บทที่ 7 ฝัน 1

           โลกนี้เคยมีความเท่าเทียมจริงหรือ โลกนี้คนแข็งแกร่งจะต้องปกป้องคนอ่อนแอจริงหรอ หากเป็นเช่นนั้นจริงชีวิตของพวกเราที่ไร้ซึ่งพลังและอำนาจคงมิต้องอยู่อย่างลำเค็ญถึงเพยีงนี้

ในโลกนี้ได้แบ่งผู้คนออกเป็นสามชนชั้นใหญ่  ๆ 

คนกลุ่มแรกนั้นคือกลุ่มคนชนชั้นสูญ เป็นพวกกษัตริย์ขุนนาง อัศวิน  นักปราชญ์ เป็นชนชั้นสูงของโลกนี้ เปรียบเสมือนเทพที่ปกครองโลกใบนี้ กลุ่มคนประเภทนี้มักจะมีมานาเป็นจำนวนมาก 

คนกลุ่มที่สอง คือ ชาวบ้านธรรมดา ชาวนา พ่อค้า คนรับใช้ และ อื่น ๆ กลุ่มคนประเภทนี้มักจะมีพลังมานาลองลงมา   แต่ถึงกระนั้นทั้งสองชนชั้นก็ไม่ได้มีความแตกต่างกันมากมายนัก 

การกดขี่จากผู้มีอำนาจยังคงดำเนินการอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งมันกลายเป็นความเคยชินของผู้คนในโลกใบนี้  ไม่มีใครกล้าตั้งคำถามไม่มีใคร อยากจะหาคำตอบว่าเป็นเพราะเหตุใด  จนกระทั่งเด็กหนุ่มผู้หนึ่งที่ต้องการหาคำตอบนั้นได้เกิดขึ้นมาในโลก นามของเขาคือคาออส

           ณ สลัมในเมืองแห่งหนึ่ง ที่แหงนี้มีแต่ความยากแค้น ผืนแผ่นดินที่แตกระแหง น้ำในลําธารที่มีแต่ขยะมูลฝอย เต็มแม่น้ำ  เมื่อนานมาแล้วแม่น้ำแห่งนี้เคยสัยสอาด แม่น้ำในแม่น้ำสามารถใช้ดื่มกินประทังความหิวโหย แต่บัตินี้มันกับแต่ต่างกับเมื่อก่อน

           เด็กน้อยผมสีเงินมองภาพเบื่องหน้าเพื่อหาสิ่งที่จะทำให้เขาสามารถประทังความหิว เขาหันไปมองยังถังขยะที่อยู่ข้าง ๆ เศษอาหารที่อยู่ตรงหน้านั้นชั่งหน้ากินยิ่งนัก ทว่าเขาก็ไม่สามารถกินได้ เด็กน้อยกืนน้ำลายด้วยความเสียดาย หากเป็นไปได้เขาก็อยากหาของ ดีดีให้น้องทั้งสองที่รอเขากลับไปอยู่ แต่ด้วยความสามารถของเขาตอนนี้ด้วยร่างกายที่ผอมขนาดนี้แค่มีชีวิตให้รอดในแต่ละวันก็ดีแค่ไหนแล้ว

           เขาค่อย ๆ เอื้อมมีหยิบเอาหารที่อยู่ตรงหน้า ก่อนที่มือของเด็กน้อยจะถึงเขาก็รึสึกว่ามีเท้ามาถีบเขาอย่างรุนแรง ด้วยความแรงทำให้เด็กน้อยตกลงไปยังแม่น้ำเบื่องหน้า เขาหันกลับมามองทำให้เขาพบว่าคนที่ถีบเขาคือเด็กน้อยที่มีอายุไม่ห่างจากเขา

           “ไงเป็นไงบ้างไอ้ลูกหมา”

           เสียงหยามหยันของเด็กตรงหน้า ทำให้คิ้วของคาออสกระตุกแต่เขาก็รู้ดีว่าเขาไม่สามารถทำอะไรกับเด็กตรงหน้าได้ 

           ‘โถ่เอ้ยแค่มีมานามากกว่าทำเป็นเก่ง’ คาออสคิดอย่างหัวเสีย   เขากำหมัดพลางเตรียมตัวเก่าขาขึ้นไปจากลำธารที่แสนโสโครก

           “แกทำสีหน้าแบบนั้นมันหมายความว่าไงกันวะ” เสียงของเด็กที่ถีบเขาตกลงมากล่าอย่างไม่พอใจ มันยกหินที่อยู่ข้างพร้อมกับปาใส่คาออส เด็กน้อยผมสีเงินโดนก้อนหินปาใส่จนเจ็บไปทั้งศีรษะเขากัดฟันขึ้นอย่างโกรธแค้นสายตาจับจ้องไปยังเด็กน้อยตรงหน้า 

“นี่แกอยากมีเรื่องกับพวกฉันใช่ไหม”

จู่ๆ สายน้ำก็ม้วนเป็นวงกลมซักผ้าร่างของเด็กน้อยผมเงินไปกระแทกก้อนหินอย่างจัง  สติของเด็กน้อยดับลงในทันใด