ์จะเพิ่มขึ้น

ถ้าพวกเขาควบคุมมันไม่ได้ มันก็แค่เป็นภัย และพวกเขาจะพยายามกำจัดมัน

นั่นทำไมพวกเราต้องสั่งสอนพวกเขาอย่างจริงจัง ไม่ใช่แค่ขู่พวกเขา

พวกคนเหล่านั่นที่กลัวพลังของคุดัน ไม่แตะต้องเธอ ถ้าเราฆ่าบางคนของพวกเขา พวกเขาจะกลัว

ถ้าพวกเขารับมือเราไม่ไหว พวกเขาต้องลบเราออกไป แต่ผมจะไม่คิดว่าคนที่กลัวคุดันจะมาสู้กับเราอย่างจริงจัง

ผมจะทำให้คนที่ตกใจเข้าใจเหตุผลของเรา

เราแค่อยากมีที่อยู่

อย่างไรก็ตาม การฆ่าพวกเขาจะสร้างโซ่แห่งความแค้น ดังนั้น ถ้าผมตาย มันอาจจะเป็นไปได้ที่จะแก้ความเจ็บปวดของพวกเขา

ผมไม่รู้จนกว่าผมจะลองมัน แต่นั่นเป็นหน้าที่สุดท้ายของผม

ผมไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นั่น ตราบใดที่เรามีที่อยู่

「ไม่ได้ ชั้นยังตายไม่ได้」

พ่อและแม่ของผมไม่มีบาป มันแค่โชคร้ายที่ผมเป็นสัตว์ประหลาด

ริกกะก็ไม่มีที่จะอยู่ด้วย

ฮิซูกิและคาซะฮานะด้วย

ทามะมูชิก็ที่อยู่หายไปเมื่อเธอจับมือกับผม

มารินะและยูกะ ใช้ชีวิตอยู่เป็นมนุษย์ปรกติไม่ได้แล้วเพราะการที่เธอเข้ามาเกี่ยวข้องกับผม

พวกเธอต้องการผม แต่ที่ไหนล่ะ? ที่ที่สัตว์ประหลาดแบบเราจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างอิสระ

「คุคุ นี่แย่แล้ว จิตใจของชั้นขุ่นมัว」

ความคิดของผมแง่ลบอย่างผิดปรกติ นี่ก็เป็นผลของยาเหรอ?

มันอาจจะไปกระตุ้นสัญชาติญานการเอาตัวรอดโดยไปเติ่มเชื้อไฟให้ความวิตกกังวล

「มันแย่มากถ้าเป็นแบบนี้」

ยานี้อันตรายเกินไป

ทามะมูชินั้นน่าทึ่ง แต่เธอมีการละเว้นไว้ ถ้ามันเป็นยาที่อันตรายแบบนี้ ผมอยากได้คำอธิบามากกว่านี้ล่วงหน้า

ยังไงซะ นั่นทำไมเธออยู่จุดล่างสุดของโลก

ผมคิดว่าผมต้องทำอะไรบางอย่าง ผมเลยออกจากห้องใต้ดินออกมาและขึ้นบันไดไป

ภาพที่ผมเห็นไม่ชัดเจน ตัวของผมเคลื่อนไหวมากกว่าที่จำเป็นโดยไม่สนเจตนาของผม และความใคร่ที่กระทันหันเพิ่มอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ถ้าเหตุผลของผมหายไป ผมจะทำตัวเหมือนสัตว์จริงๆ

「มาสเตอร์」

ริกกะที่ยืนอยู่ทางเข้าใต้ดิน หันหน้ากลับมาและมองผม

ผมสีขาวสวยงามที่ส่องสว่าง

ดาที่แดงและงดงาม

หน้าที่น่ารัก แม้ว่าเธอยังเด็ก

เนินใหญ่ที่ดันเสื้อคลุมสีเหลืองทมี่เธอใส่

ผิวขาวที่แขนขามีกำลัง

หีที่ผมทำได้อย่างอิสระ

ความใคร่ของผมเพิ่มจนผมแทบจะบ้าไป

ถ้าผมไม่โฟกัสแม้แต่เสี้ยววินาที ผมจะโจมตีเธอ

มามะมูชิพูดว่ามันอันตราย ถ้าผมไม่ยอมน้ำแตก

ผมรับยาที่ไม่ดีเข้าไป

「อย่าเข้าหาชั้น」

ทนความใคร่ของผมอย่างสิ้นหวัง ผมบอกกับริกกะ

มี่แค่ริกกะและนานะฟูชิที่ควรจะอยู่ในสภาพที่สมบูรแบบ

「ทำไมหนูไม่ควรเข้าใกล้มาสเตอร์? มาสเตอร์เกลียดหนูเหรอ?」

ริกกะ ที่กำลังจะร้องไห้ พยายามจะก้าวออกมาด้วยเสียงที่สั่น

「ถอยไป!」

พิงกำแพงของบันได ผมตะโกนใส่ริกกะในความรู้สึกที่มันจะหลุดไป

ริกกะสั่นและอยู่กับที่

ช่างเละเทะ ความสามารถของผมดูเหมือนจะใช้งานได้ แต่มันไม่อยู่ในสภาพที่ “ดี”

ความคิดของริกกะไหลเป็นเละเทะ เหมือนกระจกที่แตกยับเยิน

「เหตุการที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น เธออยู่ที่นี่เพื่อเรื่องนั้น เธอต้องรอที่นี่เพื่อร่วมมือกับนานะฟูชิ」

「หือห์ เหตุการณ์ที่คาดไม่ถึง!?」

「ชั้นอธิบายไม่ได้ ริกกะ ได้โปรดให้ความร่วมมือกับชั้น」

เมื่อผมเรียกริกกะที่ตกใจ ผมไถกำแพงขึ้นบันไดไป และก่อนผมจะผ่านริกกะ ผมลูบหัวริกกะ

「ชั้นดีใจที่ชั้นออกคำสั่งนี้ให้เธอ ชั้นโล่งใจเมื่อเธอสมบูรณ์แบบ」

เมื่อผมพึมพำระหว่างที่ลูบหัวริกกะ หน้าริกกะที่กำลังจะร้องไห้ เข้มขึ้นในทันที

「เข้าใจแล้ว หนูจะสร้างแนวป้องกันอย่างเต็มที่」

ด้วยนั่นที่พูด ริกกะดึงมีดใหญ่จากข้างหลังเธอคุกเข่าและปิดตาของเธอ

บรรยากาศที่ตึงเครียดที่ผมรู้สึกได้ แม้ว่าเหตุผลของผมกำลังจะพังทลายไป

เจตนาฆ่าของริกกะที่จะปกป้องที่ตรงนี้

ความมุ่งมมั่นที่ท่วมท้นที่จะเข้าหาและกำจัดทุกอย่างที่รุกราน

「ขอบคุณ」

ผมปิดตาของผมและเรียกออกไปาริกกะที่ถือมีดเล่มใหญ่ตรงหน้าของเธอ อย่างไรก็ตาม ริกกะไม่ขยับแม้แต่เล็กน้อย แม้แต่จะตอบ

ใจของเธอก็คมขึ้นด้วยและเธอรับรู้สึกความเปลี่ยนแปลงใดๆก็ตามได้

อย่างที่คาดเธอเป็นน้องสาวที่น่าภาคภูมิใจ

ผมออกจากห้องที่มีบันไดไปสู้ชั้นใต้ดิน และเดินในโถงทางเดิน ละกำแพงไป

ผมไม่เห็นนานะฟูชิ

นานะฟูชิอาจจะพร้อมอยู่นอกบ้าน

มันจะเป็นปัญหาถ้าเธอสังเกตเหตุการณ์และเข้ามาในบ้าน แต่เห็นว่าเธอได้ตัดสินใจอย่างดี อย่างที่ผมคาด

สติผมกำลังจะหลุดแล้ว ผมไม่รู้แม้แต่ว่าผมยังหายใจอยู่มั้ย ความใคร่ของผมเพิ่มขึ้นอย่างไม่มีจำกัด และความรู้สึกดีเพิ่มมาจากสิ่งหนึ่งที่ผมรู้สึกได้อย่างแน่นอน

แค่การถูกผ้าในการเกงผมสร้างความรู้สึกดีมหาศาลที่ทำลายเหตุผลของผมได้

ผมไม่มีเวลาอีกแล้ว

รู ผมแค่อยากได้รู ผมทนมันไม่ได้ เพราะผมอยากใส่ควยเข้าไปในรู้ที่ปกคลุมไปด้วยน้ำเงี่ยน

「โอ้?」

นั่นรูเหรอ? มีรูเนื้ออยู่ที่ไหนซักที่มั้ย? มีรูเนื้อที่ผมใช้ได้อย่างอิสระมั้ย?

「ซูซูฮาระ-คุง นายมีธุระเหรอ? งั้น ในที่สุดนายก็จะอยากจะเย็ดชั้น?」

อาา อะไรก็ดีหมดตอนนี้ ไม่ว่าอย่างไร ผมอยากได้รู้เนื้อ

「ฟุฟุ ซูซูฮาระ-คุงโฟกัสไปที่หน้าอกเล็กของชั้น ♥ วันเหล่านั้นเมื่อชั้นคิดว่าชั้นมีหน้าอกเล็ก ♥ ชั้นมีความแค้นกับตัวชั้นเอง ♥ แต่ตอนนี้ มันเป็นความผิดที่มันดึงดูด ♥」

ในเวลานี้ มันไม่สำคัญจริงๆ หีกระป๋องก็โอเค ไม่ว่าอย่างไร มันอันตรายจริงๆถ้าผมไม่น้ำแตก

「อ-อ่ะร้า~? ซูซูฮาระ-คุง? นายจะไปที่ไหน? นายยังทำธุระไม่เสร็จเหรอ? ถ้าอย่างนั้น มันช่วยไม่ได้ ชั้นรอนานกว่านี้ได้อีกหน่อย」

จากนั้นอาซาฮินะยืนอยู่กับที่ หันหน้าหนีละหว่างที่ส่าย

ผมได้ยินคำพูดของอาซาฮินะ แต่ผมเมินเธอเท่าที่ผมจะเมินได้

ไม่ว่ามันจะอันตรายมากขนาดไหน ผมไม่ควรจะเย็ดอาซาฮินะด้วยแรงกระตุ้น

ถ้าผมทำอย่างนั้น อาซาฮินะจะโดนตามใจ

ผมจะไม่ทำมันแม้ว่าผมตาย ผมไม่อยากให้อีห่าอวดดีนั่นโดนตามใจ

ผมไปถึงที่นั่น เซละกับกำแพง

ผมรู้ว่ามันอันตราย แต่นี่เป็นทางเดียว

กระดาษแปะอยู่ที่ประตู

บาเรียพิเศษที่ยืดไป ให้เสียงมันออกมาข้างนอกไม่ได้

ความสามารถที่อันตรายที่ควบคุมจิตใจได้ด้วยคำพูดอย่างเดียว

มนต์

「ในกรณีที่แย่ที่สุด เธออาจจะเป็นคนที่ผนึกชั้น」

ในตอนนี้ ยูกะยังไม่รู้ตัวว่าเธอปลุกความสามารถพิเศษของเธอให้ตื่น

แม้อย่างนั้น ถ้าผมเข้าไปข้างใน ยูกะอาจจะควบคุมผมโดยไม่รู้ตัว

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ มีแค่ยูกะที่จัดการกับความต้องการทางเพศที่ไม่มีวันหมดนี้ได้

ยูกะมีเทคนิคนั้น

มันเป็นงานของปีศาจที่จะถามอะไรแบบนั้นเมื่อแผลในใจของเธอขึ้นมา และหัวใจของเธอจะแตกสลาย

ผมจะไม่ถามยูกะที่รักให้ทำอย่างนั้น

「ขอโทษ……」

ผมพึมพำ และจับลูกบิดประตู

ริกกะและนานะฟูชิจะรู้อย่างแน่นอนว่าผมเข้าไปที่ห้องของยูกะ

ถ้าผมถูกควบคุม งั้นผมจะปล่อยมันให้เป็นการตัดสินใจของริกกะและนานะฟูชิ

สิ่งที่ผมต้องทำคือหวังว่าริกกะจะไม่ควบคุมผมร้ายๆ

ด้วยนั่นในใจ ผมเปิดประตูและเข้าห้องไป

 

เป้าหมายเดือน 4/66
ค่าเน็ต 200/200
กาแฟ 50/300
ค่าไฟ 20/1000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: "wayuwayu แปล"
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord