บทนำ

          ครืนนนนน

          เสียงกัมปนาทสั่นสะเทือนไปทั้งวิมานชั้นฟ้าอันเป็นที่กักขังศนิเทพที่เหล่าเทพพากันเล่าขานถึงความดื้อรั้น คิดไม่เหมือนใครและถูกลงโทษอยู่บ่อยครั้ง การถือกำเนิดจากพระสูรยะและพระนางศรัณยาซึ่งเป็นเทพที่บำเพ็ญเพียรมานับหมื่นปี ทำให้การถือกำเหนิดของพระเสาร์หรือที่ใครต่อใครมักเรียกศนิเทพย่อมไม่ใช่เรื่องธรรมดา อีกทั้งเขายังจุติมาพร้อมผลึกกาลที่สามารถควบคุมเวลาและพลังของผลึกแก้วดวงนั้นสามารถสั่นสะเทือนสวรรค์ชั้นฟ้าและยมโลกได้

ทว่าความเป็นปฏิปักษ์ระหว่างพระเสาร์กับพระยมเป็นที่เลื่องลือมาแสนนาน การแข่งขันระหว่างสองเทพมักเป็นที่โจษจันไปทั่วทั้งสวรรค์และยมโลกราวกับว่าต้องมีเพียงหนึ่งเดียวที่เก่งกาจและไม่มีผู้ใดเทียบได้

มีครั้งหนึ่งที่พระยมกับพระเสาร์มีวิวาทะต่อกัน แต่พระนางศรัณยาเข้ามาห้าม ทว่าในเวลานั้นพระยมได้ลืมตัวทำร้ายพระนางศรัณยา ทำให้พระเสาร์แค้นใจพลั้งมือทำร้ายพระยมกลับจนเรื่องราวบานปลาย พระสูรยะที่ไม่พอใจในตัวลูกชายอยู่แล้วเพราะพระเสาร์เคยทำให้พระอาทิตย์ดับมืด ประหนึ่งเกิดสุริยุปราคา ครั้งนี้พระสูรยะจึงลงโทษให้พระเสาร์กลายเป็นหินอยู่หนึ่งปี

กระทั่งหลายร้อยปีต่อมาการได้ลงไปยังโลกมนุษย์แล้วแก้ไขชะตากรรมของมนุษย์โดยพลการของพระสาร์ นำมาซึ่งความบาดหมางระหว่างพระยมซึ่งดูแลยมโลกกับพระเสาร์ จนกลายเป็นเรื่องใหญ่ระหว่างยมโลกและสวรรค์อีกครา  พระสูรยะและเหล่าเทพจึงต้องลงโทษพระเสาร์ให้เป็นเยี่ยงอย่าง

          “เจ้าต้องถูกกักบริเวณอยู่ที่วิมานแห่งนี้ จนกว่าเหล่าเทพจะได้บทสรุปว่าจะลงโทษเจ้าอย่างไร” ครั้งนี้พระสูรยะไม่พอใจเป็นอย่างมากสำหรับสิ่งที่ลูกชายกระทำ

          พระเสาร์ไม่ได้ยี่หระต่อการลงโทษ เขาไม่พอใจในสิ่งที่พระยมกระทำมากกว่า ทำไมเทพกำหนดบทลงโทษให้มนุษย์ ทำไมมนุษย์บางคนทำสิ่งดีงามแต่กลับมีชะตากรรมที่น่าเวทนา ในขณะที่มนุษย์บางคนทำสิ่งเลวร้ายกลับได้รับสิ่งดีๆ ในชีวิต ได้มีความสุข ช่างไม่ยุติธรรม เขาจะต้องออกไปจากวิมานที่กักขังแล้วช่วยมนุษย์ผู้นั้นให้ได้ แล้วจะทำอีกซ้ำแล้วซ้ำเล่า หากพระยมจะมาขวาง เขาคงไม่ยอมถอยเช่นกัน

ทว่าผลึกกาลที่เขาไม่ค่อยได้ใช้มันแม้จะมีติดกายมาตลอด แต่กลับทลายกำแพงจากประตูแค่บานเล็กๆ ไม่ได้ แต่เอาเถอะ อีกประเดี๋ยวนกการเวกจะนำทางผู้ที่จะมาปลดปล่อยเขาไปจากที่แห่งนี้

          ครืนนนน...เปรี้ยงงงงงง

          พระเสาร์มองไปยังม่านพลังที่ราวกับเป็นกำแพงที่ประตูบานนั้น ตอนนี้พลังที่กักขังเขาไว้ได้สลายหายไปหมดแล้ว พระเสาร์วาร์ปไปที่ประตูซึ่งเปิดอ้า

          “ใครกัน” พระเสาร์มองหา แต่ไม่เห็นใคร จะมีก็แต่นกการเวกที่เขาแปรสภาพจากแหวนที่นิ้วก้อย “คงแค่อยากช่วยเรากระมัง ขอบใจมากไม่ว่าผู้ใด”

          เวลานี้เขามีเรื่องที่ต้องไปจัดการ พริบตาเดียวพระเสาร์ก็มาถึงโลกมนุษย์เพื่อพบกับข่าวร้ายว่าสหายมนุษย์ผู้นั้นได้สิ้นชีวิตไปแล้ว สิ่งเดียวที่พระเสาร์มั่นใจ พระยมได้แก้ไขอายุขัยของมนุษย์ผู้นี้เพื่อแก้แค้นเขา

          พอกันที!

          ความอดทนที่เคยมีมา พระเสาร์ดึงพลังจากผลึกกาลออกมาแล้วมุ่งหน้าไปยมโลก วันนี้ต่อให้เหล่าเทพมาขวางเขาจะถล่มยมโลกให้พังราบ เขาจะกระชากหน้ากากของพระยม หากผู้คุมกฎทำผิดเสียเอง ดูสิว่าความยุติธรรมจะบังเกิดได้หรือไม่